کلینیک معالجوی کامله نجیبی Kamila Najibi OPD Clinic

19/11/2025

21/09/2025

درین اواخر برخی کارمندان صحی (نرس ها، قابله ها و داکتران) در ولسوالی لعل و سرجنگل به شکل بی رویه از دوا های استرویید استفاده میکنند.
استرویید ها عوارض جدی و غیر قابل جبران ببار می آورد. در وقت استفاده مفدیت دوا باید از ضررش بیشتر باشد. یعنی ما ناگزیر باشیم تا ادویه استروییدی را استفاده کنیم.
در اینجا برخی از دوا های استروئید رایج به همراه نامهای تجاری آنها آورده شده است:

1. **پردنیزلون** (Prednisolone) - نام تجاری: Deltasone
2. **هیدروکورتیزون** (Hydrocortisone) - نام تجاری: Cortef
3. **دکسا میتازون** (Dexamethasone) - نام تجاری: Decadron
4. **متیل‌پردنیزولون** (Methylprednisolone) - نام تجاری: Medrol
5. **تریامسینیلون** (Triamcinolone) - نام تجاری: Kenalog
6. **بلودران** (Budesonide) - نام تجاری: Pulmicort
7. **فلوتیکازون** (Fluticasone) - نام تجاری: Flovent

این دواها به دلایل مختلف طبی مانند درمان التهاب، بیماریهای خود ایمنی و برخی از انواع سرطانها تجویز میشوند. استفاده از آنها باید تحت نظارت داکتر باشد.
دوا های استروئید میتوانند عوارض متعددی داشته باشند که بسته به نوع دارو و مدت استفاده متفاوت است. برخی از عوارض رایج شامل:

1. **افزایش وزن**: به دلیل احتباس آب و افزایش اشتها.
2. **مشکلات پوستی**: شامل آکنه و خشکی پوست.
3. **تغییرات خلقی**: ممکن است باعث افزایش اضطراب، افسردگی یا پرخاشگری شوند.
4. **اختلالات خواب**: بیخوابی و مشکلات خواب دیگر.
5. **مشکلات هورمونی**: میتواند بر تولید هورمونهای طبیعی بدن تأثیر بگذارد.
6. **فشار خون بالا**: به دلیل تأثیر بر سیستم قلبی-عروقی.
7. **خطر عفونت**: سرکوب سیستم ایمنی بدن.

در استفاده طولانی‌ مدت، عوارض جدی ‌تری نیز مانند مشکلات جگر، دیابت و آتروفی عضلانی ممکن است بروز کند. برای استفاده صحیح و ایمن از استروئیدها، مشاوره داکتر الزامی است.

مقاله ذیل از سایت فیتامین برای معلومات بیشتر شما:

استروئید چیست؟ عوارض استروئید و تاثیر آن در بدنسازی

۲۴ مهر ۱۴۰۲ نظرات
فهرست مطالب
بدن انسان استروئیدها را به‌طور طبیعی می‌سازد. کارشان چیست؟ آن‌ها باعث تقویت رشد و تکامل بدن می‌شوند و همچنین با استرس مبارزه می‌کنند و…
برخی ورزشکاران برای افزایش رشد و قدرت عضلات، رسیدن به اندامی ورزیده و بهبود بخشیدن به عملکرد ورزشی‌شان از قرص‌ها، ژل‌ها، کرم‌ها یا تزریق‌های استروئیدی استفاده می‌کنند که اغلب متاسفانه نتایج منفی به همراه دارد. با ما در این مطلب همراه باشید تا همه چیز را درباره استروئیدها برای شما روشن کنیم.
استروئید چیست؟
این کلمه معانی مختلفی دارد. استروئیدها مواد شیمیایی و اغلب هورمونی هستند که بدن شما به‌طور طبیعی آن‌ها را می‌سازد. آن‌ها به اندام‌ها، بافت‌ها و سلول‌های شما کمک می‌کنند تا وظایف خود را انجام دهند. شما برای رشد و حتی بچه‌دار شدن به مقدار متعادلی از استروئیدها نیاز دارید.
استروئیدها همچنین شامل داروهایی هم می‌شود که دو نوع اصلی آن، به ترتیب زیر است:
• کورتیکواستروئیدها
• استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک (یا به اختصار آنابولیک‌ها)
انواع استروئیدها
یکی از بهترین روش‌ها برای طبقه‌بندی استروئیدها، طبقه‌بندی بر اساس تعداد اتم‌های کربن است. در این طبقه‌بندی استروئیدها به ۵ دسته طبقه بندی می‌شوند:
1. بیست و هفت کربنه مانندکلسترول
2. بیست و چهار کربنه مانند اسید کولیک
3. بیست و یک کربنه مانند هورمون‌های زنانگی (مثل پروژسترون)
4. نوزده کربنه مانند هورمون‌های مردانگی (مثل تستسرون)
5. هجده کربنه مثل استرودیول

تقسیم بندی آنها بر اساس محل تولید
می‌توان استروئیدها را به دسته دیگری نیز طبقه بندی کرد؛ دسته‌ای که با توجه به محل تولید، آن‌ها را طبقه بندی می‌کند. استروئیدها در اعضای مختلفی از بدن انسان ساخته می‌شوند که در زیر آن را مشخص می‌کنیم.
• تستوسترون و دیگر هورمون‌های جنسی در غدد جنسی (بیضه‌ها و تخمدان‌ها) ساخته می‌شود.
• استروئیدهایی که در بخش قشری غده فوق کلیوی (کورتکس آدرنال) ساخته می‌شوند کورتیکواستروئید نامیده می‌شوند؛(مانند آلدوسترون و کورتیزول؛ و همچنین استروئیدهای آنابولیک).
حتما بخوانید
آیا آمپول سینتول، استروئید است؟
استروئیدهای آنابولیک کدامند؟
این نوع استروئیدها، هورمون‌هایی هستند که به‌طور مصنوعی تولید می‌شوند که مشابه آندروژن‌ها، هورمون‌های جنسی مردانه در بدن هستند. بیش از ۱۰۰ نوع استروئید آنابولیک وجود دارد. قوی ترین آندروژن، تستوسترون است. اگرچه تستوسترون عمدتاً یک هورمون مردانه بالغ است، اما بدن دختران هم مقادیر کمی تستوسترون تولید می‌کند. این هورمون به عضله سازی کمک می‌کند و باعث ایجاد ویژگی‌های مردانه‌ای مانند کلفت شدن صدا و رشد موهای بدن می‌شود. سطح تستوسترون همچنین می‌تواند بر میزان پرخاشگری یک فرد تأثیر بگذارد. ورزشکاران گاهی استروئیدهای آنابولیک را به دلیل اثرات مشابه تستوسترون مصرف می‌کنند.
ترکیبات انواع دیگر
استروئیدهای دیگر، که گاهی اوقات مکمل‌های استروئیدی نامیده می‌شوند، حاوی دهیدرواپی آندروسترون (DHEA) و یا آندروستندیون (همچنین به عنوان آندرو شناخته می‌شود) است.
نکته: غالب مکمل‌های استروئیدی که قبلاً در فروشگاه‌های مواد غذایی سالم یا باشگاه‌ها یافت می‌شد، اکنون غیرقانونی هستند و نیاز به نسخه پزشک متخصص دارند.
نحوه اثرگذاری استروئیدهای آنابولیک چگونه است؟
استروئیدهای آنابولیک با تقلید از تأثیر تستوسترون تولید‌شده به‌طور طبیعی بر روی بدن، بافت عضلانی را برای رشد و حجیم شدن تحریک می‌کنند. استروئیدهای آنابولیک می‌توانند از چند روز تا حدود یک سال در بدن باقی بمانند. استروئیدها محبوب هستند؛ زیرا می‌توانند استقامت، قدرت و توده عضلانی را بهبود بخشند. با این حال، هیچ تحقیقی نشان نداده است که استروئیدها مهارت، چابکی یا عملکرد ورزشی را بهبود ببخشند.
حتما بخوانید
آیا به جای استروئیدهای آنابولیک می‌توان از سارم‌ها استفاده کرد؟
عوارض مصرف استروئیدها
استروئیدهای آنابولیک می‌توانند انواع مختلفی از مشکلات را برای‌تان ایجاد کنند. برخی از عوارض جانبی مصرف آن‌ها عبارتند از:
• آکنه
• طاسی زودرس یا ریزش مو
• افزایش وزن
• نوسانات خلقی
• پرخاشگری
• مشکلات خواب
• فشار خون بالا
• احتمال آسیب بیشتر به ماهیچه‌ها و تاندون‌ها
• یرقان (زرد شدن پوست)؛ آسیب کبدی
• کاهش رشد
• افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی، لخته شدن خون، سکته مغزی و برخی از انواع سرطان
خطرات استروئید برای دختران
خطرات خاص برای دختران مرتبط با استروئیدهای آنابولیک عبارتند از:
• افزایش رشد موهای صورت و بدن
• ایجاد ویژگی های مردانه، مانند کلفت شدن صدا، و از دست دادن ویژگی‌های زنانه بدن، مانند کوچک شدن سینه‌ها
• به‌هم خوردن نظم دوران قاعدگی
خطرات استروئید برای پسران
خطرات خاص برای پسران عبارتند از:
• کوچک شدن بیضه
• درد هنگام ادرار کردن
• بزرگ شدن سینه
• ناتوانی جنسی (ناتوانی در نعوظ)
• کاهش تعداد اسپرم و ناباروری

حتما بخوانید
درمان چربی سینه و ژنیکوماستی در مردان
عوارض روحی و روانی استروئیدها
استروئیدها همچنین می‌توانند عوارض جانبی روانی جدی داشته باشند. در برخی از مصرف کنندگان، پرخاشگری و خشونت گزارش شده است، همچنین شنیدن و دیدن چیزهایی که وجود ندارد (توهمات)، احساس بی اعتمادی یا ترس شدید (پارانویا).
همچنین نوعی حالت خاص در زنان و مردانی که برای رسیدن به اندام بهتر، استروئید مصرف می‌کنند، وجود دارد که به نوعی بیماری رفتاری و وابستگی مریض‌گونه است. در این حالت مردان ورزشکار با وجود داشتن بدن بسیار عضلانی مدام تصور می‌کنند که بدن ضعیف و لاغری دارند و زنان تصور چاقی و اضافه وزن دارند. در چنین شرایطی قطع مصرف بسیار سخت می‌شود.
اخطار مهم برای تزریق استروئید
مصرف کنندگان استروئیدی که داروها را با سوزن تزریق می‌کنند، در صورت استفاده از سوزن مشترک با سایر مصرف کنندگان، در معرض خطر ابتلا به HIV (ایدز) قرار می‌گیرند. افرادی که از سوزن‌های آلوده استفاده می‌کنند، همچنین در معرض خطر ابتلا به هپاتیت، بیماری کبدی یا اندوکاردیت باکتریایی، عفونت پوشش داخلی قلب هستند.
طریقه مصرف استروئیدها
استروئیدها به اشکال مختلف وجود دارند؛ بنابراین به روش‌های مختلفی هم آن‌ها را مصرف می‌کنند، در زیر انواع روش‌ها را معرفی خواهیم کرد.
۱. استروئیدهای خوراکی
استروئیدهای خوراکی التهاب را کاهش می‌دهند و برای درمان بسیاری از بیماری‌ها استفاده می شوند، از جمله:
• آسم
• بیماری کرون
• کولیت
• آرتروز
• اسکلروز چندگانه
• نارسایی آدرنال
• هیپوفیتاریسم
• به عنوان بخشی از درمان سرطان های مختلف

03/06/2025

گرفتگی عضلات پا در شب (گرفتگی شبانه)

گرفتگی عضلات پا در شب، گرفتگی شبانه پا نامیده می شود و سبب اسپاسم غیر ارادی دردناک، درد یا انقباضات عضلات در پاها می شود. در اغلب موارد، گرفتگی عضلات پا در شب شامل ماهیچه های ساق پا است اما عضلات در پاها یا ران شما نیز ممکن است دچار گرفتگی عضلات شود. درد گرفتگی عضلات معمولا چند دقیقه طول می کشد.
در برخی از موارد تنها چند ثانیه، اما در برخی موارد تا ۱۰ دقیقه طول می کشد. شدت درد متفاوت است. عضله ممکن است تا ۲۴ ساعت پس از گرفتگی عضلات پا، دردناک باقی بماند. گرفتگی عضلات پا معمولا زمانی که شما در حال استراحت باشید و اغلب در شب در رختخواب رخ می دهد که ممکن است شما را از خواب بیدار کند.

گرفتگی عضلانی چیست؟
گرفتگی عضله یک انقباض قوی، دردناک و یا محکم شدن عضلات به طور ناگهانی از چند ثانیه تا چند دقیقه است. و اغلب در پاها رخ می دهد. گرفتگی ماهیچه و یا گرفتگی دردناک ماهیچه که اسب چارلی نامیده می شود. گرفتگی عضلانی گاهی اوقات می تواند در ران یا پا اتفاق افتد.

علت گرفتگی عضلانی چیست؟
علت گرفتگی عضلانی همیشه شناخته شده نیست. در بسیاری از موارد گرفتگی عضلات پا در شب بدون هیچ دلیل شناخته شده رخ می دهد و معمولا بی ضرر است. به طور کلی، گرفتگی عضلات پا در شب به احتمال زیاد به خستگی عضلانی و مشکلات عصبی مربوط می شود. خطر ابتلا به گرفتگی پا در شب با سن افزایش می یابد. زنان باردار نیز با احتمال بالاتری تجربه گرفتگی عضلات پا در شب را دارند. در موقعیت های نادر، گرفتگی عضلات پا در شب با یک اختلال زمینه ای مانند بیماری عروق محیطی ( تنگی عروق سبب کاهش جریان خون به اندام )، دیابت یا تنگی نخاعی همراه است.
برخی داروها، به خصوص آهن وریدی، استروژن و ناپروکسن به گرفتگی عضلات پا در شب مرتبط شده اند.
سندرم پای بی قرار (RLS) گاهی اوقات با گرفتگی عضلات پا در شب اشتباه می شود اما یک بیماری جداگانه است. به طور کلی، درد یکی از ویژگی های اصلی RLS نیست اما RLS می تواند علت گرفتگی عضلات پا در شب باشد.
دیگر شرایطی که ممکن است گاهی اوقات با گرفتگی عضلات پا در شب همراه باشد ممکن است شامل:
ورزش – آسیب و یا استفاده بیش از حد از عضلات.
بارداری – گرفتگی عضلات ممکن است به دلیل کاهش مقدار مواد معدنی، مانند کلسیم و منیزیم به خصوص در ماه های آخر بارداری رخ دهد.
قرار گرفتن در معرض هوای سرد، به ویژه آب سرد.
دیگر شرایط پزشکی مانند مشکلات جریان خون ( بیماری شریان محیطی )، بیماری کلیه، بیماری تیروئید و اسکلروز متعدد.


ایستادن بر روی یک سطح سخت برای یک مدت طولانی، نشستن برای مدت طولانی و یا قرار دادن پاهای خود را در موقعیت های غیراصولی در هنگام خواب.
نداشتن پتاسیم، کلسیم و دیگر مواد معدنی در خون شما به اندازه کافی.
کم شدن آب بدن ( خشکی بدن )، که بدان معنی است که بدن شما مایع بیش از حد از دست داده است.
اسهال.
خستگی عضلانی.
آسیب عصب.
آرتروز.
بیماری پارکینسون.
مشکلات متابولیک مانند بیماری آدیسون ( نارسایی آدرنال )، سیروز، پرکاری تیروئید ( بیش از حد فعال )، کم کاری تیروئید ( اختلالات تیروئید )، بیماری مزمن کلیه، دیابت نوع ۱، دیابت نوع ۲ است
علل نادر مانند سیروز کبدی، مسمومیت با سرب، سارکوئیدوز
مصرف برخی از داروها، مانند داروهای فشار خون، قرص های ضد بارداری، استروئید ها، داروهای کاهنده کلسترول، دیورتیک های تیازیدی و دیورتیک های موثر بر حلقه نفرون در کلیه ( قرص آب )، نیفدیپین، سایمتیدین، سالبوتامول، استاتین، تربوتالین، لیتیوم، پنسیلامین و فنوتیازینها ( پروکلرپرازین، پرفنازین، کلرپرومازین )
برخی افراد که کلیه دیالیزی دارند.


چگونه می توان گرفتگی ماهیچه را زمانی که اتفاق می افتد متوقف کرد؟
در اینجا برخی از کارهایی که شما می توانید امتحان کنید عبارتند از:
کشش و ماساژ عضلات.
دوش آب گرم یا حمام گرم برای شل کردن عضله و یا قرار دادن صفحه گرم روی عضلات نیز می تواند کمک کند.
سعی کنید از یخ یا بسته سرد استفاده کنید. همیشه یک پارچه بین پوست و بسته یخ نگه دارید.
داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (Tylenol)، ایبوپروفن (Advil و موترین) یا ناپروکسن (Aleve) موثر است.
نوشیدن مقدار زیادی مایعات – نوشیدنی های ورزشی، از قبیل Gatorade اغلب به گرفتگی عضلات پا کمک خواهد کرد.
اگر دکتر شما برای گرفتگی عضلانی دارو تجویز کند آنها را دقیقاً مصرف کنید. اگر شما هر گونه مشکلات با دارو دارید با دکتر خود تماس بگیرید.
برخی از چیزهایی که شما می توانید برای گرفتگی عضلات ساق پا را امتحان کنید عبارتند از:
راه رفتن در اطراف و یا آهسته تکان دادن پای خود.
پای خود را خم کرده و سپس به سمت سر خود بالا ببرید.
عضله گرفته را با دست های خود و یا با یخ ماساژ دهید.
کشش ماهیچه های ساق پا – شما می توانید در حالی که نشسته یا ایستاده اید این کشش را انجام دهید
در حال نشسته، پا را مستقیم و سپس به سمت زانو خم کنید.
در حالی که در حدود ۲ فوت (۰.۶ متر) از یک دیوار ایستاده اید به جلو به طرف دیوار خم شوید. زانوی پای آسیب دیده را مستقیم و پاشنه آن را بر روی زمین نگه دارید. این در حالی که شما زانوی پای دیگر را خم می نمایید.
اگر شما فکر می کنید دارو عامل گرفتگی عضلانی است با دکتر خود مشورت کنید.

نکاتی که می تواند به جلوگیری از گرفتگی عضلانی کمک کند
نوشیدن مقدار زیادی آب و مایعات دیگر – به اندازه کافی آب بنوشید به طوری که ادرار شما زرد روشن و یا مانند آب زلال شفاف باشد.
فعالیت هایی که ممکن است به جلوگیری از گرفتگی عضلات پا در شب کمک عبارتند از:
از نوشیدن الکل جلوگیری کنید.
هنگام خواب روی پای خود را بپوشانید.
اطمینان حاصل کنید که شما در حال خوردن غذاهای سالم ( به خصوص در حاملگی ) غنی از کلسیم، پتاسیم و منیزیم هستید.
دوچرخه سواری و یا دوچرخه ثابت حالتی مانند کشش ماهیچه های ایجاد می کند.
ماهیچه های خود را هر روز، به خصوص قبل و پس از ورزش و در هنگام خواب کشش بدهید.
بطور ناگهانی مقدار ورزش خود را افزایش ندهید. تمرینات خود را در هر هفته کمی اضافه نمایید.
روزانه یک مکمل مولتی ویتامین مصرف نمایید.
اگر شما در حال مصرف داروهایی که می توانند باعث ایجاد گرفتگی عضلات پا شود دکتر شما ممکن است داروهای مختلف دیگری را تجویز کند.
چه هنگامی گرفتگی عضلات باید به دکتر مراجعه کنید
برای اکثر افراد، گرفتگی عضلات پا در شب صرفاً اذیت کننده است چیزی که شما را با تکان به ندرت از خواب بیدار می کند. اما در برخی از موارد، شما ممکن است نیاز دارید به یک دکتر مراجعه کنید.
شما باید به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید اگر شما:
تجربه دل پیچه شدید و مداوم
گرفتگی عضلات پا در شب پس از قرار گرفتن در معرض سم مانند سرب.
آیا عملکرد در طول روز به دلیل گرفتگی عضلات پا در خواب دچار مشکل است.
ضعف عضلانی و آتروفی با گرفتگی عضلات پا توسعه یابد.
نقش تغذیه در گرفتگی عضلات

رژیم غذایی برای گرفتگی ماهچه
غذاهایی که به بهبود سریع گرفتگی عضلانی کمک می کند.
التیام با غذا: غذاهایی حاوی پتاسیم، یک ماده معدنی که به شکستن کربوهیدرات و ساخت عضله در بدن کمک می کند. هر وعده روزانه غذای با پتاسیم بالا از میوه های خشک مانند ( یک لیوان آب گوجه فرنگی، آب مرکبات یا شیر، یک تکه از خربزه، پرتقال و یا یک موز می تواند به طرد کردن گرفتگی عضلات پا و به جلوگیری از عود کمک می کنند. نوشیدن آب بیش از حد به حفظ گردش خون کمک می کند تا محصولات ضایعات، عامل گرفتگی عضلات از ماهیچه های دفع شود.
غذاهایی که به گرفتگی عضلانی آسیب می زند
کافئین، معمولا در قهوه، چای و نوشابه یافت می شود زیرا می تواند سبب گرفتگی های محدود رگ های خونی شده و به کاهش گردش خون در عضلات کمک می کند.

07/01/2025

عدم باردار شدن زوج‌های جوان ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد که شامل مسائل پزشکی، فیزیولوژیکی، روانی یا محیطی می‌شود. در اینجا به برخی از دلایل شایع اشاره می‌کنم:

1. مشکلات پزشکی زنان:

اختلالات تخمک‌گذاری: اختلالات هورمونی مانند سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) می‌تواند موجب عدم تخمک‌گذاری منظم شود.

انسداد لوله‌های فالوپ: مشکلاتی مانند التهاب یا عفونت می‌تواند باعث انسداد لوله‌های فالوپ شود که مانع از اتصال تخمک و اسپرم می‌شود.

مشکلات رحم: برخی مشکلات مانند فیبروم‌ها یا آندومتریوز ممکن است موجب اختلال در بارداری شوند.

2. مشکلات پزشکی مردان:

اختلالات اسپرم: تعداد کم اسپرم، شکل غیرعادی یا حرکت ضعیف اسپرم‌ها می‌تواند مانع از بارداری شود.

مشکلات هورمونی: کاهش سطح تستوسترون یا سایر هورمون‌های مهم می‌تواند بر تولید اسپرم تأثیر بگذارد.

3. عوامل سبک زندگی:

چاقی یا وزن کم: اضافه وزن یا کمبود وزن می‌تواند تأثیر منفی بر باروری داشته باشد.

استرس: استرس روانی می‌تواند به طور غیرمستقیم بر هورمون‌ها و تخمک‌گذاری تأثیر بگذارد.

مصرف مواد مخدر، الکل و سیگار: این مواد می‌توانند باروری را کاهش دهند.

4. سن: با بالا رفتن سن، کیفیت تخمک‌ها در زنان و تعداد اسپرم‌ها در مردان کاهش می‌یابد.

5. مسائل ژنتیکی: برخی از اختلالات ژنتیکی می‌توانند باعث مشکلات باروری شوند.

11/12/2024

گلودرد استرپتوکوکی (Strep throat) یک عفونت باکتریایی است که توسط باکتری استرپتوکوک گروه A (Streptococcus pyogenes) ایجاد می‌شود. این بیماری معمولاً باعث التهاب و درد در گلو می‌شود و می‌تواند علائم ناخوشایندی را به همراه داشته باشد. این نوع گلودرد بیشتر در کودکان شایع است، اما بزرگسالان هم می‌توانند به آن مبتلا شوند.

علائم گلودرد استرپتوکوکی:

گلودرد شدید که به طور ناگهانی شروع می‌شود.

تب بالا (معمولاً بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد).

قرمزی و تورم در گلو به همراه پوشش سفید یا زرد روی لوزه‌ها.

درد هنگام بلع.

تورم غدد لنفاوی در گردن.

سردرد و درد شکم (در کودکان).

ناراحتی عمومی و احساس ضعف.

علت‌ها:

گلودرد استرپتوکوکی ناشی از عفونت باکتریایی است که از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا قطرات تنفسی منتشر شده از سرفه یا عطسه فرد مبتلا منتقل می‌شود.

درمان:

گلودرد استرپتوکوکی نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد تا از بروز عوارض جدی مانند تب روماتیسمی یا بیماری‌های قلبی جلوگیری کند. درمان معمولاً شامل موارد زیر است:

1. آنتی‌بیوتیک‌ها: معمولاً آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند پنی‌سیلین یا آموکسی‌سیلین برای درمان این بیماری تجویز می‌شود. در صورت حساسیت به پنی‌سیلین، ممکن است داروهای دیگری مانند ازیترومایسین تجویز شوند.

2. مسکن‌ها و ضد دردها: داروهایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن برای کاهش درد و تب.

3. استراحت و مصرف مایعات: نوشیدن مایعات گرم و استراحت به بهبودی کمک می‌کند.

پیشگیری:

شستن دست‌ها به طور مرتب.

اجتناب از تماس نزدیک با افراد مبتلا.

استفاده از دستمال کاغذی هنگام سرفه و عطسه و دفع آن به درستی.

نکات مهم:

در صورتی که گلودرد استرپتوکوکی درمان نشود، ممکن است منجر به عوارض جدی مانند تب روماتیسمی یا بیماری‌های کلیوی شود.

تشخیص دقیق معمولاً با تست کشت گلو یا تست سریع آنتی‌ژن انجام می‌شود.