09/09/2025
؟
• داکتر مؤفق کسی است که مسلک خود را با عشق و علاقه انتخاب کرده باشد و هدف وی خدمت به بشر و هموطن خود باشد. مسلک طب فداکاری و قربانی می خواهد تا نجات جان انسان ها و مسؤولیت تداوی مریضان یک داکتر را نه تنها خسته نکند بلکه انرژی فوق العاده را برای خدمت به مردم به او عطا کند.
• روحیه شاد و پرانرژی برای یک داکتر یک اصل اساسی است. روحیه که بتواند او را با وجود کار در کنار مریضان و گذراندن ساعت های کاری طولانی و نوکری های شبانه، همچنان شاد و پرانرژی و فعال نگهدارد.
• طوری که می دانید همه مسلک ها و شغل ها به یک تعداد مهارت ها و خصوصیات شخصیتی و رفتاری خاص نیاز دارند؛ این مهارت ها و خصوصیات دلیل عمده مؤفقیت یا عدم مؤفقیت افراد محسوب می شود.
• برای داکتر شدن راهی به جز تحصیل در رشته طب و شمولیت در پوهنتون طبی، وجود ندارد. شما می توانید با شمولیت در امتحان کانکور وارد رشته طب شوید که البته این امر نیز کار آسان نیست. در این اواخر تعداد افرادی که میخواهند رشته طب را انتخاب کنند بسیار بالا رفته و همین امر یک رقابت جدی و نفس گیر بین داوطلبان این رشته به وجود آورده است.
• برای ورود به این رشته باید در دوران مکتب و قبل از امتحان کانکور بسیار سخت و فشرده به مطالعه دروس بپردازید تا بتوانید از رقیبان خود پیشی گرفته و چانس شمولیت در این رشته را به دست بیاورید.
• محصلین طب بعد از مؤفقیت در امتحان کانکور باید هفت سال دوران تحصیل در پوهنتون طب را بگذرانند که با دروس تیوری و عملی و کار در شفاخانه همراه است. بعد از این مدت می توانند با سپری نمودن امتحانات Exit و تخصص، وارد تخصص های خاص مثلاً داخله عمومی، جراحی عمومی، جلدی، گوش و گلو، نسائی ولادی، چشم، داخله اطفال و .... شوند و دوران تحصیل لازم برای تخصص خود را سپری کنند. بعداً بخاطر تحصیلات بیشتر و فوق تخصصی مجبور هستند که عازم کشورهای خارجی شوند و مشکلات زیاد را تحمل کنند.
• تصور کنید که یک فرد می خواهد از کوه بالا برود، برای او تجهیزات و وسایل خاص ضرورت است تا بتواند تا بالای کوه برسد. علاوه بر این وسایل، او نیاز به بعضی مهارت ها و خصوصیات جسمانی دارد تا در طول مسیر با خطرات راه مقابله کند و با مهارت های لازم مسیر درست را پیدا کرده و به هدف خود برسد. برای یک داکتر نیز تمام این شرایط وجود دارد. در تداوی هر مریض از ابتدای مسیر تا رسیدن به هدف، او به بعضی وسایل، تجارب و مهارت ها نیاز دارد تا بتواند مؤفق شود. موجودیت این شرایط برای مؤفقیت او ضروری و مهم است.
• یک تصمیم نادرست یا پیش بینی غلط می تواند باعث از دست رفتن جان مریض شود؛ به همین علت مسلک طب بسیار حساس است و کسانی که می خواهند شامل این رشته شوند بهتر است بعد از بررسی علایق خود، مهارت و خصوصیات لازم برای این رشته را نیز مورد مطالعه و بررسی قرار دهند.
• یک داکتر از همان ابتدای دوران تحصیل به هوش بالا نیاز دارد. مطالب درسی و نکات علمی، حجرات و انساج بدن انسان، انواع دواها و عوارض جانبی آنها، استطباب و مضاد استطباب دواها، انواع امراض و تظاهرات آن ها، انواع تداوی ها و پروسیجرهای متممه و… همه و همه نیاز به ذهن و هوش فعال دارند تا یک فرد بتواند همه این موارد را به خاطر بسپارد و در زمان لازم از آن ها استفاده کند.
• حاضر شدن در صنوف درسی همراه با کارهای عملی و وزیت مریضان، نیاز به فردی با انگیزه، فعال و پرانرژی دارد تا بتواند همآهنگی خوب بین زندگی شخصی، مسلک و درس اش برقرار سازد.
• کار در شفاخانه، دیدن مریضان و انواع امراض و کار در عملیات خانه نیاز به شخص جسور و با جرئت دارد تا بتواند با وجود این شرایط روحیه خود را حفظ کند و به تداوی مریضان ادامه دهد.
• فردی که داکتر می شود باید حس انسان دوستی و کمک به هم نوع داشته باشد و در مقابل مریضان احساس مسؤولیت کند.
• یک محصل پوهنتون طب از دوران تحصیل نیاز به روحیه کار جمعی و گروهی دارد تا بتواند تعامل مثبت با همکاران خود برقرار سازد و در کنار دیگران به کار تداوی مریضان بپردازد.
• یک داکتر باید مسلمان واقعی باشد. صادق و با وجدان باشد. مدیر خوب باشد و در شرایط اضطراری و خاص در پرتو علم طب تصمیم درست اتخاذ کند.
• یک داکتر باید استدلال عالی داشته باشد و بتواند با دیدن ظاهر امراض و علایم آن ها به تشخیص و تداوی مرض بپردازد.
• یک داکتر باید روابط اجتماعی خوب داشته باشد. او باید از این مهارت خود در گفتگو با مریض و اخذ تاریخچه و پی بردن به علایم مرض استفاده کند. هرچقدر یک داکتر از این قدرت بیشتر مستفید باشد و رابطه خوب با مریضان خود داشته باشد هم در پروسه تشخیص و تداوی و هم در روحیه مریضان تأثیر مثبت می گذارد.
• یک داکتر باید قدرت تصمیم گیری و استدلال و نتیجه گیری سریع داشته باشد و بتواند در موارد ضروری از این قدرت خود برای تداوی مریض و ارائه میتودهای تداوی جدید و مناسب بهره ببرد.
• یک داکتر باید انگیزه بالا برای مطالعه و کسب علم داشته باشد. طب رشته یی است که بطور متداوم در حال تغییر و تحول است و هر روز میتودها و دواهای جدید عرضه می شود و به همین علت باید یک داکتر بتواند علم خود را به روز نگهدارد و با مطالعه و تحقیق از آخرین تداوی آگاه باشد.
• مسلک طب ساعات کاری مشخص ندارد. یک داکتر ممکن در طول هفته چندین بار نوکری شبانه و نوکری های ایام رخصتی عمومی داشته باشد یا در صورت کار در بخش های عاجل هر لحظه با شرایط سخت مواجه شود. در این حالت فرد باید توانایی تحمل فشار کاری بالا را داشته باشد و این فشار روی صحت روحی و جسمی او تأثیر نامطلوب نداشته باشد.
• فردی که وارد رشته طب می شود باید تسلط کامل بالای زبان انگلیسی داشته باشد. تمام امراض و دواها با نام های لاتین در دنیا شناخته شده هستند به همین علت فراگیری و کسب مهارت در این بخش برای یک داکتر بسیار مهم است.
#نگارش: داکتر احمد شکیب ظهیر
