Anna Tovmasyan / Աննա Թովմասյան

Anna Tovmasyan / Աննա Թովմասյան •Միասին դեպի առողջ հարաբերություններ, ծնողավարում և գիտակից կյանք
•PPT (WAPP/WFP անդամ) 🇩🇪🇨🇭
•Օնլայն խորհրդատվություն (🇦🇲|🇷🇺)
•Տագնապի check-list(DM)📩

Երբեմն թվում է՝ ամեն ինչ նորմալ է։ Ապրում ես, շփվում, աշխատում։ Բայց ներսում դու անընդհատ փորձում ես ապացուցել, որ արժան...
22/07/2025

Երբեմն թվում է՝ ամեն ինչ նորմալ է։ Ապրում ես, շփվում, աշխատում։ Բայց ներսում դու անընդհատ փորձում ես ապացուցել, որ արժանի ես։

Այս գրառումը հենց այդ չերևացող նշանների մասին է։ Դու կարող ես չխոսել դրանց մասին, բայց ներսում ամեն ինչ զգալ շատ սուր։

Ավելին՝ նկարներում ⤴️

Եթե թեկուզ մեկ կետում քեզ ճանաչեցիր՝ դա արդեն նշան է, որ ժամանակն է ուշադիր լինելու ինքդ քո հանդեպ։ ❤️

Եթե ուզում ես ավելի խորությամբ հասկանալ ինքդ քեզ, սկսել կառուցել կայուն վստահություն ու զգում ես, որ ուզում ես այդ ճանապարհը անցնել մեկի հետ, կարող ես դիմել ինձ խորհրդատվության համար։ 🔗

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Էմոցիոնալ հասուն մարդը նա չէ, ով երբեք չի սխալվում կամ միշտ վերահսկում է իրեն։ Նա այն մարդն է, ով սովորել է մնալ իր զգաց...
01/07/2025

Էմոցիոնալ հասուն մարդը նա չէ, ով երբեք չի սխալվում կամ միշտ վերահսկում է իրեն։ Նա այն մարդն է, ով սովորել է մնալ իր զգացումների կողքին՝ առանց դրանք բարձելու ուրիշի վրա։

Նա կարող է ներքուստ ցավ զգալ, կասկածել, վախենալ, բայց չդադարել լինել մարդկային։ Նրա ձայնը երբեմն կարող է դողալ, ներսում՝ խառնաշփոթ լինել, բայց նա չի փախչում։

Նա մնում է կապի մեջ՝
📍 իր մարմնի հետ
📍 իր զգացումների հետ
📍 դիմացինի ու ճշմարտության հետ։

🌱 Հասունությունն ապացուցվում է մանր պահերում՝ այն պահին, երբ ընտրում ես չփակվել, չպայթել, չվնասել… այլ մնալ կապի մեջ։

Շրջիր կարուսելը ավելին տեսնելու համար ⤴️ Գուցե այստեղ տեսնես հենց քեզ:

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Կան մարդիկ, որոնք չեն էլ հիշում՝ երբ են վերջին անգամ իսկապես իրենց ուզածով ապրել։Որովհետև շատ վաղ իրենց հասկացրել են՝ «մ...
21/06/2025

Կան մարդիկ, որոնք չեն էլ հիշում՝ երբ են վերջին անգամ իսկապես իրենց ուզածով ապրել։
Որովհետև շատ վաղ իրենց հասկացրել են՝ «մնա հանգիստ», «չարժե ռիսկի գնալ», «լավ աղջիկները չեն բարկանում», «քեզանից լավերը ձախողվել են»։

Ու այդ մտքերը դառնում են սցենար։ Ապրում ես դրանցով, հավատում դրանց, առաջնորդվում դրանցով։

Դրանք թվում են անվնաս, բայց մի օր նկատում ես՝ չես ապրում, այլ՝ խուսափում ես։
Խուսափում ես սխալվելուց, զգալուց, հրաժարվելուց, քեզ ցույց տալուց։

Ու մի պահ գալիս է՝ երբ էլ չես ուզում ապրել նույն պես։ Դու դեռ չգիտես՝ ինչ կլինի, բայց հստակ գիտես՝ էլ այսպես չի կարող շարունակվել։

Այ հենց էդտեղից էլ ամեն ինչ սկսվում է..

Ավելին՝ նկարներում⤴️

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Վտանգավոր տերմիններ, որոնք շատերը չեն տարբերում ⤵️Վերջին տարիներին հոգեբանական տերմինները մտել են առօրյա խոսակցություննե...
04/06/2025

Վտանգավոր տերմիններ, որոնք շատերը չեն տարբերում ⤵️

Վերջին տարիներին հոգեբանական տերմինները մտել են առօրյա խոսակցությունների մեջ։ Մարդիկ ավելի շատ են խոսում զգացմունքների, սահմանների, հոգատարության մասին։

Բայց այստեղ մի լուրջ խնդիր կա։
Հոգեբանական բառապաշարը սկսել է օգտագործվել ոչ թե ինքնաճանաչման, այլ խուսափման համար։

Ահա մի քանի տերմին, որոնք շատ տարածված են, բայց հաճախ՝ չարաշահվում են՝ առանց հասկանալու խորքային իմաստը՝

Տեսեք նկարներում ⤴️🔗

📌 Ինչու՞ է սա խնդիր

Որովհետեւ այս «տերմինները» դարձել են փաթեթ, որոնց հետևում մարդը թաքցնում է իր ցավերը, խոցելի կողմերը, անզորությունը։

🔗 Խոսքը չգիտես ոնց սկսել՝ ասում ես «ես սահման եմ դնում»։
🔗Վախենում ես լինել մերժված՝ ասում ես «ես ինձ եմ ընտրում»։
🔗Չես ուզում տեսնել, թե ինչ է խանգարում հարաբերության մեջ՝ փակում ես դուռը՝ «ես հանգստություն եմ ուզում» պատճառաբանությամբ։

Հոգեբանորեն՝ սա ինքնախաբեություն է, ոչ թե հոգատարություն։ Եվ դա մեզ չի զարգացնում։

Իսկական հոգատարությունը՝

📌 Երբեմն նշանակում է լսել տհաճ բաներ։
📌 Երբեմն նշանակում է վարել խոսակցություն, որը տանել չես կարող։
📌 Երբեմն՝ ընդունել, որ դու հենց հիմա փախչում ես։

Բայց գիտե՞ք ինչն է տարբերությունը՝

– Երբ դա ընտրություն է, ոչ թե ավտոմատ ռեակցիա։
– Երբ ասում ես՝ «ես հիմա չեմ կարող», ու գիտես՝ ինչու, ու գիտես՝ արագ վերադառնալու ես։

Խուսափումը կերակրում է վախը։ Հոգատարությունը՝ ամրացնում է քեզ։

Միայն գեղեցիկ բառերը օգտագործելը դեռ չի նշանակում, որ փոխվել եք..

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Խուսափողական վարքագիծը ուղեղի ինքնապաշտպանական ռազմավարությունն է։ Մարդը փորձում է չբախվել անհանգստություն առաջացնող զգա...
30/05/2025

Խուսափողական վարքագիծը ուղեղի ինքնապաշտպանական ռազմավարությունն է։ Մարդը փորձում է չբախվել անհանգստություն առաջացնող զգացմունքների՝ վախի, ամոթի, մեղքի, տագնապի կամ խոցելիության հետ։

Սովորական մեքանիզմն այսպիսին է՝

«Եթե չսկսեմ՝ չեմ ձախողվի։
Եթե չմոտենամ՝ չեմ տուժի։
Եթե չասեմ՝ կոնֆլիկտ չի լինի»։

Թվում է՝ սա պաշտպանություն է։ Բայց իրականում՝
• Խնդիրը չի լուծվում, մնում է ֆոնային տագնապով,
• Չես ստանում հաղթահարման փորձ,
• Չես իմանում իրականությունը, ապրում ես ենթադրություններով,
• Սովորում ես ապրել մշտական լարվածության մեջ։

Որքան երկար ես խուսափում, այնքան ուժեղանում է ներսի անհանգստությունը։
Որքան երկար ես հետաձգում, այնքան ավելի սարսափելի է թվում։
Խուսափումը պաշտպանություն չի։ Դա թակարդ է:

Օրինակները տեսեք նկարներում⤴️

✅ Ի՞նչ է կարևոր իմանալ

📌 Խուսափելն՝ ուժեղ չլինելու նշան չէ։ Դա ձեր հին սովորույթն է, որը երբևէ օգնել է գոյատևել։ Բայց հիմա այն կարող է ձեզ խանգարել։

📌 Խուսափելն՝ լուծում չէ։ Դա տալիս է կարճաժամկետ թեթևացում, բայց թողնում է երկարաժամկետ ցավ։

📌 Դու պարտավոր չես դադարել վախենալ։ Դու կարող ես սովորել՝ փոքր քայլերով մոտենալ այդ վախին։ Ուսումնասիրել իրականությունը, հաղթահարել զգացումները, փորձել, խոսել, ապրել։

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

💛 Սիրելի մայրիկներ ու հղի կանայք,Ուրախությամբ հրավիրում եմ ձեզ միանալ ինձ հետ առցանց հանդիպմանը, որը մենք կազմակերպում ե...
21/05/2025

💛 Սիրելի մայրիկներ ու հղի կանայք,

Ուրախությամբ հրավիրում եմ ձեզ միանալ ինձ հետ առցանց հանդիպմանը, որը մենք կազմակերպում ենք -ի հետ՝ քննարկելու մի շատ կարևոր թեմա՝ ծննդաբերությունից հետո առաջացող հոգեվիճակները և հատկապես՝ հետծննդյան դեպրեսիան։

📌 Ինչի՞ մասին ենք խոսելու՝

🔸 Ի՞նչ է հետծննդյան դեպրեսիան
🔸 Ինչու՞ է այն առաջանում, ինչպես են ազդում հորմոնները, սթրեսը ու հարաբերությունները
🔸 Ի՞նչ անել, եթե զգում եք, որ մոտ եք հոգեկան անկմանը
🔸 Ինչպե՞ս հասկանալ, երբ արդեն պետք է դիմել մասնագետի
🔸 Ի՞նչ կարող է անել կողքին կանգնած մարդը՝ ամուսինն ու հարազատները

🎁 Իսկ մասնակցությունն այս անգամ ունի նաև հաճելի բոնուս՝

-ը տրամադրելու է հատուկ զեղչային պրոմոկոդ, որը կարող եք օգտագործել բոլոր մանկական ապրանքների համար։ Այն կտրամադրենք ձեզ հանդիպման վերջում:

📅 Ամսաթիվ՝ 25 Մայիս, 2025թ.
🕒 Ժամը՝ 15:00
🌐 Տարածքը՝ Google Meet

Մասնակցությունը անվճար է, բայց անհրաժեշտ է նախապես գրանցվել՝ գրելով -ի էջին ձեր անուն, ազգանուն և mail-ը:

Եթե դուք արդեն մայրիկ եք, հղի եք կամ ունեք նման վիճակում գտնվող մտերիմներ, այս հանդիպումը կարող է լինել հենց այն, ինչ պետք է՝ հասկանալու, աջակցելու և հոգ տանելու համար։

Սպասում եմ ձեզ սիրով 💫

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Ինքնագնահատականը միայն վստահ լինելու մասին չէ։ Դա այն մասին է, թե ինչպես ես վերաբերվում քեզ հետ՝ երբ վստահ չես։ Երբ սխալ...
09/05/2025

Ինքնագնահատականը միայն վստահ լինելու մասին չէ։ Դա այն մասին է, թե ինչպես ես վերաբերվում քեզ հետ՝ երբ վստահ չես։ Երբ սխալվում ես։ Երբ քեզ դուր չես գալիս։ Երբ ուժերդ սպառված են։

Բարձր ինքնագնահատականը «ես միշտ հրաշալի եմ» գաղափարը չէ։ Այլ՝ ինքդ քո կողքին մնալու կարողությունը, նույնիսկ այն ժամանակ, երբ ինչ-որ բաներ չեն ստացվում։

Նկարներում կգտնեք փոքր, իրական քայլեր, որոնցից սկսվում է դեպի ձեզ վերադարձը։

Թերթեք՝ միգուցե դրանցից մեկը դառնա ձեր նոր հենման կետը ⤴️🫶🏻

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Կարևոր հիշեցումներ ⤴️💫 Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️
07/05/2025

Կարևոր հիշեցումներ ⤴️💫

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Կան վախեր, որոնք մենք չենք ընտրել։ Մենք ծնվել ենք դրանց մթնոլորտում։ Մենք լսել ենք դրանք մայրիկի ձայնում։ Տեսել ենք՝ հոր...
28/04/2025

Կան վախեր, որոնք մենք չենք ընտրել։ Մենք ծնվել ենք դրանց մթնոլորտում։ Մենք լսել ենք դրանք մայրիկի ձայնում։ Տեսել ենք՝ հոր լուռ սեղմված շրթունքներում։ Զգացել ենք դրանք՝ դեռ խոսել չիմանալով։

Աղքատության վախ։ Միայնակ մնալու վախ։ Մերժվելու վախ։ Սխալվելու վախ։ Առանձնանալու վախ։

Եվ մենք սկսել ենք ապրել այնպես, կարծես այդ վախերն իրոք մերն են։ Չնայած դրանք ծնվել էին ոչ թե մեզանում, այլ ծնողների մեջ։

Երբ ծնողներն են վախենում, երեխան հարցեր չի տալիս։ Նա հավատում է՝

«Եթե մայրս վախենում է՝ ուրեմն դա իսկապես վտանգավոր է»։
«Եթե հայրս անհանգստանում է՝ ես էլ պետք է վախենամ»։

Եվ այդպես օտար վախերը դառնում են մեր ներքին կողմնացույցը։ Բայց այդ կողմնացույցը չի տանում դեպի մեր երազանքները, այլ դեպի այնտեղ, որտեղ անվտանգ է, սովորական… և նեղ։

Օրինակները, որտեղ հնարավոր է դուք ձեզ ճանաչեք՝ տեսեք նկարներում ⤴️

Ի՞նչն է կարևոր հասկանալ

Այս վախերը ժամանակին ձեր ծնողների գոյատևման փորձերն էին։ Նրանց կյանքում դա կարևոր էր։ Նրանց աշխարհում՝ դա անհրաժեշտություն էր։

Բայց այժմ սա ձեր կյանքն է։ Ձեր ընտրությունները։ Ձեր երազանքները։

Ի՞նչ անել ժառանգած վախի հետ

📌 Դադարեք ձեզ մեղադրել, որ զգում եք այն:

📌Բարձրաձայնեք ձեզ համար՝
«Այս վախը իմը չէ։ Ես կարող եմ ընտրել ուրիշ ուղի»։

📌Սովորեք կառուցել ձեր կյանքը ոչ թե վախից, այլ սիրուց։ Ոչ թե պարտքից, այլ ազատությունից։

Եվ երբ վախը նորից գլուխ բարձրացնի, մի փորձեք վտարել նրան։ Ասացեք՝

«Ես քեզ տեսնում եմ։ Դու օգնել ես նրանց, ովքեր ինձնից առաջ էին։
Բայց հիմա ես ինքս եմ ընտրում իմ ճանապարհը»։

Եվ արեք քայլ դեպի այն վայրը, որտեղ ապրում է կյանքը, ոչ թե անցյալի ստվերը։

P.S.
Հաճախ բավարար է մի պարզ հարց տալ ինքներդ ձեզ՝

«Արդյո՞ք սա իսկապես իմ վախն է»։

Եվ պատասխանը կարող է փոխել ձեր ողջ ճակատագիրը: 🙌🏻

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Ինչո՞ւ է այդքան տհաճ, երբ ձեզ հավանություն չեն տալիս:⠀Կյանքի ամենասկզբում՝ մեծահասակները մեզ հասկացնում են՝ որքան “արժեք...
15/04/2025

Ինչո՞ւ է այդքան տհաճ, երբ ձեզ հավանություն չեն տալիս:

Կյանքի ամենասկզբում՝ մեծահասակները մեզ հասկացնում են՝ որքան “արժեք” մենք ունենք։

Մեզ սիրում են պարզապես մեր գոյության համար, թե՞ միայն երբ համապատասխանում ենք նրանց ակնկալիքներին։

Երեխան արագ սովորում է՝

• Երբ ես «լավն» եմ՝ ինձ սիրում են։
• Երբ զայրանում եմ, հոգնում, վախենում կամ սխալվում եմ՝ ինձ մերժում են։

Եվ նա եզրակացնում է՝ «որպեսզի ինձ սիրեն՝ պետք է հարմար լինեմ։»

Այսպես ծնվում է խորը վախը՝ «եթե ես հավանություն չստանամ՝ կմնամ մենակ։»

Դուք դրա կարիքն ունեք, որովհետև թվում է, թե դրանից է կախված՝ իրավունք ունեք արդյոք գոյություն ունենալու, թե ոչ։ Եվ երբ այն չեք ստանում՝ կարծես անհետանում եք սեփական կյանքից։

Ի՞նչ է դա անում ձեզ հետ

• Դուք սկսում ես ապրել պերֆեկցիոնիզմի մեջ։ Արա իդեալական՝ կամ մի՛ արա ընդհանրապես։ Քանի որ սխալը = ամոթ, ապա ամոթը= մերժում։

• Դուք սառչում եք, երբ պետք է ասել «ոչ»։
Որովհետև «ոչ» = վտանգ՝ դառնալու վատ, անշնորհակալ, անհարմար։

• Դուք ներողություն եք խնդրում նույնիսկ ձեր գոյության համար՝ առանց գիտակցելու։ Ձեր զգացումների, հոգնածության և կարիքների համար։

• Դուք չեք ուրախանում ձեր հաղթանակներով։
Որովհետև ոչ ոք ձեզ չի գովել։
Որովհետև ձեզ թվում է՝ առանց հավանության՝ դա «հաշիվ չի»։

Դուք դադարում եք հասկանալ՝ ինչ եք ուզում։ Դուք պարզապես ընտրում եք այն, ինչը չեն դատապարտի։

Դուք հոգնում եք ոչ թե այն պատճառով, որ շատ եք աշխատում, այլ որովհետև անընդհատ ապրում եք՝ կարծես ձեզ գնահատում են։

Դուք չեք ապրում։ Դուք քննություն եք հանձնում։ Ամեն օր։

Ի՞նչ անել

Թերապիայում մենք չենք ասում՝ «ուղղակի մի փնտրիր հավանություն»։
Դա իմաստ չունի։

Մենք սովորեցնում ենք ներսի երեխային՝ ով երբևէ վախեցել է մերժումից,
որ հիմա նա մենակ չէ։
Որ հիմա իր կողքին մեծահասակ կա՝ դուք։

Դուք՝ ով կարող է դիմանալ ամոթին։ Դուք՝ ով կարող է ինքն իրեն հավանել, երբ մյուսները լռում են։

Եվ այո, սա ուղի է։ Երբեմն երկար։ Երբեմն ցավոտ։
Բայց այդ ուղու վրա՝ դուք սկսում եք զգալ ձեզ կենդանի։

Որովհետև ապրելը՝ «ճիշտ» լինելը չէ։ Ապրելը՝ լինելն է, ինչպիսին կաք՝
երբեմն անհարմար, երբեմն ոչ իդեալական, բայց իսկական։

Օրինակներ՝ առօրյա կյանքից կարող եք տեսնել նկարներում ⤴️

Եթե այս վիճակը ձեզ ծանոթ է՝ գրանցվեք խորհրդատվության՝ գրելով անձնական նամակ 💌

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Դուք նրա մայրիկը չեք։ Բայց ինչու՞ եք ապրում այնպես՝ կարծես այդպիսին եք 👇🏻Դուք գնում եք խանութ։ Դուք հիշում եք, երբ է ձեր...
08/04/2025

Դուք նրա մայրիկը չեք։ Բայց ինչու՞ եք ապրում այնպես՝ կարծես այդպիսին եք 👇🏻

Դուք գնում եք խանութ։ Դուք հիշում եք, երբ է ձեր զուգընկերոջ կարևոր հանդիպումը: Դուք պլանավորում եք արձակուրդը։ Դուք լուծում եք նրա խնդիրները։
Դուք այն մարդն եք, ով օգնում է, կազմակերպում, հոգ է տանում, սփոփում։

Եվ դուք հոգնում եք:
Ոչ թե գործերից, այլ որովհետև դուք՝ մենակ եք։ Նույնիսկ լինելով հարաբերության մեջ։

Երբ կինը դառնում է «մայրիկ», հարաբերությունները կորցնում են մտերմությունը։

Որովհետև՝

•Մայրիկը հոգ է տանում, բայց՝ չի ցանկանում
•Մայրիկը աջակցում է, բայց՝ չի կիսում պատասխանատվությունը
•Մայրիկը ընդունում է, բայց՝ չի սպասում հավասար մասնակցության:

Տղամարդը հաճախ նույնիսկ չի նկատում, որ կնոջը կողքին վատ է։ Նա պարզապես հարմարվում է։
Իսկ կնոջը՝ գնալով ավելի դժվար է լինում խոսել, խնդրել, կանգ առնել։

Ինչու՞ ենք ընկնում այս դերի մեջ

• Մեզ սովորեցրել են, որ «տղամարդկանց չի կարելի վստահել»
• Կամ՝ «լավ կինն այն է, ով բոլորին փրկում է և օգնում»
• Կամ՝ մենք պարզապես վախենում ենք բաց թողնել վերահսկողությունը։

Օրինակներ իրական կյանքից և թե ի՞նչ անել այս իրավիճակում՝ կարող եք տեսնել նկարներում ⤴️🔗

Դուք պարտավոր չեք լինել երկաթից։
Դուք կարող եք լինել զուգընկերուհի և կին։

Բայց դրա համար՝ պետք է դուրս գալ «մայրիկի» դերից։ Հակառակ դեպքում ձեր տանը ապրելու են երեք հոգի՝ դուք, ձեր ամուսինը ու ձեր վախը, թե առանց ձեզ ամեն ինչ կփլվի։ 💔🙌🏻

Ձեր հոգեբան՝ Աննա ❤️

Դուք նրա մայրիկը չեք։ Բայց ինչու՞ եք ապրում այնպես՝ կարծես այդպիսին եք 👇🏻Դուք գնում եք խանութ։ Դու հիշում եք, երբ է ձեր ...
08/04/2025

Դուք նրա մայրիկը չեք։ Բայց ինչու՞ եք ապրում այնպես՝ կարծես այդպիսին եք 👇🏻

Դուք գնում եք խանութ։ Դու հիշում եք, երբ է ձեր զուգընկերոջ կարևոր հանդիպումը: Դուք պլանավորում եք արձակուրդը։ Դուք լուծում եք նրա խնդիրները։
Դուք ա, ով օգնում է, կազմակերպում, հոգ է տանում, սփոփում։

Եվ դու հոգնում ես։
Ոչ թե գործերից, այլ որովհետև դու՝ մենակ ես։ Նույնիսկ զույգ հարաբերության մեջ։

Address

Erevan

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Anna Tovmasyan / Աննա Թովմասյան posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Practice

Send a message to Anna Tovmasyan / Աննա Թովմասյան:

Share

Category