24/08/2023
Վախն ի սկզբանե պաշտպանական, բնազդային երևույթ է, կենդանիները ևս վախենում են, երբ իրենց կամ իրենց ձագերին վտանգ է սպառնում:
Ցանկացած անհասկանալի, հանկարծակի երևույթ կարող է վախ առաջացնել երեխայի մոտ: Ինչպես նաև վախեր կարող են առաջանալ մեծահասակների արձագանքներից:
Եթե մեծը վախենում է տվյալ երևույթից, երեխան ևս կարող է վախենալ` տեսնելով մեծի արձագանքը:
Կան տարիքային վախեր, որոնք համարվում են բնականոն զարգացման բաղկացուցիչ: Դրանք կապված են երեխայի կյանքի ճանաչման, նոր գիտելիքների և նոր փորձի հետ: Նոր գիտելիքներն իրենց հետ նոր վախեր են բերում:
🔸0-1 տարեկանում երեխաները վախենում են մորից բաժանվելուց, օտար մարդկանցից,
🔸1-3 տարեկանում նրանք վախենում են հանկարծակի ձայներից, երբ իրենց հարազատ մեծահասակին վտանգ է սպառնում, երկրորդ երեխայի ծննդից,
🔸 3-5 տարեկանում վախենում են մթությունից, մենակությունից, փակ տարածությունից,
🔸5-7 տարեկանում մահից են վախենում, քանի որ հասկանում են արդեն այդ երևույթի անդառնալի լինելը,
🔸7-11 տարեկանում սոցիալական վախեր են առաջանում՝ ցածր գնահատականից, ուշանալուց, վատը համարվելուց,
🔸11-15 տարեկանում վախենում են ֆիզիկական փոփոխություններից, անտեսանելի երևույթներից, բնական աղետներից և այլն:
Այդ վախերը սովորաբար ավելի խաղաղ են անցնում և դրանք շտկելու կարիք առանձնապես չի լինում: Եթե այս տարիքներում լինում են վախը խթանող դեպքեր, այն գուցե ամրապնդվի կամ երկարատև ու սուր դառնա:
Իսկ Ձեր երեխան, վախեր ու՞նի, և ինչպե՞ս է այն արտահայտվում👇
