27/08/2023
๐ฅ๐ผ๐๐๐ฒ๐ป ๐ถ๐ป ๐๐ฐ๐ต๐ผ๐ผ๐ป๐ต๐ฒ๐ถ๐ฑโฆ Er hoeft niet altijd iemand overgegaan zijn om in een rouwproces te belanden. Dat ervaar ik nu zelf aan den lijve. Heftige huilbuien, momenten van even verloren zijn, zacht verdriet, koesteringen van zoveel liefde en kleine geluksmomenten wisselen elkaar af. Het is rauw, intens, verschrikkelijk en prachtig tegelijkertijd. Ik duik er helemaal in. Omdat ik weet dat alles laten stromen de enige weg is naar mijn kracht terugvinden. En ondertussen doe ik alleen wat echt klopt voor mij, waar ik nood aan heb. Yoga, rust, yoga nidra, buiten zijn, shiatsu, knuffelen met lieve vriendenโฆ รฉn schoonheid opzoeken.
Naar goeie gewoonte ging ik ook dit jaar naar het kunstenfestival in Watou. Tussen de tranen door werd alles daar even wat zachter. Als watjes op mijn zere hart. Ik wandelde er in de tuin van verlies, laafde mij aan mooie woorden, wonderlijke beelden en inspirerende plekken. Oh en ik kocht onderweg aardbeien, bij zoโn automaat. Hele lekkere dan nog. Dat had hetzelfde effect op mij als zoโn kauwgomballenmachine van vroeger waar ik heel soms eens aan mocht draaien.
De mooie portretten ๐ท nam ๐
Je kunt nog naar het t.e.m. 3 september. Aanrader!