12/11/2025
Een ochtendreflectie 🌅
Vanmorgen was het moeizaam opstaan: vijf keer snoozen voordat ik eindelijk uit bed stapte.🙈 Mijn lichaam voelde stijf, vooral mijn “slecht been”, alsof het me iets wilde vertellen.
De laatste tijd ben ik via familieopstellingen 🧑🧑🧒🧒 in mijn verleden aan het graven. Zo kwam ik uit bij mijn grootvader – een man die in onze familie eigenlijk doodgezwegen werd/wordt. Dat opent onverwachte deuren: plots zat ik in rouw om iemand die ik nooit heb gekend, maar die toch een plek in mij inneemt.
Die oude verhalen lijken zich vast te zetten in mijn lijf. Daarom koos ik, ondanks de beperkte tijd, voor een korte wandeling. 🚶♀️Even ademhalen, bewegen, ruimte maken voor wat zich aandient. Want ook dit is helen: steeds in proces en altijd anders. 🧘♀️