11/10/2025
De dood hoeft geen vijand te zijn ๐ค
Dag van de Palliatieve Zorgen 11 oktober ๐
Er beweegt vandaag zoveel binnen de eerste lijn rond palliatieve zorgen.
Het is een kunst om palliatieve zorg te verlenen, een zorgvorm die eigenaarschap vraagt van ons als verpleegkundigen.
En net nu is het belangrijk dat we onze stemmen laten horen en mee blijven bewegen.
Weken heb ik naar vandaag toegeleefd.
Tekstjes geschreven, aangepast, gewist en opnieuw begonnen.Ik wou dat iedereen kon voelen wat ik bedoelโฆhoe ik palliatieve zorg zie.
Telkens opnieuw denk ik: ik wil dit overbrengen, laten voelen, verspreiden naar de buitenwereld vanuit mijn bril.
Niet eenvoudig, want hoe schrijf je passie en gedrevenheid in een paar lijnen?Ik heb daarbij het geluk om een collega intussen ook vriendin naast me te hebben,
die dezelfde passie deelt,meedenkt en over mijn schouder meekijkt.Wat het extra spannend maakt ๐
En dan denk ik vaak: verdikke, dit moet er gewoon bonk op zijn.
Ik wil mensen laten voelen en lezen
dat de dood niet angstig hoeft te zijn.
Mijn poging om dat in woorden te vatten, vind je hieronder.Hopelijk snappen jullie wat ik bedoel. ๐ค
Vandaag, 11 oktober, is het Dag van de Palliatieve Zorgen SAMEN ZORGEN SAMEN DRAGEN
Zorgen die me heel nauw aan het hart liggen.
Zorgen die ik dagelijks met hart en ziel uitvoer.
Het thema dit jaar is โSamen Zorgen, Samen Dragen'', woorden die zoveel betekenen.
Palliatieve zorg is zorg die raakt,tot in het diepste van wie we zijn.
Zorg met kennis, maar vooral met een hart. โค๏ธ
In deze fase van het leven draait het niet enkel om medische handelingen,maar om rust, vertrouwen en aanwezigheid.
We mogen mensen begeleiden in hun meest kwetsbare momenten. Angst ombuigen naar rust, pijn naar draaglijkheid en onzekerheid naar vertrouwen.
Met de juiste pijncontrole, รฉรฉn van mijn stokpaardjes ,warme nabijheid en deskundige begeleiding ,hoeft niemand bang te zijn voor de dood.
Want de dood hoeft geen vijand te zijn.
Ze kan, ondanks alles, iets heel moois worden.
We zien telkens opnieuw families die achteraf zo dankbaar zijn.
Dankbaar dat ze in een rustige, veilige thuisomgeving afscheid konden nemen.
Dankbaar dat ze zich gedragen en gesteund voelden.
Dankbaar dat het ondanks het verdriet aanvaardbaar werd.
We geloven dat palliatieve zorg meer is dan zorg alleen.
Meer dan zorgen tot het einde.
Het is zorgen tot er rust komt.
Zorgen met hoofd, hart en ziel voor de zorgvrager, de omgeving en elkaar als zorgverleners.
Want ook wij moeten zorg dragen voor elkaar:
reflecteren, aftoetsen, delen en samen sterker staan in deze intense trajecten.
Samen zorgen is samen verbinden.
En net in die verbinding ligt de kracht van echte palliatieve zorg.
Mensen begeleiden met waardigheid, warmte en liefde.
Tot het allerlaatste moment. ๐
Liefs Katrien X