22/06/2025
Inclusie, drukte en kinderen in de knel, waarom mentale ondersteuning op school geen luxe is !
Afgelopen jaar stond ik een periode mee in het lager onderwijs. Van dichtbij zag ik wat ik eigenlijk al vermoedde: leerkrachten geven elke dag het beste van zichzelf , vaak méér dan dat, om ieder kind mee te nemen in het leerproces. Maar eerlijk? De druk is groot. Heel groot.
De realiteit vandaag is dat inclusie op papier mooi klinkt, maar in de praktijk vaak ten koste gaat van de mentale ruimte, voor kinderen én leerkrachten. De zorg wordt steeds complexer, de klassen voller, de verwachtingen hoger. En in die drukte gaat soms net dát verloren wat kinderen het hardst nodig hebben: echte aandacht. Échte verbinding. Rust.
Wat ik zag in de klas... en voelde als kindercoach
Als kindercoach zag ik al langer dat veel kinderen worstelen. Ze slikken spanning in, houden zich groot of reageren heftig. Niet omdat ze lastig willen zijn, maar omdat ze niet altijd weten hoe ze moeten omgaan met wat ze voelen. In de klas merk je dat: faalangst, onzekerheid, conflictjes, huilbuien, buikpijn, woede-uitbarstingen… en vaak een kind dat zichzelf stilletjes verliest.
Voor een leerkracht is het onmogelijk om iedereen op elk moment die individuele ondersteuning te bieden. Niet uit onwil, maar omdat het simpelweg té veel is. En dat is geen verwijt, dat is een oproep.
Mentale ondersteuning is geen extraatje. Het is een basisbehoefte.
We spreken veel over leerachterstand. Maar wat met emotionele achterstand? Wat met kinderen die geen woorden hebben voor hun verdriet? Wat met het kind dat zich elke dag dapper houdt maar ’s avonds thuis instort?
Daar ligt mijn kracht als kindercoach: ik help kinderen om hun binnenwereld beter te begrijpen.
Ik werk aan:
- het herkennen van emoties
- het opbouwen van zelfvertrouwen
- het stellen van grenzen
- het omgaan met prikkels of lastige situaties
Dat gebeurt in kleine stappen. In verbinding. In veiligheid. En het maakt echt een verschil, niet alleen voor het kind zelf, maar ook voor de dynamiek in de klas, en vaak zelfs thuis.
Vanaf september: structurele ondersteuning op schooldomeinen
Ik ben dan ook heel blij om te kunnen aankondigen dat ik vanaf september twee en een halve dag per week vrij ben om op de schooldomeinen zelf mentale ondersteuning aan te bieden aan kinderen.
Dat betekent:
- laagdrempelige coaching tijdens de schooluren
- één-op-één momenten met kinderen die vastlopen
- samenwerking met leerkrachten en zorgcoördinatoren
- observatie en ondersteuning in de natuurlijke schoolcontext
Kortom: hulp op maat, daar waar het gebeurt. Geen dure verwijzing buiten school, maar een vertrouwd gezicht op vaste momenten.
Samenwerken? Graag.
Ben je ouder, leerkracht of directeur en voel je dat mentale ondersteuning écht een verschil zou maken op jouw school?
Stuur me gerust een berichtje. Ik kijk graag mee naar wat mogelijk is binnen jullie werking.
Want kinderen verdienen meer dan “mee kunnen”. Ze verdienen het om zich goed te voelen.
En leerkrachten? Die verdienen ruimte, steun en gedeelde zorg.
Laten we samenwerken aan warm, menselijk onderwijs.
