
11/07/2025
Η ψυχοπαθητική συμπεριφορά δεν εμφανίζεται ξαφνικά.
Δεν είναι τρέλα, δεν είναι κακία, δεν είναι μυστήριο.
Είναι το τελικό στάδιο μιας μακράς, σκοτεινής πορείας αποδιοργάνωσης της προσωπικότητας του ατόμου.
Όχι, δεν δικαιολογείται.
Αλλά εξηγείται.
Στις περισσότερες περιπτώσεις βαριάς διαταραχής προσωπικότητας —ειδικά όταν συνδέεται με βία— το υπόβαθρο είναι πλημμυρισμένο με εγκατάλειψη, συναισθηματικό πάγωμα, τραύματα που δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ, και ένα περιβάλλον που αντί να στηρίξει, διέλυσε.
Η κοινωνία βλέπει τον εκάστοτε δράστη και ζητά τιμωρία, όπως ειναι λογικό.
Η ψυχολογία βλέπει το παιδί πίσω από τον δράστη και ρωτά: γιατί κανείς δεν το είδε εγκαίρως;
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το έγκλημα.
Υπάρχει όμως ευθύνη να κατανοήσουμε πώς φτάνουμε εκεί.
Γιατί αλλιώς, απλώς θα περιμένουμε τον επόμενο θύτη και θύμα(τα).
Η πρόληψη δεν πρέπει να είναι κοινωνική πολυτέλεια. Πρέπει να είναι η μόνη ουσιαστική προστασία.