Πάμπος Ευσταθίου Συστημικός/ΟικογενειακόςΨυχοθεραπευτής-Ψυχολόγος

24/10/2025

Ινιέστα: "Όταν πάλευα με την κατάθλιψη, το πιο ευχάριστο ήταν που πήγαινα για ύπνο το βράδυ"

Η εμβληματική μορφή της Μπαρτσελόνα και της εθνικής Ισπανίας και νυν παίκτης της Βίσελ Κόμπε, Αντρές Ινιέστα, άνοιξε την καρδιά του και μίλησε σε συνέντευξή του για τη μάχη που χρειάστηκε να δώσει με τον δαίμονα της κατάθλιψης.

H εικόνα που έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας για τους ποδοσφαιριστές, ειδικά τους προβεβλημένους, είναι πως ζουν σε έναν άνετο και υπερπολυτελή κόσμο και δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα της καθημερινότητας, όμως τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι και ο Αντρές Ινιέστα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Αυτό έγινε σαφές μέσω της συνέντευξης που παραχώρησε κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην εκπομπή "The Wild Project", με τη θρυλική μορφή της Μπαρτσελόνα και της εθνικής Ισπανίας να αναφέρεται στο κεφάλαιο "κατάθλιψη" που μαύρισε τη ζωή του και τον έκανε να δώσει μία σκληρή μάχη για να διώξει όλους τους δαίμονες που τον κυρίευαν.

"Αποφάσισα να μιλήσω για την ψυχική μου υγεία όταν δυσκολευόμουν. Ξέρω ότι είμαι δημόσια προσωπικότητα, αλλά έπρεπε να πω τα πράγματα όπως ήταν.

Ποτέ δεν σκέφτηκα να με αποκαλούν τρελό ή αδύναμο. Όταν πάλευα με την κατάθλιψη, το πιο ευχάριστο κομμάτι της ημέρας μου ήταν όταν έπαιρνα το χάπι μου και πήγα για ύπνο το βράδυ.

Χάνεις τη χαρά από τη ζωή, από τα πάντα. Αγκάλιασα τη γυναίκα μου, αλλά ένιωθα σαν να αγκαλιάζω ένα μαξιλάρι. Δεν νιώθεις τίποτα", τόνισε χαρακτηριστικά, για να προσθέσει: "Πηγαίνω ακόμα σε θεραπεία, καθώς πρέπει να είμαι σε ειρήνη με τον εαυτό μου. Μου αρέσει να ακούω επαγγελματίες να μιλούν για την ψυχική υγεία και την κατάθλιψη".

Όσον αφορά στην απόφασή του να φύγει από τους μπλαουγκράνα και να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του εκτός των μπλαουγκράνα, είπε:

"Ένιωσα ότι ο χρόνος μου στη Μπαρτσελόνα είχε τελειώσει, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήθελα να παίξω εναντίον της Μπάρτσα και αυτό σήμαινε ότι θα βγω εκτός Ευρώπης.

Στην Μπαρτσελόνα πρέπει να δώσεις το 200%-300% σου και όταν ένιωσα ότι δεν μπορούσα να το κάνω πια, αποφάσισα να φύγω".

24/10/2025

Όχι μόνο για όσα πέτυχες, μα και για όσα προσπάθησες.

Για όσα δεν γνώριζες το "πώς" μα το πάλεψες.

Για όλα όσα άντεξες, μα και για όλα όσα είπες φτάνει.

Για όλες τις στιγμές που συνέχιζες χωρίς δυνάμεις, μα και για τις στιγμές που είχες το θάρρος να ξεκουραστείς.

Για την κριτική που δεν σε λύγισε, μα και για την συνειδητοποίηση για το τι είσαι ικανός.

Για όσα τόλμησες μα και για όσα δεν ακούμπησες.

Για όλη τη γνώση, μα και για όλη την άγνοια.

Για όλες τις δεξιότητες που χρειάστηκε να αναπτύξεις στη πορεία της ζωής σου.

Για όλα όσα σε έφεραν μέχρι εδώ σήμερα.

Για την θέληση σου να προσπαθείς.

Μα πάνω από όλα για την ικανότητα σου να επιβιώνεις, για την επιμονή σου και τη θέληση σου να φτιάξεις την ζωή που θες. Με τα "σωστά" και "λάθη" σου, με τα "καλά" σου και τα "κακά" σου...

Μπράβο σου που αποδέχτηκες πως είσαι άνθρωπος πάνω από όλα.

23/10/2025

https://www.instagram.com/reel/DQDwfIcjIB-/?igsh=MWxzZmljZjIxbXd5Yw==

23/10/2025

"Πηγαίνετε να μιλήσετε με νηπιαγωγούς ή με παιδιά της πρώτης τάξης...
Θα βρείτε μια τάξη γεμάτη από λάτρεις της επιστήμης. Θέτουν βαθιά ερωτήματα...
Ρωτούν, "Τι είναι ένα όνειρο; Γιατί έχουμε τα δάχτυλα των ποδιών, γιατί το φεγγάρι είναι στρογγυλό, ποια είναι τα γενέθλια του κόσμου, γιατί το γρασίδι είναι πράσινο;"
Αυτά είναι βαθιά, σημαντικά ερωτήματα. Απλώς βγαίνουν από μέσα τους.
Όταν πηγαίνετε όμως να μιλήσετε με μαθητές της τρίτης λυκείου δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Έχουν πάψει να είναι περίεργοι. Κάτι τρομερό έχει συμβεί μεταξύ νηπιαγωγείου και τρίτης λυκείου ".

Καρλ Σάγκαν
✒️Από το Βιβλίο📚 "Conversations with Carl Sagan"

23/10/2025

Και όταν αυτό γίνει αποδεχτό, η αντίληψη μας αλλάζει. Αλλάζοντας την αντίληψη μας, αλλάζουν οι προσδοκίες μας, και αλλάζοντας τις προσδοκίες μας αλλάζει ο τρόπος και η ποιότητα της ζωής μας.

Όταν μπορέσουμε να αποδεχθούμε , γιατί κατά βάθος όλοι το γνωρίζουμε, πως τίποτα δεν κρατάει για πάντα, θα μπορέσουμε να δούμε την ζωή μας με άλλο φακό... Θα μπορέσουμε να απολαμβάνουμε περισσότερα και να μας αναστατώνουν λιγότερα.

Όπως προσωρινοί και περαστικοί είμαστε σε αυτή την ζωή, το ίδιο είναι και τα όσα μας συμβαίνουν, είτε θετικά, είτε αρνητικά...
Και όταν μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε ως τέτοια, ίσως να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε τίποτα...

Και όταν αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα, τα πράγματα που βλέπουμε αλλάζουν...

22/10/2025

Δύο άνδρες , και οι δύο σοβαρά άρρωστοι, έμεναν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου .
Του ενός άνδρα του επιτρεπόταν να σηκώνεται όρθιος στο κρεβάτι του για μία ώρα κάθε απόγευμα
για να κατέβουν τα υγρά από τα πνευμόνια του . Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου .
Ο άλλος άνδρας έπρεπε να περνάει όλη την ώρα του ξαπλωμένος .Οι άνδρες μιλούσαν για ώρες.
Μιλούσαν για τις γυναίκες και τις οικογένειές τους,τα σπίτια , τις δουλειές τους ,
τη συμμετοχή τους στη στρατιωτική θητεία , πού ήταν σε διακοπές.
Κάθε απόγευμα , όταν ο άνδρας στο κρεβάτι με το παράθυρο μπορούσε να σηκωθεί περνούσε την ώρα του περιγράφοντας στον συγκάτοικό του όλα τα πράγματα που έβλεπε έξω από το παράθυρο.
Ο άνδρας στο άλλο κρεβάτι άρχιζε να ζει για αυτές τις περιόδους μίας ώρας όπου ο κόσμος του διευρυνόταν
και ζωντάνευε με όλη τη δραστηριότητα και το χρώμα από τον κόσμο εκεί έξω.
Το παράθυρο έβλεπε σε ένα πάρκο με μια όμορφη λίμνη.
Πάπιες και κύκνοι έπαιζαν στα νερά ενώ παιδιά αρμένιζαν τα καραβάκια τους.
Ερωτευμένοι νέοι περπατούσαν χέρι-χέρι ανάμεσα σε κάθε χρώματος λουλούδια
και μια ωραία θέα του ορίζοντα της πόλης μπορούσε να ιδωθεί στο βάθος.
Καθώς ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε όλα αυτά με θεσπέσια λεπτομέρεια ,
ο άνδρας στο άλλο μέρος του δωματίου έκλεινε τα μάτια του και φανταζόταν αυτό το γραφικό σκηνικό.
Μέρες , βδομάδες και μήνες πέρασαν .
Ένα πρωί , η πρωινή νοσοκόμα ήρθε να τους φέρει νερό για το μπάνιο τους
και είδε το άψυχο σώμα του άνδρα δίπλα στο παράθυρο , ο οποίος είχε πεθάνει ειρηνικά στον ύπνο του.
Ξαφνιάστηκε και κάλεσε τους θεράποντες ιατρούς να πάρουν το νεκρό σώμα .
Μόλις θεωρήθηκε πρέπον, ο άλλος άνδρας ρώτησε αν θα μπορούσε να μεταφερθεί δίπλα στο παράθυρο .
Η νοσοκόμα ευχαρίστως έκανε την αλλαγή , και αφού σιγουρεύτηκε ότι ο άνδρας αισθανόταν άνετα, τον άφησε μόνο .
Σιγά, επώδυνα , στήριξε τον εαυτό του στον ένα του αγκώνα για να δει για πρώτη φορά του τον έξω κόσμο .
Πάσχισε να γείρει να δει έξω από το παράθυρο δίπλα στο κρεβάτι.
Αντίκρισε ένα λευκό τοίχο .
Ο άνδρας ρώτησε τη νοσοκόμα τι θα μπορούσε να κάνει το συχωρεμένο συγκάτοικό του να περιγράφει τόσο έξοχα πράγματα έξω από το παράθυρο.
Η νοσοκόμα αποκρίθηκε πως ο άνδρας ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να δει ούτε τον τοίχο.
Είπε , ' Ίσως ήθελε απλώς να σου δώσει θάρρος . '
Σαν χάδι.

Είναι μεγάλη ευτυχία να μπορείς να δίνεις ευτυχία στους αλλους!!
Η μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη , αλλά η ευτυχία όταν μοιράζεται, διπλασιάζεται.
Αν θέλεις να νιώσεις πλούσιος , απλώς μέτρησε όλα τα πράγματα που έχεις που τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν .
Το Σήμερα είναι ένα δώρο....ας μάθουμε να είμαστε ευτυχισμένοι με αυτά που έχουμε και να λέμε κάθε μέρα ένα μεγάλο ευχαριστώ!!

Πηγή:Διαδίκτυο

21/10/2025

Η αλήθεια έχει πάντα την ικανότητα να διαχωρίζει τους ανθρώπους σε 2 ομάδες.
Σε αυτούς που τους βολεύει και θα ταυτιστούν πλήρως, αποκαλώντας "δίκαιο" αυτόν που την είπε, και σε αυτούς που δεν τους βολεύει, και θα κατηγορήσουν αυτόν που την είπε ως "άδικο", "μη αντικειμενικό", και "υπερασπιστή των άλλων"....

Μόνο που αναλόγως της "αλήθειας" τα άτομα αυτά μπορούν να μετακινηθούν με μεγάλη ευκολία από την μια ομάδα στην άλλη, και να γίνουν εύκολα "οι άλλοι"...

20/10/2025

Το πιο κάτω απόσπασμα δεν ανήκει σε έμενα. Είναι όμως τόσο ωραίο που δεν μπορούσα να μην το μοιραστώ... Συμμετέχει λοιπόν ο καθε ένας στο βαθμό που το επιτρέπουν και το απαιτούν οι περιστάσεις.

ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΩ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ.

Ένας φίλος ήρθε στο σπίτι μου για καφέ, καθίσαμε και συζητήσαμε. Σε κάποιο σημείο της συζήτησης, είπα, "Πάω να πλύνω τα πιάτα και θα επιστρέψω".
Με κοίταξε σαν να του είπα ότι επρόκειτο να φτιάξω έναν διαστημικό πύραυλο. Τότε μου είπε με θαυμασμό αλλά λίγο αμήχανα: "Χαίρομαι που βοηθάς τη σύζυγό σου, εγώ δεν βοηθάω γιατί όταν το κάνω, η γυναίκα μου δεν με συγχαίρει. Την περασμένη εβδομάδα σφουγγάρισα το πάτωμα και δεν μου είπε ευχαριστώ".
Επέστρεψα να καθίσω μαζί του και εξήγησα ότι δεν "βοήθησα" τη σύζυγό μου. Στην πραγματικότητα, η σύζυγός μου δεν χρειάζεται βοήθεια, χρειάζεται συνεργάτη. Είμαι συνεργάτης στο σπίτι, δεν είμαι μια "βοήθεια" για να κάνουμε τις δουλειές του σπιτιού.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να καθαρίσει το σπίτι επειδή ζω κι εγώ εδώ και πρέπει να το καθαρίσω κι εγώ.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να μαγειρεύει γιατί θέλω επίσης να φάω και πρέπει να μαγειρέψω κι εγώ.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να πλένει τα πιάτα μετά το φαγητό, επειδή χρησιμοποιώ κι εγώ αυτά τα πιάτα.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου με τα παιδιά, επειδή είναι και παιδιά μου και η δουλειά μου είναι επίσης να είμαι γονιός.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να πλένει, να απλώνει ή να διπλώνει τα ρούχα, επειδή τα ρούχα είναι και δικά μου και των παιδιών μου.
Δεν είμαι βοήθεια στο σπίτι, είμαι μέρος του σπιτιού.

Και όσον αφορά τον έπαινο, ρώτησα τον φίλο μου πότε ήταν η τελευταία φορά που ευχαρίστησε τη γυναίκα που καθάρισε το σπίτι, έπλυνε τα ρούχα, άλλαξε τα σεντόνια, έκανε μπάνιο τα παιδιά, μαγείρεψε, κ.λπ.
Και εννοώ μια ευχαριστία του τύπου: Ουαου, αγάπη μου! Είσαι φανταστική!!!(που καθάρισες/έπλυνες/μαγείρεψες/σιδέρωσες/κτλ.)
Αυτό σας φαίνεται παράλογο; Κοιτάζετε περίεργα; Όταν εσείς, μία φορά στη ζωή σας, καθαρίσατε το πάτωμα, περιμένατε τουλάχιστον ένα βραβείο αριστείας με μεγάλη δόξα ... γιατί; Ποτέ δεν το σκεφτήκατε;
Ίσως επειδή για σας, η κουλτούρα του macho έχει δείξει ότι όλα είναι δική της δουλειά.
Ίσως έχετε διδαχθεί ότι όλα αυτά πρέπει γίνουν χωρίς να χρειαστεί να κουνήσετε ένα δάχτυλο; Τότε να την επαινέσετε όπως θα θέλατε να επαινεθείτε, με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια ένταση. Δώστε της ένα χεράκι, φερθείτε σαν ένας πραγματικός σύντροφος, όχι σαν επισκέπτης που έρχεται μόνο για φαγητό, ύπνο, μπάνιο και ικανοποίηση αναγκών ... Νιώστε σαν στο σπίτι. Στο σπίτι σας.

Η πραγματική αλλαγή της κοινωνίας μας αρχίζει στα σπίτια μας - ας διδάξουμε στους γιους και τις κόρες μας το πραγματικό νόημα της συντροφικότητας! "

20/10/2025

Και τι δεν θα έδινε, και τι δεν θα έκανε ένα παιδί ώστε να διεκδικήσει την αγάπη, την αποδοχή και την σημασία των γονιών του...
Αυτή την αγάπη που θα του μάθει πώς να αγαπά το ίδιο τον εαυτό του, αυτή την άνευ όρων αγάπη, χωρίς ανταλλάγματα και εκβιασμούς, χωρίς προϋποθέσεις... Αυτή την αγάπη και αποδοχή ,που παρέδωσε εν λευκό στα χέρια των σημαντικών για αυτό άλλων, των γονιών του στην προκειμένη περίπτωση, ώστε να του δείξουν αν και πόσο αξίζει.. Πόσο αξίζει την αγάπη των άλλων, πόσο δικαιούται να το αγαπούν για αυτό που είναι, πόσο σημαντικό είναι ως οντότητα, ως ύπαρξη.

Και είναι το ίδιο το παιδί που θα ψάχνει την ίδια αγάπη και αποδοχή ως ενήλικας, παραδίδοντας με την ίδια παιδική αθωότητα, αφέλεια και εμπιστοσύνη, τον καθορισμό της αξίας του στους σημαντικούς για αυτό άλλους... Το ίδιο το παιδί που δεν θα ξέρει πώς δικαιούται να αγαπηθεί χωρίς προϋποθέσεις και ανταλλάγματα, που θα δημιουργεί σημαντικούς άλλους, βρισκόμενο σε μια απόγνωση ζητώντας ελεημοσύνη αγάπης, παραδομένο σε όποιον του το προσφέρει...

Το ίδιο το παιδί που έμαθε πως για να σε αγαπάνε πρέπει να τους κάνεις τα χατίρια, να μην ζητάς, να μην ενοχλείς... Που έμαθε πως δεν αξίζει την αγάπη όταν ζητά, όταν δεν κάνει χατίρια, όταν ενοχλεί...
Που έμαθε πως πρέπει να χρωστά την αγάπη που του προσφέρουν, χωρίς αυτό να έχει ημερομηνία εξόφλησης...

Αυτό το παιδί που το μόνο που ζητούσε και ζητά είναι αγάπη, αποδοχή, και να νιώσει πως αξίζει, πως είναι και αυτό σημαντικό, γιατί ποτέ δεν του έχουν μάθει πώς να αναγνωρίζει την δική του αξία.

Και αλίμονο σε αυτό το παιδί αν δεν ενηλικιωθεί ποτέ, ψάχνοντας μια ζωή υποκατάστατα των γονιών του, της αποδοχής και αγάπης που δεν ένιωσε ποτέ από τους γονείς τους...

19/10/2025

Πόσα "για το δικό μου καλό" κρύβει η φράση "για το καλό σου"...
"Έγώ στο λέω για το καλό σου", λέει ο άλλος , και στο μυαλό μου ακούγετε σαν να ζητάει το δικό του καλό. Με κάνει να διερωτούμαι, πως μπορεί ο κάθε ένας από εμάς να γνωρίζει τι είναι "καλό" για τον άλλο. Τι πραγματικά θέλει, τι πραγματικά χρειάζεται, ποιες οι πραγματικές του ανάγκες... Και πόσο πραγματικά ενδιαφέρεται για το "καλό" των άλλων, ενώ για το δικό του "καλό" δείχνει να αδιαφορεί...
Πόση "καλοσύνη" και "γνώση" μπορεί να έχει κάποιος, προσπαθώντας μάλιστα με τόση επιμονή και πάθος για το "καλό" των άλλων;
Και μοιάζει λες και γεννήθηκε για να προσφέρει στους πάντες τα πάντα, γιατί αυτός νοιάζεται και γνωρίζει καλύτερα "το καλό σου"..
Κι όμως αυτό "για το καλό σου" κρύβει πολλά "για το καλό μου". Ένα "καλό" που περιμένει να ρθει από τους άλλους. Μια ανάγκη που μεταφέρεται ως ανάγκη των άλλων, ώστε να ικανοποιηθούν δικές του ανάγκες..

"Φάε για το καλό σου"-για να μην ανυσηχεί ο γονιός πως θα πάθεις κάτι, για να μην νιώθει τύψεις πως δεν σου πρόσφερε φαΐ.
"Μην πας εκεί για το καλό σου"- για να μην ανυσηχεί ο άλλος μέχρι να γυρίσεις
"Για το καλό σου σου τα λέω"- μπας και δει και αυτός κάποιο "καλό από την όλη κατάσταση
"Σπούδασε αυτό για το καλό σου"- για να έχει ο γονιός να περηφανεύεται
"Μην το κάνεις. Για το καλό σου το λέω"- γιατί θα του θυμίσεις την δική του αδυναμία να το κάνει, γιατί θα τον ξεπεράσεις και δεν το αντέχει, γιατί θα του θυμίσεις τις δικές του ανασφάλειες και αδυναμίες.

Στο κάτω κάτω, όλοι θέλουν το καλό σου, φτάνει να μην είναι καλύτερο από το δικό τους...

18/10/2025

Ελεύθερος δεν νιώθεις μόνο όταν φεύγεις από καταστάσεις, μα και όταν επιλέγεις να μείνεις.

Να μένεις από επιλογή και όχι από έλλειψη επιλογών.

Να μένεις γιατί διάλεξες να μείνεις ενώ θα μπορούσες να έχεις φύγει.

Να μένεις συνειδητά, και να αναγνωρίζεις πως αυτό είναι η επιλογή σου.

Και έτσι , αφού θα είναι επιλογή σου, για πιο πράγμα θα παραπονεθείς και σε ποιον;

Και αφού το διάλεξες, ποιοι λόγοι σε ώθησαν σε αυτή σου την επιλογή;

Και αφού αυτοί οι λόγοι είναι σημαντικοί για εσένα, γιατί να μην είσαι χαρούμενος;

Και τότε θα μπορέσεις να εισπνεύσεις πραγματική αίσθηση της ελευθερίας.

Όταν αναγνωρίσεις πως το κάθε τι είναι επιλογή σου, και όταν η ασυνείδητη γίνει συνειδητή...

17/10/2025