08/05/2025
🩺„Dziecko jest bardzo wymagającym i szybkim recenzentem naszych działań. Ale potrafi również w prosty, a przez to poruszający sposób pokazać swoją wdzięczność” - poznajcie dr hab. n. med. Tomasza Ociepę, zastępcę lekarza kierującego Kliniką Pediatrii i Hemato-Onkologii Dziecięcej, USK1 PUM w Szczecinie, lekarza kierującego Oddziałem Hemato-Onkologii Dziecięcej USK1 Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie. To kolejny zaangażowany w leczenie pacjentów oraz w projekt Temicare lekarz, którego przedstawiamy w cyklu naszych postów.
📌Dlaczego pracuje Pan z dziećmi z chorobami nowotworowymi?
➡️Najważniejszym w wyborze tej specjalizacji był pacjent. Wiek dziecka stanowi wyzwanie samo w sobie, a dodając do tego rozpoznanie choroby nowotworowej, śmiało zakładam, że pod względem trudności, nie można mierzyć wyżej.
Dziecko jest bardzo wymagającym i szybkim recenzentem naszych działań. Ale potrafi również w prosty, a przez to poruszający sposób pokazać swoją wdzięczność. A uśmiech dziecka to najlepszy medal za zasługi. Słowa Janusza Korczaka "kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat" to tak naprawdę mapa drogowa w tym zawodzie.
Onkologia i hematologia dziecięca to specjalizacja wymagająca i szalenie wyczerpująca. Nie tylko fizycznie. Jest to jednocześnie dyscyplina przynosząca ogromną satysfakcję i głębokie przekonanie, że zdobyło się Mount Everest z każdym kolejnym prawidłowym obrazem mikroskopowym szpiku lub badaniem rezonansu magnetycznego.
Onkologia i hematologia dziecięca to specjalizacja, w której lekarz, poza tym że diagnozuje i leczy samą chorobę nowotworową u dziecka, musi stać się ekspertem w zakresie chorób zakaźnych, intensywnej terapii, kardiologii, neurologii, fizjoterapii a nawet psychologii.
To dyscyplina, w której ogniskuje się cały postęp medyczny ostatnich lat, i w której nie ma miejsca na nudę czy rutynę. I dlatego jest ona tak fascynująca.
📌Co najbardziej porusza Pana w codziennej pracy?
➡️W codziennej pracy najbardziej porusza mnie siła i charakter moich pacjentów oraz ich rodziców. Czasem trudno uwierzyć jak „twardym” pacjentem potrafi być dziecko i jaką trudną walkę toczą jego opiekunowie. To paradoksalnie daje mi siłę i zmusza do jeszcze większego wysiłku.
📌Co najbardziej lubi Pan w swojej pracy?
➡️Lubię, gdy mój pacjent wygrywa z chorobą. Bo jego zwycięstwo, to również mój sukces.
📌Jakie korzyści dostrzega Pan we współpracy w ramach Temicare 2.0?
➡️Postęp jaki dokonał się w leczeniu chorób nowotworowych u dzieci jest wynikiem nie tylko działań na gruncie krajowym, ale szeroko zakrojonej współpracy na arenie międzynarodowej. I tu idealnym przykładem jest projekt Temicare 2.0. Umożliwił on nie tylko nawiązanie i utrzymanie kontaktów transgranicznych pomiędzy ośrodkami onkologii i hematologii dziecięcej, ale również wymianę myśli, ustalenie szybkiej ścieżki celem konsultacji najtrudniejszych przypadków, by wybrać najlepszą strategię terapeutyczną. Co więcej ta współpraca to także edukacja na najwyższym poziomie, często z zastosowaniem nowoczesnych technik przekazu oraz ciągłe poszerzanie horyzontów. To wszystko przyniosło wymierne efekty, bowiem widzę większe zainteresowanie wyborem tej specjalizacji wśród moich młodszych kolegów.
--
🩺„Das Kind ist ein sehr anspruchsvoller und schneller Beurteiler unseres Handelns. Aber es ist auch in der Lage, seine Dankbarkeit auf einfache und damit bewegende Weise zu zeigen“ - treffen Sie Dr. Tomasz Ociepa, MD, PhD, Stellvertretender Leiter der Abteilung für Pädiatrie und pädiatrische Hämato-Onkologie im Klinischen Universitätskrankenhaus Nr. 1 der Pommerschen Medizinischen Universität in Szczecin, Leiter der Station für pädiatrische Hämato-Onkologie, USK1 PUM. Er ist ein weiterer Arzt, der an der Behandlung von Patienten und am Temicare-Projekt beteiligt ist und über den wir in unserer Beitragsserie berichten.
📌Warum arbeiten Sie mit krebskranken Kindern?
➡️Der wichtigste Faktor bei der Wahl dieser Spezialisierung war der Patient. Das Alter des Kindes ist an sich schon eine Herausforderung und wenn dann noch eine Krebsdiagnose hinzukommt, wage ich zu behaupten, dass es an Schwierigkeit nicht zu überbieten ist.
Das Kind ist ein sehr anspruchsvoller und schneller Kritiker unseres Handelns. Aber es ist auch in der Lage, seine Dankbarkeit auf eine einfache und damit berührende Weise zu zeigen. Und das Lächeln eines Kindes ist die beste Medaille für das Geleistete. Die Worte von Janusz Korczak „wenn ein Kind lacht, lacht die ganze Welt“ sind wirklich der Wegweiser für diesen Beruf.
Die pädiatrische Onkologie und Hämatologie ist ein anspruchsvolles und wahnsinnig anstrengendes Fachgebiet. Nicht nur körperlich. Gleichzeitig ist es eine Disziplin, die mit jedem weiteren normalen mikroskopischen Knochenmarkbild oder MRT-Scan eine große Befriedigung und die tiefe Überzeugung vermittelt, dass man den Mount Everest bezwungen hat.
Die pädiatrische Onkologie und Hämatologie ist ein Fachgebiet, in dem der Arzt nicht nur den Krebs des Kindes diagnostizieren und behandeln, sondern auch Experte für Infektionskrankheiten, Intensivmedizin, Kardiologie, Neurologie, Physiotherapie und sogar Psychologie werden muss.
Es ist eine Disziplin, in der sich alle medizinischen Fortschritte der letzten Jahre konzentrieren und in der es keinen Platz für Langeweile oder Routine gibt. Und genau das macht sie so faszinierend.
📌Was bewegt Sie bei Ihrer täglichen Arbeit am meisten?
Was mich in meiner täglichen Arbeit am meisten bewegt, ist die Stärke und der Charakter meiner Patienten und ihrer Eltern. Manchmal ist es kaum zu glauben, wie zäh ein Patient sein kann und wie schwer seine Betreuer zu kämpfen haben. Das gibt mir paradoxerweise Kraft und zwingt mich, noch härter zu arbeiten.
📌Was gefällt Ihnen am meisten an Ihrem Beruf?
➡️Ich mag es, wenn mein Patient gegen seine Krankheit gewinnt. Denn sein Sieg ist auch mein Erfolg.
📌Welche Vorteile sehen Sie in der Zusammenarbeit mit Temicare 2.0?
➡️Die Fortschritte, die bei der Behandlung von Krebs im Kindesalter erzielt wurden, sind nicht nur das Ergebnis nationaler Bemühungen, sondern die Ergebnisse einer umfassenden internationalen Zusammenarbeit. Und hier ist das Projekt Temicare 2.0 ein perfektes Beispiel: Es hat nicht nur den Aufbau und die Pflege von grenzüberschreitenden Kontakten zwischen pädiatrischen Onkologie- und Hämatologiezentren ermöglicht, sondern auch den Austausch von Ideen, die Einrichtung von Schnellverfahren für die Konsultation der schwierigsten Fälle, um die beste therapeutische Strategie zu wählen. Darüber hinaus bedeutet diese Zusammenarbeit auch Ausbildung auf höchstem Niveau, oft unter Einsatz moderner Kommunikationstechniken, und ständige Horizonterweiterung. All dies hat sich spürbar ausgewirkt, da ich bei meinen jüngeren Kollegen ein größeres Interesse an der Wahl dieses Fachgebiets feststelle.
