16/09/2025
🇵🇱🩺Dr hab. Joanna Stefanowicz: Lubię bezpośredni kontakt z pacjentem oraz rozwiązywanie trudnych problemów klinicznych. Dużą satysfakcję przynosi mi udział w badaniach klinicznych.
Projekt Temicare 2.0 wspiera pracę osób, które na co dzień leczą, opiekują się pacjentami oraz wspierają ich i ich rodziny w Polsce i Niemczech. Jedną z nich jest dr hab. Joanna Stefanowicz, lekarz w Klinice Pediatrii, Hematologii i Onkologii Uniwersyteckie Centrum Kliniczne w Gdańsku oraz kierownik projektu Temicare 2.0 w Gdański Uniwersytet Medyczny.
📌 Dlaczego pracuje Pani z dziećmi z chorobami nowotworowymi?
➡️ Onkologia dziecięca jest dziedziną medycyny, która dynamicznie się rozwija i daje lekarzowi dużą możliwość rozwoju. Nieustannie mobilizuje do poszerzania wiedzy w zakresie diagnostyki i terapii nowotworów dziecięcych, leczenia ostrych powikłań terapii i odległych następstw leczenia przeciwnowotworowego. Na moich oczach dokonał się ogromny postęp i uzyskano ogromną poprawę wyników leczenia. Klasycznym przykładem jest terapia nerwiaka zarodkowego współczulnego wysokiego ryzyka, gdzie odległe przeżycia wynosiły około 15% kiedy zaczynałam pracę w onkologii vs. około 65-70% obecnie. To nieporównywalne rokowania. Podsumowując, daje to niesamowitą satysfakcję zawodową.
📌 Co najbardziej porusza Panią w codziennej pracy?
➡️ W sensie negatywnym - cierpienie dziecka, a zaraz po tym cierpienie Rodziców. Nie lubię bezsilności, kiedy nie jestem w stanie nic więcej zrobić i muszę poinformować o tym Rodziców, a co jeszcze trudniejsze, pacjenta, który np. jest nastolatkiem, który wszystko wie i rozumie.
W sensie pozytywnym - odkrycie ponadstandardowej metody leczenia i uzyskanie dzięki niej dobrego efektu terapeutycznego, czy ochrony pacjenta przed powikłaniami.
📌 Co najbardziej lubi Pani w swojej pracy?
➡️ Bezpośredni kontakt z pacjentem. Bardzo lubię małe dzieci - noworodki, niemowlęta i dzieci do lat 3, które są bardzo "prawdziwe" w swoich zachowaniach i emocjach. Dzięki doświadczenieu od razu widzę, kiedy dziecko źle się czuje. Cieszę się, gdy udaje mi się nawiązać dobry kontakt z nastolatkiem i uzyskać zaufanie, uważam jednak, że jest to zdecydowanie trudniejsze.
Ogromnie pociąga mnie aspekt badawczy - znalezienie właściwej metody leczenia i uzyskanie dobrej odpowiedzi na leczenie daje ogromną satysfakcję.
📌 Jakie korzyści dostrzega Pani we współpracy w ramach Temicare 2.0?
➡️ Współpraca w ramach Temicare 2.0, dzięki komunikacji online, daje możliwość wymiany doświadczeń naukowych i dydaktycznych między ośrodkami w ramach cotygodniowych spotkań. Mobilizuje do przygotowania prezentacji dotyczących trudności diagnostycznych i terapeutycznych oraz szczególnie interesujących przebiegów choroby. Seminaria pozwalają usystematyzować własną wiedzę. Temicare 2.0 poszerza też zdecydowanie ofertę dydaktyczną naszych uniwersytetów - jest to duża wartość dodana do standardu kształcenia w Polsce i w Niemczech.
Bezcenne dla wszystkich stron uczestniczących w projekcie są wspólne spotkania, które dają Rodzicom możliwość uzyskania opinii innych lekarzy i wspierają lekarzy prowadzących w wyjaśnianiu zasadności podejmowanych decyzji diagnostycznych i terapeutycznych. Szczególnie cenne są one w przypadkach, w których proponowane leczenie nie jest standardem postępowania. Pomagają Rodzicom podjąć decyzję czy wyrazić zgodę na określone postępowanie czy też nie, w oparciu o dowody naukowe i doświadczenia innych onkologów dziecięcych.
🇵🇱💙
---
🇩🇪🩺Dr hab. Joanna Stefanowicz: Ich mag den direkten Kontakt mit dem Patienten und das Lösen schwieriger klinischer Probleme. Die Teilnahme an klinischen Studien bereitet mir große Freude.
Das Projekt Temicare 2.0 unterstützt die Arbeit von Menschen, die in Polen und Deutschland tagtäglich Patienten und ihre Familien behandeln, betreuen und unterstützen. Eine von ihnen ist Dr. hab. Joanna Stefanowicz, Ärztin in der Abteilung für Pädiatrie, Hämatologie und Onkologie am Universitätsklinikum in Danzig und Leiterin des Temicare 2.0-Projekts an der Medizinischen Universität Danzig.
📌 Warum arbeiten Sie mit krebskranken Kindern?
➡️ Die pädiatrische Onkologie ist ein Bereich der Medizin, der sich dynamisch entwickelt und den Ärzten eine große Chance zur Weiterentwicklung bietet. Sie mobilisiert ständig, um das Wissen auf dem Gebiet der pädiatrischen Krebsdiagnose und -therapie, der Behandlung von akuten Therapiekomplikationen und der Fernfolgen der Krebsbehandlung zu erweitern. Vor meinen Augen wurden enorme Fortschritte gemacht und enorme Verbesserungen bei den Behandlungsergebnissen erzielt. Ein klassisches Beispiel ist die Behandlung von Hochrisiko-Neuroblastomen, bei denen die Fernüberlebensrate etwa 15 % betrug, als ich in der Onkologie anfing, während sie heute bei 65-70 % liegt. Das ist eine unvergleichliche Prognose. Alles in allem ist das eine unglaubliche berufliche Befriedigung.
📌 Was bewegt Sie bei Ihrer täglichen Arbeit am meisten?
➡️ Im negativen Sinne das Leiden des Kindes, unmittelbar gefolgt vom Leiden der Eltern. Ich mag die Ohnmacht nicht, nichts mehr tun zu können und die Eltern informieren zu müssen, und, was noch schwieriger ist, den Patienten, der z. B. ein Teenager ist, der alles weiß und versteht.
Im positiven Sinne eine Behandlungsmethode zu entdecken, die über dem Standard liegt und damit einen guten therapeutischen Effekt zu erzielen oder den Patienten vor Komplikationen zu schützen.
📌 Was macht Ihnen bei Ihrer Arbeit am meisten Spaß?
➡️ Der direkte Kontakt mit dem Patienten. Ich mag kleine Kinder sehr gerne - Neugeborene, Babys und Kinder unter 3 Jahren, die in ihrem Verhalten und ihren Gefühlen sehr "echt" sind. Dank meiner Erfahrung sehe ich sofort, wenn es einem Kind nicht gut geht. Ich freue mich, wenn es mir gelingt, eine gute Beziehung zu einem Jugendlichen aufzubauen und Vertrauen zu gewinnen, aber ich stelle fest, dass das definitiv schwieriger ist.
Der Forschungsaspekt reizt mich sehr - die richtige Behandlung zu finden und ein gutes Ansprechen auf die Behandlung zu erreichen, ist sehr lohnend.
📌 Welche Vorteile sehen Sie in der Zusammenarbeit mit Temicare 2.0?
➡️ Die Temicare 2.0-Zusammenarbeit bietet durch die Online-Kommunikation die Möglichkeit, in wöchentlichen Treffen wissenschaftliche und pädagogische Erfahrungen zwischen den Zentren auszutauschen. Sie mobilisiert Vorträge über diagnostische und therapeutische Schwierigkeiten und besonders interessante Krankheitsverläufe. Die Seminare ermöglichen es, das eigene Wissen zu systematisieren. Temicare 2.0 erweitert auch entscheidend das didaktische Angebot unserer Universitäten - ein großer Mehrwert für das Ausbildungsniveau in Polen und Deutschland.
Von unschätzbarem Wert für alle Projektbeteiligten sind die gemeinsamen Treffen, die den Eltern die Möglichkeit geben, die Meinung anderer Ärzte einzuholen und die behandelnden Ärzte bei der Begründung von Diagnose- und Therapieentscheidungen zu unterstützen. Sie sind besonders wertvoll in Fällen, in denen die vorgeschlagene Behandlung nicht der Standardversorgung entspricht. Sie helfen den Eltern zu entscheiden, ob sie einer bestimmten Behandlung zustimmen oder nicht, und zwar auf der Grundlage wissenschaftlicher Erkenntnisse und der Erfahrungen anderer Kinderonkologen.
🇩🇪💙
