Innere Kraft

30/06/2023

30/06/2023

12 kroków pomocnych w wychodzeniu z uzależnienia – omówienie etapów
1 krok mówi o uznaniu bezsilności wobec nałogu, czyli zaakceptowaniu, że jest się chorym człowiekiem, który potrzebuje pomocy.

W drugim kroku pytania ukierunkowane są na odzyskanie równowagi wewnętrznej i zdrowego rozsądku.

Krok trzeci pomaga w odpuszczaniu lęków i przymusu kontrolowania rzeczywistości, które intensyfikują się po odstawieniu używek.

Przy kroku 4 zaczyna się intensywna praca nad charakterem, gdyż zdrowiejącemu alkoholikowi często dokucza porywczość, impulsywność czy łatwość w urażaniu się.

Krok 5 sugeruje otwarcie się na drugiego człowieka poprzez opowiedzeniu mu o swoich wadach i nieumiejętnościach.

Krok 6 przekształca postrzeganie wad, uczy akceptacji samego siebie.

W kroku 7 alkoholik otwiera się na siłę większą od niego prosząc Boga, jakkolwiek go pojmuje, o nieużywanie swoich wad w stosunku do innych.

W kroku 8 rozpoczyna się proces, który już bardziej świadomie przygotowuje do uczciwego zmierzenia się z przeszłością, w której skrzywdziło się innych ludzi.

W kroku 9 alkoholik zadośćuczyni tym, których skrzywdził.

Krok 10 polega na przyglądaniu się na co dzień swoim poczynaniom w kontekście m.in. niekrzywdzenia innych.

11 dotyczy rozwoju duchowego.

Kiedy uzależniony dociera do kroku 12 zamyka pewien cykl i jest gotowy do dzielenia się swoją wiedzą czy, inaczej mówiąc, doświadczeniem z innymi uzależnionymi.

Kroki są związane ze sobą, jeden wynika z drugiego i ich kolejność nie jest przypadkowa.

Cenne jest to, że kroki stworzyły osoby, które same są uzależnione. Program bazuje więc na ludzkim doświadczeniu. Opiera się na ich porażkach, na ich wiedzy. Dlatego jest ogromnie skuteczny. Program 12 kroków zwiększa świadomość osoby uzależnionej i pozwala na spokojnie zaakceptować chorobę.

Przyznajmy się do bezsilności!!!
Pamiętajcie też, że najważniejszym krokiem jest punkt pierwszy. To na nim opierają się kolejne punkty. Przyznanie się do bezsilności wobec nałogu pomaga bowiem wystartować z bardzo świadomego, trzeźwego punktu odniesienia, pomaga odbić się i iść dalej.

30/06/2023

Problemy psychologiczne osoby współuzależnionej

U dorosłych członków takich rodzin często pojawia się specyficzne zaburzenie funkcjonowania nazywane współuzależnieniem (Cermak, 1986). Towarzyszą mu postawy autodestrukcyjne, poczucie konieczności kontroli i odpowiedzialności, negowanie własnych potrzeb, lęk przed zmianą i samotnością. Istotą tego patologicznego wzoru przystosowania jest to, że podtrzymuje ono dysfunkcyjny system życia rodzinnego. Badania Mellibrudy i Szczepańskiej (1988) wskazują, że funkcjonowanie osoby współuzależnionej charakteryzuje się:

1. Uporczywą koncentracją myśli, uczuć i zachowań żony wokół zachowań alkoholowych męża.

2. Poczuciem konieczności kontrolowania picia męża i uporczywą nadzieją na utrzymanie picia w bezpiecznych granicach.

3. Utrwaleniem się sztywnego schematu kontaktów z mężem obejmującego okresy picia i chwilowej abstynencji.

4. Koncentracją życia emocjonalnego wokół oczekiwania na chwilę uśmierzenia bolesnych przeżyć i automatyczne hamowanie przyjemnych stanów pojawiających się w sprzyjających okolicznościach.

5. Poczuciem niemożności rozstania się z partnerem na zawsze i paradoksalne umacnianie się związania po kolejnych incydentach alkoholowych lub próbach odejścia. Typowy stan wewnętrzny osoby współuzależnionej obejmuje chaos i zamęt uczuciowy, ostre zmiany emocji, zagubienie, niepewność i bezradność oraz zaprzeczanie oczywistym faktom problemu alkoholowego. Towarzyszy temu łagodzenie skutków picia, ukrywanie przed otoczeniem incydentów alkoholowych oraz brak zdolności do bronienia swoich praw i interesów dzieci . Osoby współuzależnione często szukają "obiektywnych" powodów picia i usprawiedliwiają alkoholika oraz unikają sytuacji konfliktowych. Mają też problemy z poczuciem odpowiedzialności - cechuje je albo nadmierne podejmowanie odpowiedzialności lub całkowite uchylanie się od niej.

Osoby współuzależnione często przejawiają nadmierną koncentrację na zaspokajaniu potrzeb innych ludzi połączoną z zaniedbywaniem własnych potrzeb oraz tendencję do wikłania się w bliskie związki z osobami przejawiającymi zaburzenia osobowości, uzależnionymi od substancji chemicznych. U osób współuzależnionych można często rozpoznawać różne rodzaje zaburzeń nerwicowych określanych w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób jako; ostre reakcje na stres, pourazowe zaburzenia stresowe, zaburzenia adaptacyjne oraz zaburzenia występujące pod postaci somatyczną.

Współuzależnienie można więc określić jako utrwaloną formę funkcjonowania w długotrwałej, trudnej i niszczącej sytuacji życiowej związanej z patologicznymi zachowaniami partnera, ograniczającą w sposób istotny swobodę wyboru postępowania, prowadzącą do pogorszenia własnego stanu i utrudniającą zmianę własnego położenia na lepsze

Trzecia grupa czynników, to zmiany w funkcjonowaniu psychologicznym osoby dokonujące się w trakcie funkcjonowania w patologicznym związku. Wydaje się, że współuzależnieniu sprzyjają: 1. W sferze poznawczej zmiany w kierunku myślenia magiczno-życzeniowego, zaprzeczanie, przekonanie, że "wszystko mogę i powinnam kontrolować", zawężenie myślenia do jednego punktu widzenia, trudności w koncentracji uwagi. 2. W sferze emocjonalnej coraz silniejszy lęk, który w końcu generalizuje się na wszystko, zwłaszcza lęk przed nowością i zmianą. Osobie współuzależnionej trudno jest okazywać złość, najczęściej tłumi ją, przenosi na inne osoby lub na siebie samą. Charakteryzują ją zmiany nastroju, przywiązanie do aktualnej struktury sytuacji życiowej i niemożność pogodzenia się ze stratami. 3. W strukturze "Ja" - rozproszone i niespójne granice "Ja", związanie samooceny z efektami wpływu na uczucia partnera. Ważne są też poczucie winy i poczucie krzywdy, które mogą występować naprzemiennie. W związek, który przekształca się w patologiczny, może wejść zarówno osoba z problemami osobistymi i zaburzeniami emocjonalnymi, jak i osoba zdrowa. O tym, czy stanie się współuzależniona, będzie decydował fakt, czy potrafi zmienić lub opuścić ten układ czy też się do niego przystosuje.

Zalecana jest Psychoterapia współuzależnienia

Problemy psychologiczne osoby współuzależnionej

U dorosłych członków takich rodzin często pojawia się specyficzne zaburzenie funkcjonowania nazywane współuzależnieniem (Cermak, 1986). Towarzyszą mu postawy autodestrukcyjne, poczucie konieczności kontroli i odpowiedzialności, negowanie własnych potrzeb, lęk przed zmianą i samotnością. Istotą tego patologicznego wzoru przystosowania jest to, że podtrzymuje ono dysfunkcyjny system życia rodzinnego. Badania Mellibrudy i Szczepańskiej (1988) wskazują, że funkcjonowanie osoby współuzależnionej charakteryzuje się:

1. Uporczywą koncentracją myśli, uczuć i zachowań żony wokół zachowań alkoholowych męża.

2. Poczuciem konieczności kontrolowania picia męża i uporczywą nadzieją na utrzymanie picia w bezpiecznych granicach.

3. Utrwaleniem się sztywnego schematu kontaktów z mężem obejmującego okresy picia i chwilowej abstynencji.

4. Koncentracją życia emocjonalnego wokół oczekiwania na chwilę uśmierzenia bolesnych przeżyć i automatyczne hamowanie przyjemnych stanów pojawiających się w sprzyjających okolicznościach.

5. Poczuciem niemożności rozstania się z partnerem na zawsze i paradoksalne umacnianie się związania po kolejnych incydentach alkoholowych lub próbach odejścia. Typowy stan wewnętrzny osoby współuzależnionej obejmuje chaos i zamęt uczuciowy, ostre zmiany emocji, zagubienie, niepewność i bezradność oraz zaprzeczanie oczywistym faktom problemu alkoholowego. Towarzyszy temu łagodzenie skutków picia, ukrywanie przed otoczeniem incydentów alkoholowych oraz brak zdolności do bronienia swoich praw i interesów dzieci . Osoby współuzależnione często szukają "obiektywnych" powodów picia i usprawiedliwiają alkoholika oraz unikają sytuacji konfliktowych. Mają też problemy z poczuciem odpowiedzialności - cechuje je albo nadmierne podejmowanie odpowiedzialności lub całkowite uchylanie się od niej.

Osoby współuzależnione często przejawiają nadmierną koncentrację na zaspokajaniu potrzeb innych ludzi połączoną z zaniedbywaniem własnych potrzeb oraz tendencję do wikłania się w bliskie związki z osobami przejawiającymi zaburzenia osobowości, uzależnionymi od substancji chemicznych. U osób współuzależnionych można często rozpoznawać różne rodzaje zaburzeń nerwicowych określanych w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób jako; ostre reakcje na stres, pourazowe zaburzenia stresowe, zaburzenia adaptacyjne oraz zaburzenia występujące pod postaci somatyczną.

Współuzależnienie można więc określić jako utrwaloną formę funkcjonowania w długotrwałej, trudnej i niszczącej sytuacji życiowej związanej z patologicznymi zachowaniami partnera, ograniczającą w sposób istotny swobodę wyboru postępowania, prowadzącą do pogorszenia własnego stanu i utrudniającą zmianę własnego położenia na lepsze

Trzecia grupa czynników, to zmiany w funkcjonowaniu psychologicznym osoby dokonujące się w trakcie funkcjonowania w patologicznym związku. Wydaje się, że współuzależnieniu sprzyjają: 1. W sferze poznawczej zmiany w kierunku myślenia magiczno-życzeniowego, zaprzeczanie, przekonanie, że "wszystko mogę i powinnam kontrolować", zawężenie myślenia do jednego punktu widzenia, trudności w koncentracji uwagi. 2. W sferze emocjonalnej coraz silniejszy lęk, który w końcu generalizuje się na wszystko, zwłaszcza lęk przed nowością i zmianą. Osobie współuzależnionej trudno jest okazywać złość, najczęściej tłumi ją, przenosi na inne osoby lub na siebie samą. Charakteryzują ją zmiany nastroju, przywiązanie do aktualnej struktury sytuacji życiowej i niemożność pogodzenia się ze stratami. 3. W strukturze "Ja" - rozproszone i niespójne granice "Ja", związanie samooceny z efektami wpływu na uczucia partnera. Ważne są też poczucie winy i poczucie krzywdy, które mogą występować naprzemiennie. W związek, który przekształca się w patologiczny, może wejść zarówno osoba z problemami osobistymi i zaburzeniami emocjonalnymi, jak i osoba zdrowa. O tym, czy stanie się współuzależniona, będzie decydował fakt, czy potrafi zmienić lub opuścić ten układ czy też się do niego przystosuje.

Zalecana jest Psychoterapia współuzależnienia

20/06/2023

Smutna prawda o naszym tradycyjnym wychowaniu(Ponad 150 lat "toksycznej", "czarnej "pedagogiki)
PRZYPOWIEŚĆ- TRAGEDIA TRAGEDII HISTORIA HUGA
Dawno, dawno temu urodziła się osoba królewskiego rodu. Nadano jej imię Hugo. Chociaż będzie to opowieść o niej jako o mężczyźnie, nikt niewiedział jakiej naprawdę była płci i właściwie nie miało to znaczenia. Hugo nie był podobny do nikogo kto kiedykolwiek żył przedtem i do nikogo kto kiedykolwiek się jeszcze narodzi. Hugo był niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju - jak nieoszlifowany bezcenny diament. Przez pierwszych 15 miesięcy życia Hugo znał siebie tylko z odbicia, które widział w oczach swoich opiekunek. Miał strasznego pecha. Jego opiekunki chociaż nie były niewidome, nosiły okulary. Każda para okularów zawierała w sobie wyobrażenie o Hugu, tak że opiekunki widziały go tylko poprzez wyobrażenia swoich okularów. Dlatego chociaż były one fizycznie obecne, żadna z nich nigdy naprawdę go nie widziała. Gdy Hugo dorósł był mozaiką wyobrażeń innych ludzi o nim samym, a żadne z tych wyobrażeń nie oddawało tego kim był naprawdę. Nikt nigdy naprawdę go nie widział, tak że nikt nigdy nie pokazał mu jak naprawdę wygląda. W konsekwencji Hugo myślał, że jest mozaiką wyobrażeń. Naprawdę nie wiedział kim jest. Czasami w ciemności nocy, gdy był całkiem sam Hugo wiedział, że zostało zagubione coś ogromnie ważnego. Doświadczał tego jako dręczącego poczucia pustki.Hugo próbował wypełniać tę pustkę i próżnię wieloma sposobami. W taki to właśnie sposób zatracamy drogę do żródła, do samego/samej siebie, do istoty swojego Jestestwa. Wpadamy w szpony nałogu, kompulsywnych, destruktywnych zachowań. Pogrążeni w lęku i niepewności zupełnie zdezorientowani biegniemy, szukamy, ale już sami nie wiemy czego tak naprawdę szukamy....a to jest takie proste....a zarazem takie trudne....bo często w tej podróży do samego siebie, do zródła, do miłości własnej prowadzi kręta, niepewna droga i czyha wiele niebezpieczeństw, wiele pokus, ale jak odważysz się postawić pierwszy krok na drodze do wolności własnej, do miłości i do życia w spełnieniu....życia w świadomości....To staniesz się Świadomością... Świadomość to Boskośc w Tobie....Świadomość to Nieskończonośc, to Wiecznośc....

11/02/2023

Aneta Stepniewicz

„Budzenie się ze snu do nowej świadomości”
„Kluczem do wyzdrowienia jest zmiana świadomości”
„Transformacja życia” Totalne Uzdrowienie””Radykalne Wybaczenie” „Odpuszczenie”
Świadomośc siebie uzdrawia i zmienia wszystko.
Zapraszam Ciebie do osobistej podróży,ktorą nazywam świadomością siebie prowadzącą do pozytywnej transformacji życia, do totalnego uzdrowienia na płaszczyznie duszy i ciała.

Zapraszam do skorzystania z moich usług:
Coaching, terapia psychosomatyczna, uzdrawianie przez świadomość, Totalne Uzdrowienie -Radykalne Wybaczenie, terapia rodzin,Trangeneracja, Psychologia prenetalna -Projekt/Cel,(pomoc przy problemach z nadwagą, chorobach immunologicznych, przewlekłych, chorobach kobiecych, uzależnieniach, chorobach dziecięcych, problemach dojrzewania, nowotworach, nerwicach, depresjach itp.), problemy w relacjach, doradztwo życiowe, Interwencja kryzysowa, terapia uzależnień i różne inne metody pracy z różnych źródeł naukowych i spirytualnych są opisane na mojej stronie internetowej www.innerekraft.eu. Konsultacja w języku polskim i niemieckim, także opcja online.

Terminy ustalane są drogą telefoniczną oraz WhatsApp: 0034695533631 lub 004917624585356

03/11/2022

Krebs ist, wie jede andere Krankheit auch, eine Anpassung des Körpers an Stress, den wir psychisch nicht bewältigen können. Emotionales Leiden ist sehr intensiv und / oder dauert lange an. Es kann auch sein, dass es eine Folge der gestapelten, unveröffentlichten, nicht ausgedrückten Emotionen ist, die während verschiedener Ereignisse erlebt werden. Die Umstände dieser Ereignisse mögen unterschiedlich sein, aber die erlebten Emotionen sind die gleichen. Es kann sich um ein wiederkehrendes Lebensmuster handeln. Man ist beispielsweise überempfindlich gegenüber Ungerechtigkeit und erlebt eine Reihe von Ereignissen, in denen das Thema Ungerechtigkeit eine zentrale Rolle spielte. Wir berühren hier einen sehr wichtigen Aspekt – dass jeder von uns die Realität auf seine eigene einzigartige Weise versteht und wahrnimmt. Was wir unter Gerechtigkeit, Ehrlichkeit, Verantwortung und sogar Liebe verstehen, wird von jedem anders verstanden und erlebt. Bei jeder Krankheit und besonders bei Krebs muss man anhalten und das ganze System der eigenen Weltanschauung neu bewerten. Das Problem kann nicht von der Ebene aus gelöst werden, auf der es entstanden ist. Die Krankheit schreit: Ihr Weltbild dient Ihnen nicht. Stoppen Sie und überprüfen Sie Ihre Überzeugungen. Lernen Sie, Ihre Gefühle zu respektieren und konstruktiv auszudrücken, was Sie fühlen. Ohne die Unterstützung eines erfahrenen Therapeuten ist dies selten möglich. Die Arbeit mit der Krankheit aus der Perspektive der Psychobiologie bedeutet nicht nur, sich in der Sprache der Emotionen und Gefühle zurechtzufinden, sondern auch in den Feinheiten der Ebenen des menschlichen Bewusstseins. Es ist die Bewusstseinsebene (die sogenannte spirituelle Intelligenz), die die Grundlage dafür bildet, wie wir die Realität verstehen und wie wir sie erleben.

03/11/2022

Meine Leidenschaften und
Fachgebiete:
Pränatale Psychologie
Beschreibung und Erklärung von Erleben und Verhalten während der pränatalen Zeit.

Holistische Entwicklung des Menschen
Vergangenheit, Gegenwart und Zukunft in der ganzheitlichen Betrachtung.

Spirituelle und übersinnliche Wahrnehmung
auf Basis von wissenschaftlichen Erkenntnissen.

Psychobiologie
Biologische und neuronale Grundlagen zur Erklärung des menschlichen Erlebens und Verhaltens.

Bio-Psycho-Genealogie
Grundlage, dass Erkrankungen das Ergebnis von angenommenen biologischen Konflikten sind, die auf „isolierte Weise“ erlebt werden.

Transgeneration
Übertragung von Erfahrungen, Überzeugungen und Lebensmustern der Angehörigen einer Generation auf die Mitglieder der nachfolgenden Generationen.

Familienaufstellung nach Hellinger Familientherapie
Unterdrücktes und Verschwiegenes existiert im Familiensystem, obwohl niemand darüber spricht oder bewusst Kenntnis davon hat. Durch die Neuordnung der Familienmitglieder bei einer Aufstellung ist eine Lösung der Probleme möglich.

Psychosomatik
Die Psychosomatik setzt sich mit dem Einfluss psychischer und sozialer Faktoren auf den Körper auseinander. Sie beschäftigt sich somit mit der Wechselwirkung von Psyche und Körper.

Atemübungen nach Satori
Die „Satori“-Atemübungen sind eine sehr gute Möglichkeit, den Körper zu entspannen und die Akkus wieder aufzuladen. Stress wird abgebaut – Gesundheit wird gefördert.

Somatopsychologie
Die Somatopsychologie geht davon aus, dass physische Probleme durch psychische Probleme hervorgerufen werden können.

Symbolik der Träume
Träume enthalten zahlreiche Hinweise über unsere Bedürfnisse oder über eine bisher unbekannte psychologische Wirklichkeit. Ein Traum, der vom Gegenteil des Gewünschten handelt, kann zum Beispiel ein unterdrücktes Bedürfnis aufdecken, das man sonst aufgrund moralischer Zwänge verdrängt.

Psychologische Numerologie
Wenn wir die Grundlagen der psychologischen Numerologie kennen, können wir diese verwenden, um die widersprüchlichsten Aspekte unserer Persönlichkeit zu erkennen.

Nach Erkenntnis und je nach Änderungsbedarf kann der Numerologe in Übereinstimmung mit den Schwingungen das Schicksal ändern und planen.

Kosmogramm als Element der Astrologie
Die Konstellationen zur Geburtszeit werden unter anderem als Hilfsmittel zur medizinischen Diagnose und zur Erkenntnis der Persönlichkeit verwendet.

Therapeutisches Tarot
Das Therapeutische Tarot ermöglicht im Zusammenspiel mit der psychologischen Numerologie und psychotherapeutischen Elementen Unterstützung bei Entscheidungen und hilfreiche Sichtweisen auf zukünftige Ziele.

Reiki/Hypnose
Reiki-Energie stellt die Harmonie des ganzen Körpers wieder her, stimuliert die natürlichen Prozesse der Selbstheilung, beruhigt den Geist und entwickelt sich spirituell.

Radikale Vergebung von Colin Tipping

03/11/2022

Die Psychobiologie sagt, dass die Hauptursache von Krankheiten Stress ist. Wenn das stimmt, was ist der Grund, warum Menschen mit ähnlichem Stresslevel unterschiedliche Krankheiten haben? Der einfachste Weg, es zu erklären, ist: Wenn wir ein emotional schwieriges Erlebnis haben und nicht in der Lage sind, damit auf der psychischen Ebene umzugehen, löst der Körper das Problem auf der biologischen Ebene. Er passt unsere Biologie an die emotionalen Inhalte des Problems an, mit dem wir zu kämpfen haben, und ist dabei sehr präzise. Die Quelle meines emotionalen Leids ist zum Beispiel die Tatsache, dass sich ein Eindringling auf meinem Territorium befindet - ein Arbeitskollege betritt meine Zuständigkeiten, meine Schwiegermutter räumt die Schränke nach eigenem Ermessen auf, mein Partner hat nach etwas gesucht , und ich habe einfach schön aufgeräumt ... das Gefühl in dieser Situation ist "stinkende Atmosphäre", sie wird mit dem Geruchssinn Sinus verbunden reagieren. Wenn ich leide, weil durch meine Unachtsamkeit die Grenzen meines Reviers verletzt wurden, reagiert die Blase – die biologische Lösung meines Problems ist, die Grenzen klarer zu markieren, also zu säen. Aus Sicht des rationalen Verstandes mag das etwas abstrakt klingen, aber der Körper reagiert entsprechend seiner biologischen Möglichkeiten. In der Psychobiologie gibt es das Konzept der „biologischen Invariante“, also der präzisen Reaktion des Körpers auf ein emotionales Erlebnis. Es ist immer dasselbe, unabhängig von Kultur, Rasse oder anderen Bedingungen.

03/11/2022

Przykłady: nadwaga kobieca i męska Na samotność możemy reagować nadwagą, ale natura bierze również pod uwagę płeć. Przybieranie „mężczyzny” oznacza przybieranie na wadze, żeby stać się wyższym, bardziej niebezpiecznym, bo wtedy łatwiej mi przetrwać jako mężczyźnie. Łatwiej pokonać przeciwnika, obronić rodzinę, odstraszyć wrogów. Przybieranie na wadze „kobieta” wygląda trochę inaczej. Wyobraź sobie kobietę cierpiącą na samotność (co w kobiecej energii oznacza brak partnera). Dziś kobiety dążą do szczupłej sylwetki, chcą, aby mężczyźni je lubili, co często kończy się tragedią. Spadek poczucia własnej wartości i niska samoocena mogą prowadzić nie tylko do problemów psychicznych i emocjonalnych, ale także fizycznych. Niestety czasami nawet post i ćwiczenia nie pomagają, a zamiast spadać, waga jeszcze bardziej przybiera na wadze. Czemu? Otóż obecna modelka urody jest dość „młoda” i z natury nie jest to szczupła, szczupła i lekka kobieta, która będzie dobrym partnerem. Dobrym partnerem będzie pulchna, dobrze zbudowana, cycata, okrągła kobieta, bo ma lepsze warunki do rodzenia zdrowych dzieci, urodzi więcej potomstwa, a na pewno spokojnie je nakarmi. Współczesna kobieta zwykle, gdy przybiera na wadze, reaguje strachem i obawą, że nikt jej nie chce, że stanie się nieatrakcyjna, brzydka i ciągle zestresowana. Mózg, próbując rozwiązać problem samotności, szybko pomaga takiej kobiecie mówiąc: „Nie martw się, dodam kilka kilogramów, przytyjesz trochę w biodrach i piersiach, to ktoś poda komu chętnie się tobą zaopiekuję. Ile kobiet mogłoby uratować sobie nerwy, gdyby znały ten mechanizm?

03/11/2022

02/11/2022

Rak, jak każda inna choroba, jest przystosowaniem organizmu do stresu, z którym nie możemy sobie poradzić psychicznie. Cierpienie emocjonalne jest bardzo intensywne i/lub trwa długo. Może być również wynikiem nagromadzonych, niewydanych, niewyrażonych emocji doświadczanych podczas różnych wydarzeń. Okoliczności tych wydarzeń mogą być różne, ale doświadczane emocje są takie same. Może to być powtarzający się wzorzec życia. Na przykład ktoś jest nadwrażliwy na niesprawiedliwość i jest świadkiem szeregu wydarzeń, w których temat niesprawiedliwości odegrał centralną rolę. Dotykamy tutaj bardzo ważnego aspektu - że każdy z nas rozumie i odbiera rzeczywistość na swój własny, niepowtarzalny sposób. To, co rozumiemy przez sprawiedliwość, uczciwość, odpowiedzialność, a nawet miłość, jest rozumiane i doświadczane przez każdego inaczej. W przypadku każdej choroby, a zwłaszcza raka, musisz zatrzymać się i ponownie ocenić cały swój system światopoglądowy. Problemu nie da się rozwiązać z poziomu, na którym powstał. Choroba krzyczy: Twój światopogląd ci nie służy. Zatrzymaj się i zbadaj swoje przekonania. Naucz się szanować swoje uczucia i konstruktywnie wyrażaj to, co czujesz. Rzadko jest to możliwe bez wsparcia doświadczonego terapeuty. Praca z chorobą z perspektywy psychobiologicznej to poruszanie się nie tylko w języku emocji i uczuć, ale także w zawiłościach poziomów ludzkiej świadomości. To właśnie poziom świadomości (zwany inteligencją duchową) stanowi podstawę tego, jak rozumiemy rzeczywistość i jak jej doświadczamy. Przykłady: Tkanka lub narząd, w którym manifestują się niewyrażone emocje i uczucia, zależy bardzo dokładnie od doznanego doznania. Rozważmy przykład tego, co możemy nazwać „konfliktem kierunku”. Konflikt kierunków oznacza zwątpienie w decyzje, które należy podjąć – na przykład, czy zakończyć związek, zmienić pracę, zmienić miejsce zamieszkania, jaki kierunek edukacyjny wybrać, gdzie jechać na wakacje… Kiedy stres związany jest z Faktem, że Nie mam wystarczających danych, aby podjąć właściwą decyzję (nie wiem, co jest lepsze), moje zatoki mogą zareagować. U ptaków znajdują się tu np. Receptory, które umożliwiają rozpoznanie prawidłowego kierunku lotu. W obliczu sprzecznych dylematów – nie wiedząc, jakich wyborów dokonać, bo każdy z nich jest zły (muszę wybrać mniejsze zło), moje ciało może reagować zawrotami głowy. Utrzyma mnie w miejscu, więc nie będę musiał podejmować niewygodnej decyzji. To tylko mała próbka. Konflikt kierunków może przejawiać się na wiele innych sposobów na poziomie ciała, z których każdy zależy od subtelnych różnic w wydźwięku naszych emocjonalnych doświadczeń.

02/11/2022

Psychobiologia to krok w zrozumieniu i uzdrowieniu siebie. Krok do podniesienia świadomości, spojrzenia na siebie z odpowiedniej perspektywy i zrozumienia, skąd wzięła się aktualna choroba (aktualna sytuacja)? Podczas konsultacji rozmawiamy o historii rodziny i wspólnie sięgamy po wiedzę z zakresu psychogenealogii, transgeneracji. Moja terapia rozmowa ma na celu wzięcie odpowiedzialności za własne życie, co jest kluczem do życiowej transformacji/uzdrowienia.