18/04/2025
ქეისის აღწერა
სომატური არტთერაპია
წონაში მომატებაზე მუშაობა
ჩემი პროცესის შესახებ
როცა ჩემს წინა ნახატებს ვიხსენებ, განსაკუთრებით მკურნალი ნახატიდან წამოსული გარდამქმნელი ძალის შეგრძნება მახსენდება; გარკვეული პერიოდის განმავლობაში შემეძლო მეფარა იმ კეთილდღეობის, მინდობის, ჩემი თავისადმი გულწრფელობის, სიცოცხლისკენ გახსნილობის და ამ სიცოცხლის ჩემში გააქტიურების შეგრძნებით. ჩემი სხეული, კუნთოვანი დაჭიმულობით (ზურგის ტკივილით) და მხატვრობის დროს მიღებული პოზით (ჯდომა, დგომა), ბევრს მეუბნებოდა მომავალში ჩემს სიბრაზესთან შეხვედრის გზაზე. ასევე, როცა ჩემს მეოთხე ნახატს ვუყურებდი, გაცნობიერებული მქონდა, რომ ასეთი ცვლილების გაკეთება ჯერ კიდევ რისკიანი იყო, მაგრამ ვგრძნობდი, რომ მკურნალობის გზაზე ვიყავი (თუმცა ქაღალდზე ჩემი სახე პატარა იყო, მაინც იქ იყო).
ამ ნახატების შესრულებით მივხვდი, რამდენად დიდ გავლენას ახდენს სხეულზე იმიჯები. სხეულის ცხიმის დახატვისას კუნთოვანი დაძაბულობა ვიგრძენი, ხოლო წარსულის დახატვისას – ზურგის მთელ ზედაპირზე დაჭიმულობა. ჩემი ზედმეტი წონა იყო დაკავშირებული ჩახშულ ემოციებთან (სიბრაზე), საკუთარი თავის დაცემასთან და იმასთან, თუ როგორ ცდილობდა ჩემი სხეული ჩემს დაცვას. ამ ყველაფერმა დამარწმუნა, რომ ტრანსფორმაციის პროცესი უკვე დაწყებულია და ვიპოვი ახალ გზებს თვითგამოხატვისა და თვითდაცვისთვის, ზედმეტი წონის გარეშე. ეს არის გაბედვა ვიყო ის, ვინც ვარ და დავიკავო ადგილი მეტყველებით და არა ფიზიკურად.
ამ გამოცდილებით სავსე მოგზაურობისა და ჩემი ნახატების მეშვეობით, შევიგრძენი რას ნიშნავდა სხეულის ცხიმი ჩემს ცხოვრებაში და დავინახე ახალი გზები, როგორ ვისწავლო საკუთარი თავის სხვანაირად გამოხატვა. რაც ყველაზე მეტად მაოცებს არტ-თერაპიაში არის ის, რომ ის ერთდროულად ეფუძნება რეალობას და ასევე არის ჯადოსნური; ის ქმნის სივრცეს და დროს შესაძლებლობების შესაქმნელად და ძალიან ძველი ჭრილობების სამკურნალოდ.
შექმნის პროცესს მივყავარ ჩემს რიტმთან თანხვედრაში და არა თერაპევტის რიტმთან. ქაღალდზე რასაც ვხატავ, არის იმიჯები — ჩემი სხეულის და ჩემი სამყაროს იმ დროის სახე, როცა მზად ვარ მათ მისაღებად. მართლაც, ჩემს ქვეცნობიერს ბოლოს და ბოლოს შეუძლია გამოხატოს საკუთარი თავი და დაამყაროს ახალი ბალანსი „მე“-სა და საკუთარ თავთან.
დასასრულს, დავამატებ, რომ ამ უკანასკნელი შემოქმედებითი პროცესის მეშვეობით უკეთ გავიცანი და შემიყვარდა საკუთარი თავი ისეთი, როგორიც ვარ — უკვე არა ისეთი ტკბილი, როგორიც ადრე ვიყავი, მაგრამ უდავოდ უფრო ცოცხალი. კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ჩემს შინაგან მგელთან, რომელსაც ყმუილი სჭირდება!
Case study
A story about weight gain
Somatic Art Therapy
About my process
Thinking back to my previous drawings, the feeling of transformative power I got from the healing one comes to mind; for a while, I was able to enjoy feelings of well-being, surrendering, daring to be who I am, opening
myself to life, and letting life pulse inside of me. My body, through mus-cular tension (back pain) and its position during art creation (sitting, standing) was telling me a lot about the future journey to come to terms with my anger. I was also aware, when looking at my fourth drawing, that making such a change still felt risky, but I felt that I was on the path to healing (although small in size, my face is still there). By making these drawings, I realized the full impact of images on my body. I felt muscular tension as I was drawing the body fat and even more tension over my whole back when drawing my past. My overweight associated with
repressed emotions (anger), a pattern of self-deprecation, and how my body was trying to protect me. All this led me to believe that the transformation process was underway and that I would nd new ways, other than being overweight, to ensure self-expression and self-protection. It is a matter of daring to be myself and taking my place verbally rather than physically.
During this experiential journey and through my drawings, I could feel what body fat meant in my life and envision new avenues for learning to express myself di erently. What strikes me most in art therapy is that it is both rooted in reality and magical; it o ers space and time to create possibilities and heal very old wounds.
Creation allows me to proceed at my own pace instead of matching the therapist’s pace. What I draw on the paper sheet are images, images of my body and my world at the moment when I am ready to welcome them. Indeed, my subconscious can nally express itself and allow a new balance between the‘I’ and the Self. To conclude, I would add that through this last creation process, I got to know and to love myself better just the way I am, de nitely not as sweet as before, but certainly more alive. Welcome to the Wolf in me that needs to howl!
