The Power of love - dad and autistic warrior

15/08/2025

Every day I hear about children going missing… autistic children… and every time my heart breaks into a million pieces.

As a father of an autistic son, I know how easily the world can become overwhelming for them – the noise, the crowds, the sudden changes. For them, even the smallest thing can be a challenge, and a single moment of inattention can be dangerous.

Recently, a story from Mława moved me deeply. Two men, out foraging for mushrooms, came across a boy… without clothes, with his dog, 20 km from home. The boy was autistic. I can only imagine his fear, his loneliness… and the terror his parents must have felt. It could have been my child. It could have shattered my heart.

The fear I feel every day that my son could disappear in an instant is unbearable. But I also know that our love, patience, and understanding can give him a sense of safety. Every smile, every shared moment, every kind word – these are our shields against a world that doesn’t always understand.

Please, look at these children with your heart. Don’t judge their behavior, don’t ignore their needs. Sometimes it’s the smallest gestures – a warm glance, a patient word, a helping hand – that can save a life.

I don’t want any more families to go through the nightmare that I feel every day. Let’s love our children, autistic children. Let’s protect them. Let’s listen to their world. Because for us – the parents – they are our whole world.❤️

27/07/2025

Turn Chaos Into Calm: A Parent’s Guide to Raising a Winner

22/04/2025

Bycie rodzicem dziecka w spektrum autyzmu to codzienna lekcja cierpliwości, siły i bezwarunkowej miłości. Są trudne chwile, zmęczenie, czasem łzy… ale są też momenty radości, dumy i małych cudów, które tylko my potrafimy dostrzec. Kocham to moje wyjątkowe dziecko całym sercem — dokładnie takim, jakie jest.

14/04/2025

11/04/2025

Wyobraź sobie świat, w którym jesteś inny, czujesz więcej, słyszysz mocniej, myślisz inaczej… a zamiast zrozumienia, spotyka Cię odrzucenie.

Tak przez dekady wyglądało życie wielu osób autystycznych.
Nie rozumiano ich. Odbierano im głos. Izolowano w zamkniętych placówkach, często na całe życie. Nazywano „chorymi psychicznie”, „trudnymi”, „nienormalnymi”. Rodziny wstydziły się ich istnienia. Społeczeństwo spychało ich na margines.

Stosowano „terapie” oparte na przymusie i karze. Uczono ich nie jak żyć, ale jak nie przeszkadzać. Jak dopasować się do świata, który nigdy nie próbował dopasować się do nich.

Dziś – powoli, ale nieustannie – ten świat się zmienia. Uczymy się słuchać, rozumieć, wspierać. Coraz więcej ludzi zaczyna dostrzegać, że autyzm to nie wada – to inny sposób bycia. I że to my – społeczeństwo – musimy się nauczyć szacunku, cierpliwości i empatii.

Jeśli znasz kogoś autystycznego – daj mu przestrzeń być sobą.
Nie oceniaj. Nie poprawiaj.
Po prostu bądź. I bądź życzliwy.

Dla nich to nie jest luksus.
To tlen.

Ta refleksja to nie tylko osobista prawda – to także jeden z kluczowych wątków mojej pracy doktorskiej, w której zamierzam skupić się na diagnozowaniu autyzmu u dzieci, z uwzględnieniem tego, jak bardzo różnią się objawy i procesy diagnozy u chłopców i dziewczynek. Trzymajcie kciuki 🙏

Bo każde dziecko zasługuje na bycie zauważonym. I zrozumianym. Na swój własny sposób.

08/04/2025

Today, I left Vue Cinema in Romford heartbroken and angry.

I took my autistic, partially non-verbal son – who also has ADHD – to see the Minecraft movie. This trip was carefully planned: orange juice, green Pringles, and all the prep we usually do to help him enjoy the experience.

But even with all of that, my son had a meltdown – not a tantrum, not bad behaviour, but an intense and overwhelming sensory reaction.

And what did the Vue staff do?
One of them came over and told me I should take my child outside to calm him down.

No compassion.
No support.
No understanding of what a meltdown even is.

When I asked the staff member for his name, he refused to give it. Just turned and walked away.

My child was humiliated. I was humiliated. And most of all – we were made to feel like we didn’t belong.

This is discrimination.
Under the Equality Act 2010, businesses must make reasonable adjustments for disabled people – including autistic individuals. That means support, not exclusion. That means compassion, not shame.

We don’t want special treatment. We just want empathy.
Children like mine deserve to enjoy everyday experiences – like going to the cinema – without being treated like a problem.

I will be filing a formal complaint. But I also want to raise awareness.

If you work in customer service – please learn about autism.
If you see a parent struggling – don’t judge.
And if you’re a business – do better.

We’re not asking for much.
Just kindness.

08/04/2025

Dziś mój autystyczny synek dostał balonik.
Niby nic wielkiego – kawałek lateksu wypełniony powietrzem.
Ale dla niego… to było jak cały świat.

Trzymał go z taką delikatnością, jakby trzymał w rękach coś magicznego.
Uśmiechał się, mówił do niego szeptem, pokazywał mu świat.
Balonik stał się jego przyjacielem, jego bezpiecznym miejscem, jego radością.

Ludzie czasem nie rozumieją, jak niewiele trzeba, by rozświetlić dzień dziecka w spektrum.
To nie muszą być głośne zabawki czy wycieczki.
Czasem wystarczy balonik.

Nie dlatego, że to tylko balonik. Ale dlatego, że ktoś mu go dał z sercem.
Że mógł sam wybrać kolor. Że miał coś swojego.

Autyzm to inny sposób odczuwania świata.
Czasem cichszy, czasem bardziej intensywny. Ale zawsze prawdziwy.

Dziś balonik. Jutro może chmurka. Wszystko ma znaczenie.
I każde takie “wszystko” buduje jego poczucie bezpieczeństwa, zaufanie, uśmiech.

Dziękuję temu, kto dał mu ten balonik.
Dla Ciebie to był moment.
Dla niego – cały wszechświat.

07/04/2025

Accept your children for exactly who they are. If you don’t, then don’t expect others to. We see the struggles they go through on a daily basis. I have people on Facebook who question my son being autistic. I don’t know why but that’s on them. It’s not for me to prove to anyone. My son is more than this diagnosis. He’s adorable , lovable and unique in his own way. I move mountain for my son. ❤️

03/04/2025

Bycie rodzicem autystycznego dziecka – 10 lat pełnych emocji, wyzwań i radości 🌟

To juz ponad 10 lat odkąd jestem rodzicem mojego niesamowitego, autystycznego syna. Chciałbym podzielić się tym, co przez te wszystkie lata się wydarzyło – bo bycie rodzicem autystyka to droga pełna zarówno trudnych chwil, jak i momentów, które wynagradzają wszystko. ❤️

Z jednej strony to nieustanne wyzwania:
• codzienna walka z zachowaniami, które mogą być trudne do zrozumienia dla innych,
• szukanie sposobów na komunikację, gdy słowa nie są wystarczające,
• poczucie, że wiele osób nie rozumie, co się dzieje, i często trzeba tłumaczyć, co jest normalne, a co może wymagać wsparcia.

Ale z drugiej strony – niesamowite, pełne miłości i radości momenty, które są warte każdego wysiłku.
• To widok, kiedy syn samodzielnie radzi sobie z czymś, co kiedyś wydawało się niemożliwe.
• To drobne chwile, kiedy jego uśmiech mówi więcej niż jakiekolwiek słowa.
• To przypomnienie, jak wyjątkowe i wartościowe jest każde małe osiągnięcie, które nie jest oczywiste dla innych.

Bycie rodzicem autystyka to czasami niekończąca się walka, ale to również wyjątkowa podróż, która otwiera oczy na to, co naprawdę ważne. W tej drodze nauczyłem się pokory, cierpliwości i – przede wszystkim – ogromnej miłości.

Tak, są dni, kiedy czuję się przytłoczony, zmęczony i pełen wątpliwości, ale są też dni, kiedy widzę postępy, które przypominają mi, że każda chwila warta jest poświęcenia. To jest moje życie, moje wyzwanie, ale i moje błogosławieństwo. 💙

Jeśli jesteś rodzicem dziecka ze spektrum autyzmu, wiedz, że nie jesteś sam. Chociaż ta droga bywa trudna, to warto dążyć do każdego sukcesu – małego czy dużego. Razem możemy być silni. 🌈

02/04/2025