21/09/2025
Απλότητα εις το τετράγωνο
Ο οργανισμός μας όπως και σχεδόν όλων των εμβίων είναι πολύπλοκος. Κι όμως κάθε μας κύτταρο είναι πανομοιότυπο με όλα τα άλλα. Κυτταρομορφικά ωσάν σύσταση είμαστε ολόιδιοι με έναν μπενζαμίνο, με μια σαρδέλα και μια σαρανταποδαρούσα. Η ποικιλομορφία βρίσκεται στις διαφορετικές αναγκαίες λειτουργίες της κάθε μορφής ζωής, της κάθε ύπαρξης, ίσως και κάθε ανυπαρξίας, μια και η ανυπαρξία έχει ως προϋπόθεση την ύπαρξη.
Δώστε βάση σε αυτή την εξίσωση. Η λέξη εξίσωση σημαίνει πως ότι άρχεται ή απλώς αποτελεί υπόθεση αρχής ισούται με ένα τέλος το οποίο είναι το ίδιο με την αρχή του. Κάτι σαν το ακατάστρεπτο της ύλης, του πνεύματος, του όλου και του τίποτα. Τόσο απλά το όλον και το τίποτα είναι το ίδιο και το αυτό.
Προς τι τότε η τόση πολυπλοκότητα των εμβίων όντων; Προς τι οι τόσες υποθέσεις και η αναζήτηση αποδείξεων όταν όλα είναι αυταπόδεικτα; Αφού είναι βέβαιο πως είμαστε αιώνιοι όπως οι δαίμονες. Δαίμονες άγγελοι προστάτες, αδιάφοροι πλάνητες ή δαίμονες τιμωροί, καμία σημασία δεν έχει. Όλοι αναζητούμε την ευ-δαιμονία στο περιβάλλον, στους άλλους, στα υλικά αγαθά. Ενώ αυτή βρίσκεται εντός μας, απλή ως ένα ηλεκτρόνιο.
Ας αγαπήσουμε λοιπόν το απλό κι ας το αναζητήσουμε μέσα στην πολυπλοκότητά μας. Γιατί διαφορετικά χάνουμε την απόλαυση της ύπαρξης. Ας αναγνωρίσουμε πως η συνείδησή μας είναι δώρο το οποίο για κάποιο μυστήριο λόγο μας χαρίστηκε. Ας γίνει κάθε δευτερόλεπτο ευκαιρία για ένα ακόμα χαμόγελο, για μια πράξη αγάπης, για έναν καλό λόγο, ένα βλέμμα ειλικρίνειας, ένα άγγιγμα ηλεκτρονίων, μια έκρηξη εκατομυρίων μεγατόνων ενσυναίσθησης ενός απτού, πάναπλου χάους.
Εγώ κι εσείς ας χορέψουμε
Ξανά και ξανά τον αέναο χορό
Εις το τετράγωνο διά δύο
Αντώνιος Μελίβιος
