Λόγος+

25/09/2025

Να θυμάσαι

16/09/2025

Πιο καθαρό παράδειγμα θετικής ψυχολογίας δεν υπάρχει!
Ο Γιάννης με το Χάλκινο – το πρώτο μετάλλιο με την Εθνική του – ευγνώμων, χαμογελαστός, γεμάτος χαρά.
Ο Σενγκούν με το Ασημένιο – το πρώτο και για την ομάδα του – μέσα στην απογοήτευση και τα νεύρα.
Η διαφορά; Να χαίρεσαι τη στιγμή, την προσπάθεια και το αποτέλεσμα. Αυτό είναι η αληθινή νίκη!

31/08/2025

22/07/2025

Θετική ψυχολογία και Χιούμορ! ...γιατί πρέπει να τη "γλεντάς" τη ζωή! ότι και να σου φέρνει, όπου κι αν είσαι!!!

04/07/2025

Ζούμε σε μια χώρα όπου, από τη μεταπολίτευση και μετά, οι κυβερνήσεις δείχνουν να υπηρετούν πρωτίστως οικονομικά συμφέροντα και όχι τον λαό. Ο λαός, αν και ψηφίζει δημοκρατικά, δεν αποφασίζει ουσιαστικά. Οι εξουσίες παραμένουν στα ίδια χέρια, τα πρόσωπα αλλάζουν, αλλά το σύστημα δεν αλλάζει.

Τα σκάνδαλα πληθαίνουν. Το δημόσιο χρήμα κατασπαταλάται. Λίγοι πλουτίζουν, ενώ η κοινωνία ματώνει. Και όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότεροι —ακόμα και όσοι κάποτε αντιστέκονταν— ενσωματώνονται στο σύστημα, προσπαθώντας απλώς "να φάνε κι αυτοί κάτι". Έτσι δυναμώνει μια αστική τάξη χωρίς ηθικά θεμέλια, χωρίς βάσεις για μέλλον. Από την άλλη, όσοι παλεύουμε με αξιοπρέπεια, το κάνουμε με όλα τα στοιχεία εναντίον μας.

Η δικαιοσύνη σιωπά. Οι πολιτικοί δεν τιμωρούνται. Το παρακράτος είναι βαθύ και καλά ριζωμένο. Κι όμως, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι —όπως εγώ και πολλοί άλλοι— που δεν σκύβουμε το κεφάλι. Που επιμένουμε να ζούμε με το ήθος μας ακέραιο. Δεν είμαστε οι πιο βολεμένοι. Δεν είμαστε οι πιο ήσυχοι. Είμαστε όμως αυτοί που μπορούμε να κοιτάμε τους άλλους και τον εαυτό μας στα μάτια. Και αυτό έχει αξία ανεκτίμητη. Το να γευόμαστε αυτά που αξίζουμε, με ιδρώτα, με κόπο, με αλήθεια – είναι η δική μας νίκη.

Δεν γνωρίζω αν θα μείνουμε στην Ιστορία. Και αν μείνουμε, δεν ξέρω με ποιον ρόλο.
Αυτό που ξέρω όμως είναι πως όλοι μας, βαθιά μέσα μας, νιώθουμε ότι κάτι πρέπει να αλλάξει.
Ότι έχουμε ευθύνη. Να αφήσουμε πίσω μας έναν κόσμο καλύτερο. Για τα παιδιά μας. Για τα παιδιά των παιδιών μας. Για τον ίδιο τον πλανήτη.

Κι εγώ δεν θα σταματήσω να προσπαθώ. Όχι για να περνάω (μόνο) εγώ καλά. Αλλά για να μπορέσω, με τις μικρές ή μεγάλες μου πράξεις, να κάνω λίγο καλύτερη τη ζωή αυτών που είναι γύρω μου. Όσων μπορώ να αγγίξω.

Γιατί όταν το ήθος γίνεται πράξη, τότε γεννιέται η ελπίδα.
Και αυτή η ελπίδα είναι που μπορεί να χτίσει το αύριο που όλοι αξίζουμε.