Κατιάνα Αμπντουλάχαντ - Ψυχοθεραπεύτρια

23/12/2024

#χριστουγεννα #πρωτοχρονια #Ευχές

24/10/2024

#ψυχοθεραπεια #ψυχολογια #ψυχικηυγεια #ψυχολογος

14/10/2024

Αν η καθημερινότητα μοιάζει αβάσταχτη λόγω κατάθλιψης, υπάρχει τρόπος να την αντιμετωπίσεις. Ας δουλέψουμε μαζί για να φέρουμε φως στη ζωή σου!

Κλείσε σήμερα το ραντεβού σου για συνεδρίες εξ' αποστάσεως (Online).

Για ραντεβού ή περισσότερες πληροφορίες, στείλε μήνυμα στην σελίδα ή επικοινώνησε στον αριθμό: + 30 697 812 9253 (τηλέφωνο, Viber, WhatsApp), ώρες γραφείου.
------------------------------------------
Κατιάνα Αμπντουλάχαντ.
Κέντρο Ψυχοθεραπείας & Συμβουλευτικής.

23/09/2024

#ψυχικήυγεία #ψυχολογος #ψυχοθεραπεια #τοαγόριοτυφλοπόντικαςηαλεπούκαιτοάλογο #ελλαδα #βοηθεια

27/08/2024

#ψυχοθεραπεια #ψυχολογια #ψυχικήυγεία #ψυχολογος

12/08/2024

Στήριξη για τους Πληγέντες από τις Πυρκαγιές - Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306

Η σκέψη μας είναι με όλους όσους επλήγησαν από τις πυρκαγιές. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι δεν είστε μόνοι.

Η Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306 είναι εδώ για εσάς 24 ώρες το 24ωρό με ειδική επιλογή: την επιλογή 3. Παρέχει δωρεάν και ανώνυμη ψυχοκοινωνική υποστήριξη σε όσους το χρειάζονται. Είτε έχετε επηρεαστεί άμεσα από τις φωτιές είτε αισθάνεστε την ανάγκη να μιλήσετε για ό,τι σας βαραίνει, μπορείτε να καλέσετε και να μιλήσετε με επαγγελματίες που θα σας ακούσουν και θα σας προσφέρουν την υποστήριξη που χρειάζεστε.

Μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια. Ο αριθμός είναι 10306. Μοιραστείτε το μήνυμα αυτό με όσους πιστεύετε ότι το έχουν ανάγκη.
Η Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306 και η Ομοσπονδία Φορέων ψυχικής Υγείας Αργώ σε συνεργασία με τον Υφυπουργό Υγείας αρμόδιο για θέματα Ψυχικής Υγείας κ Δημήτρη Βαρτζόπουλο Δημήτρης Βαρτζόπουλος παρέχουν ψυχοκοινωνική υποστήριξη με κλιμάκια της ΑμΚΕ ΙΑΣΙΣ, της ΑμΚΕ Θάλπος ψυχική υγεία, της ΠΕΨΑΕΕ, από το Περιβολάκι και της ΕΠΑΨΥ ήδη στους Δήμους Πεντέλης και Μαραθώνα και στους χώρους φιλοξενίας πυρόπληκτων

31/07/2024

30/07/2024

Η Ελληνική Εταιρεία Ψυχοθεραπείας Γκεστάλτ, αισθάνεται την ανάγκη να ενώσει τη φωνή της με τις φωνές των επαγγελματιών και των φορέων που ασχολούνται με την ψυχική υγεία και τις εξαρτήσεις στην Ελλάδα και να εκφράσει την έντονη αντίθεσή της στο σχέδιο νόμου για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση.
Αυτό το νομοσχέδιο εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την προσβασιμότητα των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, τη χρηματοδότηση των δημόσιων δομών, και την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων που πλήττονται από ψυχικές νόσους. Δεν πρόκειται για μία απλή διοικητική αναδιάταξη υπηρεσιών, αλλά για ριζική μετατροπή της πρόληψης, της θεραπείας και της κοινωνικής επανένταξης από κοινωνικό δικαίωμα σε εμπόρευμα.
Είναι αναγκαίο να υπερασπιστούμε την ανάγκη για μια ολιστική και ανθρώπινη προσέγγιση στην ψυχική υγεία. Είναι αναγκαίο να υπερασπιστούμε και τους πιο αδύναμους από τους συνανθρώπους μας. Η ψυχική υγεία δεν είναι πολυτέλεια, αλλά θεμελιώδες δικαίωμα που πρέπει να διασφαλιστεί για όλους.
Ας ενωθούμε και ας αγωνιστούμε για ένα μέλλον όπου η ψυχική υγεία θα είναι προτεραιότητα.

Το ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Γκεστάλτ

16/07/2024

“Η ύπαρξη, το φυσικό σύμπαν είναι βασικά παιχνιδιάρικο.

Δεν υπάρχει καμία απολύτως αναγκαιότητα. Δεν πηγαίνει κάπου. Δηλαδή, δεν έχει κάποιο προορισμό που πρέπει να φτάσει.

Αλλά αυτό κατανοείται καλύτερα από την αναλογία με τη μουσική. Επειδή η μουσική, ως μορφή τέχνης, είναι ουσιαστικά παιχνιδιάρικη. Λέμε: “Παίζεις πιάνο” Δεν δουλεύεις το πιάνο “.
Γιατί; Η μουσική διαφέρει από αυτό που λέμε ταξίδι. Όταν ταξιδεύεις, προσπαθείς να πας κάπου. Στη μουσική, όμως, δεν γίνεται το τέλος μιας σύνθεσης να είναι το νόημα της σύνθεσης.
Αν συνέβαινε αυτό, οι καλύτεροι αρχιμουσικοί θα ήταν αυτοί που έπαιζαν ταχύτερα. Και θα υπήρχαν συνθέτες που θα έγραφαν μόνο φινάλε. Οι άνθρωποι θα πήγαιναν σε μια συναυλία μόνο για να ακούσουν μια μικρή αδύναμη συγχορδία … Γιατί αυτό είναι το τέλος!

Το ίδιο συμβαίνει και με το χορό. Δεν στοχεύεις σε ένα συγκεκριμένο σημείο της αίθουσας, γιατί εκεί θα φτάσεις. Το όλο θέμα του χορού είναι ο χορός.

Αλλά δεν το βλέπουμε αυτό ως κάτι που έφερε η εκπαίδευσή μας στην καθημερινή μας συμπεριφορά. Έχουμε ένα σύστημα σχολικής εκπαίδευσης που δίνει εντελώς διαφορετική εντύπωση.
Είναι όλα ταξινομημένα και αυτό που κάνουμε είναι να βάλουμε το παιδί μέσα στο σύστημα εξαπατώντας το. Και έτσι πηγαίνεις στο νηπιαγωγείο και αυτό είναι ένα σπουδαίο πράγμα, επειδή όταν τελειώσεις πηγαίνεις στην πρώτη τάξη. Στη συνέχεια, η πρώτη τάξη οδηγεί σε δεύτερη τάξη και ούτω καθεξής. Και μετά βγαίνεις από το δημοτικό σχολείο και έχεις γυμνάσιο. Είναι ανατριχιαστικό, νιώθεις πως αυτό το κάτι έρχεται, τότε θα πας στο κολέγιο … Έπειτα έχεις μεταπτυχιακό, και όταν τελειώσεις με το μεταπτυχιακό βγαίνεις στον έξω κόσμο για να ενταχθείς σε αυτόν.
Στη συνέχεια, πιάνεις μία θέση όπου πουλάς ασφάλειες. Και έχουν μία ποσόστωση που πρέπει να γίνει. Και θα την κάνεις. Και όλη την ώρα εκείνο το πράγμα έρχεται – Έρχεται, έρχεται, αυτό το σπουδαίο πράγμα. Η επιτυχία για την οποία εργάζεσαι.

Τότε ξυπνάς μια μέρα περίπου 40 ετών και λες, “Θεέ μου, έφτασα. Είμαι εκεί. “Και δεν αισθάνεσαι πολύ διαφορετικά από αυτό που πάντα αισθανόσουν.

Κοιτά τους ανθρώπους που ζουν για να συνταξιοδοτηθούν. για να βάλουν στην άκρη, να κάνουν αποταμίευση. Και όταν φτάνουν τα 65 δεν έχουν καμία ενέργεια.
Είναι λίγο πολύ ανήμποροι. Και πηγαίνουν και σαπίζουν σε κοινότητες για ηλικιωμένους πολίτες.
Επειδή απλά εξαπατήσαμε τον εαυτό μας σε όλη τη διαδρομή.
Σκεφτήκαμε τη ζωή κατ ‘αναλογία με ένα ταξίδι, με ένα προσκύνημα, το οποίο είχε ένα σοβαρό σκοπό σε αυτό το τέλος, και το νόημα ήταν να φτάσουμε σε αυτό το νόημα στο τέλος. Επιτυχία, ή οτιδήποτε άλλο, ή ίσως ο παράδεισος αφού πεθάνεις.

Αλλά χάσαμε την ουσία σε όλη τη διαδρομή.

Ήταν κάτι το μουσικό και έπρεπε απλά να τραγουδήσουμε ή να χορέψουμε, ενώ η μουσική έπαιζε”.

Alan Watts.