Ιατρική Κάνναβη - Δρ Αίας Παπασταύρου

  • Home
  • Ιατρική Κάνναβη - Δρ Αίας Παπασταύρου

Ιατρική Κάνναβη - Δρ Αίας Παπασταύρου Η κάνναβη και τα προϊόντα της ως θεραπευτικά μέσα σε πο

Για να έρθετε σε επαφή με τον γιατρό για θεραπευτική αγωγή, παρακαλώ, στείλτε μέηλ (a.papastavrou@biomed.mk) με τα εξής στοιχεία:

1. Όνομα ασθενούς

2. Διάγνωση (χωρίς λεπτομέρειες σ΄ αυτό το βήμα)

3. Όνομα φροντιτού (το πρόσωπο με το οποίο θα συνεννοείται ο γιατρός)

4. Κινητό τηλέφωνο φροντιστού (με σύνδεση VIBER ή WHATSAPP)

5. Διεύθυνση e -mail του φροντιστού

6. Πλήρης ταχυδρομική διεύ

θυνση ασθενούς

7. Το αίτημά σας με δικά σας λόγια
Παράδειγμα: Παρακαλώ, ενημερώστε με για εναλλακτικές θεραπείες καρκίνουσυμπεριλαμβανομένης της κάνναβης

19/12/2024

Από την ΕΙΣΑΓΩΓΗ του βιβλίου "ΕΝΔΟΚΑΝΝΑΒΙΝΟΕΙΔΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΝΝΑΒΗ"

Επιστήμη και Συντήρηση
Οι συντηρητικές απόψεις, οι οποίες αναφέρθηκαν παραπάνω, στηρίζονται πράγματι σε επιστημονικές μελέτες, οι οποίες όμως έχουν ανεπαρκή τεκμηρίωση και σοβαρά μεθοδολογικά προβλήματα, τα ίδια που χρησιμοποιούνται για την απόρριψη μελετών υπέρ της κάνναβης και των κανναβινοειδών. Παραδείγματα τέτοιων προβλημάτων είναι: (α) το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες στις μελέτες κάνουν παράλληλη χρήση πολλών άλλων ουσιών (κυρίως καπνού, αλκοόλης και ψυχοτρόπων), και όχι μόνο κάνναβης, (β) ο αριθμός συμμετεχόντων είναι συνήθως μικρότερος από αυτόν που χρειάζεται για ανάδειξη στατιστικής σημαντικότητας, (γ) οι ομάδες ελέγχου δεν μοιάζουν επαρκώς με τις ομάδες παρατήρησης, (δ) οι ομάδες χρηστών κάνναβης συγκροτούνται κατά δήλωσή τους, και όχι με βάση εργαστηριακή απόδειξη, το ίδιο και ο βαθμός χρήσης, (ε) οι περισσότερες μελέτες βασίζονται σε ομάδες χρηστών με προβληματική χρήση, αλλά τα συμπεράσματά τους εμφανίζονται σαν να προέρχονται από μελέτες θεραπευτικής χρήσης, (στ) ψυχιατρικές μελέτες δυσχεραίνονται να διαχωρίσουν τις επιπτώσεις της κάνναβης από εκείνες που οφείλονται σε γενετικούς, παθολογικούς, οικογενειακούς, μορφωτικούς και κοινωνικούς συγχυτικούς παράγοντες, (ζ) ανατομικές μελέτες επί ζώντων χρησιμοποιούν ακτινολογικές μεθόδους με ανεπαρκή διαγνωστική ευκρίνεια, ευαισθησία και διακριτική ικανότητα για τις αναζητούμενες αλλοιώσεις, και με χρήση πολλαπλών μαθηματικών επεξεργασιών των δεδομένων, (η) οι μελέτες δεν έχουν πρόβλεψη διαχωρισμού των ομάδων κατά το είδος κάνναβης που χρησιμοποιήθηκε, παρά το γεγονός ότι τα φυτά έχουν μεγάλη χημική ποικιλότητα, αλλά και η διαχρονική τους φαρμακολογική σύνθεση μεταβάλλεται, κ.ά. Η τάση που έχει παρατηρηθεί είναι ότι παράγονται φυτά με όλο και περισσότερη THC, επειδή αυτά έχουν ζήτηση στην αγορά της ψυχαγωγικής χρήσης, για την οποία κυρίως ενδιαφέρονται οι παραγωγοί.
Ως γενικό σχόλιο θεωρούμε σκόπιμο να προστεθεί εδώ ότι, στην Ιατρική, η μετατροπή επιστημονικών αμφιλογιών σε διχοστασίες με “πολεμική” διάσταση, όπου οι ενδιαφερόμενοι τοποθετείται υπέρ ή κατά, δεν έχει θέση. Όλοι οι παράγοντες υποτίθεται ότι εκκινούν από την επιθυμία ανεύρεσης της επιστημονικά ορθής θέσης, απλώς, στο ενδιάμεσο, μπορεί να εκφράζουν απόψεις που δεν συμπίπτουν. Είναι βέβαιο ότι η επένδυση μιας αμφιλογίας με συναισθήματα, με επιχειρήματα χωρίς επιστημονική αμφιβολία, πολλώ δε μάλλον και με συμφέροντα, θα βλάψουν την ορθή κρίση. Ο Επιστήμων είναι ουδέτερος, και μορφώνει άποψη με βάση τα δεδομένα της παρατήρησης και του πειράματος, τα οποία οφείλουν να διεξάγονται με επιστημονικούς όρους, χωρίς θετικές ή αρνητικές προκαταλήψεις, εμπόδια, παρεμβάσεις, ή a priori κατευθύνσεις. Αυτό δεν συνέβη με την κάνναβη για πολλά χρόνια, αλλά τα συναισθήματα που προκλήθηκαν και τα στρατόπεδα που δημιουργήθηκαν πρέπει τώρα να τελειώσουν, ώστε με νηφαλιότητα να δούμε πόσο ασφαλής και πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι για τους ασθενείς μας, ως φάρμακο.

https://lefkomelani.gr/product/endokannabinoeides-systima-kai-kannabis/

Η Ηθική είναι κλάδος τῆς Φιλοσοφίας.Οι "ηθικολοόγοι" εῖναι κλάδος των υποκριτών...Πνεύμα και ηθική!
15/12/2024

Η Ηθική είναι κλάδος τῆς Φιλοσοφίας.
Οι "ηθικολοόγοι" εῖναι κλάδος των υποκριτών...
Πνεύμα και ηθική!

Σήμερα θα δούμε και μερικά...
Θέματα “ηθικής”..που σχετίζονται με τη θεραπευτική χρήση των κανναβινοειδών.

Υπάρχουν οι απόψεις των ηθικολόγων, οι οποίοι προβάλλουν το ενδεχόμενο να καταστούν οι ασθενείς εξαρτημένοι τοξικομανείς. Πέραν του γεγονότος ότι η κάνναβη είναι αρκετά χαμηλά στον πίνακα των εξαρτησιογόνων ουσιών, στοιχείο που δεν αμφισβητείται επιστημονικά, και πέραν του ότι δεν προκαλεί σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, ιδίως σε σύγκριση με τα οπιοειδή, και ιδίως όταν χορηγείται με ιατρική επιτήρηση, οι ηθικολόγοι παραβλέπουν τα εξής: (α) η ψυχοτρόπος δράση οφείλεται σε ένα μόνο από τα 144 φυτοκανναβινοειδή που γνωρίζουμε, (β) για την αντιμετώπιση των περισσότερων νοσημάτων δεν χρειάζεται η ψυχοτρόπος αυτή ουσία, (γ) τα νοσήματα στα οποία αυτή απαιτείται είναι, τα περισσότερα, από πολύ βαριά έως ανίατα και εξόχως βασανιστικά, έτσι ώστε να έχει πολύ μικρή σημασία αν ο ασθενής εκδηλώνει ή όχι ψυχοτροπικότητα, και αν είναι ή δεν είναι εξαρτημένος. Σημειωτέον ότι πολλοί καρκινοπαθείς είναι ήδη εξαρτημένοι από τα οπιοειδή (και ελπίζεται ότι θα μπορέσουν να απεξαρτηθούν με τη βοήθεια της κάνναβης), οι πάσχοντες από συνδρομικές επιληψίες από τα αντιεπιληπτικά, οι αυτιστικοί από αντιεπιληπτικά και νευροληπτικά φάρμακα, κ.λπ. Είναι επομένως ηθικά προβληματική η θέση των ηθικολόγων, αλλά παρά ταύτα προκαλεί στις εκάστοτε κυβερνήσεις προβλήματα πολιτικού κόστους και πολιτικά ορθής πρακτικής. Ωστόσο, οι λέξεις αυτές δεν είναι πλέον σε θέση να κρύψουν την κοινωνική υποκρισία που βρίσκεται πίσω τους.
Συμπερασματικά, η κάνναβη είναι μια αμφιλεγόμενη δρόγη σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και της ονοματολογίας της (βλ. κεφ. 1). Η ανάγκη για ιατρική επιμόρφωση είναι επιτακτική και πολύ αργο­πορημένη. Ο ρυθμιστικός ρόλος του κράτους σκόπιμο θα ήταν να υλοποιείται από ένα και μόνο φορέα, με όλες τις αρμοδιότητες συγκεντρωμένες εκεί, ο οποίος να συγκεντρώνει και όλη την ειδική γνώση που απαιτείται, αφού η κάνναβη ως θεραπευτικό μέσον δεν “χωράει” στο επικρατούν φαρμακευτικό πρότυπο (βλ. κεφ. 2). Θεσμικοί φορείς, όπως τα πανεπιστήμια, είναι ανάγκη να αναλάβουν χρηματοδοτικές πρωτοβουλίες για εντατικές έρευνες, ώστε να πλησιάσουμε σχετικά γρήγορα σε τεκμηριωμένα συμπε­ράσματα, ευρύτερα αποδεκτά. Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα (βλ. κεφ. 3), το κεντρικό μας ομοιο­στατικό σύστημα, που διατηρήθηκε εξελικτικά από τα νηματώδη μέχρι τα θηλαστικά, πρέπει επί τέλους να βρει τη θέση του στα συγγράμματα Φυσιολογίας. Εν τω μεταξύ, επειδή η Νόσος, και μάλιστα η τελικού σταδίου και η εξουθενωτική, δεν περιμένει ούτε τον Νόμο, ούτε την Επιστήμη, πρέπει να αναγνωρισθεί το δικαίωμα στους πάσχοντες να επιλέγουν τη θεραπεία τους με βάση τις βάσιμες ή αβάσιμες προσδοκίες τους, και να μη τους στερείται αυτό το δικαίωμα στο χρονικό διάστημα μέχρι την καλλίτερη “ωρίμανση” των ερευνών. Άλλωστε, όλα είναι αμφιλεγόμενα ακόμη. Γνωρίζουμε πάρα πολλά, αλλά σχεδόν τίποτε άμεσα αξιοποιήσιμο. Επί τέλους, δεν θα βλάψουν κανένα, παρά μόνο τον εαυτό τους. Ας το κάνουν συντεταγμένα, ως ενήλικες, με τη σωστή συμβουλή και επίβλεψη, δηλαδή με την καθοδήγηση ενός καλά ενημερωμένου ιατρικού σώματος.

Απόσπασμα από το βιβλίο "ΕΝΔΟΚΑΝΝΑΒΙΝΟΕΙΔΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ & ΚΑΝΝΑΒΗ" που είναι διαθέσιμο για αγορά από τις εκδόσεις ΛΕΥΚΟ ΜΕΛΑΝΙ στον σύνδεσμο:
https://lefkomelani.gr/product/endokannabinoeides-systima-kai-kannabis/

Η υποκρισία των ηθικολόγων
15/12/2024

Η υποκρισία των ηθικολόγων

Σήμερα θα δούμε και μερικά...
Θέματα “ηθικής”..που σχετίζονται με τη θεραπευτική χρήση των κανναβινοειδών.

Υπάρχουν οι απόψεις των ηθικολόγων, οι οποίοι προβάλλουν το ενδεχόμενο να καταστούν οι ασθενείς εξαρτημένοι τοξικομανείς. Πέραν του γεγονότος ότι η κάνναβη είναι αρκετά χαμηλά στον πίνακα των εξαρτησιογόνων ουσιών, στοιχείο που δεν αμφισβητείται επιστημονικά, και πέραν του ότι δεν προκαλεί σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, ιδίως σε σύγκριση με τα οπιοειδή, και ιδίως όταν χορηγείται με ιατρική επιτήρηση, οι ηθικολόγοι παραβλέπουν τα εξής: (α) η ψυχοτρόπος δράση οφείλεται σε ένα μόνο από τα 144 φυτοκανναβινοειδή που γνωρίζουμε, (β) για την αντιμετώπιση των περισσότερων νοσημάτων δεν χρειάζεται η ψυχοτρόπος αυτή ουσία, (γ) τα νοσήματα στα οποία αυτή απαιτείται είναι, τα περισσότερα, από πολύ βαριά έως ανίατα και εξόχως βασανιστικά, έτσι ώστε να έχει πολύ μικρή σημασία αν ο ασθενής εκδηλώνει ή όχι ψυχοτροπικότητα, και αν είναι ή δεν είναι εξαρτημένος. Σημειωτέον ότι πολλοί καρκινοπαθείς είναι ήδη εξαρτημένοι από τα οπιοειδή (και ελπίζεται ότι θα μπορέσουν να απεξαρτηθούν με τη βοήθεια της κάνναβης), οι πάσχοντες από συνδρομικές επιληψίες από τα αντιεπιληπτικά, οι αυτιστικοί από αντιεπιληπτικά και νευροληπτικά φάρμακα, κ.λπ. Είναι επομένως ηθικά προβληματική η θέση των ηθικολόγων, αλλά παρά ταύτα προκαλεί στις εκάστοτε κυβερνήσεις προβλήματα πολιτικού κόστους και πολιτικά ορθής πρακτικής. Ωστόσο, οι λέξεις αυτές δεν είναι πλέον σε θέση να κρύψουν την κοινωνική υποκρισία που βρίσκεται πίσω τους.
Συμπερασματικά, η κάνναβη είναι μια αμφιλεγόμενη δρόγη σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και της ονοματολογίας της (βλ. κεφ. 1). Η ανάγκη για ιατρική επιμόρφωση είναι επιτακτική και πολύ αργο­πορημένη. Ο ρυθμιστικός ρόλος του κράτους σκόπιμο θα ήταν να υλοποιείται από ένα και μόνο φορέα, με όλες τις αρμοδιότητες συγκεντρωμένες εκεί, ο οποίος να συγκεντρώνει και όλη την ειδική γνώση που απαιτείται, αφού η κάνναβη ως θεραπευτικό μέσον δεν “χωράει” στο επικρατούν φαρμακευτικό πρότυπο (βλ. κεφ. 2). Θεσμικοί φορείς, όπως τα πανεπιστήμια, είναι ανάγκη να αναλάβουν χρηματοδοτικές πρωτοβουλίες για εντατικές έρευνες, ώστε να πλησιάσουμε σχετικά γρήγορα σε τεκμηριωμένα συμπε­ράσματα, ευρύτερα αποδεκτά. Το ενδοκανναβινοειδές σύστημα (βλ. κεφ. 3), το κεντρικό μας ομοιο­στατικό σύστημα, που διατηρήθηκε εξελικτικά από τα νηματώδη μέχρι τα θηλαστικά, πρέπει επί τέλους να βρει τη θέση του στα συγγράμματα Φυσιολογίας. Εν τω μεταξύ, επειδή η Νόσος, και μάλιστα η τελικού σταδίου και η εξουθενωτική, δεν περιμένει ούτε τον Νόμο, ούτε την Επιστήμη, πρέπει να αναγνωρισθεί το δικαίωμα στους πάσχοντες να επιλέγουν τη θεραπεία τους με βάση τις βάσιμες ή αβάσιμες προσδοκίες τους, και να μη τους στερείται αυτό το δικαίωμα στο χρονικό διάστημα μέχρι την καλλίτερη “ωρίμανση” των ερευνών. Άλλωστε, όλα είναι αμφιλεγόμενα ακόμη. Γνωρίζουμε πάρα πολλά, αλλά σχεδόν τίποτε άμεσα αξιοποιήσιμο. Επί τέλους, δεν θα βλάψουν κανένα, παρά μόνο τον εαυτό τους. Ας το κάνουν συντεταγμένα, ως ενήλικες, με τη σωστή συμβουλή και επίβλεψη, δηλαδή με την καθοδήγηση ενός καλά ενημερωμένου ιατρικού σώματος.

Απόσπασμα από το βιβλίο "ΕΝΔΟΚΑΝΝΑΒΙΝΟΕΙΔΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ & ΚΑΝΝΑΒΗ" που είναι διαθέσιμο για αγορά από τις εκδόσεις ΛΕΥΚΟ ΜΕΛΑΝΙ στον σύνδεσμο:
https://lefkomelani.gr/product/endokannabinoeides-systima-kai-kannabis/

Ποιός και πού άρχισε την ιατρική χρήση της κάνναβης στη Δύση;Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο "ΕΝΔΟΚΑΝΝΑΒΙΝΟΕ...
06/12/2024

Ποιός και πού άρχισε την ιατρική χρήση της κάνναβης στη Δύση;
Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο "ΕΝΔΟΚΑΝΝΑΒΙΝΟΕΙΔΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ & ΚΑΝΝΑΒΗ".

Σήμερα θα διευκρινίσουμε την ιστορία της ιατρικής χρήσης της κάνναβης στον Δυτικό Κόσμο, και ειδικότερα ποιός και πού άρχισε πραγματικά να χρησιμοποιεί κανναβινοιειδή ως φάρμακα.
Διαβάζουμε από το βιβλίο "ΕΝΔΟΚΑΝΝΑΒΙΝΟΕΙΔΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ & ΚΑΝΝΑΒΗ", σελ. 10:

"Η χρήση της κάνναβης ως φαρμάκου της επίσημης (σε αντιδιαστολή με την παραδοσιακή) ιατρικής θεωρείται από τους περισσότερους ότι άρχισε στην Ευρώπη το 1842, όταν ο ιατρός William Brooke O'Shaughnessy, ο οποίος προηγουμένως εργαζόταν στις Ινδίες, εγκαταστάθηκε στην Αγγλία. Φαίνεται όμως ότι οι Γάλλοι ιατροί προηγήθηκαν κατά τι: Ο L-R. Aubert-Roche εξέδωσε το βιβλίο “De la Peste ou Typhus d’ Orient”, το οποίο συνοδεύεται από ένα δοκίμιο, στο οποίο αναφέρονται οι παρατηρήσεις του στη θεραπευτική της πανώλης με τη χρήση κάνναβης, την οποία ονομάζει “hachich”. Η έκδοση κυκλοφόρησε το 1840 στο Παρίσι (βλ. εικόνα). Η εργασία αυτή βασίζεται σε παρατηρήσεις, που έκανε ο ίδιος στην Αίγυπτο, εργαζόμενος σε νοσοκομεία της Αλεξάνδρειας μεταξύ των ετών 1830-40, διάστημα στο οποίο ενέσκηψε η επιδημία της πανώλης (1834-35). Επομένως, ο L-R. Aubert-Roche προηγείται κατά τι του O'Shaughnessy, με την θεραπευτική χρήση ενός εμπειρικού παρασκευάσματος από κάνναβη, το οποίο απεκαλείτο “Dawamesk”. Επίσης, φαίνεται ότι οι Γάλλοι επιστήμονες προηγούνται στην παρασκευή του πρώτου επιστημονικά παρασκευασμένου βάμματος κάνναβης: Στα μέσα της 10ετίας 1830 ο φαρμακοποιός Edmond de Courtive έβγαλε στην αγορά την ευρεσιτεχνία του, με το όνομα “Hachischine”, αλλά πολύ σύντομα άλλος Γάλλος φαρμακοποιός, ο Joseph-Bernard Gastinel, αμφισβήτησε τα πρωτεία του de Courtive ενώπιον της Ακαδημίας επιστημών της Γαλλίας. Η ευρεία δημοσιότητα έπεισε το μη ιατρικό κοινό ότι η κάνναβη αποτελούσε ένα είδος πανάκειας. Ο ενθουσιασμός διήρκεσε πολύ λίγο στη Γαλλία, όταν στην επιδημία χολέρας του 1848-49 η κάνναβη αποδείχθηκε αναποτελεσματική (Guba, 2020), οπότε η προηγούμενη λάμψη της “ξεθώριασε” ως αποτέλεσμα της διάψευσης των έτσι και αλλιώς υπερβολικών προσδοκιών. Στο παρόν, όπου, μετά την άρση της απαγόρευσης, αναπτύσσονται εκ νέου υπερβολικές προσδοκίες, η Γαλλική εμπειρία του 19ου αιώνα θα μπορούσε ενδεχομένως να αποβεί χρήσιμη.
Οι πολλές φαρμακολογικές δράσεις της κάνναβης σε συνδυασμό με την απουσία τότε της πληθώρας των φαρμάκων, που διατίθενται σήμερα, την κατέστησαν πολύχρηστο ίαμα και στον εκτός Γαλλίας κόσμο. Η καλή και συνετή ιατρική παρουσία του O'Shaughnessy στην Αγγλία, με την συνδρομή των φαρμακοποιών αδελφών Smith με τα αξιόπιστα βάμματά των, και η εύνοια της βασίλισσας Βικτωρίας, θεμελίωσαν κλίμα εμπιστοσύνης προς την κάνναβη."

Στη φωτογραφία εικονίζεται το εσώφυλλο του πρώτου ιατρικού βιβλίου για την θεραπευτική χρήση της κάνναβης, που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1840.
Αναφέρεται στην ιατρική χρήση κανναβινοειδούς σκευάσματος κατά τα έτη προ του 1840, αποδεικνύοντας ότι ο Γάλλος L-R. Aubert-Roche προηγείται του Βρετανού W. B. O'Shaughnessy ως ο ιατρός, που εισήγαγε την κανναβοθεραπεία στην Ευρώπη (Guba, 2020).

06/12/2024

Σήμερα θα διευκρινίσουμε την ιστορία της ιατρικής χρήσης της κάνναβης στον Δυτικό Κόσμο, και ειδικότερα ποιός και πού άρχισε πραγματικά να χρησιμοποιεί κανναβινοιειδή ως φάρμακα.
Διαβάζουμε από το βιβλίο "ΕΝΔΟΚΑΝΝΑΒΙΝΟΕΙΔΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ & ΚΑΝΝΑΒΗ", σελ. 10:

"Η χρήση της κάνναβης ως φαρμάκου της επίσημης (σε αντιδιαστολή με την παραδοσιακή) ιατρικής θεωρείται από τους περισσότερους ότι άρχισε στην Ευρώπη το 1842, όταν ο ιατρός William Brooke O'Shaughnessy, ο οποίος προηγουμένως εργαζόταν στις Ινδίες, εγκαταστάθηκε στην Αγγλία. Φαίνεται όμως ότι οι Γάλλοι ιατροί προηγήθηκαν κατά τι: Ο L-R. Aubert-Roche εξέδωσε το βιβλίο “De la Peste ou Typhus d’ Orient”, το οποίο συνοδεύεται από ένα δοκίμιο, στο οποίο αναφέρονται οι παρατηρήσεις του στη θεραπευτική της πανώλης με τη χρήση κάνναβης, την οποία ονομάζει “hachich”. Η έκδοση κυκλοφόρησε το 1840 στο Παρίσι (βλ. εικόνα). Η εργασία αυτή βασίζεται σε παρατηρήσεις, που έκανε ο ίδιος στην Αίγυπτο, εργαζόμενος σε νοσοκομεία της Αλεξάνδρειας μεταξύ των ετών 1830-40, διάστημα στο οποίο ενέσκηψε η επιδημία της πανώλης (1834-35). Επομένως, ο L-R. Aubert-Roche προηγείται κατά τι του O'Shaughnessy, με την θεραπευτική χρήση ενός εμπειρικού παρασκευάσματος από κάνναβη, το οποίο απεκαλείτο “Dawamesk”. Επίσης, φαίνεται ότι οι Γάλλοι επιστήμονες προηγούνται στην παρασκευή του πρώτου επιστημονικά παρασκευασμένου βάμματος κάνναβης: Στα μέσα της 10ετίας 1830 ο φαρμακοποιός Edmond de Courtive έβγαλε στην αγορά την ευρεσιτεχνία του, με το όνομα “Hachischine”, αλλά πολύ σύντομα άλλος Γάλλος φαρμακοποιός, ο Joseph-Bernard Gastinel, αμφισβήτησε τα πρωτεία του de Courtive ενώπιον της Ακαδημίας επιστημών της Γαλλίας. Η ευρεία δημοσιότητα έπεισε το μη ιατρικό κοινό ότι η κάνναβη αποτελούσε ένα είδος πανάκειας. Ο ενθουσιασμός διήρκεσε πολύ λίγο στη Γαλλία, όταν στην επιδημία χολέρας του 1848-49 η κάνναβη αποδείχθηκε αναποτελεσματική (Guba, 2020), οπότε η προηγούμενη λάμψη της “ξεθώριασε” ως αποτέλεσμα της διάψευσης των έτσι και αλλιώς υπερβολικών προσδοκιών. Στο παρόν, όπου, μετά την άρση της απαγόρευσης, αναπτύσσονται εκ νέου υπερβολικές προσδοκίες, η Γαλλική εμπειρία του 19ου αιώνα θα μπορούσε ενδεχομένως να αποβεί χρήσιμη.
Οι πολλές φαρμακολογικές δράσεις της κάνναβης σε συνδυασμό με την απουσία τότε της πληθώρας των φαρμάκων, που διατίθενται σήμερα, την κατέστησαν πολύχρηστο ίαμα και στον εκτός Γαλλίας κόσμο. Η καλή και συνετή ιατρική παρουσία του O'Shaughnessy στην Αγγλία, με την συνδρομή των φαρμακοποιών αδελφών Smith με τα αξιόπιστα βάμματά των, και η εύνοια της βασίλισσας Βικτωρίας, θεμελίωσαν κλίμα εμπιστοσύνης προς την κάνναβη."

Στη φωτογραφία εικονίζεται το εσώφυλλο του πρώτου ιατρικού βιβλίου για την θεραπευτική χρήση της κάνναβης, που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1840.
Αναφέρεται στην ιατρική χρήση κανναβινοειδούς σκευάσματος κατά τα έτη προ του 1840, αποδεικνύοντας ότι ο Γάλλος L-R. Aubert-Roche προηγείται του Βρετανού W. B. O'Shaughnessy ως ο ιατρός, που εισήγαγε την κανναβοθεραπεία στην Ευρώπη (Guba, 2020).

24/11/2024
Ναυτία που προκαλείται από την κάνναβη ή σύνδρομο υπερέμεσης από κάνναβη (ΣΥΚ);Η οξεία ναυτία που προκαλείται από την κά...
29/10/2024

Ναυτία που προκαλείται από την κάνναβη ή σύνδρομο υπερέμεσης από κάνναβη (ΣΥΚ);

Η οξεία ναυτία που προκαλείται από την κάνναβη συμβαίνει συνήθως όταν καταναλώνει κάποιος υψη­λότερη δόση THC από αυτήν που ανέχεται. Εμφανίζεται λίγο μετά τη χρήση, με συμπτώματα που είναι γενικά δυσάρεστα, αλλά βραχύβια. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια δοσοεξαρτώμενη αντίδραση.
Μπορεί συχνά να συμβεί όταν λιγότερο έμπειροι χρήστες κάνναβης καταναλώνουν υπερβολική ποσό­τητα, συχνά σε συνδυασμό με αλκοόλ. Σε τέτοιες περιπτώσεις η επίδραση της κάνναβης γίνεται πολύ δυσάρεστη και κάποιοι χρήστες εμφανίζουν ναυτία και εμέτους.
Αυτός ο τύπος ναυτίας είναι παροδικός, δηλαδή εξασθενεί καθώς το φάρμακο μεταβολίζεται και απο­βάλλεται από τον οργανισμό. Η ενυδάτωση και ο χρόνος είναι συνήθως το μόνο που χρειάζεται, και υποχωρεί χωρίς περαιτέρω προβλήματα.
Το ΣΥΚ είναι διαφορετικό. Πρόκειται για χρονίζουσα κατάσταση, που συνίσταται σε επαναλαμβανό­μενα επεισόδια σοβαρής ναυτίας και εμέτου. Δεν συνδέεται άμεσα με την πρόσφατη χρήση κάνναβης (δηλαδή δεν αισθάνεται άσχημα κάποιος που μόλις έκανε χρήση), και σε αντίθεση με την απλή ναυτία που αναφέραμε προηγουμένως, συνήθως δεν υποχωρεί γρήγορα. Τα συμπτώματα ΣΥΚ μπορεί να επι­μένουν για ημέρες και είναι γενικώς ανθεκτικά στις συνήθεις θεραπείες. Το ΣΥΚ χαρακτηρίζεται επίσης από χρόνια συμπτώματα εκτός από τη ναυτία, όπως κράμπες, δυσκοιλιότητα, διάρροια ή άλλα. Χαρα­κτηριστικά, οι περισσότεροι ανακουφίζονται από αυτά τα συμπτώματα κάνοντας ένα ζεστό μπάνιο ή ντους.
Αυτό που κάνει το ΣΥΚ ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως αφυδάτωση ή διαταραχές ηλεκτρολυτών. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να είναι ακόμη και απειλητικό για τη ζωή, εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά με ιατρική παρέμβαση.
Η αναγνώριση της διαφοράς μεταξύ της απλής, οξείας ναυτίας από την κάνναβη και των πιο σοβαρών, χρόνιων συμπτωμάτων του ΣΥΚ είναι σημαντική. Και πρέπει να βελτιώσουμε τα εργαλεία που διαθέ­τουμε στο οπλοστάσιό μας για τη διάκριση μεταξύ των δύο, προκειμένου να αποφύγουμε τις λανθα­σμένες διαγνώσεις, οι οποίες, εκτός της ταλαιπωρίας, κοστίζουν και πάρα πολύ.

25/10/2024

Προχωρούμε στην έκδοση του βιβλίου και σε φυσική μορφή. Ο εκδότης κ. Βελέντζας είναι πολύ επιμελής και σύντομα θα έχουμε αποτέλεσμα.

https://www.facebook.com/lefkomelani/videos/575233551715471/

Η ΕΙΕΚ (Ελληνικη Ιατρική Εταιρία για τα Κανναβινοειδή) διοργανώνει την 1η της επιστημονική εκδήλωση, στις 22 & 23 Νοεμβρ...
13/10/2024

Η ΕΙΕΚ (Ελληνικη Ιατρική Εταιρία για τα Κανναβινοειδή) διοργανώνει την 1η της επιστημονική εκδήλωση, στις 22 & 23 Νοεμβρίου 2024 (https://cannabis2024.gr/).
Θα είμαι ομιλητής με θέμα: "Είναι εφικτή η χρήση των κανναβινοειδών ως αντινεοπλασματικών φαρμάκων;"

Στο περιθώριο των επιστημονικών εργασιών θα υπάρξει δυνατότητα για συγκεκριμένο αριθμό συνέδρων να παρακολουθήσουν πώς παρασκευάζεται η κανναβιδιόλη (CBD). Θα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία για όλους μας.

Newsletter: https://tracking.gr/index.php/component/acym/archive/1705-1e-panellenia-epistemonike-synantese-gia-ta-kannabinoeide?userid=18-wPvjykqeFtVSdN&tmpl=component

08/10/2024

Address


Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Ιατρική Κάνναβη - Δρ Αίας Παπασταύρου posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Practice

Send a message to Ιατρική Κάνναβη - Δρ Αίας Παπασταύρου:

Shortcuts

  • Address
  • Alerts
  • Contact The Practice
  • Claim ownership or report listing
  • Want your practice to be the top-listed Clinic?

Share

Ιατρική κάνναβη-Νέα ελπίδα

Στην πραγματικότητα, η ελπίδα που σχετίζεται με την κάνναβη δεν είναι νέα. Είναι απλώς ανανεωμένη. Η θεραπευτική χρήση της κάνναβης έχει παμπάλαιες αναφορές: Υπάρχει γενική συμφωνία των ειδικών ότι ο όρος ”shemshemet” που διαβάζεται σε αρχαίους Αιγυπτιακούς παπύρους σημαίνει κάνναβη. Όμοιες αναφορές βρίσκουν οι ερευνητές και στην Κίνα και αλλού.

Η κάνναβη ως θεραπευτικό μέσο παραμένει σε ενεργό και εντατική χρήση τουλάχιστον από την εποχή του αρχαίου βασιλείου των Φαραώ. Περιγράφεται και από τον Ηρόδοτο ως “κανναβίζειν”. Η φαρμακευτική χορήγηση κάνναβης γινόταν από το στόμα, το ορθό, τον κόλπο, ως δερματικό επίθεμα, ως οφθαλμικό σκεύασμα, με κάπνισμα και με υποκαπνισμό.

Γίνεται γενικά δεκτό ότι η σύγχρονη περίοδος της κανναβοθεραπείας στη Δύση αρχίζει με την εισαγωγή της στη θεραπευτική κατά τη Βικτωριανή εποχή από τον ιατρό William O’Shaughnessy, ο οποίος έμαθε τη χρήση της κατά τη θητεία του στις Ινδίες.

Για λόγους ιστορικής δικαιοσύνης πρέπει να αναφέρουμε και τον Γάλλο ψυχίατρο Jacques-Joseph Moreau, ο οποίος διδάχθηκε επίσης στην Άπω Ανατολή, και συνέγραψε το πρώτο σύγγραμμα για την ιατρική χρήση της κάνναβης με τίτλο “Du Hachisch et de l’ alienation mentale” (1845).