17/08/2025
Η ψυχική υγεία ως δημόσιο θέαμα.
Ας δούμε λίγα ξεκάθαρα σημεία με αφορμή τη γνωστή υπόθεση που έλαβε δημοσιότητα τις τελευταίες μέρες:
🔹Η ακούσια νοσηλεία δεν είναι εργαλείο καταπάτησης της ελευθερίας, αλλά έσχατο μέσο προστασίας ζωής και υγείας, με συγκεκριμένες νομικές και ιατρικές προϋποθέσεις που εφαρμόζονται από εισαγγελέα και δύο ψυχιάτρους.
🔹Αν αυτό γίνεται κάποτε αντικείμενο εκμετάλλευσης, αυτό είναι στη μειοψηφία των περιπτώσεων και δεν είναι πρόβλημα της ψυχιατρικής (ίσα ίσα που τη φέρνει σε δύσκολη θέση), αλλά της γενικότερης νοοτροπίας που ισοπεδώνει κάθε ιερό και όσιο στο κυνήγι ιδιοτελών συμφερόντων.
🔹Η κουτσομπολίστικη διαρροή ψυχιατρικών περιστατικών διαλύει κάθε έννοια ιατρικού απορρήτου και μετατρέπει την ανθρώπινη δυσκολία σε θέαμα.
🔹Η νοοτροπία της κλειδαρότρυπας μόνο κάτι καινούριο δεν είναι στα χρονικά της δημοσιογραφίας. Η ψυχική υγεία επίσης δεν είναι η πρώτη φορά που άγεται και φέρεται στα δάχτυλα των ακτιβιστών του πληκτρολογίου.
🔹Ο τομέας της δημόσιας ψυχικής υγείας και της κοινοτικής ψυχιατρικής στην Ελλάδα όχι μόνο δεν έχει "μεταρρυθμιστεί" παρά τις ανά καιρούς μεγαλοστομίες, αλλά βρίσκεται σε σταδιακή υποβάθμιση, πακέτο με τη συνολικότερη αποσάρθρωση του ΕΣΥ.
🔹Οι παθογένειες των δημόσιων ψυχιατρείων του παρελθόντος που συντέλεσαν στη δημιουργία του στίγματος αφορούν σε πολύ μεγάλο βαθμό το παρελθόν.
🔹Παραμένει στιγματιστικός ο συνεχιζόμενος ρόλος των αστυνομικών με τη στολή υπηρεσίας στη "μεταφορά για ψυχιατρική εξέταση". Απουσιάζουν διαχρονικά στη χώρα οι κινητές ειδικές ψυχιατρικές ομάδες, που περιλαμβάνουν ψυχιάτρους, νοσηλευτές και κοινωνικούς λειτουργούς, εκπαιδευμένους να διαχειρίζονται τέτοια περιστατικά με λιγότερο στιγματιστικό τρόπο. Όταν η ψυχική κρίση αντιμετωπίζεται με τη σημειολογία της «παραβατικότητας» ή της «σύλληψης», το μήνυμα που περνά στην κοινωνία δεν είναι «βοήθεια», αλλά «κίνδυνος». Κι αυτό δεν βοηθά κανέναν, όχι πάντως τον ασθενή.
🔹Η γενίκευση περί "καταστολής" στα δημόσια ψυχιατρεία παραβλέπει τον πραγματικό στόχο των εισαγωγών: την προστασία ανθρώπων σε κρίση, συχνά με αυτοκτονικό ιδεασμό ή βαριά ψυχωτικά επεισόδια.
🔹Η ρητορική της συλλήβδην καταδίκης της δημόσιας ψυχιατρικής φροντίδας υπονομεύει εμμέσως τους ίδιους τους ψυχιάτρους των δημόσιων νοσοκομείων, που λειτουργούν σε συνθήκες υποστελέχωσης, χρόνιας πίεσης και συστημικής εγκατάλειψης.
🔹Είναι μύθος ότι "αυτά θέλει να μαθαίνει ο κόσμος". Ο κόσμος θα παρακολουθήσει ό,τι του δώσουν. Αν τον μάθαιναν να παρακολουθεί ντοκιμανταίρ για τη φύση, το σύμπαν και τις κοινωνικές ανισότητες, αυτό θα έβλεπε.
Αντί λοιπόν μερίδα των δημοσιογράφων να αναζητήσουν τα πραγματικά αίτια της σημερινής κατάστασης στην ψυχιατρική περίθαλψη από τους πραγματικούς αρμόδιους, ασχολούνται με κουτσομπολιό υποβαθμίζοντας για πολλοστή φορά τη νοημοσύνη μεγάλου μέρους του πληθυσμού.
https://spiroskalimeris.substack.com/p/psychiki-ygeia-dimosio-theama