04/05/2023
Αυτή την πόζα,τη ζήλεψα από όταν είδα εκείνη τη συγκινητική φωτογραφία μάνας παιδιού από τον Αμαζόνιο νομίζω,ήθελα να την κάνω τόσο πολύ.Με τον Άγγελο δε μας βγήκε,δουλειά,άγχος,άγνοια,έλλειψη εμπειρίας και ενημέρωσης.Με το Μιχάλη είναι όλα διαφορετικά,όχι καλύτερα,αλλά αλλιώς.Είναι άλλο παιδί,είναι οι συνθήκες αλλιώς,είμαι άλλη εγώ.Δεν έγινα καλύτερη ξαφνικά,αντιθέτως ακόμα δεν έχει επανέλθει το σώμα μου,η φυσικοθεραπεύτριά μου θα με κατσαδιάσει και για το κατακόρυφο της φωτογραφίας,αλλά 16 μήνες αυτό το ταξίδι του θηλασμού δεν ξέρεις ποτέ πότε θα τελειώσει.Μια μαστίτιδα πήγε να με αιφνιδιάσει αλλά την πρόλαβα.Επίσης,πάλι μέτρια μαγειρεύω και θυμώνω γρήγορα,αλλά το ξέρω και το δουλεύω.Κάνω βάφλες και επουλώνω τα τραύματά μου.Καλό Μήνα!🌺
Υγ.Δεν ξέρω ποια είναι η σωστή ηλικία για αυτή την πόζα,ίσως αν βάζει και χεράκια,γιατί μόνο με τα δοντάκια..🥴
