31/12/2020
အွန်လိုင်း၊ အမျိုးသမီးနဲ့ တရားဥပဒေစိုးမိုးမှု
မျိုးသာထက်
ကိုဗစ်-၁၉ က တကမ္ဘာလုံးကို ဒုက္ခပေးထားတာ တနှစ်ကျော်သွားပါပြီ။ အလုပ်ကောင်းကောင်းမလုပ်ရ၊ အစားကောင်းကောင်းမစားရ၊ သွားချင်ရာမသွားရ၊ ရင်းရင်းနှီးနှီးမနေရ စသဖြင့် တသက်လုံးနေထိုင်ခဲ့ကြတဲ့ပုံစံနဲ့မတူတဲ့ စည်းကမ်းချက်များစွာနဲ့ နေထိုင်ကြရပါတယ်။
ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာ မသေအောင် အသက်ကိုမွေးမြူကြရပါတယ်။ ဘာမှမဖြစ်ရင် ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုပေမယ့် သေချင်ရင်လည်း နေ့မြင်ညပျောက်ပါပဲ။ အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေရဲ့ မိဘတွေ၊ ညီအကိုတွေ၊ သားချင်းတွေ တဖြုတ်ဖြုတ်နဲ့ ကြွေလင့်နေကြတာကို ကောင်းရာသုဂတိလားပါစေလို့ပဲ ဆုတောင်းပေးနိုင်ပါတယ်။ တယောက်တော့ သွားပြန်ပြီလို့ပဲ တွေးဆရပါတယ်။ ကိုယ့်အလှည့်မရောက်အောင် ပိုသတိထားလို့ ကိုယ့်အသက်ကိုပိုစောင့်ရှောက်ရပါတယ်။
ကိုဗစ်-၁၉ က ကမ္ဘာ့ကပ်ရောဂါပါ။ မြန်မာတပြည်တည်းမှ ကွက်ဖြစ်နေတာမျိုးလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ မြန်မာက ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါကူးစက်မှုနဲ့ သေဆုံးမှုမှာ ကမ္ဘာ့ထိပ်တန်းနိုင်ငံတွေထဲမပါပေမယ့် ပိုးကူးစက်သူက သိန်းနဲ့ချီရှိနေပြီး သေဆုံးနှုန်းကလည်း သုံးထောင်ကိုကပ်လာနေပြီဆိုတော့ နည်းတဲ့အထဲတော့လည်း မပါပါဘူး။ ဒေသတွင်းမှာဆိုရင် တတိယအဆင့်လောက််မှာရှိနေပါတယ်။ ဒါကြောင့် အကွက်ရွှေ့မှားရင် သေမင်းအစားခံရမယ့်ကိန်းတော့ရှိနေဆဲပါ။
အင်န်အယ်လ်ဒီအစိုးရနဲ့ ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းတွေကတော့ တိုင်းပြည်နဲ့ပြည်သူတွေအတွက် အကောင်းဆုံးအစီအမံတွေနဲ့ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုပေးနေတာကို တွေ့ပါတယ်။ ဘယ်လောက်ပဲစောင့်ရှောက်မှုပေးပေးပါ၊ ရောဂါမဖြစ်တာက အကောင်းဆုံးမို့ အတတ်နိုင်ဆုံးအပြင်မထွက်နဲ့၊ မတတ်သာလို့ထွက်ရရင်လည်း နှာခေါင်းစည်းတပ်၊ မျက်နှာကာတပ်၊ လက်ဆေး၊ ခပ်ခွာခွာနေဆိုတဲ့ စည်းကမ်းတွေကို လိုက်နာကြရမှာပါ။
အင်န်အယ်လ်ဒီအစိုးရက ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးတွေလည်း ဝယ်ထားပြီးပြီမို့ ရတဲ့အခါကျရင် အဆင့်လိုက်ထိုးနှံမှုတွေလုပ်သွားမယ်၊ တယောက်မှမကျန်စေရဘူးလို့ နိုင်ငံတော်၏အတိုင်ပင်ခံပုဂ္ဂိုလ် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ပြောထားပါတယ်။
ကိုဗစ်-၁၉ က မလိုအပ်ဘဲ အပြင်မထွက်ရဘူး၊ အိမ်ထဲမှာပဲနေရမယ်။ အထူးသဖြင့် ရန်ကုန်မြို့က အိမ်ပြင်မထွက်ရစည်းကမ်းထုတ်ခံထားရတော့ အိမ်ထဲပဲအဓိကနေရပါတယ်။ တဖက်မှာလည်း အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအတွက် ထွက်သင့်သူတွေထွက်၊ သွားတဲ့သူတွေကသွားနဲ့ မငတ်ရအောင် အလုပ်လုပ်သူတွေလည်း လုပ်နေကြတာပါပဲ။ အစိုးရကလည်း အမြဲတမ်းထောက်ပံ့နိုင်တာ မဟုတ်လေတော့ ကြည့်နေရမှာပါပဲ။
ဒီမှာလည်း တချို့က အစိုးရဟာ အမိန့်တွေအမျိုးမျိုးထုတ်ထားပေမယ့် အရေးယူတာလည်းမဟုတ်ဘူး၊ ဟိုလိုပဲဒီလိုပဲဆိုပြီး ပြောဆိုဝေဖန်တာတွေကိုလည်း ဖေ့စ်ဘုတ်မှာဖတ်ရပါတယ်။ တကယ်တော့ ဒီလိုပြဿနာတွေဟာ မြန်မာတနိုင်ံငံတည်းမှာဖြစ်နေတာမဟုတ်ဘဲ တကမ္ဘာလုံးမှာ အလားတူပြဿနာတွေတက်နေတာဖြစ်ပါတယ်။ နိုင်ငံအချင်းချင်းကြား နယ်နမိတ်မှာဖြစ်ဖြစ်၊ နိုင်ငံ့မြို့တော်တွေမှာဖြစ်ဖြစ် စည်းကမ်းတွေဟာထုတ်လိုက်၊ လိုက်နာလိုက်၊ ဖောက်ဖျက်လိုက်၊ ညှိယူရလိုက်၊ ဆန္ဒပြလိုက် အမျိုးမျိုးကိုဖြစ်ပြီး ပွဲစည်နေတော့တာပါပဲ။ ပြည်သူတွေကသာ အသိစိတ်ဓာတ်နဲ့ အကောင်းဆုံးကိုလိုက်နာကြတာဟာ တိုင်းပြည်အတွက်ရော ကိုယ့်အတွက်ပါ အကောင်းဆုံးပါပဲ။
ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာ ပြည်သူတွေဟာ နဂိုကထက် အွန်လိုင်းပေါ်ရောက်ကုန်ပါတယ်။ အများစုကတော့ ဖေ့စ်ဘုတ်ပေါ်ပေါ့။ ဖေ့စ်ဘုတ်ပေါ်မှာ တိုင်းပြည်မှာဖြစ်ပျက်နေတာတွေကို သတင်းအနေနဲ့ သိနိုင်ဖတ်နိုင်သလို တခြားကိုယ်စိတ်ဝင်စားရာတွေကို လိုက်လံဖတ်ရှုနိုင်ကြပါတယ်။
တချိ့လည်း ဖေ့စ်ဘုတ်ပေါ်ကနေ ဈေးရောင်းဈေးဝယ်ကြပါတယ်။ ဈေးသည်တွေအလုပ်ဖြစ်တဲ့ကာလလို့ ပြောလည်းရပါတယ်။ နဂိုတခြားအလုပ်လုပ်သူတွေတောင် ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာ ဈေးရောင်းလာကြပါတယ်။
အနုပညာရှင်တွေ၊ သတင်းသမားတွေနဲ့ လူစုံဟာ ကိုယ်သန်ရာကို ဈေးကွက်တင်လာကြပါတယ်။ ဒါကို သတိပြုမိတဲ့ နိုင်ငံတော်၏အတိုင်ပင်ခံပုဂ္ဂိုလ် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ဒစ်ဂျစ်တယ်စီးပွားရေးကို အားပေးဖို့ ပြည်သူတွေတဦးချင်းက ဒါတွေကို နားလည်စေဖို့ အစိုးရရုပ်သံကနေ ဒစ်ဂျစ်တယ်စီးပွားရေး စကားဝိုင်းတွေလုပ်စေပါတယ်။ အွန်လိုင်းကနေတဆင့် ပြည်သူတွေအတွက် စီးပွားရေး၊ ကြီးပွားရေးနဲ့ ပညာသင်ယူရေးတွေလုပ်ကိုင်ဖို့ အခွင့်အလမ်းတွေရှိတဲ့အကြောင်း ပြောပြဆွေးနွေးစေပါတယ်။
အွန်လိုင်းကနေ ဈေးကွက်ဖော်တဲ့အခါ အမျိုးသမီးတွေအတွက် အခွင့်အရေးက ပိုများတယ်လို့ ခံစားရပါတယ်။ အမျိုးသမီးတွေက အများအားဖြင့် ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့အခါ သူတို့ဆီကိုစိတ်ဝင်စားမှုတွေက ပိုရောက်ပါတယ်။ အွန်လိုင်းကနေ လိုက်ဖ်ဈေးရောင်းတာတွေကိုကြည့်ရင် အမျိုးသမီးဦးရေက ပိုများပါတယ်။
ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်ဟာ အမျိုးသမီးတွေခေတ်လို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာ လူတွေဟာ လေ့ကျင့်ခန်းတွေလုပ်၊ အလှတွေပိုပြင်ပြီး ပိုလှအောင်ဆောင်ရွက်လာကြတာမှာလည်း အမျိုးသမီးတွေကများပါတယ်။ အပြိုင်အဆိုင်ရှိသူတွေက တိုးတက်ကြစမြဲမို့ အမျိုးသမီးတွေက ရှေ့တန်းပိုရောက်လာသလားတော့ မသိပါဘူး။
ဒီဘက်ခေတ်မှာဆိုရင် အစိုးရဌာနတွေနဲ့ အဖွဲ့အစည်းတွေ၊ တက္ကသိုလ်တွေမှာ ထိပ်တန်းရာထူးတွေကို ရယူထားသူတွေထဲ အမျိုးသမီးတွေဟာ အရေအတွက် အရင်ကထက်များပြားလာတာကိုလည်း သတိပြုမိပါတယ်။ နိုင်ငံတော်ရဲ့ခေါင်းဆောင်ကိုယ်တိုင်က အမျိုးသမီးတဦးဖြစ်နေတာပဲမဟုတ်ပါလား။
ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာ ကိစ္စတော်တော်များများကို မျက်စိဒေါက်ထောက်ကြည့်လာကြပါတယ်။ လူတွေဟာ အိမ်ထဲမှာပဲ အချိန်အကြာကြီးနေလာရတဲ့အခါ အများအားဖြင့် ပျင်းလာကြပါတယ်။ ပုံမှန်စာရေးစာဖတ်၊ ဈေးရောင်း၊ အိမ်ကအလုပ်လုပ်တာအပြင် အချိန်အားတွေရှိလာရင် တရားအားထုတ်တာ၊ ဝါသနာတခုခုကို လုပ်နေတာမျိုးမဟုတ်ဘူးဆိုရင် ကိုယ့်ဝန်းကျင်မှာ၊ ကိုယ့်တိုင်းပြည်မှာ၊ ကိုယ့်ကမ္ဘာကြီးမှာ ဘာတွေဖြစ်နေပြီလဲ၊ ဘာတွေထူးနေသလဲဆိုပြီး စပ်စုကြတဲ့အလေ့ဟာ အရင်ထက် ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာ ပိုများပြားလာပါတယ်။
လူတွေရဲ့သဘောမနောတွေကို စောကြောကြည့်ကြသလို အဖြစ်အပျက်တွေရဲ့ မတူညီစွာဖြစ်ပျက်မှုတွေကိုလည်း လေ့လာနေကြပါတယ်။ တယောက်ယောက်ရဲ့အမှားတွေကို သတိထားစောင့်ကြည့် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်နေကြတာဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီမှာ တရားဥပဒေစိုးမိုးမှုဟာ ခေါင်းထောင်ထလာပါတယ်။ ဟိုလူကျတော့ ဘယ်လိုအရေးယူတာလဲ၊ ဒီလူကျတော့ ဟိုလိုအရေးမယူဘူးလား စသဖြင့် နှိုင်းယှဉ်ချိန်ထိုးလာကြပါတယ်။ အရင်က စိတ်မဝင်စားဘူးဆိုရင်တောင် အခုစိတ်ဝင်စားလာကြပါတယ်။
အချုပ်ဆိုရရင်တော့ ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာ ပြည်သူတွေဟာ ပုံစံသစ်တရပ်နဲ့ မဖြစ်မနေနေထိုင်ရှင်သန်လာရပါတယ်။ နဂိုပုံစံအမူအကျင့်ဟောင်းတွေနဲ့ ဘယ်လိုမှနေထိုင်လို့မဖြစ်ပါဘူး။ အဲဒီနေရင်လည်း အခန့်မသင့်ရင် သေကြမှာဖြစ်ပါတယ်။
အရင်လိုရင်းရင်းနှီးနှီး ချစ်ချစ်ခင်ခင်တွေ ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာ နေလို့မရတော့ပါဘူး။ မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောချင်တာတွေ၊ ထမင်းလက်ဆုံစားတာတွေကို လုပ်လို့မရပါဘူး။ လုပ်ချင်ရင်တော့ ဇွန်းမီတင်တွေ၊ အွန်လိုင်းမှာ ဗီဒီယိုချက်တင်တွေခေါ်ပြီး လုပ်ကြမှာပဲရပါလိမ့်မယ်။
အမျိုးသမီးတွေကတော့ ကျင်းပပြီးစီးခဲ့တဲ့ ၂၀၂၀ အထွေထွေရွေးကောက်ပွဲရဲ့ လွှတ်တော်ရွေးကောက်ပွဲတွေမှာလည်း အရင်ငါးနှစ်ကထက် ပိုမိုအရွေးခံရလို့ အမျိုးသမီးလွှတ်တော်အမတ်တွေ အရင်ထက်ပိုများလာသလို ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာလည်း အမျိုးသမီးတွေရှေ့တန်းရောက်လာဦးမှာဖြစ်ပါတယ်။
တဖက်မှာတော့ ပြည်သူတွေဟာ အစိုးရကိုရော အခြားလူတွေကိုရော အရင်ကထက်အချိိန်ရလို့ ပိုစောင့်ကြည့်လာကြတာမို့ တရားဥပဒေစိုးမိုးရေးကို အစိုးရနဲ့ သက်ဆိုင်ရာပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ အဖွဲ့အစည်းများကိုယ်တိုင်က မျှမျှတတသတိထားစောင့်ကြည့် ထိန်းကျောင်းဖို့လိုအပ်ပါကြောင်း တင်ပြရပါတယ်။
ဥပဒေအထက်မှာ မည်သူမျှမရှိစေရမူဟာ ကိုဗစ်-၁၉ ခေတ်မှာ သေချာအသက်ဝင်သင့်ပါပြီ။
