19/06/2025
Үсээ багасгаад сахлаа авчихсан, танигдаж байна уу? Би бол өөрөө хүн танихдаа муу, хөх нүдэн хүн. Ирж ярилцсан хүмүүсийнхээ зүс царайг ихэнхдээ танихгүй. Хоёр дахь удаагаа ирээд ярьж суухад нь, аа тийм тийм гээд бага багаар таньж эхлэнэ. Хол зайтай ирсэн хүмүүсийн ярьж байсныг ч бас мартчихна, гэхдээ тэр хүний хуваалцсан мэдрэмжийг бол мартахгүй. Мартахгүй ч гэж дээ, ойлголцлын тэр мэдрэмжийн орон зайруугаа буцаад амархан орцгоож болдог.
Аз болоход би хүний хэцүү мэдрэмжийг удаан тээдэггүй. Ер нь ч яг ярьж байх тухайн үед нь сэтгэл мэдрэмжийг нээлттэй хүлээн авах ёстой гэж боддог, тойруулж тавьсан сандал дээрээ суухаар тийм нээлттэй горимд орчихоод байгаа юм шиг санагддаг. Гэхдээ хүнийг ойлгох, хүлээж авах, нээлттэй байх чадвар гэдэг оройгүй өндөр эрдэм байх, миний энэ чадвар зориулалтын орчиндоо, зориод ирсэн хүмүүсийнхээ өмнө нэмэгддэг юм шиг байгаа юм. Ахуй амьдралын орчинд үл ойлголцох, харилцааны зөрчил үүсэх, хаалттай хандах тохиолдлууд зөндөө. Наад зах нь автобусанд утсаа дуугаргаад яваа хүмүүст ер нь л таагүй хандаасай явдаг хүн би. Улс төр, нийгэм орчныг ч сүрхий шүүмжилнэ. Уг нь гудманд, автобусанд хаа сайгүй хүн бүрийг хүлээн зөвшөөрч, ойлгож болох учиртай ч, тийм төлөв ховор шүү дээ. Өндөр, сэргэг ухамсар шаардана.
Бичвэрийнхээ эхлэлтэй дахин холбогдох нэг зүйл байна. Таниа муутай намайг уучлаарай 😇
Тантай тун нарийн утга учиртай ярилцаж, ойлголцож байсан би, таныг танихгүй хаа нэгтэй зөрөх магадлал өндөр. Нэг удаа Метро молл дотор танайд 2 ч удаа очсон шүү дээ гээд байхад би таниагүй, хичээгээд ч таниагүй. Энэ маань зарим хүнд эвгүй сэтгэгдэл төрүүлэх, гомдоох ч магадлалтай. Бас зарим хүнд олзуурхууштай санагдаж ч болох юм. Таны нууцийг, таны эмзэглэлийг би аль хэдийнээ мартчихсан, та ч бас эдгэчихсэн.
Марталт гэдэг бас сайхан зүйл ч байж болох юм.