19/09/2025
In de afgelopen 15 jaar heb ikverschillende haarstijlen gehad, die pasten bij de levensfase waarin ik zat. Ik droeg het zoals ik me voelde. Zo had ik een fase waarin ik me jong voelde en zoekende was naar mezelf, een fase waarin ik door ziekte al mijn haar verloor maar me toch krachtig voelde én die kale kop “rockte”, en de fase waarin ik nu zit, de “ik omarm mijn krullen” fase. Jarenlang heb ik mezelf aangepraat dat ik minder mooi was met krullen, dat mijn haar niet mooi genoeg was om los te dragen. En eerlijk, door al dat gemanipuleer was dat ook niet echt. Dat Westerse schoonheidsideaal zat er dieper in dan ik wilde erkennen.
Maar de knop is nu om. De krullen zijn een onderdeel van mij en ik heb besloten ze te koesteren. En met de hulp van mijn lieve worden ze met de dag krulleriger (dat is waarschijnlijk geen woord, maar oké). Zij is allang blij dat ik de stap heb gezet. Uiteindelijk doe ik het voor mezelf natuurlijk. Weer een stap in het proces van volledige zelfacceptatie. Je bent goed zoals je bent, en je haar ook! 👩🏾🦱❤️
