10/08/2024
Reizen, andere culturen zien en meemaken, gesprekken met locals, meer horen, snappen en zien van een land, een volk, hun geschiedenis en hun trauma's. Het maakt me humble, de intense dankbaarheid voor heel deze reis, belevenis, avontuur en ervaringen groeit elke dag.
Wat hebben we het goed, zeggen we telkens. En niet alleen in vergelijking met het grootste deel van de bevolking hier, hoewel dat wel weer de puntjes op de i zet....
Nu zullen er misschien zijn die denken: "Ja, dank je de koekoek, dat snap ik als je een vent hebt die piloot is." Maar weet je, daar heeft het in essentie niet mee te maken. Tuurlijk, hij is de reden dat ik hier kan zijn en allemaal kan meemaken, maar ook toen ik het bepaald niet breed had, mijn kinderen niet altijd kon geven wat ik wel graag wilde en keer op keer weer gedoe had met hun vader, ervaarde ik ook een enorme dankbaarheid voor alles wat ik wel had, kon, bereikte, zag, ervaarde en hoorde. En vooral ook de mensen die ik om me heen had, de rijkdom van werkelijk contact, goede gesprekken, samen ervaren en delen, geïnspireerd raken en anderen inspireren. Elkaar bijstaan, steunen, een handje helpen met wat dan ook, zonder er iets voor terug te verwachten...
Het wordt de afgelopen dagen continue getriggerd, ja zo zou je het wel kunnen zeggen. Zoals in het Engels zo mooi gezegd wordt: "It hits me." keer op keer. En wat het triggert, zijn keer op keer mensen, gesprekken met hen, het uitwisselen, het delen van ervaringen.
En vandaag bijvoorbeeld ook het horen over de geschiedenis van de Argentijnen, de natives, hun land, de dwaze moeders wat een waardeloze vertaling is van wie ze zijn. Want werkelijk, wat is er dwaas aan het eisen van opheldering over wat er met hun zonen gebeurd is? Ik weet ff niet meer hoe ze hier genoemd worden in het Spaans, maar zeker niet dwaas, dat had Videla verzonnen.
Het was een fantastische dag, geleid door een geweldige gids die zeker niet een standaard verhaaltje afdraaide over alles wat er te zien was. Daarom heeft hij het ook zo druk denk ik...
En we krijgen nog van alles toegestuurd, films, documentaires, boeken, links naar meer info. Ik kijk er al naar uit.
Hij heeft me nieuwsgierig gemaakt naar de andere Zuidamerikaanse landen!
Intense dankbaarheid vandaag ook voor mijn lichaam en alles wat er nu weer mogelijk is. Een jaar geleden absoluut ondenkbaar dat ik dit zou kunnen.
We sloten vandaag af met een heerlijk etentje in een typisch Argentijns restaurant, waar een ober nog echt een beroep is, het eten voor je opgeschept wordt en het niet normaal lekkere vlees op de grill wordt bereid.
Heel vaak ligt vlees me zwaar op de maag, maar hier totaal niet! We deelden samen een gerecht (want 400 gram vlees is wel heel veel!), niet denkend dat ik een helft op zou kunnen, maar het scheelde niet veel. Zo zacht, zo mals, zo verrukkelijk....
De verhalen van mijn lief waren geenszins overdreven!
Ik zie hem genieten, van het vlees, van mijn genieten, zoals ik vanaf het begin hem heb zien genieten van het feit dat ik mee ben. Dat ik nu ook aan levende lijve ervaar waar hij het allemaal over gehad heeft. Van het feit dat dit mogelijk is en de dankbaarheid en blijdschap dat ik inderdaad zo geniet als hij al wist dat het geval zou gaan zijn.
De blik in zijn ogen als hij vertelt hoe dankbaar ook hij is dat mijn lichaam zoveel beter gaat dan vorig jaar...
En wat kunnen we elkaar ongelooflijk goed hebben, ook onder totaal andere omstandigheden dan we gewend zijn! Het is gewoon elke dag weer een feest om de dag te beginnen!
Op de weg terug van het restaurant weer een ontzettend leuk gesprek met de taxichauffeur, althans mijn lief spreekt goed Spaans, mijne is nogal weggezakt de afgelopen 2 jaar. Toch kon ik hem wel vertellen dat we uit NL kwamen, voor zijn werk hier waren en hoe de vork ongeveer in de steel zat. Toen nam mijn lief het weer over.
Wat is het dan toch gaaf dat je een andere taal spreekt, contact kunt maken, de levenservaringen van deze al best wat oudere man kunt verstaan. Want hij had wel wat te vertellen!
Dat gaat toch een stuk makkelijker dan met de vertaalapp die de Uber chauffeur in Brasil gebruikte. En toen waren we ook daar zo blij en dankbaar voor het leuke gesprek met hem. En ook hij vond het erg leuk!
Ook vandaag voelde ik me weer zo ontzettend rijk. En daar had het poepie sjieke hotel helemaal niks mee te maken.
De mensen op ons pad wel...
