02/07/2025
Van hechting naar heling ,een reis terug naar mijzelf
met een fluistering uit het Bijbelse verhaal van Jonas en de walvis
Er zijn van die verhalen die je niet loslaten,
omdat ze iets spiegelen dat je diep vanbinnen herkent.
Het Bijbelse verhaal van Jonas en de walvis is er zo één.
Jonas wordt geroepen om zijn waarheid te spreken,
maar hij vlucht , de andere kant op.
Niet uit ongehoorzaamheid, maar uit angst.
Angst om te voelen wat zijn ziel van hem vraagt.
En in die vlucht belandt hij in de buik van een walvis:
een plek zonder tijd, zonder richting, zonder houvast.
Donker. Stil. Tussen werelden.
Maar juist daar begint de werkelijke transformatie.
Daar hoort hij opnieuw. Voelt hij opnieuw.
En keert hij terug , niet naar het oude, maar naar zichzelf.
Ik moest aan Jonas denken toen ik zat.
0p een bankje in Amsterdam. In het licht.
En toch voelde alles in mij als duisternis.
Geen paniek. Alleen leegte.
Alsof ik niets meer kon vasthouden. Geen rol, geen richting.
Ik had opnieuw gegeven, gedragen, verbonden , niet vanuit kracht, maar vanuit oude kindstukken.
En toen kwam het antwoord: loslaten.
Van wat mijn hart niet langer kon dragen.
En daar, in die stille binnenruimte, was zij bij me:
morganiet
Een steen die niet troost, maar opent.
Die herinnert aan de liefde vóór de wond.
Aan een hart dat veilig is in zichzelf.
Zij fluisterde: Je hoeft niets vast te houden om liefde waard te zijn.
Je mag kiezen voor jezelf ,en open blijven.
En precies daar begon de heling.
Geen einde. Een thuiskomst.
Met liefde zoeken we samen met jou een passende morganiet , voel je welkom ❤️