Praktijk voor Zingeving en Werk, Eindhoven (2025)

23/09/2025

Zondag mochten Stieneke de Lange en ik op het Peace in the Park Festival in Eindhoven een systemisch ritueel begeleiden met als thema: Innerlijke Vrede.

Wat me opnieuw raakte:
We zijn niet alleen individuen. Niet alleen onze naam, vorm of verhalen.
We zijn verbonden. We zijn de golfjes in dezelfde oceaan die heel vaak vergeten dat ze samen de oceaan zelf zijn.
Door dit ritueel, het proces van ontwerp en de samenwerking met Stieneke kwam ik opnieuw tot dit besef.

Het gaf me ook helderheid over onze plek als mens én mijn plek in het geheel.
Over hoe wezenlijk het is om me welkom te voelen. En vooral: om mezelf welkom te heten, waar ik ook ben.
Vanuit dit gevoel kan ik me werkelijk verbinden met anderen.

Het is deze plek van waaruit we afgestemd kunnen handelen om precies in het moment te voelen en te doen wat wezenlijk is.
De kunst is om niet meteen op elk impuls te handelen, maar te wachten.
Jezelf waar te nemen. In het nu te zijn:
✨️ Is dit een golfje die iets wil?
✨️Of is het de oceaan die me beweegt?

🙏🏽Dank aan de organisatie van Peace in the Park Eindhoven.
🙏🏽Dank Stieneke de Lange voor de fijne samenwerking.
🙏🏽Dank aan iedereen die heeft meegedaan.

01/09/2025

Vorige week werd ik geraakt door een situatie waarin ik mezelf even kwijt was. Ik voelde de bekende impulsen en vragen opkomen: vechten, verdedigen, vluchten? Mijn gedachten raasden, mijn lijf spande zich aan. De emoties overslaan was onmogelijk.

Herken je dat? Dat je emoties opspelen, je hoofd overuren draait en je lichaam gespannen is? Vaak dragen we niet alleen onze eigen geleefde ervaringen, maar ook die van onze families, de gemeenschappen waar we lid van zijn en zelfs van de hele mensheid. Zonder dat we het merken, kleuren ze ons dagelijks leven.

Juist in mijn geraaktheid ontdekte ik de uitnodiging om de stilte in mezelf te vinden en met een open hart te blijven voelen wat de situatie in het hier en nu van mij vraagt. Het was geen levensbedreigende situatie en de betrokkenen zijn niet mijn vijand.
Het voorval was een kans om te gaan staan in die stilte en om veiligheid in mezelf te ervaren om zo weer thuis te komen bij mezelf.

𝗨𝗶𝘁𝗻𝗼𝗱𝗶𝗴𝗶𝗻𝗴
Samen met Stieneke de Lange bereid ik een systemisch ritueel voor, over vrede vinden in jezelf. Dit geeft op een diep niveau inzicht in hoe we ons verhouden tot wat er in ons leven plaatsvindt en wat dit van ons vraagt.

Op 21 september, tijdens het Peace in the Park Festival in Eindhoven, faciliteren wij dit ritueel twee keer:
14.00 – 15.00 uur (Nederlands)
16.00 – 17.00 uur (Engels)
Voel je welkom om mee te doen.
Meer weten? Kijk op de site van Peace in the Park:https://www.peaceintheparkeindhoven.nl/ of neem gerust contact met ons op.

14/08/2025

✨ Vrede is een oefening in bewustzijn
Het begint in je hart en vraagt dagelijkse aandacht.

Samen met Stieneke werk ik aan een co-creatie rond het thema vrede.
Op 21 september staan we hiermee op het Peace in the Park Festival in Eindhoven.
Eerlijk? Aanvankelijk voelde ik weerstand.
Oordelen over het event. Over de bedoeling. Over mezelf. En toch was het verlangen sterker om samen bij te dragen aan bewustzijn rondom wat vrede écht betekent.

We begonnen bij onszelf: hoe leeft vrede in ons? Naast liefde en verbinding kwamen ook oorlog, macht, onmacht, oordeel en irritatie naar boven.

💡 In het boek The Anatomy of Peace van het Arbinger Instituut las ik ooit:
Oorlog begint in ons hart, wanneer we onze pijn op anderen projecteren en hen niet meer zien als mensen met hun eigen verlangens, hoop en pijn. Vrede begint als we onze innerlijke wapens neerleggen.

Vrede vraagt dat we onszelf zien als deel van een groter geheel en anderen als gelijken.
Zo dooft de strijd in ons, en kan vrede zich verspreiden van binnen naar buiten.

🌿 Wil jij iets bijdragen aan vrede?
Kom op 21 september naar Peace in the Park in Eindhoven.
Gratis. Voor iedereen.
🔗 peaceintheparkeindhoven.nl

11/08/2025

Vier keer per jaar komen de professional organizers die zelfstandig werken onder de paraplu van .nl samen. Dit keer in de sfeervolle bibliotheek van in Uden voor een filosofisch gesprek over hun vak.

Ik mocht op deze bijzondere plek in de rol van gespreksleider het gesprek begeleiden. We spraken over wat filosofie is, over het verschil tussen kennis en wijsheid. Over onderzoeken in plaats van aannemen, over luisteren naar jezelf én anderen en over de rijkdom van verschillen en nuances.

Filosoferen geeft geen definitieve antwoorden, maar wel inzichten en verdieping. Het geeft ook een diep besef van de waarde van zulke gesprekken en een filosofische levenshouding in het algemeen. Het draagt bij aan:
💭 Dieper reflecteren
🌱 Bewuster leven
🌊 Complexiteit omarmen
💪 Innerlijke veerkracht ontwikkelen
🌟 Persoonlijke groei stimuleren

De kern van het werk van deze professional organizers liet zich zien en het werd voelbaar.
Professional organizers ordenen niet alleen spullen. Samen met hun cliënten creëren zij betekenisvolle ruimte.
Fysieke-, emotionele- en mentale ruimte om te leven. Ruimte die welzijn en veerkracht versterkt en deelname aan het leven vergroot.

Dank Ingrid (.nl ) voor de uitnodiging en voor wat jouw organisatie al twintig jaar bijdraagt aan betekenisvolle ruimte in het leven van mensen en daarmee aan de maatschappij. Dank ook aan alle professional organizers voor het delen van hun ervaringen en inspiratie. En aan , hartelijk dank voor het beschikbaar stellen van de bibliotheek waar wij dit betekenisvolle gesprek mochten voeren.

27/07/2025

Levend ervaren...
🌕 De maan beweegt het water in ons.
☀️ De zon herinnert aan onze levenskracht.
🌍 De aarde draagt ons, altijd.
Wat is dan de ?
Markeringen in het uiterlijke landschap beroeren onze innerlijke wereld, als uitnodiging om onze plek te ervaren en te volgen wat er dan oprijst vanuit de stilte. Geworteld in de en verbonden met alles boven, tussen en beneden ons.
Alles wat was en wat wordt zijn , en .
Voel je je geroepen tot ?
Ik ook en ben beschikbaar als reisgenoot en gids.

22/06/2025

“𝗜𝗸 𝗯𝗲𝗻 𝗯𝗲𝗿𝗲𝗶𝗱 𝘁𝗲 𝘀𝘁𝗲𝗿𝘃𝗲𝗻.”

Ik hoorde mezelf deze woorden dinsdag hardop uitspreken tijdens een Systemic Ritual intervisiebijeenkomst. In de groep reflecteerden we op het leed in de wereld, het effect hiervan op mensen die wij in onze dagelijkse praktijk ontmoeten en onze eigen 'compost' en zoektocht hierin. Een zeer levendig en verbonden drieluik.

De zin kwam in me op, als een ingeving. Ik voelde een krachtige beweging in mijn lijf, zo sterk dat ik het drie keer herhaalde elke keer iets luider en vastberadener. De dood insluiten geeft me een bodem om op te staan. Dat sterven het logische gevolg is van geboren worden, is een waarheid als een koe.

Maar wat gebeurt er eigenlijk op een subtieler niveau?
Welke betekenis geef ik hieraan?
Het leek alsof mijn lichaam getuige werd van deze waarheid. Ik voelde de kracht en oprijzende beweging bij deze zin.
Het was ook fijn om externe getuigen te hebben bij het uitspreken van deze zin.

Dit is niet de eerste keer dat ik deze ervaring heb, het is voor mij een geleefde ervaring om de dood in te sluiten. Wanneer je de dood insluit, ontstaat er paradoxaal genoeg een stevige bodem om op te staan. De angst en het verzet dat het leven anders zou moeten zijn, verdwijnen.
Thuiskomen in jezelf geeft tegenwicht aan systemen die niet altijd onze kwetsbaarheid en menselijkheid erkennen.

Ga maar eens bij jezelf na: wie ben jij en hoe ben jij vanuit innerlijke rust en kwetsbaarheid?

Soms is thuiskomen in jezelf genoeg.
Mij werd weer duidelijk wat mijn plek is in het grotere en hoe de buitenwereld een spiegel is voor onze binnenwereld.
Innerlijke rust vormt de bron van waaruit de toekomst oprijst. Ieders plek is onbetwist en onze levensopdracht komt daaruit voort.

illustratie: Indra Bangaru uit het boek "Nergens Thuis"

25/05/2025

Het eerste semester in de rol van tutor bij de School voor Praktische Filosofie en Spiritualiteit ligt achter me. En wát een rijk semester was het.
🙏 Samen stilstaan bij grote vragen als:
“Wat ben ik?”
“Wat is de wereld?”
“Wat is de relatie daartussen?”

Ik heb opnieuw gevoeld hoe betekenisvol het is om:
• beschikbaar te zijn
• aanwezig te zijn
• dienstbaar te zijn
• tevoorschijn te komen
• bewustzijnsontwikkeling te faciliteren

✨ Tevoorschijn komen is jezelf uitdrukken ten dienste van het
Je leven in verbinding vormgeven.
Jezelf inbrengen op momenten dat het spannend wordt, of wanneer je het eenvoudigweg niet weet, tóch verschijnen: "Ik ben hier met alles wat ik ben, ook het onaffe, het kwetsbare en het onzekere".

Wanneer we dat doen, raken we aan iets dieps, iets collectiefs. We geven expressie aan wie we werkelijk zijn. En dat raakt ook anderen.
✨️ We dragen bij aan , , en iets groters dan onszelf.

🌱 Voel jij ook een beweging om tevoorschijn te komen?
In september en oktober starten weer introductiecursussen in verschillende steden.

👉 Meer info via praktischefilosofie.nl/introductiecursus

06/04/2025

𝗛𝗲𝘁 𝗴𝗿𝗼𝘁𝗲𝗿𝗲
Ik weet precies waar ik ga liggen. Het voelt als gegoten. Niet te strak en niet te losjes, als een warme omhelzing.
Het is een stukje groen bij een kabbelend stroompje water. Aan de rand staat een knotwilg wat door natuurgeweld gehalveerd is, wonderwel nog in leven. In de buik groeien nu paardebloemen en een fijn paarsig bloempje, ik weet de naam niet. Maar dit is waar ik vandaag ben beland.

"𝗜𝗸" 𝗶𝘀 𝗲𝗲𝗻 𝘀𝘁𝗮𝗮𝘁 𝘃𝗮𝗻 𝘇𝗶𝗷𝗻
En dan rijzen deze vragen op:
" Hoe zou het zijn om bewust dit hele lichaam en mijn leven volledig toe te vertrouwen aan de aarde?"
"Kan ik me vandaag bewust verbinden met de grond, met de aarde die mij draagt?"
"Waar komt deze behoefte vandaan om me gedragen te voelen voorbij namen van landsgrenzen en zonder voorwaarden?"

𝗗𝗲 𝘇𝗶𝗲𝗹 𝘄𝗶𝗹 𝗴𝗿𝗼𝗲𝗶𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗯𝗲𝘄𝘂𝘀𝘁𝘇𝗶𝗷𝗻
Ik ga liggen in het gras op mijn plaid en na een beetje geschuivel val ik met mijn onderrug in een kuiltje, mijn rug voelt zich perfect ondersteund. Ik lig languit, de aarde onder me, de zon hoog aan de blauwe hemel, het spel van wind door mijn haren en langs gezicht en handen.
Ik voel hoe ik mezelf terughoud. Ja iets zorgt ervoor dat ik me toch schrap zet. De geleefde ervaringen van mij en velen voor mij blijven tussen mij en de aarde. Het lichaam weet en de ziel beweegt daar naartoe waar het wil groeien in bewustzijn.

𝗢𝗻𝗮𝗳𝗴𝗲𝘀𝗰𝗵𝗲𝗶𝗱𝗲𝗻 𝘇𝗶𝗷𝗻
De aarde treft geen enkele blaam en ik neem het mezelf en niemand kwalijk. Het is geschied en is. Gedoseerd geef ik stukje bij beetje mezelf over aan dit stukje grond en nog dieper aan de aarde. Ik herinner het me weer. We zijn niet afgescheiden. We zijn een.

𝗦𝗮𝗺𝗲𝗻𝗹𝗲𝘃𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗯𝗲𝘄𝗲𝗴𝗶𝗻𝗴
We leven in een wereld vol beweging.
Mensen verplaatsen zich, vrijwillig of gedwongen. Grenzen verschuiven en zekerheden staan onder druk.
Wat vraagt dit van ons samenleven?
Beweging is niet alleen zichtbaar in de wereld om ons heen, maar ook in onszelf, in onze relaties en in onze systemen.

𝟭𝟲 𝗺𝗲𝗶 𝗖𝗼𝗻𝗴𝗿𝗲𝘀 "𝗦𝗮𝗺𝗲𝗻𝗹𝗲𝘃𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗯𝗲𝘄𝗲𝗴𝗶𝗻𝗴"
Tijdens het congres "Samenleven in Beweging" onderzoeken we systemisch o.a. wat écht in beweging is:
In jezelf, in de ander, in het samenleven met elkaar.
Ik faciliteer op deze dag een workshop geïnspireerd op het gedachtengoed van de Palestijnse schrijver en wiskundige Munir Fasheh. Hij benoemt vier bodems als fundament van het leven op aarde:

🌿 De aardbodem
🪷 De culturele bodem
🌻 De gemeenschappelijke bodem
💮 De spirituele bodem

Deze bodems dragen niet alleen ons fysieke bestaan, maar ook de veerkracht van gemeenschappen, tradities en onze spirituele verbondenheid.

𝗨𝗶𝘁𝗻𝗼𝗱𝗶𝗴𝗶𝗻𝗴
Spreekt dit je aan?
Wees welkom om samen te verkennen, te verdiepen, te verbinden. Hier vind je meer informatie: https://www.congressystemischwerk.nl/

25/03/2025

𝗩𝗲𝗿𝗹𝗶𝗲𝘀, 𝗮𝗳𝘀𝗰𝗵𝗲𝗶𝗱 𝗲𝗻 𝗿𝗼𝘂𝘄 𝗵𝗼𝗿𝗲𝗻 𝗯𝗶𝗷 𝗵𝗲𝘁 𝗹𝗲𝘃𝗲𝗻
Maar wat als je geen veilige bedding hebt om te rouwen? Wat als verlies zich vastzet in je lichaam en leidt tot fysieke-, emotionele- of mentale klachten?
Rouw wordt vaak gezien als iets tijdelijks. Of het wordt onderdrukt en genegeerd. Bij klachten volgt meestal een behandeling vanuit een biomedisch perspectief, wat vooral gericht is op symptoombestrijding. Maar rouw is geen ‘probleem’ dat opgelost moet worden. Het is een diepgaand proces, verweven met onder andere onze geleefde ervaringen, achtergrond, familiegeschiedenis en cultuur van herkomst.

𝗘𝗲𝗻 𝘀𝘆𝘀𝘁𝗲𝗺𝗶𝘀𝗰𝗵𝗲, 𝗵𝗼𝗹𝗶𝘀𝘁𝗶𝘀𝗰𝗵𝗲 𝗯𝗲𝗻𝗮𝗱𝗲𝗿𝗶𝗻𝗴 𝘃𝗮𝗻 𝗿𝗼𝘂𝘄
Volgende week neem ik deel aan een driedaagse Systemic Ritual® Trainingsmodule in Berlijn, onder leiding van Daan van Kampenhout.
Samen met een internationale groep professionals leer ik een diepgaande, lichaamsgerichte, rituele werkwijze om met verlies, afscheid en rouw te werken. Voor individuen en groepen mensen met een beladen familiegeschiedenis, migratieachtergrond of collectief trauma kan deze benadering veel betekenen.

𝗖𝘂𝗹𝘁𝘂𝘂𝗿𝘀𝗲𝗻𝘀𝗶𝘁𝗶𝗲𝘃𝗲 𝗿𝗼𝘂𝘄𝘃𝗲𝗿𝘄𝗲𝗿𝗸𝗶𝗻𝗴: “𝗚𝗿𝗲𝗻𝘇𝗲𝗹𝗼𝗼𝘀 𝗥𝗼𝘂𝘄𝗲𝗻”
Vanaf september 2025 start ik met een pilotgroep voor rouwverwerking in een kleine community (max. 8 personen) onder de titel “Grenzeloos Rouwen”. Dit aanbod is specifiek voor mensen met een bi- en multiculturele achtergrond. We komen bijeen in een veilige ruimte met gelijkgestemden en met oog voor ieders culturele achtergrond en de waarden die ieder zo belangrijk vindt. Je bent welkom zoals je bent, met elke vorm van rouw en met alle delen in jezelf.

Ben jij of ken jij iemand voor wie dit waardevol kan zijn?
Stuur me een DM of laat een reactie achter. Ik kom graag met je in contact!

12/01/2025

Met veel plezier en dankbaarheid kondig ik aan dat ik mijn betrokkenheid bij verder ga verdiepen in mijn nieuwe rollen als assistent schoolleider (vestiging Eindhoven) en tutor.

Deze school brengt filosofie uit zowel het Oosten als het Westen samen, verrijkt met meditatie. Het aanbod is toegankelijk voor iedereen ongeacht achtergrond en ervaring.

Door middel van filosofische kennis en praktische oefening onderzoek je actief je eigen dagelijkse ervaringen om zo dichter bij jouw ware essentie te komen.

Wil je meer rust, helderheid en wijsheid in je leven integreren?
In Februari starten nieuwe introductiecursussen in verschillende steden. Kijk op de website voor meer info: https://www.praktischefilosofie.nl/

27/12/2024

🥳Happy day
❤️Love
🪷flowers and
🎂cake

Today we celibrated my mom's 78th birthday.

25/10/2024

De herfst kleurt de grond met geel-, rood- en bruintinten.
Bomen lijken niet te rouwen om het verlies van hun bladeren.
Onze familie daarentegen zit midden in de rouw.

Op 14 oktober overleed mijn jongste broer geheel onverwacht, op 51-jarige leeftijd. Ik besef dat mijn rouw niet alleen over hem gaat maar over veel meer. Afgelopen maandag namen we afscheid tijdens een hybride uitvaart.

Mijn broertje had een Nederlandse partner en hun kinderen zijn half-Nederlands, half-Hindoestaans. Net als ik groeide hij op in Nederland, al 44 jaar lang, in een familie en samenleving met vrienden, collega’s en kennissen met verschillende culturele achtergronden en uit alle hoeken van de wereld.

Hoe organiseer je een afscheid dat recht doet aan zijn leven en wie hij was?
Hoe doen we dat als familie, vanuit onze verschillende culturele achtergronden?
We vinden nu troost in de verschillende wijzen waarop zijn leven is geeerd, gevierd en herdacht door familie, vrienden, collega's en allen voor wie hij ertoe deed.

Een deel van mij rouwt om het gemis van mijn broertje, andere delen rouwen om tradities, gewoonten, rituelen en identiteiten die evolueren naar iets nieuws dat zich niet vooraf laat kennen.

Mijn broertje leek iedereen toe te behoren. Naar zijn eigen zeggen kon hij overal en nergens thuis zijn.
Voorbij flarden van de rauwe werkelijkheid dringt ook het besef door dat we zijn wie we zijn dankzij onze relaties met anderen en de invloed van verschillende culturen. Er bestaat geen pure, afgesloten identiteit. Er is altijd sprake van een hybride mix van invloeden die als sluiers om onze onveranderlijke ziel zich nu en dan laten zien. De een wat meer dan de ander.

Mijn broertje Chetram Bangaru herinnert me eraan dat identiteit niet statisch is, maar meebeweegt met elke ontmoeting, elke verbinding die we aangaan. Zijn leven was een brug tussen werelden, een bewijs dat we ook thuis kunnen zijn in verscheidenheid, in het grenzeloze, in onszelf en elkaar.
En hoewel hij fysiek niet meer bij ons is, leeft hij voort in zijn kinderen en in onze harten.
Zijn essentie is tot uitdrukking gekomen. Zijn leven hoe kort ook is hiermee volbracht.

Foto: Dit is mijn moeder. Gisteren liepen we samen over de gevallen bladeren. Mijn moeder van wie ik heb geleerd om niet alleen in tijden van groot verlies maar altijd me verbonden te weten met dat wat groter is dan mijzelf.

Praktijk voor Zingeving en Werk

23/09/2025

01/09/2025

14/08/2025

11/08/2025

27/07/2025

22/06/2025

25/05/2025

06/04/2025

25/03/2025

12/01/2025

27/12/2024

25/10/2024

Adres

Telefoon

Website

Meldingen

Snelkoppelingen

Delen