22/09/2021
Als ik, als psychodynamisch therapeut in opleiding, wil dat het de taboes op psychische hulp worden doorbroken, moet ik zelf ook met de billen bloot.
Tot voor kort zou ik dit niet gedurfd hebben maar nu voel ik me sterk genoeg om dat wel te doen.
Het grootste deel van de basisschool ben ik gepest en buitengesloten. Ik weet niet wanneer het precies begon, maar het had me al flink onzeker gemaakt.
Toen ging ik naar de brugklas, en in dat jaar gebeurde het... Ik trok mijn eerste haren er uit. Op mijn voorhoofd langs de haargrens. En ook uit mijn wenkbrauwen en wimpers. Zo maar een paar, er was verder niets te zien. Ik weet niet zeker of het me echt rustig maakte of niet, het is inmiddels 30 jaar geleden. Maar ik weet wel dat ik het steeds vaker ging doen en het niet kon laten, ook niet toen miin haargrens duidelijk wat naar achter begon te wijken doordat er een kale rand ontstond. Ook mijn wenkbrauwen waren een stuk minder vol en mijn ooglid was met regelmaat nagenoeg kaal. Het haar trekken verplaatste zich meer naar mijn kruin, maar ook daar ontstond uiteindelijk een grote kale plek. Je kunt je voor stellen dat het pesten door mede leerlingen, maar ook door vreemden, toen een vlucht nam
De psycholoog bij wie ik uiteindelijk terecht kwam, begon zijn gesprek met mij met de woorden "zo, dus jij bent hier omdat je je haren uittrekt". Een meisje van 12, 13 jaar die ontzettend gepest werd en diep ongelukkig was zo toe te spreken als hulpverlener… 😢
Ik wilde dan ook niet meer terug.
Uiteindelijk zijn mijn haren weer gaan groeien. Maar ik heb jaren gedacht dat ik gek was, dat er iets mis met me was. Want waarom stop je niet met haren uit trekken als je kale plekken begint te krijgen? Waarom zou je überhaupt je haren er uittrekken? Sinds een paar jaar weet ik dat hier een naam voor is: trichotillomanie, ook wel haaruittrekstoornis genoemd, en valt onder de obsessief-compulsieve stoornissen.
Nu ik in mijn laatste jaar van mijn studie zit wil ik meer bekendheid geven aan deze stoornis door hier mijn scriptie over te schrijven.
Nóg een manier om uit de schaduw te stappen 💪🏻😊!
Dank je, voor dit initiatief