Theater van de Ziel

29/09/2025

29 sept Michaëlsfeest

Moed-proeven...
Elk jaar op 29 september wordt op de Vrije Scholen het Michaëlfeest gevierd. Daarbij mogen de leerlingen allerlei uitdagingen aangaan die moed-proeven worden genoemd. Bijvoorbeeld de uitdaging om in een boom te klimmen en dan
net iets hoger dan je eigenlijk durft. Zo'n moed-proef houdt
ook wel in dat een kind zich verkleedt als een ridder en dan spelenderwijs de draak verslaat. Ook wordt er wel een
poppenspel van Sint (Michaël en de draak opgevoerd.
Zo leren de kinderen spelenderwijs dat de grote aartsengel Michaël ons moed en geestkracht wil leren, juist in een tijd, waarin er zoveel uitdagingen op ons afkomen. Wat kinderen
op het Michaëlfeest ook wel doen, is vliegeren. In het Duits
heet een vlieger een Drachen: draak. Daarom is vliegeren in feite een spel waarbij je als kind de draak in toom leert
houden en naar jou laat luisteren. Voor de kleinste kinderen, voor wie deze moed-proeven nog
te moeilijk zijn, is het Michaëlfeest vooral een oogstfeest en weven ze bv spinnewebben van kastanjes en stokjes erin geprikt.
Door je eigen draken te verslaan, sterk je je eigen licht.

Gelezen bij Hans Stolp.

20/09/2025

Verwerken is geestelijk verteren en vaak hard werken 🩵

Over onszelf, "Verwerken en loslaten"

Ervaringen die verwerkt moeten worden.

Bijna ieder mens komt in zijn leven wel eens voor de
opgave te staan om pijnlijke of verdrietige ervaringen
te verwerken. Dat houdt in dat je net zo lang met
bepaalde ervaringen bezig moet zijn, totdat je ze kunt
aanvaarden en daarmee ook loslaten.
Je zou verwerken een vorm van geestelijk verteren
kunnen noemen. Pas wanneer alle pijn en teleurstelling
is verteerd, kun je loslaten.
Als je bijvoorbeeld op jonge leeftijd een van je ouders
verliest, is dat een ingrijpende ervaring die verwerkt
moet worden. De manier waarop je die ervaring, bewust
of onbewust, verwerkt, is zelfs bepalend voor de manier
waarop je later in het leven komt te staan. Ook in ons
latere leven doen zich allerlei ingrijpende gebeurtenissen
voor, die we moeten verwerken willen we met een zekere
openheid en onbevangenheid in het leven blijven staan.

Een scheiding, de dood van een geliefde, een ziekte, een
kind dat zijn eigen weg wil gaan en geen contact met jou
als ouder meer wil hebben: het zijn allemaal ervaringen
die verwerkt moeten worden. Pas als je die ervaring ook
écht verteerd en verwerkt hebt, kun je deze loslaten en
verder gaan met je leven.
Ook als je gaat sterven en bewust naar de dood toeleeft,
moet dat verwerkt worden. Maar juist dan wordt heel
duidelijk of je dat in je leven al geleerd hebt:
verwerken en loslaten.
Er zijn mensen die de pijnlijke ervaringen van hun leven
verdrongen hebben. Gewoon, omdat het hen te zwaar
viel om zich die ervaringen bewust te maken en stap
voor stap te doorleven. Ze hebben als het ware een muur
om hun hart gebouwd, waarachter de pijn verborgen
bleef. Wie dat deed zal, zo blijkt uit de praktijk, niet zo
gemakkelijk kunnen sterven: de verharding, muur, maakt
het loslaten van het aardse leven zoveel moeilijker.
Alleen al daarom: om straks gemakkelijker te kunnen
sterven, is het belangrijk de levensles van verwerken
en loslaten ook écht te leren.

Vluchten en verdringen
Het verwerken of verteren van je ervaringen vergt
veel ziele-arbeid: je moet in stilte, zonder dat anderen
het zien of beseffen, innerlijk hard werken. Je mag zelfs
zeggen dat deze innerlijke, geestelijke arbeid meestal
zwaarder is dan ons dagelijkse werk. Het is overigens
niet alleen zwaar werk, maar ook pijnlijk en eenzaam:
er zijn maar zo weinig mensen die écht beseffen waar
je doorheen gaat.
Daarom is het niet zo vreemd dat nogal wat mensen
kiezen voor wat een gemakkelijker weg lijkt:
het verdringen of wegdrukken van de ervaringen of
gebeurtenissen die pijn doen. De keuze om de emoties,
waarmee die pijnlijke ervaringen gepaard gingen te
verdringen, wordt meestal onbewust gemaakt, zonder
erover na te denken. De keuze bijvoorbeeld om je te
storten op je werk en elke vrije minuut meteen weer in
te vullen. Of om te vluchten in de roes van alcohol of
drugs. Anderen kiezen voor bepaalde sportactiviteiten
om niet naar binnen te hoeven kijken en niet stil te
hoeven staan bij de emoties die daar leven.
Maar, wanneer je een dergelijke keuze maakt, leef je niet
echt: je bent eigenlijk voortdurend op de vlucht voor jezelf.
Maar wie vlucht voor zichzelf en het contact met het eigen
innerlijk verliest, verliest ook het echte contact met anderen.
Als jij je eigen innerlijk afsluit, zullen anderen immers ook
nooit jouw innerlijk kunnen aanspreken of bereiken.

De eerste stap: kiezen voor verwerken

Hans Stolp

11/09/2025

Een uiltje floot toen de eerste dichter het spits afbeet. De kwaliteit van de poëzie steeg naarmate de avond vorderde en we genoten van de summum van de laatste drie dichters. Wat is Groningen toch geweldig met dit soort events!

✨Dichters in het Donker✨

06/09/2025

Gister de kudde verlaten. Nog een kipje gered van hond Maple met moord in mind. Nog een laatste 'Hoog Jule, kijk omhoog Jule' gespeeld.
En toen de lange rit met verkeer infarcten door België en Nederland gemaakt.
In Heerenveen er even uit voor een bezoekje aan mijn moeder, die haar laatste stukje leeft.

En nu weer a la casa mia, voor zo lang als dat nog duurt. Want ik ga kleiner wonen. Ook voor reisgemak. Ik stop met ingang van heden met de maandelijkse opstellingen. Niks doen is niet mijn ding, dus ben benieuwd waar ik op inhaak. En bereid me voor op het vrije leven van een pensionada 🥰

05/09/2025

In ons heilig huwelijk ben ik niet de man en jij niet de vrouw, maar zijn wij de liefde tussen ons beiden.

Dit samenzijn is geen ring die moet laten zien dat we bezet zijn, geen loze belofte om eeuwige trouw, niet twee zielen die één worden. Liefde is willen dat de ander gelukkig is.

Noem dit geen verbintenis, liever een eeuwig vinden en vrijlaten, een pact tussen twee vrienden die dezelfde richting op willen en elkaar helpen daar te geraken.

We zijn niet samengebracht om elkaars wonden te deppen, maar om ieders liefdesvlam wakker te houden. Zo zijn we geen leeg vat van geven en nemen, maar een volle adem waarin die ondoorbroken lus van diepe liefde leven voelt.

Ja, onze droom beweegt tussen het niets van mij en het alles van jou. Dus kom, nader mij in het wit, loop zeven maal om mij heen en schenk me dan de wijn. Giet het wijwater in de fontein, trap lachend het glas kapot en kus me, want als jij en ik kussen, zijn wij de kus.

Vul mijn kelk, maar drink zelf van de jouwe. Heb mij overdag lief als jezelf, maar vergeet mij in de nacht als geen ander. Deel het innigste en het wildste van je hart, maar wees geen handelaar en blijf alleen, want alleen de eenling danst vrijuit op het lichtfestijn en de zuilen van onze tempel moeten uiteen staan om haar te kunnen dragen.

En als op een dag het hart van de kade niet meer klopt en de oceaan van onbekende wateren roept, laten we elkaar dan varen. Want wat je ook kwijtraakt, de liefde vindt jou altijd wel en gescheiden zijn we nooit geweest.

~ Niels Zwakhals

31/08/2025

Expo Home sweet home bij Forma Aktua en dit is mijn favo. Ik val voor de combi. Het schilderij is van Matty de Vries. Zij is 64 jaar en zegt vanuit emo te schilderen, zonder inzet van rede.

Interessant, ik vroeg mij af hoe dat is op deze leeftijd waarin ik mij meer en meer beschouwend weet, voorbij de opdringing van emotie. Mogelijk is het een keus om te schilderen vanuit de stand van emotie zonder de overheersing ervan.

Het beeldend werk onder het schilderij is van Froukje Dijkstra. Naast de kleuren die mooi samengaan met het bovenwerk, vind ik dit werk fraai omdat het ruwer, minder gepolijst is dan haar andere werk.

12/08/2025

Portemonnaie verloren! Rits kapot van onafscheidelijke buidel. Drukte in stad, Keiweek met studenten als mieren, vlgns uitdrukking van een vriendin. Ik kon mijn boodschap niet vinden. Wilde eindelijk gevonden trofee betalen bij Dille en Kamille, portemonnee foetsie.
Fluks terug naar Appie, allemaal meedenken daar, tm beelden camera. Terug naar Dille enzo en ja hoor, gevonden op de deurmat door eerlijke vinder. Grote opluchting! 😅

✨Dankdankdank ✨

De meeste mensen deugen idd Rutger Bregman! 🎉

03/08/2025

Lilith en de Balans tussen Mannelijk en Vrouwelijk • THEATER van de ZIEL
Synchroniteit tussen drie tafels met snottebellen en een herdershond 🧡

Lilith onthult de verborgen aspecten van het mannelijke en vrouwelijke. Leer over deze krachtige dynamiek.

22/06/2025

Ik deel graag dit inspirerende artikel waarin Hans Stolp spiritueel duidt wat er gaande is in deze chaotische wereld.

Vind je de energie op aarde op dit moment heftig, verwarrend of voel je juist dat we door een enorme verandering gaan? Dit is waarom je dat voelt.

17/06/2025

Zondag toen ik aan de wandel was met mijn dochter en de honden, kwamen we een labyrinth tegen. En gister op de avondwandeling nog eentje in de tuinen van Le Roy in Lewenborg.
Mindfull het pad lopen met een levensvraag, ik deed het. Het wordt de zomer van de ch ch ch changes

15/06/2025

Expo Minerva van afstuderende kunstenaars. Ook mijn kroatische inwonende student was erbij.

Kunst vanuit schoonheid
Kunst vanuit maatschappijkritische blik
Kunstzinnige healing, mijn kostje!

Ik nam deel aan een ritueel waarbij verleden, heden en toekomst werd ingezet, drankjes gebrouwen. Een kunstzinnige heks leidde de ceremonie en herinnerde mij aan mijn kinderdromen waarin ik kon vliegen. De mysticus Rumi fluistert door de eeuwen heen: "You were born with wings, why prefer to crawl through life?"
Kunstenaars, ik hou ervan.

14/06/2025

DE MENS OP ZICH ΑΝΝΟΚKEE

De kunst van Liesbeth Annokkee is expressief en indringend. Ze heeft een duidelijke eigen beeldtaal waar compassie, melancholie maar ook levenslust in doorklinkt. Haar werk is onmiskenbaar Annokkee.

Expo te zien bij Kunsthandel Peter ten Braak waar we gister op de thee uh wijn-over-van-de-opening waren.

De tweede kop is mijn favo. Waarom? Deze vraag wordt vaak gesteld als we lijden. Die vraag dient ons niet, zo leerde ik. En leidt ons weg van onszelf, waar het wezenlijke antwoord ligt. De spiegeling van buiten naar binnen.
Deze kop sprak tot mij. Spiegelde mijn emoties en raakte mijn binnenkant. De okergeel omlijste kop sprak eerst niet, ik liep erlangs en pas in tweede instantie, min of meer per ongeluk, met een schokje...werd ik geroepen. Die raakt een diepere laag in mij.

Deze tentoonstelling DE MENS OP ZICH vormt een rijke schakering van emoties en bespiegelingen uitgedrukt in personages die kijken en bekeken worden. Wellicht is het zoals Kant zei: we kunnen het Ding an sich - in dit geval de Mens an sich - in wezen niet kennen. Zij zijn onze eigen percepties, onze creaties.

Wie zijn deze voorgestelde figuren die observeren en wat ervaren zij? Wij kijken naar hen en wat doet dat met ons?

Zijn deze verbeeltenissen personificaties van de gevoelens die deze tijd oproept? Hebben ze nog steeds de echte pure gewaarwordingen die in ons vaak verdoofd lijken? Alles komt nog ongefilterd binnen. Totaal ontvankelijk voor wat er buiten is.

Verlangen naar anonimiteit. Jezelf kunnen vergeten. We kijken in een spiegel.

Liesbeth Annokkee is schrijver en beeldend kunstenaar. Ze studeerde Kunst en Kunstbeleid aan de Rijksuniversiteit Groningen.