21/06/2025
Ik wil je graag voorstellen aan Nino. Een hond met IBD én PLE, en een baasje dat, toen ze mij belde, echt met haar handen in het haar zat. Alles wat ze probeerde, leek averechts te werken. Supplementen, medicijnen, voeding... het leek meer triggers op te leveren dan verlichting. Tijdens ons allereerste contactmoment was ze bezig met een voerwissel van de ene veterinary voeding naar een andere merk en eiwitbron, we kwamen al snel tot de conclusie dat dit nog wel eens voor een extra verergering kon zorgen in plaats van verbetering, snel aan de slag dus!
Tijdens onze intake doken we samen in zijn geschiedenis. En toen viel het kwartje: in korte tijd was er zóveel gebeurd in zijn lijfje. Hij had een vaccinatie gehad, er waren medicijnen gewisseld (waar per ongeluk een toevoeging in zit die vermoedelijk niet goed viel), en er waren meerdere middelen gestart met mogelijke triggers erin – goed bedoeld, maar niet helpend.
Nino was altijd een actieve hond, hij liep zo 10 tot 12 kilometer in een wandeling. Maar nu waren zelfs korte rondjes in de wijk te veel. Hij viel af, z’n vacht werd dof en broos... zijn hele uitstraling was veranderd.
We besloten terug te gaan naar de basis:
- De medicatie wisselden we, omdat die nu eenmaal nodig is op dit moment, terug naar de oude variant die beter verdragen werd.
- We verlaagden de toxische belasting door echt geen chemische middelen te gebruiken, tenzij niet anders mogelijk.
- We starten de ondersteuning op voor zijn B12 tekort.
- En natuurlijk, misschien wel het belangrijkste, we pasten zijn voeding aan. Dit ging al vrij snel na onze intake in werking omdat het advies nog wel even op zich liet wachten. Uiteraard door middel van een rustige overgang om geen extra klachten te veroorzaken.
Een week later, tijdens onze Q&A, vertelde ze voorzichtig enthousiast dat hij begon aan te komen. Zijn energie was duidelijk beter, en na een trimbeurt had hij, voor het eerst in lange tijd, nog energie over!
Vandaag keek ik even stiekem mee in zijn dagboek. Daar stond: “Hij heeft vandaag zijn normale trail weer gelopen.” En ik? Ik zat hier met een glimlach van oor tot oor en zelfs weer een tikje emotioneel.
