
11/05/2019
Oké dan even, heel reëel.
Ik heb het geprobeerd jongens. Ik heb het echt geprobeerd. Een coachbedrijf uit te bouwen op de manier waarop de meeste mensen succesvol kunnen worden. Dan moet je dus dingen doen, schrijven, uitzetten, promoten, vragen stellen, producten maken, salesfunnel opzetten, ik weet precies hoe het moet.
En toch doe ik het niet. In die actiestand gaan zitten. Waarom nou niet? Waarom krijg ik mezelf nou niet in die actiestand? Rijtje processen daarop afgewerkt, bang voor zichtbaarheid? Op m’n smoel gaan? Bang om te investeren? Niet helder, niet concreet genoeg? Te zweverig? Uitstelgedrag? Schop onder m’n kont nodig? Klantprofiel niet helder? Niet goed met de Wet van Aantrekkingskracht bezig? Ik proceste en clearde me een ongeluk. Omarmde mijn zogenaamde angsten, ging dapper door blokkades heen, leerde om hulp te vragen, door te zetten en wat allemaal nog meer.
En nog steeds niet, hè?! Nog steeds geen actie! Wat is er mis met me….en zo ging dat een tijdje door.
Zo langzamerhand begon het me te dagen: ikke ist geen actiebeest. Wat voor de meeste mensen prima werkt, werkt voor mij gewoon niet. Ik ben niet eerlijk tegen mezelf en al helemaal niet tegen de rest van de wereld als ik pretendeer dat ik een of andere coach ben, want dat ben ik dus gewoon niet. En mijn bedrijf heet Echt Zijn, dus dat zou moeten beginnen met het echt zijn van mezelf.
Geen klanten in zicht op mijn ingebeelde coachpad, maar ondertussen kreeg ik de ene hulpvraag na de andere. Nou ja, hulpvraag: mensen leggen mij altijd dingen voor. Zeggen ze ook zo. ‘ik wil je even wat voorleggen, wat zie jij?’ En dan volgt er altijd een mooi gesprek, waarin ik veel luister en ook nog heel zinnige dingen schijn te zeggen. Ik zie daardoor helderheid en opluchting verschijnen bij die ander en die kan dan weer verder. Voor mij is dat heel natuurlijk en ik vind dat fijn om te doen.
Wat ik dan precies doe, is dan wel weer heel lastig om zo in woorden weer te geven. Maar coachen is het niet, het komt meer in de buurt van counseling. Of magisch luisteren of zo. Als je namelijk echt kunt luisteren, dan verstaat de ander zichzelf beter. En dat is precies wat er gebeurt.
En dat kan ik, omdat ik dus niet zo ben als anderen. Ik ben geen actiebeest. Ik ben het type dat veel nadenkt, tegelijkertijd in meerdere werelden leeft en graag kennis verzamelt. In meerdere werelden leven, betekent gewoon dat je een ruimer beeld van de werkelijkheid hebt en het kennis verzamelen helpt om dit ruimere beeld ook daadwerkelijk te vinden en neer te zetten in deze wereld.
Wellicht ben ik het moderne equivalent van het oude vrouwtje met takjes in het haar dat alleen in het bos leeft. Waar mensen over fluisteren dat ze niet helemaal van en op deze wereld is, maar waar ze wel stiekem heen sluipen ’s avonds met hun problemen of kwalen om een medicijn te krijgen als alle andere dingen niet gewerkt hebben.
De meeste mensen zijn gebouwd om te initiëren, bouwen of coördineren. Slechts heel weinigen zijn gebouwd om te reflecteren. Toch komt er in het leven van elk mens minstens eenmaal een periode voor waarin je welhaast gedwongen wordt om te reflecteren. Bij jezelf te checken of je goed bezig bent, of dit wat je nu leeft wel alles is, wat de zin is van het leven, wat je nu ècht wil en of dromen waargemaakt worden. Als je niet gebouwd bent om te reflecteren, kan dat heel verwarrend en lastig zijn. En dan kun je dus 2 dingen doen: je worstelt jezelf er doorheen of je zoekt iemand op die hiervoor gebouwd is. Best efficiënt. En dan kan het zomaar zijn dat je ’s avonds sluipt naar zo’n vrouwtje als ik.
Gelukkig hoeft dat tegenwoordig niet allemaal zo ’s avonds en stiekem meer. Het tegenwoordige vrouwtje in het bos, heeft gewoon een Facebookaccount en een e-mailadres in het grote internetbos. Dus als jij het allemaal even niet meer weet, plat op je smoel ligt, door de bomen het bos niet meer ziet, verdwaald bent in je eigen hoofd of alle situaties waar je in zit en er weinig meer van snapt, mag je me altijd iets voor komen leggen.
Het is namelijk fijn om helderheid te hebben. Om opluchting te voelen als je iets van jezelf snapt. Om inzichten te krijgen en je onmiddellijk weet wat je moet doen. Om weer verder te kunnen initiëren, bouwen of wat er dan ook bij jou past. Om je eigen antwoorden te vinden, om niet meer in het donker rond te stommelen. Om te weten wie je echt bent en hoe je verder moet.