
31/01/2022
Op deze stormachtige dag lees ik op mijn Natuurlijk Geïnspireerd scheurkalender (van Ity Busstra-te Velde) dat morgen het tweede Keltische zaai- en oogstfeest wordt gevierd: Imbolc, dat “in de buik” betekent. Ik lees:
“In de buik van moeder Aarde is al veel in beweging. Van buiten lijkt de winter doods, maar niets is minder waar. Langzaam maar zeker wordt het licht geboren.
Imbolc was gewijd aan Brigid, de godin van de vruchtbaarheid. Het is de tijd van reiniging en het wekken van sluimerende levenskrachten. Er is leven in het donker, dat zich voorbereidt op de warmere dagen die komen gaan. Het zaad dat in de grond ligt, zal wachten tot de Aarde opwarmt voordat het gaat ontkiemen en groeien.
Diep van binnen voel je dat de groeikracht, de lente gaat beginnen. Je kunt het voelen en horen, in de stilte, het langzaam neerdalen van tonen, zacht en fluisterend. Een belofte van wat zich roert in het donker, in alle rust ontvouwend.
De lente is de herrijzenis van de dood, het openbarsten van de knoppen, het leven dat zich niet laat stoppen. Ontroerende schoonheid, reinheid in het kleine, prille, stille. Een langzame slow motion dans waarin je ook jezelf weer open mag vouwen.”
Het is een tekst die in mij resoneert – omdat ik deze periode ook precies zo ervaar. Als een knop die zich open mag gaan vouwen zodra de aarde begint op te warmen.
Het afgelopen jaar was het stil hier op mijn Facebook-account. Daarbuiten was er echter veel in beweging; ik heb niet stilgezeten - integendeel.
Op de foto’s zie je mij, terwijl ik een muur van mijn eigen praktijkruimte van een laag leemstuc voorzie..
In de afgelopen jaren heb ik dankbaar gebruik gemaakt van de praktijkruimte van mijn lieve collega Ineke Los. Eind 2020 voelde ik bij mezelf het verlangen ontstaan naar een eigen ruimte – en zie hier (een stukje van) het resultaat. Vlakbij mijn (t)huis ontstaat langzaam (!) maar zeker een lichte, fijne, zachte praktijkruimte, gebouwd met duurzame materialen, waarin ik in de loop van de lente mensen zal ontvangen. Het heeft nog even tijd nodig, maar hier ontvouwt zich stapje voor stapje mijn eigen ruimte. Een plek waar ik zelf, maar ook mijn haptotherapiepraktijk ruimte krijgt om verder te groeien en bloeien.
Wil jij ook gaan voelen wat er zich in jou beweegt, wat gehoord wil worden, of wat wellicht tot bloei wil komen? Ik ontmoet je graag, je bent van harte welkom!
Foto door: Marry Fermont -Fotografie