07/04/2024
Deel 2
Na een aantal dagen opname met infuus en 2 soorten medicatie, begon het spugen minder te worden. Halleluja. Maar ik was er nog niet. Weer naar huis, wat vond ik dat eng. Wel kregen we thuiszorg voor het infuus, maar die konden niet 4x per dag komen, terwijl ik wel 4x per dag medicatie via het infuus nodig had. Dan maar zelf doen. Zodra we thuis waren was het infuus verstopt, omg wat doet dát pijn! De thuiszorg zou pas de volgende dag komen…en we móesten die medicatie er doorheen krijgen. Lieve collega kwam langs en het was opgelost, na een aantal keer helse pijn (ik gebruik wel vaak het woord hel, maar kan er gewoon niks anders voor verzinnen). Niet wetende dat er ook citroenzuur in de medicatie zat, deed het steeds meer pijn bij de toediening ervan, alsof je zout in een wond strooit. Zo zonde dat dit niet gedeeld was en dat we niet allang over waren op orale medicatie, want dat ging inmiddels prima door het minder spugen.
HG wisselt enorm per dag, zo ook bij mij. Op goede dagen kon ik een luisterboek luisteren, of héél soms een beetje tv kijken. Als ik naar de wc moest stelde ik dat zo lang mogelijk uit, want uit bed gaan was een enorme opgave. En oh ja, de medicatie zorgt voor verstopping, dus helse buikpijnen en wc momenten waren het gevolg. Maarja, kiezen tussen verstopping of meer misselijk en overgeven, koos ik toch voor het eerste. Ondanks alle medicatie was ik nog steeds zoveel misselijk en spuugde ik ook nog steeds (hoewel minder). Op slechte dagen kon ik alleen maar doodstil in bed liggen, kots en kots misselijk, ik kon niet praten en alleen maar hopen dat de dag snel voorbij ging. Maar wat duren die dagen onmenselijk lang….
