26/11/2025
Een dagje ‘uh… andere routine’ voor Fleur
Sommige dagen beginnen heel normaal… tot je paard je aankijkt zoals Fleur dat vandaag deed.
Zo’n blik die zegt: “Jolanda… dit was níet wat ik op de planning had staan hoor.”
Vandaag stond haar gebitsbehandeling op het programma. En hoewel ze het dapper onderging, zag je aan haar ogen dat ze het allemaal even moest verwerken. Niet bang, niet paniekerig — gewoon een beetje zorgelijk. Zo’n uh… moet dit echt? moment dat iedere paardenmens maar al te goed herkent.
Wat ik zo waardeer aan Fleur is haar eerlijkheid. Ze laat me exact zien waar ze staat in het moment. En ik mag er dan naast staan, letterlijk zoals op de foto, met zo’n half lachje van: “Ja meisje… ik snap je.”
Het was een dagje andere routine. Geen training, geen lange sessie aan de dubbele lijnen, geen grote plannen. Gewoon zorgen, aanwezig zijn, en na afloop samen even uitademen.
En weet je? Juist dat soort dagen vind ik zó waardevol.
Het herinnert me eraan dat verbinding niet alleen zit in de ‘mooie momenten’, maar juist in die kleine stukjes vertrouwen tussendoor.
Fleur blies na afloop de spanning weg, wiebelde even met haar lip en keek me vervolgens aan met die ‘oké, het is goed zo’-blik.
En dan voel ik: dit is paardenleven in zijn puurste vorm.