08/10/2025
“Je moet het gewoon loslaten.”
Alsof loslaten iets is wat je doet —
een knop die je omzet,
een besluit dat je neemt met je hoofd.
Maar loslaten gebeurt niet in je hoofd.
Het begint misschien in je hoofd,
het echte loslaten gebeurt in je lichaam.
Daar waar je het nog vasthoudt.
De spanning, het pantser, het verdriet.
Daar waar het nog pijn doet —
daar zit ook de ingang naar bevrijding.
Loslaten vraagt niet om meer wilskracht,
maar om meer veiligheid.
Veiligheid om te voelen wat er eigenlijk onder zit:
de rouw om wat je verloren hebt,
de pijn van wat nooit is geweest,
de liefde die geen plek meer vindt.
Pas wanneer er genoeg veiligheid is,
om te voelen wat gevoeld mag worden,
kan het lichaam zuchten.
Kan iets wat vastzat langzaam zachter worden.
Dan pas, dan pas laat je daadwerkelijk los.