Hartgeraakt psycholoog

19/11/2025

PETITIE GELANCEERD – Geen kind mag onzichtbaar zijn

Onlangs deelde ik deze post n.a.v. de rechtszaak rondom het meisje uit Vlaardingen en de vreselijke details die naar buiten kwamen hierover.

Ik kreeg met name op mijn zakelijke insta account en linkedinn veel reacties hierop

De vele reacties die ik ontving laten één ding duidelijk zien:
dit raakt ons allemaal. Het laat zien hoe diep een systeem kan falen.

Het is mooi dat zoveel mensen meevoelen,
maar online verontwaardiging verandert niets
als we daarna weer overgaan tot de orde van de dag.

Wat dit meisje is overkomen, is geen incident.
Dit is een systeem dat vastloopt.
Een systeem dat kinderen geen veiligheid kan garanderen.

Vandaag zijn we boos.
Maar over een paar weken?
Dan waait de storm vaak weer over…
en wordt het stil.
Te stil.

Met mijn systemische blik weet ik dat echte oplossingen
niet zitten in harder werken of nog meer regels,
maar in zien wat nu verborgen blijft
In zichtbaar maken waar iets vastzit, zodat er weer beweging kan ontstaan.

Verandering begint bij ons.
Bij bewustzijn.
Bij luisteren.
Bij handelen.

Daarom ben ik een petitie gestart om een signaal af te geven, waarin we deze kwetsbare en onzichtbare kinderen een stem geven

📝 Onderteken de petitie en geef een helder signaal aan de overheid:

https://beschermpleegkinderen.petities.nl

Samen zorgen we dat geen kind nog onzichtbaar blijft.💛

17/11/2025

Groningen laat zien wat er gebeurt wanneer veiligheid jarenlang ontbreekt en de overheid wegkijkt.

Decennialang werd er gas gehaald en de rekening kwam bij de Groningers terecht.
Huizen die scheuren. Trillingen die niet alleen fysiek voelbaar zijn, maar vooral mentaal blijven doorwerken.
Een generatie die het in het lichaam voelt en een volgende die het meedraagt in het systeem. Dat is wat er gebeurt wanneer trauma geen ruimte krijgt en niet erkend wordt.
De aardbevingen raken niet alleen muren, maar vooral mensen. Ze laten sporen achter die veel dieper gaan dan schade aan huizen. Stress nestelt zich in het lichaam, onrust wordt normaal en kinderen groeien op zonder basisveiligheid.
De schrik bij elke trilling, de spanning die blijft, ouders die hun angst verbergen terwijl ze hun kinderen geruststellen, kinderen die leren dat thuis niet vanzelfsprekend veilig is.
Zelfs als huizen worden hersteld en zichtbare scheuren verdwijnen, blijven onzichtbare scheuren bestaan. In vertrouwen, in veiligheid, in gezien en gehoord worden, in het kunnen leunen op een ander.

Wat hier gebeurt lijkt op wat er in familiesystemen misgaat. Wanneer pijn wordt genegeerd, wanneer signalen worden weggewuifd of bescherming ontbreekt, ontstaat er een breuk in vertrouwen. Die breuk verdwijnt niet vanzelf. Hij wordt doorgegeven aan de volgende generatie. Zo werkt systemisch trauma niet alleen in families, maar in ieder systeem.

Het vertrouwen in Groningen is diep beschadigd. De overheid, die eigenlijk moet beschermen, keek te vaak weg. En wanneer degene die voor jouw veiligheid hoort te zorgen dat niet doet, leer je al snel: ik moet het alleen doen. Dat gevoel trekt door gezinnen, dorpen en generaties heen.
De overheid heeft een ereschuld tegenover Groningen. Ereschuld betekent zeggen: we hebben veel genomen, we hebben jullie niet beschermd, we dragen schuld. De prijs die jullie hebben betaald is van ons. We nemen verantwoordelijkheid. We herstellen niet alleen scheuren in het beton maar ook het vertrouwen. We geven perspectief.
Groningen verdient heling, erkenning, Groningen draagt een collectief trauma. Het is tijd dat Nederland dat echt ziet

14/11/2025

Ken je dat gevoel…
Dat je iets koopt – niet omdat je het echt nodig hebt,
maar omdat je even iets wilt voelen.
Even dat kleine geluksmomentje.
Even niet dat zware.
Even rust in de onrust.

Het is een beetje alsof je een rookmelder uitzet
terwijl het vuur nog brandt.
Even geen gepiep,
maar de rook blijft.

Binnenkort is het weer Black Friday.
De dag waarop slim wordt ingespeeld op dat lege gevoel,
met schreeuwende kortingen en beloftes van geluk.
“Koop nu, dan voel je je beter.”
Maar zodra het pakketje open is
komt die onrust vaak gewoon weer terug.

Wat als je niet langer het alarm uitzet
maar kijkt waar het vuur vandaan komt?

Wat als je stopt met verdoven
en begint te begrijpen wat er echt speelt?

Tijdens Black Friday bied ik een speciale korting
omdat ik niet geloof in het wegdrukken van negatieve gevoelens
of het tijdelijk onderdrukken van wat pijn doet.
Ik geloof in kijken naar de oorzaak
en die stap voor stap aanpakken.

In het TOP-traject maak je die beweging
van afleiding naar inzicht,
van overleven naar leven.

We werken met
Familieopstellingen
Innerlijk-kind werk
Patronen doorbreken
Loskomen van oude systemen

Je hoeft niet langer iets te zoeken buiten jezelf.
De antwoorden liggen dichterbij dan je denkt.

Wil je weten of dit bij je past?
Stuur me een berichtje voor een kennismakingsgesprek
of kijk op www.injehartgeraakt.nl/top-traject

Je hoeft niet langer te verdoven
wat eigenlijk gezien wil worden.

Dit is geen aankoop.
Dit is een keuze voor verandering
voor jou en voor de generaties na jou.

13/11/2025

Wat als een dorp verdwijnt
 
Gisteren zag ik de beelden van Moerdijk.
Verdriet bij de inwoners, onbegrip en ongeloof.
Systemisch gezien gebeurt er veel wanneer een dorp verdwijnt
Een dorp is geen verzameling huizen.
Het is een systeem.
Een veld van verbindingen
Een hechte gemeenschap van families die generaties lang samenleven.
De winkeliers, de kerk, de sportvereniging, de school en de begraafplaats
Wanneer zo’n systeem verdwijnt,
verplaats je niet alleen mensen,
je verschuift een hele ordening.
Want wat betekent thuis,
als de grond waar je op staat straks niet meer bestaat.
Wat betekent het
als de plek waar je ouders en grootouders liggen,
waar je ooit bloemen hebt neergelegd,
wordt opgeslokt door plannen en pijpleidingen.
Een begraafplaats is geen stukje grond.
Het is de plek waar het verleden
hand in hand ligt met het heden.
Wat doet dat met je
Als die plek verdwijnt,
Systemisch gezien raakt dit aan de basis van erbij horen.
Mensen verliezen hun plek,
hun geschiedenis,hun identiteit.
De lijnen tussen verleden, heden en toekomst worden doorgesneden.
Het veld dat generaties heeft gedragen,
wordt ontworteld.
En dat doet iets met mensen.
Met hun vertrouwen.
Met hun gevoel van veiligheid.
Met hun rust.
Om zo’n verandering gezond te laten verlopen
Is het belangrijk te erkennen wat verloren gaat
De geschiedenis te eren
Ruimte creëren voor rouw
voordat je verder kunt bouwen.
Want een dorp kun je misschien van de kaart halen,
maar niet uit het hart van de mensen die er wortels hebben.
 

07/11/2025

27/10/2025

Soms draag je meer dan van jezelf is

Nog aan het nagenieten van afgelopen zaterdag.
Wat een prachtig, intens en mooi samenzijn was het in de Kaserne in de Den Bosch.
Er werd gedeeld, gevoeld, gelachen.
Er waren tranen, inzichten en zoveel herkenning.

Iedereen bracht zijn eigen verhaal mee en samen gaven we ruimte aan wat niet langer gedragen hoefde te worden. 🤍
Via opstellingen, systemische visualisatie, de muziek van Stephan Peters, de stilte, de verbinding…het voelde kloppend, echt en samen
Dank aan iedereen die erbij was voor jullie openheid, aanwezigheid en vertrouwen. ❤️

Loslaten… het klinkt zo eenvoudig, maar we weten allemaal dat het dat niet is.
Perfectionisme, controle, te veel verantwoordelijkheid dragen, pleasen, die ene verslaving, dat onverklaarbare gevoel, somberheid of angst het zijn allemaal signalen van iets dat dieper ligt.
Zaterdag werd een eerste stap,of juist een volgende stap gezet in het proces van loslaten.
Gelukkig hebben we de foto’s nog! Tag jezelf of iemand die je kent en wil je delen? Dat mag natuurlijk.

📸 Fotografie: Elke Teurlinckx
🎶 Muziek: Stephan Peters

27/10/2025

Gelukkig hebben we de foto’s nog!
Tag jezelf of iemand die je kent —
en wil je delen? Dat mag natuurlijk. 💫
📸 Fotografie:

27/10/2025

Soms draag je meer dan van jezelf is
 Ik laat los wat jij niet kon dragen
Nog steeds aan het nagenieten van afgelopen zaterdag. 
Wat een prachtig, intens en mooi samenzijn was het in de Kaserne in de Den Bosch.
Er werd gedeeld, gevoeld, gelachen.
Er waren tranen, inzichten en zoveel herkenning.
Iedereen bracht zijn eigen verhaal mee 
en samen gaven we ruimte aan wat niet langer gedragen hoefde te worden. 🤍
Via opstellingen, systemische visualisatie, de natuur,
de muziek van Stephan Peters, de stilte, de verbinding…
het voelde kloppend, echt en samen.
Dank aan iedereen die erbij was 
voor jullie openheid, aanwezigheid en vertrouwen. ❤️
Loslaten… het klinkt zo eenvoudig.
Maar we weten allemaal dat het dat niet is.
Perfectionisme, controle, te veel verantwoordelijkheid dragen, pleasen,
die ene verslaving, dat onverklaarbare gevoel, somberheid of angst —
het zijn allemaal signalen van iets dat dieper ligt.
Zaterdag werd voor velen een eerste stap,
of juist een volgende stap, in het proces van loslaten. 🌸
Gelukkig hebben we de foto’s nog!
Tag jezelf of iemand die je kent —
en wil je delen? Dat mag natuurlijk. 💫
📸 Fotografie: 
🎶 Muziek:

14/09/2025

♥️

14/09/2025

♥️ #