20/03/2025
Nieuwe profielfoto, nieuwe blik op acceptatie.
Misschien is het je opgevallen, misschien ook niet? Ik heb een nieuwe profielfoto en dat is niet zonder reden. Uiterlijk heb ik een ‘soort van’ transformatie ondergaan. Van kastanjebruin naar zilvergrijs. En dat was – heel eerlijk – best een dingetje.
Twee jaar geleden besloot ik te stoppen met verven. Ik was er helemaal klaar mee. Elke maand opnieuw die verf op mijn hoofdhuid, terwijl ik verder zo bewust leef. Ik let op mijn voeding, kies zorgvuldig wat ik op mijn huid smeer – en toch smeerde ik zonder nadenken chemische verf op mijn hoofd. Het klopte niet meer.
Maar als het om uiterlijk gaat, kunnen we toch best moeilijk doen, of niet? Een typisch vrouwending. Mannen maken zich over het algemeen niet druk om een grijze haar of een rimpel. – Nu wordt er ook wel anders tegen ouder wordende mannen aangekeken dan vrouwen. En dat mag wat mij betreft wel veranderen. 😉
Even terug naar acceptatie. Zo’n transformatieproces is niet altijd makkelijk. Aan de ene kant ben je supernieuwsgierig naar het eindresultaat, aan de andere kant is er die twijfel. De angst dat het je ouder maakt – ja, dat zou je eigenlijk niet moeten raken, toch?
Maar geloof me, hoeveel coaching je gehad hebt of hoeveel zelfhulpboeken je gelezen hebt, dat ene stemmetje kan behoorlijk hardnekkig zijn. Vooral op momenten dat je even niet zo lekker in je vel zit en je in de spiegel kijkt. Iedereen heeft daar last van.
Het goede nieuws? Je kunt leren om anders met dat stemmetje om te gaan. Daar werk ik met mijn cliënten aan in mijn coachtrajecten. Want zonder acceptatie kun je nooit jezelf omarmen. En zonder jezelf te omarmen, blijf je vechten tegen wat er gewoon is.
Voor hoogsensitieve personen kan dat een extra uitdaging zijn. Leren accepteren – van jezelf, van het leven, en alles wat daarbij hoort.
In mijn coaching werk ik met oefeningen die je helpen om beter om te gaan met die kritische stem en om te accepteren dat het leven niet alleen uit lichte, maar ook uit moeilijke momenten bestaat.
Inmiddels heb ik mijn grijze haren volledig omarmd. Maar niet alleen dat. Jezelf en het leven kunnen omarmen, precies zoals het is, geeft innerlijke rust en een gevoel van vrijheid. 😉
Herkenbaar? Heb jij weleens geworsteld met acceptatie? Ik ben benieuwd naar jouw ervaring. Deel het in de comments!
