Van Eldik Uitvaart

23/06/2022

@ Thuis.

Ze was het liefst thuis. En als ze van huis moest, dan deed ze dat, als ze aan het eind van de dag maar weer onder haar eigen dak was. Dan was het leven goed.

Meisjes van haar leeftijd gingen in die tijd buitenshuis werken tot ze trouwden. Door omstandigheden werkte zij thuis op de boerderij tot ze haar man leerde kennen, trouwde en ze samen bij zijn ouders introkken. Ze ruilde het ene huis voor het andere.

Eén keer is ze met haar man een paar nachtjes van huis geweest. De kinderen hadden hen een reisje aangeboden. En ja, wat had ze er van genoten. Met volle teugen. Het was beslist voor herhaling vatbaar, maar het kwam er nooit meer van. Thuis was de mooiste plek.

Ze kon pas slapen als ze wist dat haar kinderen veilig thuis waren. Zelfs toen ze allang niet meer thuis woonden en ze wist dat ze ergens heen waren gegaan, belde ze om te horen of ze er weer waren.

Ze was gelukkig thuis. Zo gelukkig dat ze het liefst, het allerliefst thuis wilde overlijden. Even leek het erop dat de zorg thuis niet meer ging. Toen ze zich dat realiseerde, zuchtte ze diep. Omringd door haar kinderen overleed ze kort daarna heel rustig op de plek waar ze zo intens van hield.

Zou het kunnen? Dat haar overlijden betekende dat ze voor de laatste keer van huis ruilde? Dat ze nu echt voor altijd Thuis is?

© Petra van Eldik – Neleman
vaneldikuitvaart.nl

30/11/2021

plan.

‘Goed plan, Frans!’ had ze geroepen terwijl ze met grote vaart over de kinderkopjes door het smalle steegje in de binnenstad fietste. ‘Dat ga ik ook doen als ik thuis ben.’ Hij had die laatste woorden nauwelijks kunnen horen. Ze waren weggedreven op de wind die langs haar heen suisde.

Frans woonde nu ruim een jaar alleen. In het jaar dat zijn vrouw bij hem weg was gegaan, was ook hun moeder overleden. Daarnaast liep het contact met zijn dochter al een aantal jaren stroef en had hij onlangs op zijn werk te horen gekregen dat zijn baan op de tocht stond vanwege een reorganisatie.

Nu was bij de pakken neerzitten niet zijn stijl, dat wist ze wel. Maar ze had zich de laatste tijd vaak afgevraagd of het hem niet teveel werd. Frans werd steeds neerslachtiger en ondernam bijna niets meer. Geen wonder dat haar hart een sprong van blijdschap had gemaakt toen hij op een trapleertje de ramen stond te zemen.

Thuis gekomen had ze haar fiets tegen het hek gezet en was ze linea recta naar het schuurtje gelopen. Gewapend met emmer, zeem en trapje was ze aan de slag gegaan. Nog nooit had ze met zoveel plezier haar ramen gepoetst. ‘Frans kwam weer buiten!’ Die woorden klonken als een lied in haar hart. Haar broer zag de zon weer een beetje schijnen. Letterlijk en figuurlijk. Niet alleen weerspiegeld in zijn schoongepoetste ramen. Ook in het venster van zijn hart.

© Petra van Eldik – Neleman
www.vaneldikuitvaart.nl

Van Eldik Uitvaartzorg uit Varsseveld hecht waarde aan een persoonlijk en vertrouwd team met ieder zijn of haar specialiteiten om u zo goed mogelijk te helpen

07/05/2021

Welkom op de facebookpagina van Van Eldik Uitvaartzorg. Op onze website www.vaneldikuitvaart.nl lees je van alles over wie we zijn en wat we graag doen. Hier vertellen we je mooie verhalen, uit het leven gegrepen, over mensen en wat ze meemaken.