Pół mózgiem, pół serio

27/09/2025

Witam nowych obserwatorów! Fajnie, że jesteście! Julita Zbiegień-Ciszyńska, Natalia Slawiecka

26/09/2025

25/09/2025

Wszystkiego najlepszego z okazji rocznicy rozpoczęcia obserwowania. Dziękuję za wsparcie! Magdalena Grzesko

25/09/2025

Zapytałam Dżepetto jakie ryzyko niesie przepracowanie po przebytych udarach mózgu.
Oto co mi napisał:

🔴 Jak przepracowanie wpływa na ryzyko udaru?

1. Nadciśnienie tętnicze:

-Długotrwała praca w stresie i zmęczeniu podnosi ciśnienie krwi.

-Nadciśnienie jest jednym z głównych czynników ryzyka udaru.

2. Stres i hormony stresu:

-Kortyzol i adrenalina podnoszą tętno, ciśnienie i przyspieszają pracę serca.

-Przewlekły stres prowadzi do uszkodzeń naczyń krwionośnych i sprzyja powstawaniu zakrzepów.

3. Zmęczenie i brak snu:

-Praca ponad siły skraca czas snu i regeneracji.

-Niedobór snu zaburza ciśnienie, metabolizm i zwiększa ryzyko arytmii serca, które mogą prowadzić do udaru.

4. Siedzący tryb pracy i brak ruchu:

-Wydłużone godziny przy biurku sprzyjają zastojom krwi, zakrzepicy i otyłości.

-To również zwiększa ryzyko udaru.

5. Nieprawidłowa dieta w biegu:

-Przepracowanie często oznacza jedzenie w pośpiechu: więcej soli, tłuszczów trans, cukru.

-To pogarsza profil lipidowy i przyspiesza miażdżycę.

6. Przemęczenie organizmu po udarze:

-Mózg po udarze pracuje na granicy swoich możliwości.

-Nadmierny wysiłek może nasilać objawy neurologiczne (np. problemy z pamięcią, koncentracją, mową), co dodatkowo zwiększa obciążenie.

📊 Co mówią badania?

Osoby pracujące >55 godzin tygodniowo mają nawet o 30–35% wyższe ryzyko udaru w porównaniu do pracujących w standardowym wymiarze.

Ryzyko to jest jeszcze większe, jeśli ktoś już przeszedł udar.

✅ Podsumowanie:

Przepracowanie po dwóch udarach to poważne zagrożenie – może:

-zwiększyć ryzyko kolejnego udaru,

-pogorszyć ogólny stan zdrowia,

-przyspieszyć utratę sprawności.

Dlatego lekarze zalecają maksymalnie ograniczenie stresu i czasu pracy oraz regularny tryb życia.

25/09/2025

Gdy po udarach wpadłam na cudowny pomysł zmiany pracy i podjęcie jej w moim głównym zawodzie- psychologa, zgłosiłam się w ramach prowadzonej rekrutacji do jednego z białostockich prywatnych centrów usług psychologicznych. Firma białostocka, ceny warszawskie. Takie psycho- korpo, maszynka do robienia pieniędzy.
Dostałam propozycję współpracy. A na jednym z kolejnych, zbliżających mnie do podpisania umowy spotkań usłyszałam, że owszem, tak, ale ten mój blog...

Zapytałam wprost: Albo blog albo praca z wami? Usłyszałam bezgłośną odpowiedź twierdzącą.

Oczywiście odmówiłam współpracy. Nie będzie mi żadna psycho- loszka mówiła jak mam żyć.

Także, droga pani D.... Okazuje się, że można mieć to, czego się pragnie, bez konieczności wyboru :)

Mam pracę, w której się spełniam i blog, którego prowadzenie daje mi satysfakcję, jakich mało :)

Kochani, Wy też nie rezygnujcie z siebie. Czy po udarze, czy nie. Nie dajcie się nikomu ograniczać. I nie rezygnujcie ze swoich marzeń i ważnych dla siebie spraw.

Taka myśl na dziś 🤔

24/09/2025

Chyba wracam do formy.

Jeszcze o tym nie krzyczę co najwyżej delikatnie szepczę...

Od kilku miesięcy nie byłam sobą. Zamiast energii letarg. Zamiast siły niemoc. Zamiast pomysłów zniechęcenie. Zamiast działania sen.

Ciało i psyche odmówiły współpracy.
Tak się kończy harówa na dwa etaty, życie w biegu i presja nakładana na samą siebie.

Przemęczenie i przestresowanie zenitu sięgnęły 3 sierpnia. Następnego dnia miałam swoje 47 urodziny. A ja dzień przed dostałam ataku paniki, że nie dam rady, że nie dociągnę do moich urodzin... Że zabraknie mi tego jednego dnia...

A potem się już posypało... Blokada karku i szyi, ścisk w żołądku, ciągły niepokój, totalne zmęczenie.

Nawet na urlop nie miałam sił jechać. Do dziś nie wiem jak mi się udało na nim odprężyć.

A potem powrót do pracy, roku szkolnego, biegu.. Choroba. Antybiotyk. Przewlekły ból karku i szyi. Niezliczone godziny dialogu wewnętrznego: Musisz pożyć jeszcze co najmniej cztery lata. Żeby dzieci były pełnoletnie. Żeby nie trafiły do żadnej pieczy zastępczej (praca w takim sektorze połączona z własnym doświadczeniem wymknięcia się kostusze spod kosy naprawdę potrafi uruchomić wyobraźnię...).

I chyba zaczyna odpuszczać. Może nie ból szyi i karku, ale lęk jakby jest ciut mniejszy.
Terapia F*ck it przynosi plony.

I oby taka tendencja się utrzymała.

A jak Wy sobie radzicie ze stresem życia codziennego? Podzielcie się swoimi sposobami w komentarzach.

24/09/2025

Ruszyło głosowanie na projekt z budżetu obywatelskiego.
Jedna z propozycji wzbudziła we mnie szczerze silne emocje 🤬🤬🤬

23/09/2025

Nie jest tajemnicą, że swego czasu byłam aktywna na portalach randkowych.

Męża nie poznałam, miłości nie zaznałam, ale mam z tego profitów co nie miara. Przede wszystkim nowe, cenne znajomości. Częściowo wypełniły pustkę po tych, które dla swojego dobrostanu postanowiłam poluzować lub wręcz zakończyć.
A że u mnie w domu chłopa brak, takie męskie znajomości profitują naprawą kranu, wymianą żarówki w aucie i innymi tego typu wymiernymi korzyściami.

Na szczęście mój synuś ma już 16 lat, zestaw własnych narzędzi i pierwsze poważne domowe robótki majsterkowe na koncie. Wkrótce będę mogła wypisać się z Tindera :)

Ale do czego zmierzam...
Dziś oto się dowiedziałam, że kolejny z panów zapoznanych na randkowym targowisku próżności odnalazł swoje szczęście. Raduje mnie to szczerze :)

Czy to jednak znaczy, że warto się ze mną zadawać po to by poznać miłość swego życia?
Cóż, jeśli tak jest w rzeczywistości, widocznie jest to moja kolejna misja do spełniania na tym ziemskim padole 🤔

Kochani, miłości! ❤️

23/09/2025

Jak być może się już zorientowaliście, pracuję na dwóch etatach.
I tak oto w jednej z moich prac, w tak zwanej budżetówce, na dziś przypada drugi dzień szkolenia z... No właśnie, czego? 🤔

Szkolenie polega na siedzeniu twardo na czterech literach, w słuchawkach w uszach lub na uszach i oglądaniu i słuchaniu. Słuchanie dotyczy w głównej mierze tego, jaki "kafelek" kliknąć. Zaś oglądanie (fascynujące!) skupione jest na tym, by na ekranie śledzić ruchy fioletowego kursora, który jeździ po całym ekranie i klika różne kafelki.

Ponoć mamy się nauczyć obsługiwać system wprowadzania danych, zakładania spraw, prowadzenia korespondencji. Chyba poglądowo... 🥴

Trochę to przypomina naukę jazdy samochodem w teorii. Pani na ekranie pokazuje jak zmienić biegi, a ty sobie to wyobraź i się naucz.

Już nawet we wojsku, jak żem tam przez przypadek się zaplątała, obslugi arcyskomplikowanego i poufnego/ tajnego systemu uczyłam się w praktyce. I takie szkolenie to ja rozumiem.

A tu.... Cóż... Zabrakło coli i popcornu 🥴

21/09/2025

W kuluarach mojego spotkania autorskiego w Książnicy Podlaskiej zapytano mnie, czy mam o coś do kogoś pretensje.

Otóż nie. Nie mam żadnych. Ani do siebie, bo uważam, że dbałam o siebie i dobrze się prowadziłam (może z wyjątkiem pracy na dwa etaty... 🥴); ani do choroby, bo ta jest akurat sprawiedliwa- może dosięgnąć każdego, niezależnie od zasobności portfela, wieku, czy koloru skóry; ani do ludzi - bo czymże ktokolwiek mógł zawinić? No niby jak? Ja się pytam.

Także nie ma we mnie żalu, żółci, jadu. I dobrze mi z tym.
Gorąco polecam:)