22/09/2025
„Jesień to pora roku, która często niesie nostalgię. Opadające liście przypominają o przemijaniu, a coraz krótsze dni mogą sprawiać, że czujemy się przygaszeni, wielu z nas doświadcza spadku nastroju. Może wtedy szczególnie warto zatrzymać się i posłuchać, co mówi natura… bo jesień, choć bywa trudna, niesie w sobie mądrość przemijania i odradzania się. Może właśnie teraz, w tym czasie, warto poszukać metafory, która pomoże spojrzeć na jesień – i na własne życie – w nowym świetle."
Oto przypowieść o drzewie, które uczy, że każdy czas ma swoje znaczenie.
🌳Na skraju lasu rosło drzewo. Było wysokie i silne, a jego gałęzie sięgały wysoko, ku niebu. Z każdym rokiem drzewo przeżywało ten sam cykl, a jednak za każdym razem odkrywało w nim coś nowego.
🍁Teraz jest jesień. Jego liście stają się złote, czerwone, brązowe… i powoli opadają na ziemię. Każdy liść odrywa się delikatnie, jakby żegnając się ze swoim czasem. Drzewo puszcza to, co już spełniło swoją rolę. I choć robi się nagie, nie walczy z tym. Wie, że w tym puszczaniu jest sens.
❄️A potem nadchodzi zima. Drzewo stoi cicho, pozornie uśpione. Z zewnątrz wygląda, jakby nic się nie działo. A jednak głęboko, w jego korzeniach, życie nadal płynie. W ciszy dojrzewa nowa siła, która jeszcze się nie pokazuje, ale już tam jest.🌱I przychodzi wiosna. Zimny wiatr ustępuje miejsca cieplejszemu powiewowi. Na gałęziach pojawiają się pierwsze pąki, małe i nieśmiałe. To dowód, że nawet po najdłuższej zimie coś nowego zawsze kiełkuje. Drzewo budzi się do życia.
🌳Wreszcie lato. Liście są gęste i soczyste, korona pełna, dająca cień i schronienie. Drzewo trwa w pełni swojej mocy, w swojej dojrzałości. Daje i otrzymuje.
♻️A potem cykl zaczyna się znów. Bo jesień wróci. I znów trzeba będzie puszczać. Ale teraz już wiesz, że to puszczanie ma sens. Że tylko dzięki temu może przyjść wiosna i lato. Że przemijanie jest drogą do odradzania się.
💚I może każdy z nas jest trochę jak to drzewo… które przechodzi przez swoje pory roku. I może w tym jest pewność, że nawet jeśli teraz coś się kończy, coś innego — pięknego, świeżego — ma już przygotowane miejsce, by przyjść.
́2025
