Heil und Hilfepraxis-Gabinet Medycyny Naturalnej. Homeopatia-Porady Online

Heil und Hilfepraxis-Gabinet Medycyny Naturalnej. Homeopatia-Porady Online Homeopatyczne Porady Online dla
Zwierząt

Moje spojrzenie na zdrowie zwierząt domowych: Perspektywa homeopatycznaJako homeopata, moje podejście do zdrowia i dobro...
14/07/2025

Moje spojrzenie na zdrowie zwierząt domowych: Perspektywa homeopatyczna

Jako homeopata, moje podejście do zdrowia i dobrostanu zwierząt domowych opiera się na holistycznym rozumieniu ich potrzeb. Nasi pupile to nie "mali ludzie" – to istoty o własnych, specyficznych wymaganiach, które musimy szanować i zapewnić im jak najwięcej naturalnej wolności i swobody. Aby zwierzę było prawdziwie zdrowe, musi być w równowadze na poziomie fizycznym, psychicznym i emocjonalnym, w harmonii ze swoim otoczeniem.

Kluczowe czynniki wpływające na zdrowie zwierząt – dlaczego chorują?

W mojej praktyce dostrzegam, że wiele problemów zdrowotnych u zwierząt wynika z czynników, które często są pomijane w konwencjonalnym podejściu:

Nadmierna interwencja profilaktyczna i obciążenie chemiczne:
Chociaż szczepienia i odrobaczanie są ważne, ich rutynowe i zbyt częste stosowanie może mieć negatywne konsekwencje. Silne środki chemiczne zawarte w preparatach odrobaczających niszczą naturalną florę bakteryjną jelit, która jest fundamentem odporności. To właśnie w jelitach, będących naturalnym środowiskiem odporności, kształtuje się zdolność organizmu do radzenia sobie z patogenami.

Przykładem naturalnej odporności jest sytuacja, gdy kot zje mysz lub pies złapie ptaka. W naturze zwierzęta te są narażone na pasożyty, ale ich zdrowy układ odpornościowy, wspierany przez niezaburzoną florę bakteryjną, jest w stanie skutecznie z nimi walczyć lub utrzymywać je w równowadze, nie dopuszczając do rozwoju choroby.

Niestety, nadmierne odrobaczanie niszczy tę wewnętrzną mikrobiotę, co paradoksalnie czyni zwierzęta jeszcze bardziej podatnymi na kolejne zakażenia pasożytami, takimi jak nicienie, tęgoryjce czy włosogłówki, a także na infekcje i problemy trawienne. Zwierzę z osłabioną barierą jelitową staje się bardziej podatne na schorzenia skórne, zwłaszcza gdy ma kontakt ze środowiskiem zewnętrznym (np. spożywając coś z ziemi czy pijąc z kałuż).

Warto również podkreślić, że obroże przeciwpasożytnicze również stanowią źródło ciągłej ekspozycji na substancje chemiczne. Z nich uwalniane są insektycydy, które zwierzę wdycha przez cały okres noszenia obroży, a także może je wchłaniać przez skórę. Dodatkowo, te substancje mogą rozprzestrzeniać się na sierści zwierzęcia, a następnie, podczas rutynowego wylizywania futra (co jest naturalnym zachowaniem higienicznym, szczególnie u kotów), zwierzę może je nieświadomie połknąć. Wszelkie te formy ekspozycji mogą obciążać organizm, prowadzić do reakcji skórnych, podrażnień dróg oddechowych, a w rzadkich przypadkach nawet wpływać na układ nerwowy, a także obciążać organy detoksykacyjne, takie jak wątroba i nerki.

* Ograniczenie wolności i stres środowiskowy:
Zamykanie zwierzęcia w domu, na łańcuchu, czy brak możliwości swobodnego wybiegania się, to prosta droga do frustracji i depresji. Zwierzęta potrzebują ruchu, eksploracji i możliwości wyrażania swoich naturalnych zachowań.

Dodatkowo, częste wizyty u weterynarza, choć konieczne, są dla wielu zwierząt źródłem ogromnego stresu. Ten stres negatywnie wpływa na ich witalność i siły życiowe, osłabiając cały organizm. Nawet pozornie błahe zabiegi, jak obcinanie pazurów, mogą być przyczyną dyskomfortu i lęku, pozbawiając zwierzę jego naturalnej ochrony.

* Zła dieta i jej konsekwencje:
Dieta jest fundamentem zdrowia. Niestety, wiele dostępnych na rynku karm, choć wygodnych, zawiera składniki, które mogą być szkodliwe w dłuższej perspektywie. Mówię tu o:

* Niskiej jakości wypełniaczach (takich jak duża ilość zbóż w diecie mięsożercy, np. kukurydza, pszenica), które nie są naturalnym pokarmem dla psów i kotów.

* Sztucznych konserwantach, barwnikach i polepszaczach smaku, które obciążają wątrobę i nerki, mogą wywoływać alergie, nietolerancje pokarmowe i prowadzić do stanów zapalnych.

* Niewłaściwych proporcjach składników odżywczych, które nie odpowiadają potrzebom gatunkowym zwierzęcia, co może skutkować niedoborami lub nadwyżkami.

* Przetworzonych produktach, które są pozbawione naturalnych enzymów i wartości odżywczych, co w konsekwencji osłabia układ trawienny i immunologiczny zwierzęcia, prowadząc do otyłości, cukrzycy, problemów skórnych czy alergii.

* Emocje i toksyczne otoczenie:
Zwierzęta są niezwykle wrażliwe emocjonalnie. Odczuwają nasze emocje i współczują. Złe traktowanie, brak zrozumienia ich potrzeb emocjonalnych oraz toksyczne otoczenie (zarówno fizyczne, jak i emocjonalne) są potężnymi czynnikami, które mogą prowadzić do rozwoju chorób, zarówno fizycznych, jak i behawioralnych. Ich psychika i ciało są ze sobą nierozerwalnie związane.

Różnice w podatności na choroby: Pies a kot

Chociaż wiele czynników chorobotwórczych jest wspólnych dla psów i kotów, istnieją również specyficzne różnice wynikające z ich ewolucji, anatomii, metabolizmu i zachowania:
Psy:
* Większa podatność na pasożyty jelitowe z podłoża: Ze względu na ich skłonność do eksploracji środowiska, wąchania i lizania różnych powierzchni, a także sporadycznego zjadania niestrawnych materiałów, psy są bardziej narażone na zarażenie się pasożytami.

* Choroby odkleszczowe: Ze względu na częstsze spacery w terenach zielonych, psy są w Polsce szczególnie narażone na boreliozę, anaplazmozę czy babeszjozę, przenoszone przez kleszcze.

* Choroby związane z rasą:
Intensywna selekcja genetyczna doprowadziła do predyspozycji rasowych do wielu schorzeń, np. dysplazji stawów u dużych ras, problemów oddechowych (brachycefalicznych) u ras krótkoczaszkowych, czy specyficznych chorób serca u niektórych ras.

* Problemy behawioralne wynikające z braku aktywności: Psy, zwłaszcza te aktywne rasy, źle znoszą brak wystarczającej ilości ruchu i stymulacji umysłowej, co może prowadzić do nadpobudliwości, lęku separacyjnego czy agresji.

Koty:
* Wysoka wrażliwość na toksyny i chemikalia: Koty mają specyficzny metabolizm wątrobowy, co sprawia, że są szczególnie wrażliwe na wiele substancji chemicznych, które psy tolerują, np. niektóre pyretroidy zawarte w preparatach na pasożyty. Ich instynktowne dbanie o higienę poprzez wylizywanie futra zwiększa ryzyko połknięcia toksyn z otoczenia, w tym z obroży przeciwpasożytniczych czy środków czyszczących.

* Choroby wirusowe: Koty są podatne na specyficzne, często przewlekłe choroby wirusowe, takie jak FIV (koci wirus niedoboru odporności) czy FeLV (kocia białaczka), które znacząco osłabiają ich układ odpornościowy.

* Choroby nerek i układu moczowego: Koty, zwłaszcza te spożywające suchą karmę i pijące niewiele wody, są bardziej narażone na przewlekłą niewydolność nerek oraz idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego.

* Problemy behawioralne związane ze stresem i zmianami w środowisku: Koty są bardzo wrażliwe na zmiany w otoczeniu i rutynie. Stres może u nich objawiać się problemami z oddawaniem moczu poza kuwetą, agresją czy nadmiernym wylizywaniem sierści.

* Pasożyty wewnętrzne przenoszone przez drapieżnictwo: Koty polujące (myszy, ptaki) są narażone na toksoplazmozę i inne pasożyty, których cykl życiowy obejmuje żywicieli pośrednich.

Holistyczne podejście do zdrowia
Prawdziwe zdrowie zwierzęcia to harmonia na wielu poziomach. Obejmuje ona nie tylko fizyczność, ale także stan psychiczny, emocjonalny i warunki, w jakich żyje nasz pupil. Moim celem jest wspieranie naturalnych zdolności organizmu do samoleczenia i dążenie do równowagi, która jest kluczem do długiego i szczęśliwego życia naszych zwierząt. Dbajmy o ich wolność, spokój, naturalne potrzeby, zdrową, naturalną dietę oraz minimalizowanie ekspozycji na zbędne chemikalia, a odwdzięczą nam się zdrowiem i radością.

Małgorzata Raczka 🍀❤️🍀

10/07/2025

Moja Praktyka Homeopatyczna: Holistyczne Wsparcie dla Twojego Zdrowia i Dobrostanu

Witam serdecznie!
W mojej praktyce jako homeopatka kieruję się głębokim zrozumieniem, że ludzki organizm to spójna całość, gdzie ciało i umysł są ze sobą nierozerwalnie połączone. Problemy w jednym obszarze zawsze wpływają na drugi. To właśnie dlatego, aby osiągnąć prawdziwe i trwałe zdrowie, musimy brać pod uwagę zarówno fizyczne dolegliwości, jak i Twoje samopoczucie emocjonalne oraz mentalne.
Moim zadaniem jest towarzyszenie Wam w drodze do odzyskania wewnętrznej harmonii i wzmocnienia naturalnych sił Waszego organizmu.

Chcę, abyście mieli pełną jasność co do charakteru moich usług, dlatego ważne jest dla mnie podkreślenie kilku kluczowych kwestii:

Jestem homeopatką, nie lekarzem medycyny. W Polsce homeopatia należy do nurtu medycyny komplementarnej i niekonwencjonalnej, a zawód homeopaty nie jest regulowany prawnie jako zawód medyczny. Oznacza to, że nie posiadam uprawnień do stawiania diagnoz medycznych ani leczenia chorób w rozumieniu medycyny akademickiej.

Moja rola to wsparcie oraz terapia homeopatyczna. Skupiam się na identyfikacji indywidualnych potrzeb i doborze Remediów homeopatycznych, które mają za zadanie pobudzić i harmonizować Waszą siłę życiową. Celem jest poprawa ogólnego samopoczucia, zwiększenie odporności i wsparcie naturalnych procesów samouzdrawiania organizmu, Leczenie w rozumieniu homeopatycznym jako medycyna niekonwencjonalna.

Współpraca z medycyną konwencjonalną jest w niektórych przypadkach wskazana. Moja praktyka jest jako wsparcie niekonwencjonalne, nie jest to alternatywna tradycyjna opieka medyczna.

Zalecanie konsultacji z lekarzem w sytuacjach tego wymagających oraz wykonywania badań diagnostycznych .

W moim gabinecie oferuję również:

Porady homeopatyczne dla zwierząt.
Terapię Mobilizacji Punktowej według Tęczówki Oka
Różnego rodzaju masaże, które wspomagają relaks i regenerację.
Usługi radiestetyczne, które mają na celu wsparcie energetyczne i harmonizację przestrzeni.

Twoje świadome decyzje są najważniejsze.
Zależy mi na tym, abyście świadomie i z pełnym zrozumieniem wybierali drogę holistycznego wsparcia homeopatycznego.

Chętnie odpowiem na wszelkie pytania dotyczące homeopatii i mojego podejścia do pracy.

Informacje prawne i klasyfikacyjne

Usługi homeopatyczne, jako część medycyny niekonwencjonalnej, klasyfikowane są w:
PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) pod kodem: 86.96.Z– Działalność w zakresie medycyny tradycyjnej, uzupełniającej i alternatywnej (obejmuje m.in. homeopatię, z wyłączeniem działalności prowadzonej przez lekarzy).

W Polskiej Klasyfikacji Zawodów, zawód Homeopaty posiada kod: 323005.
Ten kod oznacza, że zawód jest ujęty w oficjalnej klasyfikacji, jednak, jak wspomniano powyżej, nie jest to zawód medyczny regulowany ustawowo w Polsce.

Homeopatia jest cennym narzędziem na ścieżce do zdrowia, wspierającym organizm w jego naturalnych procesach. Działam z pasją i zaangażowaniem, zawsze mając na uwadze Wasze dobro.

Wpis został umieszczony w celu klarowności wykonywanych usług, oraz poprawności, wedle nowych obowiązujących przepisów.

Z życzliwością,
Małgorzata Raczka🍀

Jeśli pies się zadławi, to bardzo stresująca sytuacja, ale szybka i spokojna reakcja może uratować mu życie. Oto jak moż...
10/07/2025

Jeśli pies się zadławi, to bardzo stresująca sytuacja, ale szybka i spokojna reakcja może uratować mu życie. Oto jak możesz udzielić pierwszej pomocy:

1. Oceń sytuację i zachowaj spokój:
* Sprawdź, czy pies naprawdę się zadławił. Czy kaszle, ma odruch wymiotny, ślini się, ma trudności z oddychaniem, sinieją mu dziąsła lub język? Czy chwyta się łapami za pysk?

* Jeśli pies kaszle efektywnie (głośno, z siłą), pozwól mu kaszleć. Kaszel to naturalny mechanizm obronny i często wystarcza, aby usunąć ciało obce. Obserwuj go uważnie.

* Jeśli kaszel jest nieefektywny (cichy, słaby, pies nie może oddychać, sinieje, traci przytomność), trzeba działać natychmiast.

2. Sprawdź pysk psa:

* Ostrożnie otwórz pysk psa. Możesz poprosić drugą osobę o pomoc, aby przytrzymała szczękę.

* Delikatnie wyciągnij język psa i zajrzyj głęboko do gardła.

* Jeśli widzisz ciało obce i jesteś w stanie je łatwo chwycić (np. pęsetą lub palcami, ale bardzo ostrożnie, aby nie wepchnąć go głębiej ani nie zostać ugryzionym), spróbuj je usunąć. Nigdy nie wkładaj palców na ślepo do gardła psa, bo możesz wepchnąć przedmiot głębiej lub zostać ugryzionym.

3. Uderzenia międzyłopatkowe (dla psów różnej wielkości):

* Dla małych psów: Podnieś psa i połóż go na swoich kolanach lub przedramieniu, tak aby jego głowa była skierowana w dół.

* Dla dużych psów: Stań za psem, pochyl go do przodu, tak aby jego głowa była niżej niż tułów.

* Wykonaj do 5 silnych uderzeń otwartą dłonią (nasadą dłoni) w okolicę międzyłopatkową (między łopatkami psa). Uderzenia powinny być skierowane w dół i do przodu. Po każdym uderzeniu sprawdź, czy ciało obce zostało usunięte.

4. Manewr Heimlicha (dla psów):

* Jeśli uderzenia międzyłopatkowe nie pomogły, spróbuj manewru

Heimlicha, dostosowanego do psa:

* Dla małych psów: Chwyć psa obiema rękami za boki klatki piersiowej, tuż za ostatnimi żebrami. Unieś go w górę i wykonaj kilka szybkich, gwałtownych ucisków w kierunku do siebie i ku górze.

* Dla dużych psów: Stań za psem. Obejmij go rękoma wokół brzucha, tuż za ostatnimi żebrami. Zaciśnij jedną pięść i umieść ją na brzuchu psa, a drugą dłonią chwyć tę pięść. Wykonaj do 5 szybkich, gwałtownych ucisków w kierunku do siebie i ku górze.

* Powtarzaj naprzemiennie 5 uderzeń międzyłopatkowych i 5 uciśnięć brzucha, aż do momentu usunięcia ciała obcego lub utraty przytomności przez psa.

5. Utrata przytomności:

* Jeśli pies straci przytomność, natychmiast wezwij weterynarza lub udaj się do najbliższej kliniki weterynaryjnej.

* Ułóż psa na boku na twardym podłożu.

* Sprawdź, czy w jamie ustnej nie ma widocznego ciała obcego i jeśli jest, spróbuj je usunąć.

* Rozpocznij resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO), jeśli wiesz, jak to zrobić (uciśnięcia klatki piersiowej i ewentualnie oddechy ratownicze przez nos psa).

Ważne uwagi:

* Zawsze po zadławieniu skontaktuj się z weterynarzem, nawet jeśli udało Ci się usunąć ciało obce i pies wydaje się w porządku. Mogły powstać wewnętrzne obrażenia lub ciało obce mogło podrażnić drogi oddechowe.

* Bądź ostrożny– zestresowany i dławiący się pies może ugryźć, nawet jeśli zazwyczaj jest łagodny.

Pamiętaj, że to są ogólne wskazówki.
Zawsze dobrze jest aby być przygotowanym na takie sytuacje.

Małgorzata Raczka🍀🍀🍀

Babeszjoza (babesioza) to poważna choroba pasożytnicza, która zagraża wielu zwierzętom, zwłaszcza psom. Za jej rozwój od...
29/06/2025

Babeszjoza (babesioza) to poważna choroba pasożytnicza, która zagraża wielu zwierzętom, zwłaszcza psom.

Za jej rozwój odpowiadają pierwotniaki z rodzaju Babesia, które są przenoszone głównie przez kleszcze. Te podstępne mikroorganizmy atakują i niszczą czerwone krwinki w organizmie zarażonego zwierzęcia, co prowadzi do anemii i szeregu innych, często bardzo poważnych problemów zdrowotnych.

Kiedy Babeszjoza atakuje i jak osłabia organizm?

Babeszjoza rozwija się, gdy zarażony kleszcz, żerując na zwierzęciu, wprowadzi pierwotniaki Babesia do jego krwiobiegu. W ciele zwierzęcia pasożyty te intensywnie namnażają się w czerwonych krwinkach, powodując ich masowy rozpad.
Osłabienie organizmu w babeszjozie jest wielowymiarowe:

Anemia
Gwałtowny ubytek czerwonych krwinek prowadzi do ciężkiej anemii. Czerwone krwinki są kluczowe dla transportu tlenu do wszystkich tkanek i narządów. Ich niedobór oznacza niedotlenienie, co objawia się osłabieniem, apatią, bladością błon śluzowych i dusznościami.

Uszkodzenie narządów wewnętrznych: Produkty rozpadu krwinek oraz toksyny wytwarzane przez pasożyty silnie obciążają wątrobę i nerki, co może prowadzić do ich poważnego uszkodzenia, a nawet niewydolności.

Wstrząs i zaburzenia krzepnięcia.

W najcięższych przypadkach może dojść do wstrząsu, a także rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), czyli groźnego zaburzenia krzepnięcia krwi, które jeszcze bardziej pogarsza rokowania.

Objawy Babeszjozy

Objawy babeszjozy mogą być bardzo zróżnicowane i często pojawiają się nagle. Ich nasilenie zależy od gatunku pierwotniaka, odporności zwierzęcia i szybkości postawienia diagnozy. Mogą być mylone z innymi chorobami, dlatego tak ważna jest natychmiastowa reakcja.

Najczęściej obserwowane objawy to:

Wysoka gorączka (często powyżej 40°C).

Apatia i osłabienie – zwierzę jest zmęczone, ospałe, traci chęć do zabawy.

Brak apetytu.

Zmiana koloru moczu – staje się ciemny, pomarańczowy, brązowy lub nawet czerwony, co świadczy o rozpadzie krwinek.

Bladość lub zażółcenie błon śluzowych (np. dziąseł, spojówek).

Powiększenie węzłów chłonnych i śledziony.

Wymioty i/lub biegunka.

Chwiejny chód, osłabienie tylnych kończyn.

Duszności, przyspieszone bicie serca.

W zaawansowanych przypadkach mogą wystąpić również zaburzenia neurologiczne (np. drgawki, zaburzenia równowagi) oraz niewydolność nerek lub wątroby.

Odrobaczanie Chemiczne a Odporność. Perspektywa Homeopatyczna

W homeopatii postrzegamy organizm jako spójny, dynamiczny system, w którym wszystkie elementy – fizyczne, emocjonalne i mentalne – są ze sobą wzajemnie połączone. Choroba jest traktowana jako zaburzenie całej siły życiowej organizmu, a nie tylko problem pojedynczego narządu czy symptomu.

Z tej perspektywy, odrobaczanie chemiczne, mimo że w medycynie konwencjonalnej jest kluczowe w eliminacji pasożytów, może mieć pewien wpływ na witalność i równowagę organizmu zwierzęcia.

Obciążenie metaboliczne i detoksykacja.

Leki chemiczne, mimo swojej skuteczności, muszą być metabolizowane i wydalone z organizmu. Ten proces obciąża organy detoksykacyjne, takie jak wątroba i nerki. Z punktu widzenia homeopatii, każde takie obciążenie obniża poziom energii witalnej, ponieważ organizm kieruje zasoby na eliminację substancji. W efekcie siła życiowa, zamiast skupiać się na utrzymaniu optymalnej odporności, jest zaangażowana w procesy detoksykacji.

Potencjalne zakłócenie mikrobiomu: Niektóre środki chemiczne mogą wpływać na równowagę mikroflory jelitowej, która odgrywa kluczową rolę w odporności. Zaburzenia mikrobiomu mogą osłabić barierę jelitową i wpłynąć na ogólną zdolność organizmu do obrony przed infekcjami.

Hamowanie naturalnych reakcji.

W homeopatii dąży się do stymulowania naturalnych reakcji obronnych organizmu. Zbyt częste lub nadmierne interwencje "zewnętrzne" , sprawiają, że organizm staje się mniej aktywny w rozwijaniu własnych mechanizmów obronnych.

Może to prowadzić do większej podatności na kolejne infekcje, ponieważ wewnętrzna siła odpornościowa nie jest stymulowana do samodzielnej walki.

Tłumienie symptomów.

Homeopatia dąży do leczenia całościowego obrazu, a nie tylko eliminowania objawów. Jeśli problem z pasożytami jest symptomem głębszego zaburzenia witalności, samo ich chemiczne usunięcie nie rozwiąże podstawowej przyczyny podatności zwierzęcia na infekcje. Może to skutkować nawrotami problemów lub pojawieniem się innych chorób, gdy siła życiowa znajdzie inną drogę do wyrażenia braku równowagi.

Łatwość w Zakażeniach. Podłoże Homeopatyczne

W homeopatii, odporność jest postrzegana jako ogólna harmonia i równowaga wewnętrzna organizmu. Gdy ta równowaga jest zaburzona (np. przez stres, nieodpowiednią dietę, a także, z homeopatycznej perspektywy, przez pewne interwencje chemiczne), organizm staje się bardziej podatny na różnego rodzaju zakażenia – czy to wirusowe, bakteryjne, czy pasożytnicze, takie jak babeszjoza.

Zwierzę, którego siła witalna jest osłabiona, może mieć trudności z utrzymaniem pasożytów na "bezpiecznym" poziomie lub z szybkim i skutecznym ich eliminowaniem. To tworzy podatny grunt dla rozwoju chorób inwazyjnych, takich jak babeszjoza, gdzie kleszcz, będący nosicielem pierwotniaków, staje się "ostatnią kroplą", która prowadzi do zaburzenia równowagi organizmu.

Homeopatyczne Remedia. Wsparcie dla Witalności i Odporności

Celem homeopatii w takim kontekście jest wzmocnienie wewnętrznej siły życiowej zwierzęcia poprzez podanie leku podobnego do całego obrazu symptomów (similimum). Prawidłowo dobrany lek homeopatyczny ma za zadanie pobudzić organizm do samouzdrawiania i przywrócenia równowagi, co w konsekwencji prowadzi do:

Wzmocnienia naturalnej odporności: Organizm staje się bardziej odporny na infekcje i pasożyty.

Lepszej detoksykacji: Wsparcie funkcjonowania organów wewnętrznych.

Stabilizacji emocjonalnej

Zwiększenie odporności na stres.
W ten sposób, z perspektywy homeopatycznej, nie chodzi tylko o usunięcie pasożytów, ale o zbudowanie tak silnego i harmonijnego organizmu, by stał się on mniej podatnym środowiskiem dla patogenów i był w stanie samodzielnie radzić sobie z wyzwaniami.

Małgorzata Raczka 🐕💚🍀🐕

Apteczka Homeopatyczna na Wyjazd dla Zwierząt – Twój Niezbędnik w Podróży z PupilemPoniżej przedstawiam zestawienie pods...
25/06/2025

Apteczka Homeopatyczna na Wyjazd dla Zwierząt – Twój Niezbędnik w Podróży z Pupilem

Poniżej przedstawiam zestawienie podstawowych leków homeopatycznych, które mogą okazać się niezwykle pomocne w typowych dolegliwościach u zwierząt. Pamiętaj, że jest to apteczka pierwszej pomocy, a w poważniejszych lub przewlekłych problemach zawsze konsultować się z doświadczonym homeopatą.

Lista Zalecanych Leków i Ich Zastosowanie u Zwierząt:

Aconitum napellus (Tojad mocny): Gdy objawy pojawiają się nagle i gwałtownie, np. po wyziębieniu lub silnym przestrachu. Stosuj przy gorączce, niepokoju, lęku, drżeniu u zwierzęcia.

Acidum nitricum (Kwas azotowy): Ważny lek na pękające, krwawiące rany lub owrzodzenia u zwierząt (np. w jamie ustnej, okolicach odbytu), bólu jak od drzazgi. Często przy nadmiernej drażliwości.

Antimonium crudum (Siarczek antymonu): Idealny na niestrawność u zwierząt po przejedzeniu, zwłaszcza po kwaśnych potrawach. Charakterystyczny jest gruby, biały nalot na języku.

Apis mellifica (Pszczoła miodna): Niezastąpiony przy użądleniach owadów, pokrzywce, obrzękach z zaczerwienieniem i piekącym bólem u zwierząt, który łagodzi zimno.

Argentum nitricum (Azotan srebra): Kluczowy lek na lęk u zwierząt przed podróżą, wizytą u weterynarza, wystawą. Pomocny przy biegunkach z nerwów, wzdęciach.

Arnica montana (Arnika górska): Absolutny numer jeden na urazy u zwierząt! Stosuj przy stłuczeniach, siniakach (zasinieniach), a także bólach mięśniowych po intensywnym wysiłku (np. długim spacerze, bieganiu), zwichnięciach czy ogólnej bolesności po upadku lub uderzeniu. Pomocna również w szoku po wypadku, czy po zabiegach chirurgicznych, gdy zwierzę jest obolałe i nie pozwala się dotknąć. Widać u niego niechęć do ruchu lub kulawiznę.

Arsenicum album (Arsen biały): Główny lek na zatrucia pokarmowe u zwierząt z wymiotami i biegunką. Pomocny przy niepokoju, lęku, wyczerpaniu i palących bólach, które ustępują pod wpływem ciepła. Zwierzę jest często zimne, ale pragnie ciepła.

Belladonna (Pokrzyk wilcza jagoda): Gdy choroba u zwierzęcia zaczyna się nagle, z wysoką gorączką, czerwoną, gorącą skórą, pulsującym bólem (np. silny ból ucha, stan zapalny).

Bryonia alba (Przestęp biały): Gdy każdy ruch nasila ból u zwierzęcia (np. kaszel, ból stawów). Stosuj przy suchym kaszlu z bólem w klatce piersiowej, zaparciach i dużej suchości w jamie ustnej. Zwierzę chce leżeć nieruchomo.

Calendula (Nagietek lekarski): Doskonała na rany u zwierząt! Wspomaga gojenie skaleczeń, otarć, ran ciętych i zapobiega infekcjom. Może być stosowana zewnętrznie jako maść lub nalewka.

Cantharis (Pryszczel hiszpański): Gdy zwierzę ma ostre zapalenie pęcherza moczowego z silnym pieczeniem podczas oddawania moczu z krwią Przydatny także przy oparzeniach.

Carbo vegetabilis (Węgiel drzewny): Na ekstremalne wzdęcia, gazy, uczucie ciężkości w brzuchu u zwierząt. Pomocny także przy osłabieniu, bladości i potrzebie świeżego powietrza (zwierzę szuka chłodnego miejsca). Stosujemy w ekstremalnych sytuacjach, choroby serca, bardzo blade dziąsła. Stosowanie w porozumieniu z Homeopatą.

Causticum (Wodorotlenek potasowy): Ważny lek na paraliż, osłabienie mięśni, chrypkę, kaszel z odkrztuszaniem, nietrzymanie moczu u zwierząt. Może być stosowany po urazach emocjonalnych.

Chamomilla (Rumianek pospolity): Niezastąpiony dla młodych zwierząt podczas ząbkowania, kolek, gorączki, gdy są bardzo rozdrażnione i niespokojne, chcą być noszone lub przytulane.

China (Kora chinowa): Gdy po utracie płynów (np. intensywnej biegunce, krwotoku, obfitym poceniu) zwierzę odczuwa osłabienie i wyczerpanie.

Cocculus indicus (Rybitrutka indyjska): Główny lek na chorobę lokomocyjną, morskie dolegliwości, zawroty głowy i nudności u zwierząt po podróży.

Colocynthis (Kolokwinta): Na ostre, kolkowe bóle brzucha u zwierząt, które łagodnieją po zgięciu się wpół lub ucisku. Często po złości, irytacji.

Drosera (Rosiczka okrągłolistna): Specyficzna na suchy, spazmatyczny, duszący kaszel u zwierząt, który nasila się w nocy, często z dusznościami i wymiotami po ataku kaszlu.

Ferrum phosphoricum (Fosforan żelaza): Na wczesne stadia infekcji u zwierząt, gdy gorączka nie jest bardzo wysoka. Pomocny przy przeziębieniach z lekkim katarem i kaszlem.

Gelsemium (Jaśmin nagokwiatowy): Na grypę u zwierząt z osłabieniem, dreszczami, bólem głowy i mięśni. Pomocny także przy strachu, drżeniu z nerwów.

Hepar sulphuris calcareum (Siarczek wapnia): Gdy pojawia się ropa u zwierzęcia, np. przy ropniach, czyrakach, anginie z bólem jak od drzazgi. Zwierzę jest wrażliwe na zimno i dotyk.

Hypericum perforatum (Dziurawiec zwyczajny): Idealny na urazy nerwów u zwierząt, np. po uciśnięciu, zmiażdżeniu, rany z uszkodzeniem nerwów. Pomocny przy bólach kręgosłupa.

Ignatia amara (Fasola świętego Ignacego): Na skutki szoku emocjonalnego u zwierząt, żalu, rozczarowania. Pomocna przy nagłych zmianach nastroju, spazmach.

Ipecacuanha (Wymiotnica lekarska): Gdy dominują nudności i wymioty u zwierząt, które nie przynoszą ulgi. Pomocna także przy suchym, spazmatycznym kaszlu prowadzącym do wymiotów.

Ledum palustre (Bagno zwyczajne): Niezastąpione po ukąszeniach owadów (komarów, kleszczy) u zwierząt w celu złagodzenia świądu i obrzęku. Pomocne także przy siniakach.

Mercurius solubilis (Rozpuszczalny rtęć): Przy stanach zapalnych jamy ustnej u zwierząt (np. naloty, owrzodzenia), złym oddechu, nadmiernym ślinieniu się, nocnych potach.

Nux vomica (Kulczyba wronie oko): Ratunek dla zwierząt po "ciężkich" posiłkach, na zgagę, nudności, wymioty, zaparcia. Również przy rozdrażnieniu.

O***m (Mak lekarski): Ważny lek w stanach szoku u zwierząt, po silnym przestrachu, który paraliżuje. Wskazany przy zaparciach z brakiem pragnienia, śpiączce, gdy zwierzę nie reaguje na ból. Konsultacja z Homeopatą.

Phosphorus (Fosfor): Wskazany przy krwotokach u zwierząt (np. z nosa), suchym kaszlu z pieczeniem w klatce piersiowej. Zwierzę jest wrażliwe na burzę i zimno, często towarzyszy mu lęk.

Podophyllum (Stopowiec tarczowaty): Kluczowy przy ostrych biegunkach u zwierząt – wodnistych, obfitych, często rano, z osłabieniem.

Pulsatilla (Sasanka łąkowa): Przydatna przy niestrawności u zwierząt po tłustych potrawach, katarze z gęstą, żółtą wydzieliną, suchym kaszlu nasilającym się wieczorem. Często zwierzę jest łagodne, szuka pocieszenia.

Rhus toxicodendron (Sumak jadowity): Na bóle stawów i mięśni u zwierząt, które nasilają się w spoczynku i ustępują podczas ruchu, np. po przemoczeniu. Pomocny także przy wysypkach z pęcherzykami.

Spongia tosta (Prażona gąbka morska): Ważna przy suchym, szczekającym kaszlu u zwierząt, który nasila się w nocy, z uczuciem zadławienia. Poprawa po ciepłych napojach.

Staphysagria (Ostróżeczka wyniosła): Bardzo ważny lek na rany cięte, kłute, pooperacyjne u zwierząt. Pomocna także przy dolegliwościach po urazach emocjonalnych (np. po upokorzeniu, gniewie).

Tabacum (Tytoń): Głównie na chorobę lokomocyjną u zwierząt z bladą twarzą, zimnym potem, nudnościami i wymiotami, które ustępują na świeżym powietrzu.
Ważne Wskazówki Przed Użyciem:

Potencje: Większość wymienionych leków dobrze sprawdza się w potencji C12 lub C30.

* Konsultacja: Apteczka jest pomocą doraźną. W przypadku utrzymujących się lub nasilających objawów, a także poważniejszych chorób, zawsze skontaktuj się homeopatą lub weterynarzem

Małgorzata Raczka 🍀🐕🐕‍🦺🙂🍀

24/06/2025

Dlaczego warto leczyć zwierzęta homeopatycznie?

Leczenie homeopatyczne zwierząt to holistyczne i bezpieczne podejście. Skupia się na stymulowaniu naturalnych zdolności organizmu do samouzdrawiania, traktując zwierzę jako całość – zarówno jego kondycję fizyczną, jak i stan emocjonalny. Dzięki indywidualnemu doborowi leków, minimalizuje ryzyko skutków ubocznych i może wspierać zdrowie w szerokim zakresie dolegliwości, wzmacniając ogólną odporność.

Małgorzata Raczka 🙂🍀🐕

24/06/2025

120 Followers, 86 Following, 141 Posts

Hary mimo wieku , odzyskuje siły🙂🍀💚❤️
22/06/2025

Hary mimo wieku , odzyskuje siły🙂🍀💚❤️

21/06/2025

Dlaczego warto leczyć zwierzęta homeopatycznie?

Leczenie homeopatyczne zwierząt to holistyczne i bezpieczne podejście. Skupia się na stymulowaniu naturalnych zdolności organizmu do samouzdrawiania, traktując zwierzę jako całość – zarówno jego kondycję fizyczną, jak i stan emocjonalny. Dzięki indywidualnemu doborowi leków, minimalizuje ryzyko skutków ubocznych i może wspierać zdrowie w szerokim zakresie dolegliwości, wzmacniając ogólną odporność.

Małgorzata Raczka 🙂🍀🐕

Adres

Dobra
17322 BLANKENSEE/ 72-003 DOBRA

Godziny Otwarcia

Poniedziałek 11:00 - 14:00
18:00 - 20:00
Środa 11:00 - 14:00
18:00 - 20:00
Czwartek 11:00 - 14:00
18:00 - 20:00

Telefon

+48662194133

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Heil und Hilfepraxis-Gabinet Medycyny Naturalnej. Homeopatia-Porady Online umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Udostępnij