Anna Michalska Gabinet Psychoterapii

01/07/2025

Nowy lipiec nowe wyzwania

🫐Witajcie w lipcu!
🍒Lipiec widziany przez pryzmat naszego kalendarza, to czas powrotu do siebie - robienia pierwszych kroków w kierunku naszych (może zapomnianych) celów, patrzenia na to, co nas spotyka z nieco innych perspektyw, rozmawiania o tym, co czujemy i może zrobienia tego, co tak naprawdę lubimy robić.
🍉Może to też czas, aby przyjrzeć się naszej naszej własnej piramidzie potrzeb - na czym bazujemy i do czego zmierzamy - i sprawdzić, czy nasz własny osobisty świat przez przypadek nie stoi na głowie.

Dobrego i soczystego w obserwacje lipca dla nas 🧡

21/06/2025

Zbiorczo ;)

„wszyscy jesteśmy tacy sami..
a jednocześnie różni”

25/04/2025

A Ty? Jakie potwory pokonujesz?
🩷🍀

01/04/2025

Kwiecień plecień, poprzeplata... Trochę zimy, trochę lata ;)
Ciekawe z czego Twój kwiecień będzie poprzeplatany ;)

Czekaliście?

Witaj w Kwietniu! 😊
Kwiecień plecień niech przeplata trochę aktywności, trochę radości, trochę życzliwości wraz z mnóstwem wiosennej energii 💚🍀

25/02/2025

time

The worst enemy we have is our own fear
Największym wrogiem, który mamy jest nasz strach.
..

18/02/2025

Create the beauty od unity by loving hour life

Stwórz piękno jedności, kochając swoje życie 🍀

To przesłanie o znalezieniu jedności i wewnętrznego spokoju poprzez wdzięczność i miłość do własnego życia 🩷

Zawsze można liczyć na

09/02/2025

Will you… hold my hand for a little while?
I don’t need you to save me.
No need for you to fix anything.
No need for you to carry my pain.
But will you simply hold my hand?
I don’t need your words,
Your thoughts,
Nor your shoulders to carry me.
But will you sit here for a while with me?

Whilst my tears stream,
Whilst my heart shatters,
Whilst my mind plays tricks on me,
Will you, with your presence, let me know that I am not alone, while I wander into my inner unknown?

For my darkness is mine to face,
My pain is mine to feel,
And my wounds are mine to heal.
But will you sit with me here, while I courageously show up for it all, my dear?

For I am bright because of my darkness,
Beautiful because of my brokenness,
And strong because of my tender heart.
But will you take my hand lovingly when I sometimes journey into the dark?

I don’t ask for you to take my darkness away,
I don’t expect you to brighten my day,
And I don’t believe you can mend my pain.
But I would surely love it if you could sit for a while and hold my hand, until I find my way out of my shadowland!

So, will you… hold my hand until I return again?

08/02/2025

The saddest goodbyes aren’t marked by anger or indifference—they’re marked by love that still lingers, by a connection you deeply cherish but know you can no longer sustain.
It’s the ache of wanting to hold on, to stay in that familiar space, even when every part of you knows it’s time to let go.
Letting go doesn’t always mean that love or care disappears. Sometimes, it’s an act of courage and compassion, a recognition that holding on too tightly may cause more harm than good—for you, for them, or for the life you’re both meant to lead.
It’s not about erasing the memories or denying the bond. It’s about understanding that some chapters, no matter how beautiful, cannot last forever.
These goodbyes are bittersweet because they hold dual truths: the joy of what was and the pain of what can no longer be. But in that pain lies an invitation to grow.
It’s a reminder that love is not just about proximity or permanence—it’s about presence, about the way someone has shaped your life, even if their role changes or their path diverges from yours.
Letting go doesn’t mean forgetting. It means honoring the moments, the lessons, and the growth that came from the connection. It means carrying those memories forward as part of who you are while freeing both yourself and the other person to evolve in the ways life requires.
It’s okay to grieve. It’s okay to feel the weight of that goodbye in your heart.
But remember: every ending, no matter how painful, makes space for new beginnings.
What you release with love will never truly leave you—it will transform, settle into your soul as strength, wisdom, and a deeper capacity for connection.

03/02/2025

Ooo nowe wyzwanie na luty 🤩

Nadszedł czas na nową listę przeżyć. Dobrze jest znaleźć dla siebie kilka kojących rzeczy, które pozwolą oderwać się od codziennych zadań i obowiązków.

🧘‍♀️ Takie chwile na spokoje nicnierobienie lub robienie rzeczy, które dają przyjemność, sprowadzają nas na ziemię. To te drobiazgi, przyjemne doświadczenia, cieszenie się chwilą, sprawiają, że osładza się nasza codzienność.

Coś dla siebie trzeba znaleźć!

🗣️Kto dołączy do tworzenia planów na nowy miesiąc?
Zostawiam link do arkusza: https://edytazajac.pl/lista-przezyc-luty/

14/04/2024

14.04.2024




Moje granice są dla mnie, nie dla Ciebie...

Moje granice nie są po to, aby przekonać Cię do określonego działania – są po to, aby przypominać mi, czego nie będę tolerować.

Istnieją dla mojego bezpieczeństwa – jako dzwonek alarmowy, żebym wiedziała, kiedy się schronić. Mówią mi, kto jest godny zaufania. Podkreślając, kto je szanuje, a kto nie. Przypominają mi o tym, co zaakceptowałem w przeszłości i czego nigdy więcej nie zaakceptuję.

Moje granice to nie mury – to punkty orientacyjne.
Bez nich ci, którzy mają niezbyt czyste intencje, mieliby do mnie dostęp w sposób, na jaki z pewnością nie zasługują.

Moje granice mogą się zmienić – z czasem, z wygodą i z przewartościowaniem, ale zawsze będą służyć temu samemu morświnowi – żebym kochał i chronił siebie w sposób, w jaki nikt z zewnątrz tego nie zrobi.

02/04/2024

02.04.2024


Czym jest relaks?
Kiedy jest relaks?
Czy na odpoczynek trzeba zasłużyć?

18/03/2024

Dzień Mózgu

"Ciało odczuwa prawdziwy głód, prawdziwe pragnienie, prawdziwą radość w słońcu i na śniegu, prawdziwą przyjemność wśród zapachu róż czy na widok krzewu bzu; prawdziwą złość, prawdziwy smutek, prawdziwą czułość, prawdziwe ciepło, prawdziwą namiętność, prawdziwą nienawiść, prawdziwy żal. Wszystkie emocje należą do ciała, a umysł zaledwie je rozpoznaje".

D.H. Lawrence

Dziś obchodzimy Światowy Dzień Mózgu
fot Alina Grubniak