Psycholog Szkoły Podstawowej nr 6 w Gorzowie Wlkp.

15/12/2021

używaj mocy słów z rozwagą

06/12/2021

Mikołajki :)

19/11/2021

„Dziecko chce być dobre. Jeśli nie umie – naucz, jeśli nie wie – wytłumacz, jeśli nie może – pomóż! (...)
Jeśli nie potrafię dziecka wychować łagodnym słowem, spojrzeniem i uśmiechem – zawiedzie i ręka, i pas, chociażbym nie żałował”.
/Janusz Korczak

19 listopada - Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Przemocy Wobec Dzieci.

Reaguj.
Nie bądź obojętny na zjawisko przemocy wobec dzieci.
Nie masz w sobie tyle siły, by zareagować sam?
Zadzwon pod nr 112. Udaj się do najbliższego Gops, MOPS, CPS i zgłoś, ze byłeś świadkiem takiego zdarzenia.
Nie odwracaj wzroku.
Reaguj.
Zawsze.

16/11/2021

Przyszedł do mnie dzisiaj z samego rana 💙

10/11/2021

Ważny temat. Do przemyślenia. Do szukania przestrzeni na rozmowe z innymi dorosłymi, a zwłaszcza z dziecmi

Z badań amerykańskiej fundacji Exodus Cry, której misją jest wspieranie osób doświadczających wykorzystania seksualnego przez cyfrowy przemysł pornograficzny wynika, że średnia wieku inicjacji z treściami pornograficznymi wynosi obecnie 𝟭𝟭 𝗟𝗔𝗧. Co więcej, dzieci w wieku 10 lat i mniej odpowiadają za 10% ruchu na stronach pornograficznych. To oznacza np., że najmłodsi w tej grupie wiekowej odwiedzili - na przestrzeni 12 miesięcy - 4,2 MILIARDA razy witrynę Pornhub. Intensywna eksploracja świata cyfrowego pozwala im docierać, często nieintencjonalnie (71% przy pierwszym kontakcie) m.in. do: 


❗materiałów przedstawiających wykorzystywanie seksualne dzieci
❗zbiorowych gwałtów
❗kazirodztwa
❗przemocy
❗rasizmu
❗dyskryminacji ze względu na płeć
❗kultu uprzedmiotowienia ciała i aktów seksualnych
❗...

Nie jest to więc już wyłącznie "jakieś" zjawisko w internecie. Może wreszcie zaczniemy mówić głośno, że mamy do czynienia z kryzysem zdrowia publicznego. Świat cyfrowy spowodował nie tylko to, że pornografia jest dostępna dla dzieci, ale że jest nieunikniona...i w tym kontekście, to jeden z największych eksperymentów socjologicznych w historii ludzkości. Nawet jeśli przysłonimy naszym dzieciom pewne przestrzenie internetu aplikacjami monitorującymi ich działania i blokującymi dostęp do tych treści, czy odkrywając, że nasz jedenastolatek próbował do nich dotrzeć, jesteśmy, jako rodzice, gotowi na rozmowę z nim o pornografii? Czy jesteśmy w stanie uchronić go przed tymi treściami, odtwarzanymi na urządzeniach kolegów? Czy mamy świadomość, że treści te pojawiają się w - z pozoru niewinnych - grach komputerowych, materiałach na Youtube, zamkniętych grupach społecznościowych czy znikających wiadomościach w komunikatorach?

Potrzeba jest nam dziś wszystkim świadomość współodpowiedzialności przemysłu cyfrowego za dobrostan naszych dzieci. Nie po to, by zwalniać z tej roli rodziców, lecz by wymusić na dostawcach treści internetowych społeczną odpowiedzialność ich biznesów i normy etyczne, w których dobro dzieci będzie na pierwszym planie.

❗❗❗Słyszę ostatnio coraz częściej: „Dzieci dziś tak szybko dorastają”. To jest błędna diagnoza. To my popychamy je w dorosłość, umożliwiając im docieranie do treści, do których nie są przygotowane rozwojowo. Zmaganie się z nimi nie przyspieszy ich dorastania, tylko zabierze im dzieciństwo ... a niekiedy także dorosłość.

04/11/2021

Wkurzamy się, gdy coś nie idzie po naszej myśli, w oczekiwanym przez nas tempie, gdy coś lub ktoś nie "chodzi jak w zegarku".

Emocje mają swój czas, swoje tempo, swój "zegarek".

Niewyrażane, tłumione, nienazywane, nieakceptowane zapętlają się w czasie i wyskakują niczym kukułka z zegara dziadka, w najmniej oczekiwanym momencie i w najbardziej nieoczywistej postaci (bóle w ciele, napięcia, choroby, wysypki).

Uporczywe nakręcanie mechanizmu, wieczne majstrowanie i rozkręcanie na części pierwsze, ciągła wymiana śrubek i sprężynek czy w końcu wymiana na nowszy model, nie są tym, czego potrzebują te zegarki.

One mają swój rytm, swoje tempo, ich przyspieszanie może tylko uszkodzić delikatny mechanizm.
Potrzebują najczęściej życzliwej i akceptującej obecności.

To nie zegarek potrzebuje naprawy, tylko zegarmistrz nieco więcej cierpliwości i zaufania❤

02/11/2021

Drobne gesty bliskości :)

18/10/2021

Rozmawiajmy z dziećmi,
Poznawajmy ich perspektywę.
To potrzebne w budowaniu relacji.

- Czy rozmawiał(a) Pan/ Pani z dzieckiem o tym?
- Tak, tłumaczę mu/jej, że....
- Nie, nie o to pytam. Chcę wiedzieć co on/ona o tym myśli? Jak jemu/jej z tym? Czy potrzebuje pomocy?
- No chyba wie, że... w sumie, to nie wiem...

To uproszczony, ale można powiedzieć, że klasyczny dialog z gabinetu. Rodzic, który przychodzi z powodu trudności w relacji z dzieckiem dużo już dziecku powiedział o swojej perspektywie i oczekiwaniach. Zwykle mało wie o perspektywie dziecka i jego potrzebach. Z wielu przyczyn tak jest. Rzadko wynika to ze złej woli rodzica. Po prostu, to ludzkie zakładać, że wiemy co stoi za zachowaniem innego człowieka, zwłaszcza tak bliskiego jak własne dziecko.

Tymczasem prawda o źródłach zachowania dziecka leży często gdzieś z boku. Problemy w relacjach rodzinnych mają często swoje źródło w innych trudnościach dziecka, wynikających z jego funkcjonowania lub mających swe źródło w innych niż rodzinne relacjach.

Wiedzieć co myśli i czuje dziecko oraz czego, z jego perspektywy, potrzebuje to klucz do sukcesu. Do tego potrzebna jest ciekawość. Ciekawość perspektywy dziecka połączona z umiejętnością akceptującego spojrzenia (co wymaga powstrzymania się od zwyczajowego "no coś ty", "przesadzasz", "ale przecież", "to nie tak", "e tam" itp.).

Ciekawość nie potrzebuje tłumaczenia, doradzania, pouczania. Wymaga zainteresowania tym co mówi dziecko, sprawdzania z nim czy dobrze zrozumieliśmy jego słowa ("chodzi ci o to, że", "słyszę, że", "powiedz mi o tym coś więcej") oraz powstrzymania się od wtrącenia swojego "ale..." po przecinku :).

Ciekawość pozwala dziecku uporządkować i zrozumieć co się dzieje. Pozwala mu doświadczyć życzliwego zainteresowania i troski. Pozwala mu poczuć się ważnym i wartościowym pomimo trudności. Buduje wzajemne zaufanie. Na drodze modelowania uczy aktywnego słuchania.

Tłumaczenie tego dziecku nie robi.

Jeśli tłumaczysz dziecku coś po raz setny i to nie działa, to ktoś tu wolno się uczy.... i nie jest to dziecko ;)

Taki żarcik, ale mi pomaga ugryźć się w język.
Jeśli tłumaczenie nie pomaga...zacznij słuchać! - polecam.

Miłego dnia :)

13/10/2021

Ważne!
Zwracajmy uwagę na to co oglądają dzieci.
Dla doroslego może być zabawne i /lub przeslaniem,
A dla dziecka/nastolatka dosłowne.
Obserwujmy, ingerujmy, rozmawiajmy!

Poniżej moje stanowisko w sprawie oglądania przez dzieci serialu Squid Game. Liczę, że trafi na profile szkół, rad rodziców, psychologów i pedagogów szkolnych.

Szanowni Państwo,

Chciałbym Państwa przestrzec przed oglądaniem przez dzieci Squid Game na platformie Netflix. Dla serialu, w którym prezentowane są brutalne sceny przemocy, akty seksualne i samobójstwo, określono granicę 16+. Niestety, z moim informacji wynika, że serial oglądają dzieci nawet w wieku 7 lat.

Popularność produkcji spowodowała, że już pierwsze szkoły na świecie (również w Polsce) raportują o odtwarzaniu przez dzieci gier zespołowych, które zostały użyte w scenariuszu serialu. Problemem bowiem są tutaj nie tylko akty przemocy, ale przesłania, jakie niesie film. Nie ulega wątpliwości, że serial może być interesujący dla osób dorosłych, że dostrzegą oni w nim nawet pozytywne wartości, jednak w przypadku najmłodszych okazuje się, że dominuje jeden przekaz - przemoc jako kara za porażkę. Taka interpretacja wynika przede wszystkim z faktu, że dzieci nie posiadają jeszcze w pełni wykształconych umiejętności oceny ryzyka, emocji i sytuacji oraz przewidywania konsekwencji działań. Doskonale pokazuje to przykład jednej z belgijskich szkół, w której dzieci odtwarzały grę w „światło zielone, światło czerwone”. Z doniesień dyrekcji szkoły wynika, że dzieci, które przegrywały, były bite przez swoich rówieśników. 

Tak rozumiany przez dzieci przekaz o stosowaniu przemocy wobec przegranych w grze, konkurencjach sprawnościowych czy rywalizacji sportowej stoi w całkowitej sprzeczności z wartościami, które wszyscy chcemy dzieciom przekazać - fair play, zdrowego współzawodnictwa, szacunku dla rywala. Stoi też w całkowitej sprzeczności z umiejętnościami, które pragniemy w dzieciach wykształcić - empatii, zarządzania emocjami i zdrowego poczucia własnej wartości.

Dzięki rywalizacji dzieci uczą się przeżywać zwycięstwa i porażki, co stanowi istotny element ich rozwoju w zakresie inteligencji emocjonalnej. Z tego właśnie powodu, jeśli Państwa dzieci obejrzały już ten serial lub zapoznały się z grami, które się w nim pojawiają, porozmawiajcie z nimi na temat aktów przemocy, których doświadczyły, ale także - a może przede wszystkim - o wartościach współzawodnictwa w atmosferze wzajemnego szacunku, atmosferze, w której nie ma miejsca na żaden rodzaj przemocy.

13/10/2021

Najważniejsze potrzeby dziecka.
Jak je pomagasz zaspokoić?
Co jeszcze byloby ważne?

10/10/2021

Dziś Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego. Dbajmy o siebie i o innych!

10 października obchodzimy Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego- i chociaż to trochę sztuczny podział ( wszak zdrowie mamy jedno. Nasza psychika wpływa na nasze ciało, a ciało na naszą psychikę) to warto na chwilę się zatrzymać i zastanowić, jak traktujemy świat emocji, myśli, wewnętrznych doświadczeń...
w domach, w szkołach, w szpitalach ( tutaj mocno myślę np. o wcześniakach, których rodzice nie mogą odwiedzać w szpitalu ze względu na epidemię)
Pamiętajmy- psychika jest ważna. Tak samo ważna jak zdrowie fizyczne. Nie ma jednego bez drugiego.

07/10/2021

Słowa mają moc!
Kierujmy pozytywny przekaz do dzieci, innych dorosłych, do siebie ❤️ 💬

Słowa potrafią być jak parasole...
Potrafią ochronić, być dobre na "trudne" dni. Dodawać sił.
Niby tylko słowa...
Ale jak ważne.
Jak cenne.
Jak wspierające.

Niby tylko słowa, a jak wiele mogą zmienić!

❤🤝❤
Mów bo warto, takie słowa usłyszeć!

06/10/2021

Każdy ma prawo mieć inne zdanie :)
Poznajmy je, zaciekawmy się, a nie od razu krytykujmy czy oceniajmy

To, że się z Tobą nie zgadzam

mamo, tato, siostro, bracie, babciu, dziadku, przyjaciółko, kolego, szefie, pani nauczycielko... (wstaw dowolną osobę)

znaczy tylko tyle, że mam inaczej niż Ty,

mam inny pomysł w tym momencie,

patrzę na to z innej perspektywy,

to, o czym dyskutujemy budzi we mnie inne emocje niż w Tobie,

próbuję zadbać o swoje potrzeby,

daję Ci znać, że przekraczasz moje granice.

To, że się nie zgadzamy nie oznacza, że musimy udowadniać sobie nawzajem racje, przekrzykiwać się, wbijać szpile, robić osobiste wycieczki, analizować poziom inteligencji w rodzinie rozmówcy do siedmiu pokoleń wstecz.

To, że się nie zgadzamy nie oznacza, że musimy ze sobą walczyć na słowa, gesty, miny, że relacja między nami jest zagrożona lub gorszej jakości niż osób, które się zgadzają.

To, że się nie zgadzamy znaczy tylko tyle, że jako ludzie różnimy się.

A różnorodność nie jest zagrażająca, wręcz przeciwnie, wzbogaca życie.

To ciekawe, że mamy różne zdania. Póki potrafimy o tym gadać bez krzywdzenia się nawzajem, nie ma powodów do obaw.

05/10/2021

Każde zachowanie jest informacją o jakichś potrzebach.
Zauważmy je, porozmawiajmy o nich.
Każde zachowanie jest też ćwiczeniem różnych umiejętności na teraz i na przyszłość

Kocham potrzebę łatwości i były momenty w moim rodzicielstwie, że oddałabym wiele za jej zaspokojenie, choćby w podstawowym stopniu.

Bardzo chciałam, by córka współpracowała z tym, co do niej mówię i czego od niej potrzebuję.

Bardzo frustrowałam się, kiedy moje "nie", "poczekaj", "sama to zrobię szybciej", "wychodzimy TERAZ", "zaśnij już" czy "zrób to, o co Cię proszę", spotykało się z niezadowoleniem córki, trzaskaniem drzwiami, powtarzanym 543 razy "ZARAZ"czy padem płaskim na ziemię.

Trudno mi było zaufać, że córka nie robi tego przeciwko mnie, że dba o swoje potrzeby i komunikuje swoje granice, że kiedyś ta współpraca między nami będzie łatwiejsza.

Każdego dnia, każdym takim zachowaniem moje dziecko zapraszało mnie do rozmowy i refleksji nad moimi celami i wartościami.

W co chcę ją wyposażyć na życie?

Jakich jakości chcę więcej w naszej relacji?

Dlaczego tak trudno mi z jej "nie"?

Jak mogę zadbać o swoje potrzeby współpracy, łatwości, bycia słyszaną inaczej niż poprzez narzucanie jej swojego zdania?

Te zaproszenia do refleksji najczęściej kryją się w trudnym dla nas zachowaniu dzieci.

I pewnie łatwiej byłoby nam je przyjąć, gdyby dzieci zapraszały do niej, tak otwartym tekstem jak na grafice.

To jednak nasza rola usłyszeć słowa tego tekstu, kryjące się pod dziecięcym "nie, bo nie", "niiiiieeeee!!!", biciem, krzykiem, wyrywaniem zabawek, bałaganem w pokoju, uwagą w librusie, narzekaniem na głupią siostrę.

I to nasza rola zrozumieć, że nie ma magicznego przycisku, który sprawi, że dzieci, które przez kilka pierwszych lat swojego zycia, były zachęcane do posłuszeństwa i bycia "grzecznymi", po tych 10-15 latach przeistoczą się z automatu w osoby świadome swoich uczuć, potrzeb, granic i wartości, komunikujące się w jasny, nieraniący innych sposób.

Tu i teraz, kiedy mają 2, 5, 8, 11 lat, nasze dzieci w bezpiecznych, domowych warunkach, ćwiczą się i doskonalą w kompetencjach, których życzymy im w dorosłym życiu.

I to się często kłóci z naszą potrzebą łatwości.

28/09/2021

Zachecam do skorzystania z webinarium.
Wystarczy sie tylko zapisać! :)

Jedna bliska mi mama, skomentowała kiedyś tę listę krótko: „Same hity”.

1. Dziecko nie słucha
2. Dziecko bije
3. Dziecko mówi „jesteś głupi/głupia”
4. Dziecko ‘preferuje’ jednego z rodziców
5. Dziecko tarza się po podłodze
6. Dziecko kłamie
7. Rodzeństwo się kłóci
8. Dziecko nie chce odrabiać lekcji
9. Dziecko mówi: „Nie chcę iść do przedszkola”/„Nie chcę iść do szkoły”
10. Dziecko nie chce iść spać
Który numer interesuje Ciebie?

We wtorek 28.09 o 21:00 zapraszam na bezpłatne webinarium, w którym poprzyglądamy się 10 dziecięcym zachowaniom: ich sensowi, możliwym przyczynom i funkcji.

Zapisy: https://gosiastanczyk.pl/jesien/o-co-tu-chodzi/

Tym webinarium rozpoczynamy działania wokół projektu „Webinarowa Jesień", który zacznie się już w październiku.

Zapraszam Was. I mam prośbę o puszczenie informacji o tym spotkaniu w świat. 💌

27/09/2021

Ważny wywiad.
Dla rodziców i nauczycieli.

Dla mnie najwazniejsze fragmenty:
- wyciąganie wniosków, otwartość na potrzeby dzieci i młodzieży
"Złą postawą jest szukanie winnych, ważne, [...] wyciągać wnioski z tego, co się stało. Konieczna jest atmosfera wsparcia. [...] Nauczenie się, jak być otwartym na potrzeby dzieci, na to, co mówią i sygnalizują.

- każdy jest w stanie pomóc i wesprzeć, wystarczy razem być, wysłuchać, zrozumieć, towarzyszyć
" Większość z nas, jeśli doświadczyliśmy choć jednej dobrej relacji w życiu, jest w stanie pomagać poprzez bliskość, wysłuchanie, zrozumienie. Pomaga komunikat: nie wiem, co masz zrobić, ale słyszę cię, jestem z tobą. To, co przeżywasz, faktycznie jest trudne. Nie musimy od razu rozwiązać tego problemu, ale i tak będę z tobą. Twój smutek, lęk jest dla mnie całkowicie zrozumiały. Pozwól, że przejdę go razem z tobą, będę ci towarzyszył."

- ważny jest szacunek i akceptacja dla każdego
" Na poziomie indywidualnym warto kultywować w sobie cnoty współczucia i uważności, otwartości na drugą osobę. Nie musimy zgadzać się ze wszystkim, doceniać wszystkich wyborów innych. Ale musimy pamiętać, że podstawą życia społecznego są wzajemny szacunek i akceptacja."

Czy w danej szkole dojdzie do kolejnego samobójstwa, zależy od tego, czy dorośli będą bardziej uważni na młodych

27/09/2021

Żeby nauczyć dzieci różnych zachowań, wartości nie tylko mówmy im o tym, ale pokazujmy przez swoje działanie.

Dzieci biora przykład z tego, co mówimy i ROBIMY

23/09/2021

SZUKAJMY DOBRYCH SŁÓW .
To one zmieniaja perspektywe.
To one budują dialog i zrozumienie.
To one buduja relacje.