Bliżej siebie - Przestrzeń Terapeutyczna

Bliżej siebie - Przestrzeń Terapeutyczna Terapia dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Prowadzę grupy terapeutyczne jak również indywidualną terapię dla dzieci i młodzieży.

Jestem psychologiem o specjalności psychologia kliniczna, pod koniec szkolenia psychoterapeutycznego w nurcie poznawczo – behawioralnym (CBT). Swoje doświadczenie zawodowe poszerzam uczestnicząc w licznych kursach i szkoleniach dotyczących między innymi terapii dorosłych, dzieci i młodzieży w podejściu poznawczo – behawioralnym, problematyki spektrum autyzmu, seksualności osób niepełnosprawnych oraz pozytywnego podejścia w pracy z zachowaniami trudnymi dzieci i młodzieży. Na spotkaniach indywidualnych i warsztatach wspieram rodziców w pokonywaniu codziennych rodzicielskich wyzwań w duchu pozytywnego rodzicielstwa opartego na bliskości, więzi i dobrej relacji. Pomagam osobom w kryzysie, doświadczającym osobistych trudności. Prywatnie jestem mamą, zakochaną w chustonoszeniu, bliską ideom rodzicielstwa bliskości i pozytywnej dyscypliny.

W wakacje w gabinecie dzieje sie mniej niż zazwyczaj, ale to nie oznacza, że zwalniamy tempo… po prostu wyszliśmy na dwó...
16/07/2025

W wakacje w gabinecie dzieje sie mniej niż zazwyczaj, ale to nie oznacza, że zwalniamy tempo…
po prostu wyszliśmy na dwór i korzystamy z lata!

Trwają półkolonie organizowane we współpracy z Szumi Las dwujęzyczne przedszkole leśne i Z Natury Rzeczy - dzikie harce w naturze z uważnością na ciało i duszę.

W ostatnich dniach w Wiosce Dzikich Dzieci przyroda pokazuje nam swoje wszystkie oblicza – od orzeźwiającego chłodu po ciepło słońca, od burzowych chmur po radość skakania po kałużach.
I właśnie w tym zmiennym rytmie odnajdujemy prawdziwą siłę: czerpiemy z niej pełnymi garściami, pozwalając, by kształtowała nasze doświadczenia.

Ten projekt to przestrzeń, w której łączymy psychoedukację z bliskością natury. Razem z naszą psycholożką Karoliną Firmanty odkrywamy swoje mocne strony, budujemy sieć wsparcia i snujemy marzenia o tym, co przed nami. Działania w plenerze uczą współpracy i współdziałania, wspierając samodzielność i poczucie sprawczości. Do tego codzienna praca z ciałem, pod okiem kolejnego członka naszego zespołu - fizjoterapeutki Edyty Kulmaczewskiej, poprzez techniki mindfulness pomaga nam zakotwiczyć się w tu i teraz, słuchając siebie nawzajem z empatią.

Celebrujemy indywidualność każdej osoby, a jednocześnie czerpiemy energię z bycia częścią tej wyjątkowej społeczności – miejsca, gdzie każdy głos ma znaczenie, a relacje budują trwałe mosty.

Przed nami jeszcze dwa dni, z ekscytacją czekamy co nam przyniosą . 🌿💫

W codziennym biegu łatwo przegapić drobne momenty, które dają radość: ciepło kawy w dłoni, uśmiech kolegi, szum wiatru z...
26/05/2025

W codziennym biegu łatwo przegapić drobne momenty, które dają radość: ciepło kawy w dłoni, uśmiech kolegi, szum wiatru za oknem. Wdzięczność za te chwile to sposób, by każdy dzień był pełniejszy.

Zauważanie małych rzeczy zmienia nasze spojrzenie. Gdy doceniamy zwykłe momenty, umysł uczy się szukać dobra, nawet w trudniejszych chwilach. Eksperci mówią, że takie podejście podnosi nastrój i łagodzi stres, bo skupiamy się na tym, co mamy (Emmons, 2007). Może to zapach porannej herbaty albo żart w wiadomości od przyjaciela? Co dziś wywołało Twój uśmiech? 😊

Prosta praktyka na ten tydzień:
Każdego dnia, np. przy porannej kawie lub przed snem, zapisz lub pomyśl o jednej chwili z dnia, która sprawiła Ci radość. Może to smak śniadania, ciepłe słowo od kogoś albo promień słońca? Zapisz to w notesie, na telefonie lub powiedz sobie: „Doceniam to”. Jak myślisz, co zauważysz po kilku takich dniach? 💬

Wdzięczność to jak kolekcjonowanie małych skarbów – każda chwila jest cenna. Nie trzeba wielkich wydarzeń, by poczuć lekkość. Wierzymy, że te drobne momenty budują wielką różnicę.
Jaką jedną chwilę z dziś chciałbyś docenić? 🌟

Autorka:

🌸 Bliżej Siebie w piątkowym zatrzymaniu!😊 Wdzięczność to magiczne narzędzie, które pomaga dostrzec piękno w codzienności...
23/05/2025

🌸 Bliżej Siebie w piątkowym zatrzymaniu!

😊 Wdzięczność to magiczne narzędzie, które pomaga dostrzec piękno w codzienności. Często dziękujemy za bliskich, dobre chwile czy drobne radości, ale czy pamiętamy, by podziękować sobie?

💙 Dzisiaj chcę Was zaprosić do praktyki wdzięczności za… siebie – za Waszą siłę, wytrwałość i unikalność.

Badania (np. Wood i in., 2010) pokazują, że wdzięczność wobec siebie wzmacnia samoakceptację i poprawia nastrój. Gdy doceniamy własne wysiłki, nasz mózg uwalnia dopaminę – hormon związany z przyjemnością. To jak mały prezent, który dajemy swojemu umysłowi. 😊
Pomyśl: ile razy w tym tygodniu dałeś radę, mimo że było trudno? Może przygotowałeś obiad, choć brakowało Ci energii, albo uśmiechnąłeś się, choć miałeś gorszy dzień?
To wszystko zasługuje na Twoje „dziękuję”!

Prosta praktyka na weekend:

Znajdź 5 minut, by usiąść w spokojnym miejscu. Zamknij oczy i pomyśl o jednej rzeczy, którą w sobie doceniasz. Może to Twoja cierpliwość, kreatywność albo sposób, w jaki troszczysz się o innych. Powiedz sobie w myślach: „Dziękuję, że jestem taki/taka”. Jeśli chcesz, zapisz to w notesie lub na kartce – to wzmocni efekt. Możesz też spojrzeć w lustro i powiedzieć to na głos. Jak myślicie, co poczujecie po takiej chwili wdzięczności za siebie? Napiszcie w komentarzu, co planujecie docenić! 💬

A jeśli czujecie gotowość, podzielcie się wdzięcznością z kimś bliskim. Powiedzcie np. partnerowi czy przyjacielowi, za co w nim jesteście wdzięczni. Badania (Algoe, 2012) pokazują, że takie gesty budują głębsze relacje. Komu chcielibyście powiedzieć „dziękuję” w ten weekend? 😊

Bycie bliżej siebie to także zauważanie własnej wartości. Jesteście wyjątkowi, a każdy Wasz krok – nawet ten mały – to powód do wdzięczności. Jaką jedną cechę w sobie lubicie najbardziej? Podzielcie się w komentarzu – świętujmy siebie razem! 🌟

W poniedziałek wrócę z postem o tym, jak słuchać swoich potrzeb. Dołączcie do praktyki i dajcie znać, jak poszło!

Autorka:

Życie czasem rzuca wyzwania: stres w pracy, trudne rozmowy, uczucie, że stoisz w miejscu. Terapia psychologiczna dla dor...
22/05/2025

Życie czasem rzuca wyzwania: stres w pracy, trudne rozmowy, uczucie, że stoisz w miejscu. Terapia psychologiczna dla dorosłych to przestrzeń, gdzie można zatrzymać się, zrozumieć siebie i znaleźć drogę do spokoju.

Każdy z nas ma chwile, gdy emocje biorą górę – złość, smutek albo niepokój. Terapia to nie tylko rozmowa, ale sposób, by odkryć, co kryje się za tymi uczuciami i jak je oswoić. Może to moment, gdy uczysz się mówić „nie” bez wyrzutów sumienia albo znajdujesz odwagę, by zmienić coś w życiu. Eksperci wiedzą, że takie wsparcie pomaga nie tylko radzić sobie z trudnościami, ale i budować lepsze relacje czy poczucie sensu. Czy jest coś, co chciałb_ś w sobie lepiej zrozumieć? 😊

Wyobraź sobie, że zamiast biec przez życie, dajesz sobie chwilę, by odetchnąć. Terapia to czas, gdy słuchasz siebie – czasem po raz pierwszy od dawna. To szansa, by zmartwienia stały się lżejsze, a Ty mocniejszy. Nie chodzi o wielkie zmiany od razu, ale o małe kroki, które prowadzą do równowagi.

W „Bliżej Siebie” tworzymy miejsce, gdzie dorośli znajdują wsparcie w swoich wyzwaniach – z szacunkiem i bez ocen. Jeśli czujesz, że czas na rozmowę, napisz do nas – pokażemy, jak terapia może pomóc Ci żyć pełniej!

Dla niektórych dzieci szkoła to labirynt: litery się plączą, cyfry nie chcą współpracować, a zadania domowe budzą niechę...
21/05/2025

Dla niektórych dzieci szkoła to labirynt: litery się plączą, cyfry nie chcą współpracować, a zadania domowe budzą niechęć. Terapia pedagogiczna to drogowskaz, który prowadzi do pewności siebie i sukcesów w nauce.

Każde dziecko ma swój rytm uczenia się. Terapia pedagogiczna to wsparcie, które dostrzega te różnice i zamienia trudności w możliwości. Poprzez zabawy, gry i rozmowy dzieci uczą się czytać, pisać czy liczyć w sposób, który do nich pasuje. To nie tylko poprawa ocen – to momenty, gdy dziecko mówi: „Hej, ja to potrafię!”. Eksperci potwierdzają, że takie podejście buduje umiejętności i wiarę we własne siły (Lerner, 2000). Czy Twoje dziecko ma w szkole coś, co wydaje mu się za trudne? 😊

Wyobraź sobie dziecko, które zamiast bać się czytania, z dumą składa pierwsze zdania. Albo takie, które odkrywa, że matematyka może być fajna. Terapia pedagogiczna to miejsce, gdzie takie chwile się zdarzają – krok po kroku, w atmosferze akceptacji. To szansa, by dziecko polubiło naukę i poczuło się w niej dobre.

W Bliżej Siebie tworzymy przestrzeń, gdzie dzieci odkrywają swój potencjał z uśmiechem. Jeśli chcesz pomóc swojemu dziecku w szkolnej podróży, napisz do nas – pokażemy, jak terapia pedagogiczna może zmienić jego świat!
Jaką jedną rzecz w nauce chciałbyś, by Twoje dziecko robiło z radością? 💬

Wady postawy to więcej niż zgarbione plecy – mogą utrudniać naukę, koncentrację, a nawet prace plastyczne! Fizjoterapia ...
20/05/2025

Wady postawy to więcej niż zgarbione plecy – mogą utrudniać naukę, koncentrację, a nawet prace plastyczne! Fizjoterapia pomaga korygować postawę, wspierając dzieci w szkolnych wyzwaniach.

Badania (np. Czaprowski i in., 2017) pokazują, że wady postawy dotyczą nawet 50% dzieci szkolnych, powodując zmęczenie, ból i trudności w nauce. Jak postawa wpływa na szkołę?
Oto przykłady:

1️⃣ Złe ustawienie miednicy a mowa.
Niestabilna miednica (np. przodopochylenie) ogranicza pracę przepony, kluczowej dla oddechu i mowy. To może utrudniać płynność i artykulację. Fizjoterapia, np. ćwiczenia stabilizujące, wspiera oddech i mowę.

2️⃣ Słabe mięśnie core a pisanie/czytanie.
Słaby core (mięśnie brzucha, pleców) powoduje garbienie się, co męczy i zmniejsza precyzję ręki oraz koncentrację. Ćwiczenia typu „mostek” wzmacniają postawę, ułatwiając naukę.

3️⃣ Wysunięta szyja a koncentracja/pamięć.
Postawa „text neck” (głowa do przodu) zmniejsza przepływ krwi do mózgu, co utrudnia koncentrację i zapamiętywanie (Kim i in., 2018). Fizjoterapia, np. rozciąganie karku, poprawia postawę i funkcje poznawcze. Widzisz u dziecka pochyloną głowę nad telefonem? 😊

4️⃣ Słabe barki a prace plastyczne.
Niestabilne barki (np. z powodu zgarbienia) ograniczają precyzję ramion, utrudniając rysowanie czy wycinanie. Ćwiczenia wzmacniające barki, jak unoszenie ramion, pomagają w zadaniach manualnych. Jak dziecko radzi sobie z plastyką? 💬

Fizjoterapia to wsparcie w korekcji postawy i budowaniu pewności siebie. Proste ćwiczenia, jak balansowanie czy zabawy ruchowe, mogą zmienić wiele!

Co możesz zrobić?

Zauważasz u dziecka asymetrię, ból lub trudności w nauce? Skonsultuj się z fizjoterapeutą.

Nasze terapeutki w „Bliżej Siebie” z pasją wspierają dzieci w poprawie postawy i pokonywaniu szkolnych wyzwań. Skontaktuj się z nami, by umówić konsultację i zobaczyć, jak fizjoterapia może pomóc Twojemu dziecku!

😊 W zeszłym tygodniu rozmawialiśmy o wdzięczności – dziękujemy za Wasze komentarze i historie o tym, za co jesteście wdz...
19/05/2025

😊 W zeszłym tygodniu rozmawialiśmy o wdzięczności – dziękujemy za Wasze komentarze i historie o tym, za co jesteście wdzięczni! 💙
Czy zapisaliście swoje trzy rzeczy w weekend? A może podziękowaliście komuś bliskiemu?
Podzielcie się w komentarzu, jak Wam poszło – Wasze refleksje są dla mnie inspiracją!

Dzisiaj chcemy Wam opowiedzieć, jak małe nawyki, takie jak praktykowanie wdzięczności, mogą prowadzić do wielkich zmian w naszym życiu. Czy wiecie, że regularne drobne działania zmieniają sposób, w jaki działa nasz mózg? Badania (np. Duhigg, 2012, „Siła nawyku”) pokazują, że nawyki to pętle w naszym umyśle: wyzwalacz (np. wieczorna chwila spokoju), działanie (zapisanie trzech rzeczy, za które jesteśmy wdzięczni) i nagroda (poczucie spokoju, radości). Z czasem takie pętle stają się automatyczne, a nasz mózg zaczyna szukać więcej powodów do radości.

Wdzięczność to tylko jeden z takich nawyków. Innym może być 5-minutowa medytacja, zapisanie jednej miłej rzeczy o sobie samym albo krótki spacer, by oczyścić głowę. Co ciekawe, badania (Seligman, 2005) pokazują, że regularne praktykowanie pozytywnych nawyków zwiększa poczucie szczęścia i zmniejsza objawy stresu nawet po kilku tygodniach. To jak sadzenie małych nasion, które z czasem rosną w piękne drzewa. 🌳

Mały krok na ten tydzień:

Wybierz jeden prosty nawyk, który chcesz wypróbować. Może to być zapisanie jednej rzeczy, za którą jesteś wdzięczny, zanim pójdziesz spać. Albo powiedzenie sobie: „Daję radę” przed lustrem rano. A może 2 minuty głębokiego oddychania, gdy czujesz napięcie?
😊 Co wybierasz? Napisz w komentarzu, jaki nawyk chcesz wprowadzić i dlaczego – razem łatwiej się motywować! 💬

Bycie bliżej siebie to właśnie takie małe kroki – nie trzeba wielkich rewolucji, by poczuć zmianę. Jak myślicie, jaki jeden nawyk mógłby najbardziej wpłynąć na Wasz dzień? A może macie już taki, który działa? Podzielcie się swoimi sposobami! 🌟

W piątek wrócę z postem o tym, jak radzić sobie z trudnymi dniami, więc bądźcie z nami!

autorka:

W poniedziałek pytaliśmy, za co jesteś wdzięczny. Wasze komentarze były piękne – od wdzięczności za bliskich, przez drob...
16/05/2025

W poniedziałek pytaliśmy, za co jesteś wdzięczny. Wasze komentarze były piękne – od wdzięczności za bliskich, przez drobne radości jak poranna kawa, po momenty spokoju w zabieganym dniu. Dziękuję, że dzielicie się swoimi historiami, bo to buduje naszą społeczność! 💙

Czy wiecie, że praktykowanie wdzięczności może zmienić sposób, w jaki postrzegamy świat? Badania (np. Emmons i McCullough, 2003) pokazują, że regularne zapisywanie rzeczy, za które jesteśmy wdzięczni, zwiększa poziom serotoniny – hormonu szczęścia. Gdy skupiamy się na pozytywnych chwilach, nasz mózg uczy się dostrzegać więcej dobra, nawet w trudnych momentach. To jak trening umysłu, który pomaga budować odporność psychiczną. Co więcej, wdzięczność aktywuje obszary mózgu związane z nagrodą i pozytywnymi emocjami, jak kora przedczołowa (badania Fox i in., 2015). Brzmi niesamowicie, prawda? 😊

Ale wdzięczność to nie tylko nauka – to sposób, by być bliżej siebie i innych. Kiedy zapisujesz, za co jesteś wdzięczny, zatrzymujesz się na chwilę. Dajesz sobie przestrzeń, by zauważyć, co w Twoim życiu jest cenne. Może to uśmiech dziecka, wsparcie przyjaciela, a może fakt, że dzisiaj wstałeś z łóżka, mimo że nie było łatwo? Każda taka myśl to krok ku lepszemu samopoczuciu.

Prosty eksperyment na weekend:

Spróbuj przez sobotę i niedzielę zapisać codziennie 3 rzeczy, które sprawiły Ci radość lub za które jesteś wdzięczny. To może być coś dużego, jak sukces w pracy, albo drobiazg, jak smak ulubionej herbaty czy piękny zachód słońca.
📝 Nie musisz mieć specjalnego notesu – wystarczy kartka, telefon, a nawet myśl w głowie. Ważne, by się zatrzymać i docenić.

Jak myślicie, co może się zmienić po takim dwudniowym ćwiczeniu? Może poczujecie się lżej? A może zauważycie coś nowego w swoim życiu? Napiszcie w komentarzu, co planujecie zapisać lub jak wdzięczność wpływa na Wasz dzień! 💬

A jeśli chcecie pójść o krok dalej, spróbujcie powiedzieć „dziękuję” komuś bliskiemu. Badania pokazują, że wyrażanie wdzięczności wzmacnia relacje i sprawia, że czujemy się bardziej połączeni. Komu chcielibyście podziękować w ten weekend? 😊

W poniedziałek wrócę z postem o tym, jak małe nawyki, jak wdzięczność, budują wielką zmianę. Dołączcie do eksperymentu i dajcie znać, jak Wam poszło! 🌟 ̨czności

Autorka

Rodzicielstwo z bliska 🔍Empatia w rodzicielstwie to dostrzeganie uczuć i potrzeb dziecka z szacunkiem, bez oceniania teg...
15/05/2025

Rodzicielstwo z bliska 🔍

Empatia w rodzicielstwie to dostrzeganie uczuć i potrzeb dziecka z szacunkiem, bez oceniania tego, co przeżywa. To szczera komunikacja, która zauważa rzeczywistość: widzimy, co dziecko czuje, i odpowiadamy z troską, uwzględniając także własne potrzeby. Permisywizm również płynie z miłości, ale różni się w sposobie reagowania – dziecko otrzymuje niemal nieograniczoną swobodę, a granice stają się niemal niewidoczne.

W empatycznym podejściu wsłuchujemy się w dziecko, ale pozostajemy przewodnikiem. Zauważamy jego złość czy radość, mówiąc: ‘Widzę, jak bardzo jesteś poruszony’, i oferujemy wsparcie, które uczy zasad społecznych. Stawiamy granice z łagodnością, dbając o to, by dziecko rozumiało, że jego potrzeby są ważne, ale współistnieją z potrzebami innych. Jesteśmy obecni, ale nie rezygnujemy z roli lidera, który kieruje z miłością, pomagając dziecku odnajdywać się w świecie relacji.

Permisywizm z kolei często skupia się wyłącznie na potrzebach dziecka, minimalizując ramy. Z troski o jego wolność możemy unikać granic, wierząc, że każda zasada ogranicza jego rozwój. To postawa, w której dziecko ma przestrzeń na wszystko, co czuje i chce, a rodzic wycofuje się z roli przewodnika, by nie naruszyć jego swobody. Choć intencja jest pełna miłości, brak granic może sprawić, że dziecko czuje się mniej pewne, a rodzic traci energię, starając się sprostać wszystkim jego pragnieniom.

Obie drogi zaczynają się od chęci zadbania o dziecko, ale różnią się w efektach. Empatia buduje więź, w której potrzeby wszystkich są zauważane, a granice wspierają rozwój. Permisywizm daje wolność, ale czasem zostawia dziecko bez drogowskazów. Z ciekawością pomyślcie: jak wyglądają Wasze wybory w rodzicielstwie? Jak dostrzegacie potrzeby dziecka, zachowując swoją rolę?

Jak rozumiecie empatię i swobodę w swoim rodzicielstwie? Co pomaga Wam być liderem? Podzielcie się w komentarzu! # ̇ejsiebie

autorka:

Adres

Granica

Telefon

606-698-325

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Bliżej siebie - Przestrzeń Terapeutyczna umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Bliżej siebie - Przestrzeń Terapeutyczna:

Udostępnij

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram

Kategoria