Sylwia Mączewska - psycholog

Sylwia Mączewska - psycholog konsultacje psychologiczne/psychoterapia

08/07/2022

Naszym zadaniem nie jest powtarzanie naszym dzieciom w kółko, jakie są piękne, doskonałe, silne, tylko mówienie:

27/06/2022

Kilka lat temu spotkałem kobietę kompletnie zrozpaczoną zachowaniem jej ośmioletniego syna. „Jest pełen gniewu, wybucha nagle bez powodu, atakuje swojego brata i nie da się z nim rozmawiać. Co można zrobić? Dłużej tego nie wytrzymam!”

Nie wiedziałem, co zrobić, więc zapytałem ją, co czuje, gdy syn traci panowanie nad sobą.
– Jestem zrozpaczona, bezradna. Przeraża mnie to.
– A co ty wtedy robisz?
– Próbowałam wszystkiego: tłumaczyłam, krzyczałam, groziłam, karałam, rozpaczałam i wychodziłam z domu. Nic nie pomaga.
– A kiedy jesteś w tym stanie, a syn wybucha, czego ty chcesz?
– Chcę tylko jego dobra.
– Czego naprawdę chcesz?
– Zrozumieć go.
– Nie. Tak naprawdę. Co jest twoim prawdziwym życzeniem, tym, którego nie przepracowałaś?
– Dobrze, co mam powiedzieć?! Że nie mam do niego siły? Że chcę
tylko, żeby zszedł mi z oczu?! Żeby się wreszcie zmienił, stał się innym dzieckiem, z którym jest łatwo?! Proszę bardzo, tego chcę! – powiedziała i spojrzała na mnie piorunującym wzrokiem.

– Bardzo dziękuję! – odparłem. – Teraz możemy zacząć.

Teraz, gdy pozwoliłaś sobie na uczucia, możesz zacząć słuchać swojego dziecka, pozwolić mu czuć, cokolwiek czuje, przez cały czas, bez osądzania go.

W tej chwili pozwoliłem sobie zadać następne pytanie. To, które
najbardziej boli i najbardziej uzdrawia.
– Powiedzmy, że taki pozostanie: gniewny, wybuchowy i agresywny.
Powiedzmy, że się nie zmieni. Nadal go chcesz? Czy jesteś w stanie go kochać?
Zamilkła na moment. Widać było, że bardzo cierpi.

Po kilku chwilach milczenia odparła, że tak. I czułem, że inaczej niż w przypadku wielu rodziców, którzy bez wahania deklarują, że zawsze kochali i będą kochać swoje dzieci – jej odpowiedź była głęboka i szczera. Nowa odpowiedź.

Nie możemy tak naprawdę słuchać naszych dzieci, jeśli chcemy, aby się zmieniły. Jeśli tego oczekujemy, nie możemy nawet spotkać się z nimi. Ponieważ ktokolwiek jest tu teraz z nami, ktokolwiek patrzy nam w tym momencie w oczy, jeszcze się nie zmienił. I czy chcemy tego czy nie, tylko z nim możemy się w tej chwili spotkać.

------------------
tydzień z książką "Cud rodzicielstwa", Shai Orr

📘 książka ---> https://bit.ly/Cud_Rodzicielstwa
📱 ebook ---> https://bit.ly/Cud_Ebook
🎧 audiobook ---> https://bit.ly/Cud_Rodzicielstwa_Audiobook

01/06/2022

Czego naprawdę boją się lęki?

1. Lęki najbardziej boją się Twojej odwagi, ale nie na zasadzie weź się w garść, tylko tak zwanej ekspozycji. Jest to systematyczne wstawianie się na bodziec lękowy o coraz większym natężeniu. W ten sposób, przez spowszednienie bodźca, niweluje się nieadekwatne poczucie zagrożenia. Unikanie bodźców powodujących lęk podtrzymuje fobie, a Twoja odwaga i świadomość zmniejsza ją.

2. Relaksacji. Im bardziej skupiasz się na „tu i teraz” tym mniejsza szansa, że lęk Cię pochłonie. Warto zacząć od oddechu. Swobodny i głęboki oddech pozwala na osadzenie się w sobie w danej chwili, a „dana chwila” za zwyczaj jest komfortowa i przyjemna. Lęk ma cię w sidłach kiedy jesteś w biegu i nie możesz się zatrzymać i odpocząć.

3. Lęk karmi się brakiem ruchu i rekreacji. Jednym z ważniejszych elementów zapobiegających lękom jest systematyczne uprawianie sportu, który sprawia nam przyjemność.

4. Lęki boją się skutecznego wyrażania emocji. Wyrażanie emocji pozwala Ci w pełni przeżywać obecną chwilę, i nie dają lękowi podstaw do zagnieżdżania się w ciele.

5. Lęki bardzo boją się Twoich zasobów i talentów. Wysokie poczucie wartości i kontakt ze swoimi zasobami są niezwykle istotnym elementem profilaktyki antylękowej. Lęki karmią się Twoją negatywną opowieścią o sobie i o „strasznym świecie”, ale nie mają szans wobec Twoich doświadczeń radzenia sobie, które już masz.

Zapraszamy do zapoznania się z całym materiałem o lękach napisanym przez Wojtka Wychowańca na naszym blogu -> https://thepresja.pl/2022/05/31/czego-boja-sie-leki/

Daj znać w komentarzu jakie są Twoje doświadczenia z lękiem :)

26/05/2022

„Jeśli robisz wszystko, co możesz, by wspomagać osobisty rozwój swego potomka, przygotuj się na to, że będziesz musiał radzić sobie z niepokojącymi skutkami tego rozwoju. Jeśli Twoje dzieci w ogóle siebie odnajdą, to nie zadowolą się, dopóki nie odnajdą całych siebie, a to będzie obejmowało zarówno agresję i niszczycielskie elementy destrukcyjne, jak i elementy, które określamy jako miłosne. Nastąpi długa szarpanina, którą musisz przeżyć. Przy niektórych dzieciach będziesz miał szczęście i twoje zabiegi szybko pomogą im używać symboli, bawić się, marzyć, być twórczymi w satysfakcjonujący sposób, ale mimo wszystko droga, jaka do tego prowadzi, może być wyboista. I zawsze będziesz popełniał błędy, które będą spostrzegane i odczuwane jako fatalne, a twoje dzieci będą chciały sprawić, byś czuł się odpowiedzialny za porażki, nawet za te, za które w rzeczywistości nie odpowiadasz. Nagrodą będzie dla ciebie bogactwo, jakie się stopniowo wyłoni z osobistego potencjału danego chłopca czy danej dziewczyny. Jeśli ci się uda, musisz być przygotowany na zazdrość, jaką będziesz czuł wobec dzieci, które mają lepsze warunki do osobistego rozwoju, niż ty miałeś. Poczujesz się nagrodzony, jeśli pewnego dnia córka poprosi cię, byś został z jej dziećmi, wykazując w ten sposób, iż myśli, że możesz to dobrze zrobić; albo jeśli twój syn będzie chciał być taki jak ty pod jakimś względem lub zakocha się w dziewczynie, która i tobie by się podobała, gdybyś był młodszy. Nagrody przychodzą n i e w p r o s t. I oczywiście musisz zdawać sobie sprawę z tego, że nikt ci nie podziękuje."

- D.W. Winnicott, „Dom jest punktem wyjścia”
Fot. Sandra Ventura

21/05/2022

"- Dzisiaj był Trudny Dzień - powiedział Puchatek.

Przerwał.

- Chcesz o tym porozmawiać? - zapytał Prosiaczek.

- Nie - odpowiedział Puchatek po chwili - Nie, nie wydaje mi się.

- W porządku - powiedział Prosiaczek, po czym podszedł i usiadł obok przyjaciela.

- Co robisz? - zapytał Puchatek.

- Właściwie to nic - odpowiedział Prosiaczek - Po prostu wiem jak to jest mieć Trudny Dzień. Ja też często nie lubię o tym mówić podczas mojego Trudnego Dnia.

- Ale wiem też - ciągnął dalej Prosiaczek - że Trudne Dni są znacznie łatwiejsze, gdy wiesz, że masz obok kogoś bliskiego. A ja zawsze będę tutaj dla ciebie Puchatku.

I jak tak Puchatek siedział, przepracowując w głowie swój Trudny Dzień, podczas gdy obok w ciszy siedział Prosiaczek, machając swoimi krótkimi nóżkami... pomyślał, że jego najlepszy przyjaciel nigdy nie miał więcej racji."

12/05/2022

Tak wygląda życie. Jest w nim miejsce na okrzyki radości, owacje na stojąco, świętowanie, ale także na chowanie się pod kocem, łzy pod prysznicem, zaciśnięte szczęki, żałobę. Nie inaczej jest w rodzicielstwie. Podejmowane decyzje raz będą przynosiły nam zadowolenie, radość i satysfakcję, a naszym dzieciom dodawały siły, pewności siebie, wspierały ich poczucie wartości. Innym razem nasz żal, smutek, zniecierpliwienie, bezradność przełożą się na ich niepewność. Rodzicielstwo to setki pytań, na które czasem znajdujemy odpowiedź, a czasem pozostają one niewiadomą...

04/05/2022

„Kazali nam wierzyć, że miłość, ta prawdziwa, zjawia się tylko jeden raz w życiu i do tego zazwyczaj przed trzydziestym rokiem życia.
Nie powiedziano nam, że miłość nie jest sterowana i nie przychodzi w ściśle określonym czasie.

Kazali nam wierzyć, że każdy z nas jest połówką pomarańczy, że życie ma sens tylko wtedy, gdy znajdziemy tę drugą połowę. Nie powiedziano nam, że rodzimy się w całości, że nikt w naszym życiu nie zasługuje na to, by nieść na swoich barkach odpowiedzialność za dopełnienie naszych braków: rozwijamy się w sobie. Jeśli jesteśmy w dobrym towarzystwie, to jest to po prostu przyjemniejsze.

Kazali nam uwierzyć w formułę 'dwa w jednym': dwoje ludzi, którzy myślą tak samo, zachowują się tak samo, że jedynie tak to działa. Nie powiedziano nam, że to ma swoją nazwę: anulowanie siebie; że jedynie osoby o własnej osobowości mogą budować zdrowe związki.

Kazali nam wierzyć, że małżeństwo jest koniecznością i że pragnienia 'nie o czasie' muszą być stłumione. Wmówili nam, że piękni i szczupli są bardziej kochani, że ci, którzy uprawiają mało seksu są zacofani, a ci, którzy uprawiają go zbyt wiele nie są wiarygodni.

Kazali nam wierzyć, że istnieje tylko jeden przepis na szczęście, taki sam dla wszystkich, i ci, którzy starają się go ominąć, skazani są na marginalizację. Nie powiedziano nam, że ten przepis nie działa, frustruje ludzi, alienuje ich i że istnieją inne alternatywy.

Ach, nie powiedzieli nam nawet tego, że nikt nigdy nam tego nie wyjaśni. Każdy z nas odkryje to na własną rękę.”

John Lennon
Obraz: Pilar Baez

05/04/2022

"(...) rozwój polega na byciu dobrym człowiekiem. Ja w każdym razie wierzę w to, że lepiej być dobrym, tak jak lepiej być ufnym niż podejrzliwym, współczującym niż niewzruszonym, nawet jeśli przez to człowiek się czasem zawiedzie. Bo ufność, dobro otwierają na świat i ludzi".

- Bogdan de Barbaro
Fot. Bogdan De Barbaro wraz z córką w obiektywie Agaty Grzybowskiej

02/04/2022

"Nie ma ludzi zamkniętych... są niewysłuchani."

- Tomasz Zieliński

08/03/2022

Abraham Maslow w latach 40-tych stworzył hierarchię potrzeb człowieka, którą później ubrano w schemat piramidy.

Na niższych poziomach znajdują się największe i najbardziej podstawowe potrzeby. Dolne zajmują te fizjologiczne np. jedzenie, woda, tlen, potrzeby seksualne, brak napięcia, sen. Jeśli one są zaspokojone, w następnej kolejności jest potrzeba bezpieczeństwa, a dalej przynależności.

W obecnej sytuacji wielu Polaków skupia się głównie na pomocy uchodźcom w zakresie pożywienia oraz miejsca do spania, możliwości skorzystania z prysznica. Jednak należy pamiętać, że kolejnym krokiem będzie realizacji potrzeby bezpieczeństwa, w tym znalezienia pracy zarobkowej. Dopiero potem można rozważać kwestie przynależności do grup rówieśniczych, klubów sportowych czy kulturalnych.

Dlatego psychologowie ostrzegają, że pomoc uchodźcom to nie kilkunastodniowy sprint, ale raczej maraton. Miejmy nadzieję, że gdy opadną emocje, Polacy nadal będą z takim samym entuzjazmem i współczuciem podchodzić do ukraińskich gości.

04/03/2022

Pierwszą reakcją na nagłą utratę i rozpad świata jest szok.

Szok jest reakcją neurofizjologiczną. To naturalna reakcja organizmu na utratę poczucia bezpieczeństwa, destabilizujące warunki i traumę. Osoby doświadczające szoku nie potrzebują psychoterapii (być może przyjdzie na nią pora), ale wsparcia interwencyjnego i pomocy psychologicznej, która ma swoje ramy i warto te ramy znać.

W sytuacji dużej straty, życiowej katastrofy, żałoby, w pierwszym momencie, rozpadowi ulega funkcja ego, czyli funkcja, która odpowiada za zaspokajanie podstawowych potrzeb, decyzyjność, wpływanie na życie poprzez wybór i intencjonalność działań. W normalnych warunkach dzięki tej funkcji osoba miała dostęp do poczucia sprastwa w życiu - w swoich obszarach wpływu - mogła te obszary dostrzegać, rozpoznawać i zaspokajać swoje potrzeby. W stanie szoku ta funkcja się rozpada. Oznacza to, że osoby zapominają o sobie, o swoich potrzebach, mają poczucie destabilizacji, rozpadu i utraty siebie, utraty poczucia jakiegokolwiek wpływu, mogą nie wiedzieć, kim są. A w sytuacji, gdy muszą np. opiekować się swoim dzieckiem, działają na tzw. autopilocie, aby zaspokoić podstawowe potrzeby dziecka. To wszystko jest normalną reakcją na nienormalną sytuację.

Dlatego podstawowym zadaniem na samym początku jest wspieranie funkcji potrzeb poprzez łagodne przypominanie o nich, nawiązywanie do nich w formie pytania o sen, jedzenie i inne podstawowe, rutynowe czynności i rzeczy. Bardzo istotne jest w takim wsparciu to, że nie wolno pomylić go z kontrolą i narzucaniem swojej woli. Nie pomagamy na siłę, nie wywieramy presji, bo wtedy taka pomoc może się stać przemocą.

Najbezpieczniejszą formą jest regularne pytanie o potrzeby, wtedy osoba wspierająca niejako podtrzymuje na jakiś czas funkcję ego swoją uważną obecnością, która rozpadła się w wyniku dramatycznych wydarzeń. Oraz obecność, która pomieszcza zmienne, nagłe i trudne emocje.

To ważny proces i moment, ponieważ odbudowa tej funkcji i towarzyszenie, umożliwia w późniejszym czasie głębsze skontaktowanie się ze swoimi emocjami i przeżywanie kolejnych warstw doświadczenia utraty dotychczasowego życia.

Celem pomocy jest taki rodzaj wsparcia i towarzyszenia, aby osoba w szoku powoli odzyskiwała dostęp do funkcji wspierania siebie samej w podstawowych sprawach, aby zaczynała dostrzegać, po jakimś czasie, swoje obszary sprawczości. Wymaga to czasu, łagodności i cierpliwości, akceptacji tempa i jego zmienności oraz uważności na granice - swoje i osoby, którą wspieramy, aby chęć pomocy nie stała się narzucającym wsparcie zniewalaniem, bo niesie to ryzyko powielenia traumy.

Najważniejsze w tej sytuacji jest potrzeba osoby, która sięga po wsparcie, a nie potrzeba pomagania osoby pomagającej. I to jest jeden z najważniejszych punktów wyjściowych do pomagania. Wtedy taka relacja ma bezpieczny grunt, na którym można budować podstawowe zaufanie. W odwróconej kolejności może się stać nadużyciem, więc warto mieć świadomość swoich intencji i własnych potrzeb, gdy jesteśmy w relacji "pomocowej".

I jeszcze to, że najbardziej pomagamy wtedy, gdy pozostajemy przy sobie (co w obecnej sytuacji może być wyzwaniem). Jednak wtedy druga strona naturalnie czerpie z naszego bycia przy sobie i to jest podstawą, aby i ona mogła zacząć stawać przy sobie i skontaktować się ze swoimi zasobami.

💙💛

26/02/2022

Tak, będzie nam smutno nad tym pączkiem, będziemy rozmawiać o lecących rakietach i różanym nadzieniu. Bo mamy tylko to, co dziś i to 'dziś' trzeba oswoić - mówi dr psychologii Ewa Woydyłło-Osiatyńska.

25/02/2022

W momencie realnego obiektywnego strachu najbardziej humanistycznym sposobem jest przełożenie lęku na działanie. Każdy na swoim polu. Można iść na dłuższy spacer z dzieckiem, zadzwonić do starszej cioci, która też się boi, i powiedzieć: 'Przyjdź do nas na kolację', czy dołączyć do ludzi prowadzących akcje pomocy narodowi ukraińskiemu.

-Ewą Woydyłło-Osiatyńska

__________________________
Jeśli zastanawiasz się, jak możesz pomóc Ukraińcom w tej ciężkiej sytuacji, poniżej lista potwierdzonych zbiórek:

Solidarni z Ukrainą - https://pomagam.pl/solidarnizukraina
- zbiórka organizowana przez Pomagam.pl.

Zbiórka Fundacji Siepomaga
https://www.siepomaga.pl/ukraina?utm_source=google&utm_medium=cpc&ts=adw-pomocukrainie&gclid=Cj0KCQiAmeKQBhDvARIsAHJ7mF7wlMpqeSUFTyjnYKbXkE2BY71OgCrrHK0obFe383ARTII9Xzqi4kQaAoTmEALw_wcB

Polska Akcja Humanitarna: https://www.pah.org.pl/wplac/?form=ukraina

Unicef
https://unicef.pl/chce-pomoc/nasze-akcje/pomoc-dla-ukrainy

Caritas
https://caritas.pl/

Fundacja Świętego Mikołaja
https://mikolaj.org.pl/ukraina/ ://mikolaj.org.pl/ukraina/

Come back alive
https://savelife.in.ua/en/donate/
(współpracuje bezpośrednio z dowództwem i personelem jednostek wojskowych, kupując kamery termowizyjne na podczerwień, gogle noktowizyjne, hemostatyki itp.)

Army SOS
https://armysos.com.ua/pomoch-armii
(zarządza zakupami niezbędnej amunicji, osłon, urządzeń łączności i rozpoznania itp. oraz dostarcza wszystkie towary bezpośrednio)

Szpitalnicy https://www.facebook.com/hospitallers/posts/2953630548255167
(pracują bezpośrednio na froncie)

Skrzydła Feniksa http://wings-phoenix.org.ua/en/about-fund/ (odpowiednie wyposażenie i umundurowanie, osobista ochrona nieśmiercionośna, niezbędne leczenie rannych żołnierzy oraz remonty budynków wykorzystywanych przez armię)

Ukraiński Ruch Kobiet Weteranek https://www.uwvm.org.ua/?page_id=3437&lang=en
(konsolidacja kobiet weteranek, m.in. organizuje przygotowanie do działań w sytuacjach kryzysowych i obronnych)

Vostok SOS https://vostok-sos.org/pidtrymaty/donation/ (zbieranie funduszy na różne potrzeby armii)

Voices of children
https://voices.org.ua/en/
(organizacja wspierająca dzieci skrzywdzone wojną)

07/02/2022

Przynajmniej 600 tys. dzieci w Polsce ma zaburzenia psychiczne i potrzebuje pomocy specjalisty.

03/02/2022

Zgadzacie się?🤔

24/01/2022

Uczucia są nieodłączną częścią naszego życia.
Jak wiemy - nie ma uczuć dobrych i złych. Każde mamy prawo czuć.
To ważne, by je rozpoznawać, rozumieć i akceptować.
Czasami nawet dla nas- doświadczonych dorosłych bywa to trudne.
Dzieci potrzebują w tym obszarze szczególnego wsparcia, uważności, cierpliwości i wiedzy.

🤍 Jak w tym wspierać?
Bardzo ważna jest tutaj nasza wspierająca, empatyczna postawa, akceptująca wszystkie emocje.
Gdy pokazujemy dzieciom „wszystkie emocje są ważne, naturalne”, dzieci się tego uczą i w to wierzą.
Oswajają się z nimi i to otwiera drogę do zdrowego przeżywania emocji, czerpania z emocji oraz wypracowania kompetencji radzenia sobie.
Ważne, by nazywać emocje i pokazywac ich rolę w naszym życiu:
"Widzę, że ci smutno. Kiedy stracimy coś ważnego, przychodzi do nas smutek i pomaga nam się pożegnać..."
"Kiedy natrafiamy na jakąś przeszkodę, czujemy złość. Twoja złość daje Ci teraz siłę, byś spróbował pokonać tę przeszkodę raz jeszcze..."

Gdy ZAPRZECZAMY, mówimy „Nie wolno się złościć. To brzydko”, krzyczymy na dziecko, wpędzamy w poczucie winy - dokładamy kolejne trudne doświadczenie, co powoduje nasilenie trudnych w przeżywaniu emocji.
Gdy zaprzeczamy uczuciom „No weź! Nie ma się czego bać!” - pozostawiamy dziecko w poczuciu niezrozumienia i bezsilności (nasze emocje nie działają na przycisk i komunikat „Nie bój się” nie wyłącza strachu).
Tworzymy także podział emocji na te „dobre” i „złe”.
A jeżeli coś jest „złe”, dziecko naturalnie tego unika.
I tu mamy prostą drogę do tłumienia…

➡ Niezwykle istotne jest także wspieranie rozwoju emocjonalnego dziecka poprzez codzienne rozmowy o emocjach, modelowanie nazywania uczuć i sposobów radzenia sobie z nimi, czytanie bajek o uczuciach, czy zabawy z uczuciami w tle.
Tu oczywiście zachęcam Was do zapoznania się z materiałami na blogu oraz z e-bokiem „Czuję! Karty pełne uczuć” (o którym wspomniałam wczoraj i wspomnę trochę jutro)
https://dzieciecapsychologia.pl/sklep/czuje-karty-pelne-uczuc/

🤍 Dlaczego to ważne? 🤍
„Nie nauczysz dziecka zachowywać się lepiej, sprawiając, że czuje się gorzej. Gdy dziecko czuje się lepiej, zachowuje się lepiej”.

Akceptująca postawa - to wsparcie w przeżywaniu emocji i przekaz „To ok czuć emocje- są one naturalne”. Pokazanie "Jestem przy Tobie, gdy Ci trudno. Rozumiem Cię"

Nazywanie emocji - to wsparcie w zrozumieniu przez dziecko tego, co przeżywa.

Modelowanie przeżywania wszystkich emocji i sposobów radzenia sobie z nimi
pozostawia przekaz:
„Rodzic (najważniejszy dorosły w moim życiu- mój wzór) czuje wszystkie emocje i to ok” oraz pokazuje różne strategie radzenia sobie z emocjami.

Codzienne rozmowy i zabawy wspierające rozwój emocjonalny dziecka = pomagają nabywać kompetencje emocjonalne, samodzielnie rozpoznawać stany emocjonalne, rozumieć przez dziecko, co się z nim dzieje.

To niezbędne umiejętności i wsparcie, które otwierają przestrzeń do nauczenia się zdrowego wyrażania i radzenia sobie z doświadczaniem trudnych emocji ("obszar zachowania").

Bądźmy blisko.
Wspierajmy dzieci w byciu blisko emocji.
To ważne.
💛

13/01/2022

„Na każdym etapie życia stawanie się sobą polega na pozbawianiu się umniejszonych lub wyidealizowanych wersji siebie i innych osób oraz relacji - na rzecz tych prawdziwych, realistycznych. Wymaga ponownego poradzenia sobie z marzeniami, wyborami i nadziejami zarówno własnymi, jak i narzuconymi. Trzeba pogodzić się z utratą niektórych okazji i niewybranych dróg. Gdy młody człowiek musi jednocześnie iść naprzód i rezygnować z czegoś, rodzą się bolesne konflikty. Ludzie mierzą się z tego rodzaju trudnościami w każdym wieku, jednak te najbardziej bezwzględne i nieuniknione pojawiają się w momentach istotnych zmian życiowych. (…) Utraty wystawiają nas na próbę zdolności przeżywania żałoby, odczuwania skruchy, winy, wdzięczności i podejmowania odpowiedzialności.”

Margot Waddell „Światy wewnętrzne”
fot Daniela Cuevat

28/12/2021

A Ty jak "dbasz o siebie"?

Adres

On-line, Kościuszki 22
Kościuszki
87-600

Godziny Otwarcia

Wtorek 08:00 - 20:00
Środa 08:00 - 20:00
Czwartek 08:00 - 20:00
Piątek 08:00 - 20:00

Telefon

+48505340298

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Sylwia Mączewska - psycholog umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Sylwia Mączewska - psycholog:

Skróty

Udostępnij

Kategoria