Gabinet Psychologiczno-Psychoterapeutyczny Joanna Grodzicka-Waniewska

25/03/2023

"Żyjemy dłużej, ale mniej dokładnie i krótszymi zdaniami.

Podróżujemy szybciej, częściej, dalej,
choć zamiast wspomnień przywozimy slajdy."

Wisława Szymborska

06/03/2023

Dla egocentryczek takich jak ja❤️🙃

Spójrzmy na tradycyjną definicję matczynej miłości. To 24-godzinna obecność, bycie na zawołanie, usługiwanie, zarówno dzieciom, jak i mężczyźnie. Próba zadbania o własne potrzeby jest określana różnie w zależności od kultury, tu, w Polsce, zapewne jako egocentryzm. Przyklejenie łatki egocentryczki to typowy dla katolicyzmu sposób pokazania kobiecie, gdzie jest jej miejsce. Widziałem to milion razy, bo przez 30 lat zajmowałem się terapią i edukacją kobiet. 70 proc. moich klientek było świetnie wykształconych, inteligentnych i silnych. W chwili, kiedy zaczynały traktować siebie trochę bardziej poważnie, zaczynały czuć się winne. I najczęściej były oskarżane o egocentryzm. Namawiałem je, żeby kiedy usłyszą od męża, dzieci, własnej matki, że są egocentryczkami, odpowiadały: „dziękuję, teraz wiem, że jestem na właściwej drodze”.

Jesper Juul

21/09/2022

Życie...🙃

19/08/2022

myśl na dziś

12/07/2022

Nie mogę zostać, Mamo.
Kocham Cię,
ale nie urodziłam się, by Cię zadowolić.
Nie urodziłam się, aby Cię uszczęśliwić
lub nadać Twojemu życiu sens.
Nie urodziłam się, by żyć pod Twoimi skrzydłami jak j**o wyklute.

Nie mogę zostać, Nauczycielu.
Nie urodziłam się po to,
by być w Twoich pudełkach,
myśleć zgodnie z Twoimi myślami
lub na pamięć uczyć się Twoich faktów.
Urodziłam się, by myśleć niezależnie.

Nie mogę zostać, Kochanie.
Nie urodziłam się, aby zaspokoić Twoje potrzeby i dbać o Ciebie lub chować się w Twoich ramionach.
Nie urodziłam się, żeby się zmniejszyć
lub być brana za pewnik.

Nie mogę zostać, Szefie.
Nie urodziłam się, aby zarabiać pieniądze dla innych.
Nie urodziłam się, by wykonywać polecenia
lub powtarzać w kółko ten sam dzień.
Nie urodziłam się z nudów.

Nie mogę zostać, Mistrzu.
Nie urodziłam się, aby podążać za Twoimi wyobrażeniami o prawdzie
lub żyć według Twoich dogmatów.
Urodziłam się, by znaleźć własną prawdę
i ustanawiać własne zasady.

Urodziłam się, by żyć pełnią życia.
Zgubić się w indyjskich pociągach.
Aby poznać różne twarze, miejsca i kultury,
spędzać całą noc w dżungli.

Biegać z wilkami..
Zostać zmiecioną z nóg..
Być ze złamanym sercem..
Zdewastowana..
Oszołomiona..
Wstrząśnięta..
Stracona..
Wyrzucona w głąb..

Urodziłam się, aby ubrudzić sobie ręce
Aby dostać piasek do moich ust
Błoto na moich ubraniach
Ciernie pod moimi stopami
Urodziłam się, aby wskoczyć w otchłań.

Urodziłam się, by spotkać kosmitów
Odprawiać rytuały
Być rozdartą podczas ceremonii
Wykraczać poza czas i przestrzeń
Powitać magię
Całkowicie się rozluźnić

Urodziłam się, by czuć wszystko
Próbować wszystkiego
Gorzki smak smutku
Wstrętny smak podstępu
Słodki smak Miłości..

Urodziłam się, aby nauczyć się z wdziękiem
radzić sobie ze zmianami.
Urodziłam się, by poznać prawdę
i nauczyć się latać..

Urodziłam się, aby nauczyć się
mówić językiem miłości.

Jak uwolnić moje serce
Jak zrzucić wszystko
Jak uwolnić się od wszystkich oczekiwań.

Urodziłam się, aby nauczyć się,
jak to jest stracić wszystko
oprócz tego, co naprawdę się liczy.

Urodziłam się, aby żyć życiem,
które pozbawiło mnie wszystkiego,
co nie było prawdziwe.

To nie była prawda..
To nie byłam ja..

Jestem feniksem.
Urodziłam się, aby rozłożyć skrzydła
i lecieć w stronę słońca.
Spalić się i zmienić w popiół.
Upaść na ziemię i powstać ponownie.

Kiedy będę stara
Będę dumna z moich blizn
Moje zmarszczki
Moje wspomnienia
Moje historie
Moja mądrość
Moja wolność.

Urodziłam się, aby być Wolna.
I dlatego nie mogę zostać

Sanne Burge

06/05/2022

Ogromne kolejki do psychiatrów dziecięcych świadczą o tym, że za mało jako społeczeństwo zajmujemy się potrzebami dzieci. Bardzo dużo jest obecnie w ich życiu kontroli i nadzoru, wymagań i oczekiwań, a mało… zabawy. Czyli przestrzeni na spontaniczność, żywość, kreatywność, uruchamianie wyobraźni, ćwiczenie ról społecznych, uczenie się współpracy w grupie i wielu innych, niesamowicie ważnych umiejętności, których będzie brakowało tym wszystkim “małym Einsteinom” grającym na skrzypcach i mówiącym po francusku od 2 roku życia.
Kto wie, może pediatrzy powinni przepisywać ją na receptę w ramach profilaktyki? Może już czas wpisać do oficjalnych zaleceń dotyczących zdrowia dziecka określoną ilość godzin na swobodną zabawę dziennie?
Można się też zastanawiać, z czego to wynika. Przychodzą mi do głowy takie czynniki:

- kultura indywidualizmu, w której żyjemy, ponad wszystko ceniąca rozwój umiejętności “twardych”
wynikająca z niej presja na wyniki, na osiągnięcia, które będą mierzalne
lęk rodziców — przed niepewną przyszłością, kryzysem ekonomicznym, i wynikająca z niego potrzeba zapewnienia dziecku możliwości zdobycia jak najliczniejszych umiejętności, by je przed tym wszystkim zabezpieczyć

- niespełnione ambicje rodziców
nieświadome budowanie poczucia wartości na dziecku i jego sukcesach, potrzeba, by móc się pochwalić jego osiągnięciami

- rywalizacja rodziców z innymi dorosłymi, np. rodzeństwem, znajomymi, kolegami z pracy — kto “najlepiej” wychowa dziecko
niedocenianie wartości zabawy i odpoczynku jako czynności nieproduktywnych

- brak świadomości tego, jak bardzo ludzki mózg potrzebuje czasu na regenerację

- niedocenianie umiejętności społecznych, takich jak współpraca, negocjowanie, rozwiązywanie konfliktów, zwracanie się o pomoc i udzielanie wsparcia innym…

Joanna Piekarska, Notatki terapeutyczne.

01/05/2022

A szkoda...