Dysfagia.pl

17/08/2025

📢 Kiedy pokarm szkodzi. Nietolerancja pokarmu u najmłodszych w oddziałach szpitalnych 👶🍼💔

1️⃣ Co to jest nietolerancja pokarmowa?
Nietolerancja pokarmowa nie oznacza alergii 🚫🥛🥚.
Chodzi o sytuację, kiedy organizm dziecka nie radzi sobie z podawanym pokarmem przez sondę czy PEG. Objawy to m.in.:
👉 wzdęcia
👉 bóle brzucha i skurcze
👉 nudności, wymioty
👉 cofanie się pokarmu do ust
👉 zaparcia lub biegunka

2️⃣ Jak brzmi definicja nietolerancji pokarmowej?
Według najnowszych badań 📖, nietolerancja pokarmowa to brak możliwości nakarmienia dziecka dojelitowo w odpowiedniej ilości + obecność objawów ze strony przewodu pokarmowego.
W praktyce oznacza to:
✔️ przerwanie lub zatrzymanie karmienia z powodu objawów,
✔️ zaleganie pokarmu w żołądku lub widoczne dolegliwości (wymioty, biegunka, wzdęcia),
✔️ brak osiągnięcia zaplanowanych wartości żywienia dojelitowego.

⚠️ Ważne: nie zawsze winny jest sam pokarm – czasem problemy wynikają z leków, zaburzeń metabolicznych czy wcześniejszych chorób jelit.

3️⃣ Dlaczego definicja ma znaczenie?
Brak jasnych kryteriów sprawia, że dzieci są często uznawane za „nietolerujące pokarm”, choć przyczyna leży gdzie indziej.
❗ Efekt? Niepotrzebne przerwy w karmieniu → niedożywienie → większe ryzyko powikłań i dłuższy pobyt w szpitalu, lub zmiana mlek/mieszanek przemysłowych w loteryjnym poszukiwaniu tej "najnleszej".
📊 Szacuje się, że nawet 24% dzieci w oddziałąch szpitalnych ma już objawy niedożywienia w chwili przyjęcia.

4️⃣ Co wpływa na tolerancję karmienia w chorobie?
✔️ Faza choroby (ostra, stabilna, rekonwalescencji) – w każdej z nich organizm inaczej przyswaja składniki odżywcze.
✔️ Leki i wsparcie narządowe – np. środki uspokajające czy wentylacja mechaniczna spowalniają pracę jelit!
✔️ Stan ogólny – ciężka choroba sama w sobie osłabia układ pokarmowy.

5️⃣ Jakie dodatkowe czynniki trzeba brać pod uwagę?
Nie każda nietolerancja to reakcja na sam pokarm! ⚠️
🔹 wcześniejsze choroby jelit, zespół krótkiego jelita, niepełnosprawność neurologiczna
🔹 działanie leków (które mogą wywołać zaparcia lub biegunkę)
🔹 nietolerancja płynów zamiast pokarmu (np. ograniczenia podaży płynów)
🔹 zaburzenia metaboliczne i elektrolitowe (hiperglikemia, hipokaliemia, hipomagnezemia).

6️⃣ Wnioski dla praktyki
👉 Wymioty czy biegunka u dziecka w stanie krytycznym nie zawsze oznaczają nietolerancję pokarmu.
👉 Potrzebne jest zrozumienie definicji i wspólne kryteria diagnostyczne, by uniknąć niepotrzebnych ograniczeń dietetycznych.
👉 Dobrze zdefiniowana "nietolerancja karmienia" pozwoli lepiej leczyć i szybciej wzmacniać małych pacjentów. 💪👩‍⚕️👨‍⚕️

Jak moje oddziaływanie naurologopedyczne może wpłynąć na dziecko sondowe/pegowe u którego stwiardzono nietolerancje pokarmowe.

Wprowadzenie do postępowania leczniczo-terapeutycznego terapii neurologopedycznej wspomagającej ŻUCIE znacząco wpłynie na polepszenie stanu zdrowia dziecka.

🦷 Dlaczego żucie jest tak ważne?
Żucie to nie tylko mechaniczne rozdrabnianie jedzenia 🍞🥦.
To także:
👉 pobudzenie enzymów trawiennych w ślinie, które ułatwiają późniejsze trawienie,
👉 sygnał dla żołądka i jelit, by przygotowały się na przyjęcie pokarmu,
👉 wspomaganie prawidłowego przesuwania treści pokarmowej do jelit.

Podczas karmienia przez sondę lub PEG ten etap zostaje pominięty ➡️ dlatego pokarm może dłużej zalegać w żołądku, co powoduje: wzdęcia, nudności, cofanie się treści do przełyku, zaparcia czy biegunkę.
To właśnie te objawy określamy wspólnym mianem "nietolerancji pokarmowej".
💡 Co ważne – w mojej pracy z dziećmi po wyjściu ze szpitala widzę, że nietolerancja nie musi być wyrokiem.
Rodzice bardzo często zgłaszają, że po odpowiedniej terapii i wsparciu 💪 u ich dzieci objawy całkowicie ustępują, a karmienie staje się bezpieczne i komfortowe. 🍼❤️
To dla mnie jednoznaczny sygnał, że podejmowane przeze mnie działania są nie tylko dobrze tolerowane przez dzieci, ale przede wszystkim wspierają ich organizm, pomagają w regeneracji i budują fundament zdrowego odżywiania. 🍼🌱❤️

12/08/2025

💧🥛 Dlaczego dziecko z problemami trawiennymi chętniej pije wodę niż mleko?

Często rodzice zgłaszają: "On mleka nie chce, ale wodę to pije!" 🤔
I choć wydaje się to zaskakujące, ten wybór ma swoje biologiczne i sensoryczne wytłumaczenie.

🔍 Mechanizmy, które stoją za tym zjawiskiem
1️. Negatywne warunkowanie (awersja smakowa)
🥛➡️🤢 Jeśli po mleku pojawiają się gazy, bóle brzucha czy refluks, mózg dziecka zaczyna łączyć jego smak i zapach z dyskomfortem.
🛡 To mechanizm obronny — unikanie bodźca, który wcześniej powodował złe samopoczucie.

2️. Brak aktywacji "nagrody" smakowej
💡 Słodki smak mleka zwykle pobudza układ nagrody (dopamina).
⚠️ Przy nietolerancji czy złych skojarzeniach ten efekt znika lub odwraca się — mleko przestaje być przyjemne, a woda staje się "bezpieczna" i neutralna.

3️. Mniej obciążający charakter wody
💧 Woda nie wymaga trawienia białek, tłuszczów czy cukrów, więc nie prowokuje dolegliwości trawiennych.
👶 Dziecko szybko uczy się, że po wodzie czuje się dobrze.

4️. Adaptacja receptorów i oczekiwań
📉 Długotrwałe picie wody powoduje adaptację smakową — mleko może być odbierane jako zbyt intensywne i "obce".

💡 Jak zachęcać dziecko do picia mleka w takiej sytuacji? (Rada tylko dla tych dzieci wobec których lekarz nie zalecił eliminacji).
🩺 Najpierw diagnoza – wykluczamy nietolerancję laktozy, alergię na białko mleka, refluks albo przekarmienia!!!

🥄 Stopniowe wprowadzanie – zaczynamy od małych ilości, np. 5–10 ml, w spokojnych momentach.
💧 Mieszanie z wodą – stopniowe rozcieńczanie, aby smak był łagodniejszy i mniej obciążający.
🌡 Zmiana temperatury i formy podania – cieplejsze/chłodniejsze mleko lub inny podajnik zmienia wrażenia sensoryczne.
❤️ Łączenie z pozytywnymi emocjami – podajemy podczas zabawy, przytulania, śpiewania.
⏳ Cierpliwość – adaptacja może trwać wyznaczony okres czasu, każdy krok ma znaczenie. Wszystki momenty adaptacji twojego dziecka opowie Ci terapeuta karmienia. Tu nie ma chaosu tylko jasny plan działania.

Mam nadzieję, że już teraz wiesz dlaczego dziecko woli wodę... bo jest neutralna sensorycznie i "nie robi mu krzywdy".
W terapii wracamy do mleka małymi krokami — rozcieńczając, zmieniając formę podania i kojarząc z przyjemnymi emocjami, aby przełamać negatywne skojarzenia.
Te działania warto projektować z neurologopedą/terapeutą karmienia. Wtedy otrzymasz jasny plan działania, który poprowadzi Ciebie i dziecko do celu.🤝

🍎🍏

11/08/2025

💧 Jak nauczyć dziecko pić wodę?

Wielu rodziców zauważa, że ich maluch chętnie wypija mleko 🍼, ale na wodę reaguje obojętnie lub wręcz odmawia picia.
To normalne — receptory smaku i dotyku w ustach dziecka są przyzwyczajone do słodkiego i treściwego bodźca mleka.
Ale można to zmienić, stosując stopniową adaptację sensoryczną i budowanie nowych skojarzeń.

1. Zmieniaj bodźce🌀
Podawaj wodę w różnych temperaturach — raz lekko chłodną ❄️, raz pokojową 🌡️.
Różnorodność stymuluje termoreceptory i pomaga układowi nerwowemu uznać wodę za coś "nowego i ciekawego".

2. Stopniowe oswajanie smaku📉
U starszych niemowląt możesz zacząć od rozcieńczania mleka lub innych dozwolonych napojów, aż dojdziecie do czystej wody.
Dzięki temu adaptacja receptorów przebiega łagodniej i bez nagłego "odcięcia" słodkiego smaku.

3. Powiąż wodę z rytuałem⏳
Podawaj wodę o stałych porach — np. po karmieniu łyżeczką, podczas zabawy 🧸 czy po spacerze.
Stałe momenty budują w mózgu skojarzenie: "w tym momencie piję wodę".

4. Zrób z tego atrakcję🎯
U starszych niemowląt możesz wprowadzić różne sposoby podania — łyżeczkę 🥄, kubeczek, bidon czy butelkę.
Rodzic lub terapeuta dobiera podajnik tak, aby był zgodny z możliwościami i preferencjami dziecka.

💡 Podsumowując w skrócie
Tak jak w badaniach nad adaptacją receptorów — jeśli dziecko dostaje tylko mleko, preferencja utrwala się na mleko.
Jeśli jednak wprowadzamy zmienność bodźców i konsekwentnie oferujemy wodę w różnych formach, układ nerwowy uczy się ją akceptować i lubić.

Picie wody to umiejętność, którą można wypracować — cierpliwie, stopniowo i z wyczuciem.
Pamiętaj, że do 6. miesiąca życia zdrowe niemowlę karmione mlekiem nie potrzebuje dodatkowej wody, ale już od momentu rozszerzania diety można zacząć budować dobre nawyki. 🌱💧

🍎🍏

10/08/2025

🧐Dlaczego małe dziecko woli mleko niż wodę? 🍼💧

Wielu rodziców, szczególnie w upalne dni ☀️, stara się zachęcać swoje maluchy do picia wody.
Często pytacie: "Dlaczego moje dziecko chętniej wypije mleko, a wody już nie chce?" 💧

Temat dopajania czy niedopajania zostawimy dziś na boku — w tym poście skupimy się tylko na tym, dlaczego małe dziecko naturalnie wybiera mleko zamiast wody. Odpowiedź leży w tym, jak działają receptory w ustach i jak mózg malucha odbiera różne bodźce smakowe i dotykowe. 🧠

🧩 Receptory smakowe i ich pobudzenie
Mleko zawiera cukry (laktoza) → pobudza mechanoreceptory płynów (czujniki reagujące na dotyk i ruch cieczy po języku) oraz receptory glukozowe odpowiedzialne za smak słodki 🍯.
Woda pobudza głównie mechanoreceptory i ewentualnie termoreceptory 🌡 — daje więc mniej "nagrody sensorycznej".

💧 Czym są mechanoreceptory płynów?
To malutkie czujniki w jamie ustnej, które nie "smakują" płynu, tylko informują mózg: "coś płynnego przepływa po języku". Dzięki nim wiemy, że pijemy, nawet jeśli płyn nie ma wyraźnego smaku.

💧 Receptory wodne
Nie są to oddzielne czujniki smaku wody, ale takie, które reagują na czysty płyn. Wysyłają do mózgu bardzo delikatny sygnał, więc łatwo się do nich przyzwyczaić (adaptacja).

🍯 Receptory glukozowe
Odpowiadają za odbiór smaku słodkiego. Reagują na obecność cukrów, np. laktozy w mleku. Wysyłają silny sygnał "nagrody" do mózgu, co sprawia, że słodkie płyny są przyjemniejsze i chętniej pite.

🔄 Adaptacja receptorów
Jeśli dziecko jest stale karmione mlekiem, receptory wodne i glukozowe pobudzane są razem — ale glukozowe dają silniejszy, przyjemny sygnał.
Woda jest w tym kontekście bodźcem "uboższym" i mniej motywującym — układ nerwowy nie uczy się kojarzyć jej z satysfakcją pokarmową.

💡 Wczesne preferencje smakowe
Noworodki mają wrodzoną preferencję dla smaku słodkiego 🤱, który od pierwszych dni życia sygnalizuje pokarm bogaty w energię.
Woda nie aktywuje tego kanału nagrody, więc motywacja do picia jest niska.

Teraz już wiesz dlaczego wybór mleka zamiast wody przez małe dziecko nie jest "grymasem", tylko biologią — jak działają receptory i jak mózg łączy smak z poczuciem sytości i komfortu. 🍼💡
Ponadto warto pamiętać, że zgodnie z aktualnymi zaleceniami WHO i ekspertów, zdrowe niemowlę karmione wyłącznie mlekiem (piersią lub modyfikowanym) nie potrzebuje dodatkowej wody do 6. miesiąca życia 💧🚫.
Dopiero wraz z rozszerzaniem diety zaczyna się nauka picia wody — i wtedy wchodzimy w zupełnie inny etap przyzwyczajeń smakowych i sensorycznych. 🌱

🍎🍏

09/08/2025

🍼 🔎Dlaczego dziecko pije mleko z butelki, a wody z niej już nie chce? 🤔🥛💧

To częste pytanie zadawane na spotkaniach z rodzicami: "𝐷𝑙𝑎𝑐𝑧𝑒𝑔𝑜 𝑚𝑜𝑗𝑒 𝑑𝑧𝑖𝑒𝑐𝑘𝑜 𝑐ℎ𝑒̨𝑡𝑛𝑖𝑒 𝑤𝑦𝑝𝑖𝑗𝑒 𝑚𝑙𝑒𝑘𝑜 𝑧 𝑏𝑢𝑡𝑒𝑙𝑘𝑖, 𝑎 𝑤𝑜𝑑𝑦 𝑗𝑢𝑧̇ 𝑛𝑖𝑒?" 🤔
Odpowiedź wcale nie jest taka oczywista — bo kryje się za nią cały zestaw mechanizmów sensorycznych, uczenia się i motywacyjnych, które wpływają na wybory picia u malucha. 🍼💧

1. Mechanizmy sensoryczne 👅👃🤲

𝐁𝐮𝐭𝐞𝐥𝐤𝐚 𝐣𝐚𝐤𝐨 "𝐤𝐚𝐧𝐚ł 𝐬𝐦𝐚𝐤𝐮 𝐢 𝐭𝐞𝐤𝐬𝐭𝐮𝐫𝐲" 🍼
To, z czego wykonana jest butelka (polipropylen BPA-free, Tritan, szkło, stal), ma znaczenie dla doznań smakowych i zapachowych.
Rodzaj smoczka (lateksowy/kauczukowy czy silikonowy), jego kształt i przepływ wpływają na odbiór smaku i konsystencji.
Nawet sposób trzymania (przez rodzica czy dziecko) zmienia kontekst sensoryczny i emocjonalny.

𝐙𝐚𝐩𝐚𝐜𝐡 𝐢 𝐫𝐞𝐬𝐳𝐭𝐤𝐢 𝐦𝐥𝐞𝐤𝐚 👃(o ile podajesz wodę w tej samej butelce)
Nawet po umyciu butelka może pachnieć mlekiem, co przygotowuje mózg na smak słodki i tłusty. W tym kontekście woda nie jest spójna sensorycznie.

𝐓𝐞𝐦𝐩𝐞𝐫𝐚𝐭𝐮𝐫𝐚 𝐩ł𝐲𝐧𝐮 🌡️
Mleko zwykle jest ciepłe, co daje poczucie komfortu. Woda, często chłodniejsza, odbierana jest inaczej.

𝐖𝐲𝐜𝐳𝐮𝐜𝐢𝐞 𝐳𝐦𝐢𝐚𝐧𝐲 𝐠𝐞̨𝐬𝐭𝐨𝐬́𝐜𝐢/𝐤𝐨𝐧𝐬𝐲𝐬𝐭𝐞𝐧𝐜𝐣𝐢 🌀
Mleko jest gęstsze, tłustsze i bardziej lepko-odczuwalne w ustach. Woda jest "lekka, twardsza i szybka w płynięciu". Niemowlęta szybko uczą się kojarzyć tę cechę z rodzajem płynów w tym czy jest to pokarm odżywczym czy nieodżywczy (zgodnie z zasadami IDDSI).

2. Mechanizmy uczenia się 🧠📚

𝐖𝐚𝐫𝐮𝐧𝐤𝐨𝐰𝐚𝐧𝐢𝐞 𝐬𝐦𝐚𝐤𝐨𝐰𝐞 🔄
Butelka = mleko
mleko = smak + sytość + komfort.
Po wielu powtórzeniach dziecko oczekuje tych doznań zawsze, gdy widzi butelkę.

𝐑𝐨𝐳𝐝𝐳𝐢𝐞𝐥𝐚𝐧𝐢𝐞 𝐤𝐨𝐧𝐭𝐞𝐤𝐬𝐭𝐨́𝐰 📦
Dziecko może uznać: "butelka = jedzenie, kubek = picie". Woda z butelki łamie ten schemat, woda z kubka jest zgodna z nim.

3. Mechanizmy motywacyjne 💡❤️

𝐎𝐜𝐳𝐞𝐤𝐢𝐰𝐚𝐧𝐢𝐞 𝐧𝐚𝐠𝐫𝐨𝐝𝐲 🏆
Mleko pobudza receptory smaku słodkiego, dostarcza energii, wywołuje wyrzut dopaminy. Woda nie uruchamia tego mechanizmu nagrody.

𝐈𝐧𝐬𝐭𝐲𝐧𝐤𝐭 𝐞𝐧𝐞𝐫𝐠𝐞𝐭𝐲𝐜𝐳𝐧𝐲 ⚡
U małych dzieci preferencja dla kalorycznych płynów jest wrodzona – to mechanizm przetrwania.

4. Konsekwencje w zachowaniu 🔍

Butelka jest dla dziecka sygnałem jedzenia – jeśli płyn się nie zgadza z oczekiwaniem, reakcją może być odmowa.
Inny podajnik (kubek, bidon, łyżeczka) to inny kontekst, więc woda jest akceptowana.

🍎🍏Dlatego, kiedy ćwiczymy z dzieckiem pobieranie innego płynu niż mleko, zawsze podkreślam rodzicom, jak ważny jest dobór odpowiedniego podajnika. Czasem wystarczy zmiana butelki, smoczka czy kubka, aby maluch chętniej zaakceptował nowy smak i konsystencję. 🍼➡️🥤

🍎🍏

06/08/2025

🍽️ Style jedzenia. Typowy scenariusz...o wzorcach zachowań przy jedzeniu.

Każde dziecko jest inne – ale są pewne wzorce przy stole, które pojawiają się u wielu maluchów. 👶🍴
Rozpoznanie tych stylów jedzenia może Wam pomóc zrozumieć, czego naprawdę potrzebuje dziecko. Nie trzeba będzie zakładać, że jest "wybredne" 🙅‍♂️ lub "źle się zachowuje" 😤.

Pamiętaj to nie zachcianki, tylko język rozwojowy dziecka. 🧠💬
Zamiast walczyć przy stole – spróbuj odczytać styl jedzenia Twojego dziecka. 👀🤝

🟢 Jedzący entuzjasta
Z radością siada do stołu, próbuje różnych rzeczy, jest ciekawy nowych smaków.
Może jeść dużo w jednej porze dnia, a mniej w innej – i to jest normalne. Czasem bywa zbyt szybki – warto wtedy modelować spokojniejsze tempo jedzenia.
✅ Wskazówka: Zapewnij odpowiednie porcje i zachęcaj do samoregulacji (np. pytając: "Czy już się najadłeś?").

🟡 Eksplorator
Bardziej interesuje go manipulowanie jedzeniem niż jego zjadanie. Dotyka, rozgniata, rozrzuca – to wszystko element nauki. Potrzebuje czasu, przestrzeni i braku presji.
✅ Wskazówka: Zadbaj o bezpieczne środowisko i nie oczekuj zbyt wiele w kwestii ilości – ważniejsze są doświadczenia.

🔵 Obserwator
Zanim spróbuje, musi dokładnie się przyjrzeć – może wpatrywać się w jedzenie, porównywać, pytać. Potrzebuje więcej czasu i ekspozycji, ale niekoniecznie jest wybredny. Kiedy czuje się gotowy, potrafi szybko zaakceptować nowy pokarm.
✅ Wskazówka: Pozwól mu pytać i obserwować – bez naciskania.

🔴 Negocjator
Często próbuje przejąć kontrolę: "Zjem to, jeśli dostanę deser", "Nie chcę, chyba że dasz mi widelec niebieski". To oznaka rozwijającej się potrzeby autonomii – a nie manipulacja. Reaguje źle na presję – ale dobrze na jasne granice i konsekwencję.
✅ Wskazówka: Dawaj wybór w granicach – np. "Chcesz zacząć od marchewki czy ryżu?" zamiast "Zjedz teraz to".

⚪ Jedzący z opóźnieniem
Niektóre dzieci po prostu potrzebują więcej czasu, by rozwinąć swoje nawyki jedzeniowe. Mogły mieć wcześniejsze trudności – np. wcześniactwo, karmienie przez sondę, problemy sensoryczne. Wymagają cierpliwości, specjalnego podejścia i wsparcia specjalistów.
✅ Wskazówka: Jeśli martwi Cię tempo rozwoju jedzenia – skonsultuj się z terapeutą karmienia, ale zachowaj ciepło, spokój i szacunek dla tempa dziecka.

📎Materiał przygotowałam w oparciu o 📖 "𝑅𝑒𝑠𝑝𝑜𝑛𝑠𝑖𝑣𝑒 𝐹𝑒𝑒𝑑𝑖𝑛𝑔: 𝑇ℎ𝑒 𝐵𝑎𝑏𝑦-𝐹𝑖𝑟𝑠𝑡 𝐺𝑢𝑖𝑑𝑒 𝑡𝑜 𝑆𝑡𝑟𝑒𝑠𝑠-𝐹𝑟𝑒𝑒 𝑊𝑒𝑎𝑛𝑖𝑛𝑔, 𝐻𝑒𝑎𝑙𝑡ℎ𝑦 𝐸𝑎𝑡𝑖𝑛𝑔, 𝑎𝑛𝑑 𝑀𝑒𝑎𝑙𝑡𝑖𝑚𝑒 𝐵𝑜𝑛𝑑𝑖𝑛𝑔"
𝐴𝑢𝑡𝑜𝑟: 𝑀𝑒𝑙𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑃𝑜𝑡𝑜𝑐𝑘, 𝑀𝐴, 𝐶𝐶𝐶-𝑆𝐿𝑃

🍎🍏

05/08/2025

🖐️ Siła chwytu. Małe ręce, wielka sprawa.

👪 Twoje dziecko bawi się… a jego ciało pracuje
Na zajęciach turnusowych w kiedy ja pracuję manualnie na twarzy lub w środku buzi, dzieci są zabawiane przez długi czas. Siedząc w foteliku, chwytają, ściskają, układają, leją, przesypują... a Ty, Rodzicu, jesteś z nimi. Obserwujesz, wspierasz, czasem się śmiejesz, czasem dziwisz, jak z pozoru "zwykła zabawa" może być taka angażująca.
Ale to nie jest przypadek.

🧠 Każda pomoc, każda zabawka, którą wybieram, ma swój cel.
Choć wygląda jak zabawka, w rzeczywistości jest narzędziem terapeutycznym – wspiera sprawność ręki, koordynację wzrokowo-ruchową, a przede wszystkim… rozwój jamy ustnej i funkcji połykania.

Tak – ręce mogą wspierać język, a chwyt może wspierać samokarmienie.

👐 To, co robimy na zajęciach, można kontynuować także w domu.
Nie musisz być terapeutą – wystarczy, że jesteś blisko, bawisz się i wiesz, po co to robisz. Ja Ci podpowiem, jakie zabawy mogą wesprzeć Twoje dziecko w lepszej pracy jamy ustnej – czyli w jedzeniu, połykaniu, samokarmieniu i komunikacji.

To nie będzie ani trudne, ani nudne.
To będzie po prostu... zabawa z sensem 🎯

Zapraszam Was do zabawy wspierającej i budującej siłę chwytu.
🖐️ Ściskanie (bo to mam na myśli) = mądrzejsza zabawa niż myślisz!
Czy wiesz, że zwykłe ściskanie piłki, gniotka czy gąbki przez Twoje 2-letnie dziecko to coś więcej niż tylko zabawa?

To ćwiczenia, które:
✅ wzmacniają siłę chwytu
✅ wspierają rozwój języka i żuchwy
✅ poprawiają pozycję języka w buzi (pionizuje język)
✅ pomagają w domykaniu ust i kontroli zgryzu
✅ budują centralną stabilizację ciała
a to wszystko jest potrzebne m.in. do... połykania!

🔄 Ściskaj i połykaj lepiej!
Jak ściskanie wpływa na prace dłoni, języka i zgryzu:
Gdy dziecko coś ściska, jego mózg aktywuje nie tylko mięśnie dłoni, ale też te odpowiedzialne za stabilizację głowy, szyi i jamy ustnej. To dlatego przy większym wysiłku dziecko często zaciska zęby i napina język. To nie przypadek – to naturalna strategia układu nerwowego.

💪🖐️Poprzez taki "niewinny" chwyt dziecko ćwiczy:

💥kontrolę języka, który później lepiej współpracuje przy połykaniu i mówieniu,
💥zgryz – łatwiej zamknąć usta, jeśli żuchwa jest mocniejsza,
💥koordynację jamy ustnej i dłoni, co wspiera rozwój mowy!

🎯 Przykładowe ćwiczenia dla 2-latka:

✊ściskanie miękkiego gniotka 🟠
✊zabawa w piasku kinetycznym 🏖️
✊przenoszenie piłek do miski ⚽
✊wyciskanie mokrej gąbki 💦
✊zabawa dużymi szczypcami ✂️

🧠 To nie tylko zabawa – to neurorozwój w praktyce!

👪 Zachęcaj swoje dziecko do takich aktywności codziennie. To małe kroki, które prowadzą do dużych postępów w jedzeniu, połykaniu, mowie i ogólnej sprawności.

Dobrej Zabawy🧒🧠

🍎🍏

04/08/2025

➰Dlaczego jednemu dziecku sonda przeszkadza, a innemu nie?

To jedno z najczęstszych pytań, które słyszę od rodziców — zwłaszcza tych, których dziecko dopiero ma przejść na żywienie przez sondę.
Inne pytania to: "Czy to boli? Czy dziecko przestanie jeść doustnie? Czy z tej sondy da się wyjść?"

To bardzo ważne i naturalne pytania. A odpowiedź nie jest jednoznaczna – bo każde dziecko to inny układ nerwowy, inna wrażliwość i inna historia sensoryczna i medyczna.

🧠 Niektóre dzieci "ignorują" sondę i ssą smoczek, podejmują próby jedzenia doustnego, zachowują się jakby jej nie czuły. Mają łagodniejszy profil sensoryczny – łatwiej adaptują się do nowych bodźców a ich układ nerwowy dobrze "filtruje" tę dodatkową stymulację – więc mimo sondy rozwijają oralność.

🌀 Inne dzieci reagują bardzo silnie: nie chcą smoczka, nie tolerują dotyku wokół twarzy, reagują krztuszeniem, płaczem, stresem. Dla nich sama obecność sondy to intensywny bodziec czuciowy, który zaburza poczucie bezpieczeństwa i komfortu.

Różnice w rozwoju układu nerwowego objawiają się nie tylko nadwrażliwością. Są dzieci niedowrażliwione. Ta grupa mało reaguje na bodźce płynące zarówno z sondy jak i smoczka czy pokarmu.
Wszystko zależy od tego, jak układ nerwowy przetwarza bodźce czuciowe.
Mogą ale nie muszą pojawić się awersje oralne – która nie wynikają ze złej woli, tylko z nadmiernego przeciążenia sensorycznego.

📍 Czy to oznacza, że z tymi dziećmi "jest coś nie tak"?
Nie. To oznacza, że ich układ nerwowy inaczej przetwarza świat – i potrzebuje indywidualnego podejścia, cierpliwości i wsparcia.

Zapamiętaj👶
1. 👶𝑶𝒔𝒐𝒃𝒏𝒊𝒄𝒛𝒆 𝒓𝒐́𝒛̇𝒏𝒊𝒄𝒆 𝒔𝒆𝒏𝒔𝒐𝒓𝒚𝒄𝒛𝒏𝒆
Dzieci mają różne style przetwarzania bodźców (osobnicze różnice sensoryczne). Nawet zdrowe niemowlęta różnią się tym, jak szybko reagują na nowe doświadczenia, progiem tolerancji na dotyk, smak, zapach, ruch, zdolnością do habituacji (czyli "przyzwyczajania się").
Przykład:
Dziecko A: szybko się denerwuje przy dotyku sondy → odmawia jedzenia.
Dziecko B: po kilku karmieniach "przyzwyczaja się" → je mimo obecności sondy.

2. 🩺 𝑪𝒛𝒂𝒔 𝒕𝒓𝒘𝒂𝒏𝒊𝒂 𝒔𝒐𝒏𝒅𝒚 𝒊 𝒘𝒄𝒛𝒆𝒔́𝒏𝒊𝒆𝒋𝒔𝒛𝒆 𝒅𝒐𝒔́𝒘𝒊𝒂𝒅𝒄𝒛𝒆𝒏𝒊𝒂
Jeśli dziecko ma sondę od urodzenia, to nie zna innego stanu — nie protestuje, bo nie ma punktu odniesienia. Ale jeśli dziecko wcześniej jadło doustnie, a potem dostało sondę — może ją traktować jako coś "obcego" i reagować negatywnie.

3. 🧘‍♀️ 𝑺𝒕𝒂𝒏 𝒐𝒈𝒐́𝒍𝒏𝒚 𝒅𝒛𝒊𝒆𝒄𝒌𝒂
Dziecko, które jest bardzo chore, zmęczone lub ma mało energii, może nie mieć zasobów, żeby protestować – i po prostu "przyjmuje" sondę. Ale to nie znaczy, że jej nie czuje – raczej że jego układ nerwowy nie daje silnej odpowiedzi.

✅ Czy z sondy się "wychodzi"?
Tak – ale tempo przejścia na karmienie doustne jest różne.
Zależy m.in. od:
👉dojrzewania układu nerwowego
👉doświadczeń dziecka z sondą (czy były pozytywne, neutralne, stresujące)
👉wsparcia terapeutycznego (np. neurologopedy, terapeuty karmienia)
👉współpracy z opiekunami, którzy pomogą dziecku odzyskać zaufanie do buzi i jedzenia.

🍏🍎

03/08/2025

❌ Nie, rodzice nie powinni wkładać sobie sondy do nosa, żeby "poczuć to, co dziecko".

Wielu rodziców – z miłości, troski i chęci zrozumienia – próbuje założyć sobie sondę nosowo-żołądkową, by "przeżyć to samo". To odruch głęboko empatyczny… ale niepotrzebny i niebezpieczny.

💡 Dlaczego nie warto tego robić?

🔹 Twoje ciało nie działa tak jak ciało niemowlęcia – inaczej odczuwasz, inaczej reagujesz, masz inne mechanizmy obronne.
🔹 Twoje emocje (strach, napięcie, opór) mogą spotęgować każde wrażenie, które odczuwa Twoje gardło, nos, przełyk.
🔹 Twoje dziecko nie ma takich porównań, nie boi się "samej idei sondy" – ono reaguje na bodźce, nie interpretacje.
🔹 Twoje doświadczenie nie pomoże mu realnie – ale może zniekształcić Twoją ocenę sytuacji i utrudnić współpracę z zespołem medycznym.

👂 Twoja uważność, czułość i gotowość do obserwacji dziecka są znacznie ważniejsze niż odczucie fizyczne.
Rodzicu, masz prawo zadawać pytania, mieć wątpliwości...ale ocenę gotowości do karmienia doustnego, tolerancji sensorycznej, ryzyka aspiracji czy konieczności żywienia dojelitowego PEG-iem pozostaw specjalistom.

✅ Jaka jest Twoja rola w tym procesie?

Rodzice mogą i powinni:
🔹obserwować reakcje dziecka na karmienie (doustne i przez sondę)
🔹sygnalizować niepokojące objawy (awersja, stres, odruchy wymiotne)
🔹zadawać pytania lekarzom i terapeutom ("Czy moje dziecko jest gotowe na karmienie doustne?")
🔹uczestniczyć w procesie terapii i odstawiania sondy — ale pod nadzorem terapeuty.

🍎🍏

26/07/2025

📌 𝐍𝐢𝐞 𝐳𝐚𝐰𝐬𝐳𝐞 𝐰𝐢𝐞̨𝐜𝐞𝐣 𝐳𝐧𝐚𝐜𝐳𝐲 𝐥𝐞𝐩𝐢𝐞𝐣 – o kaloriach, MPDz i ukrytym przeciążeniu

🧭 𝐌𝐨𝐣𝐚 𝐜𝐨𝐝𝐳𝐢𝐞𝐧𝐧𝐨𝐬́𝐜́ 𝐭𝐨 𝐧𝐢𝐞 𝐭𝐲𝐥𝐤𝐨 𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐰 𝐬𝐲𝐬𝐭𝐞𝐦𝐢𝐞 𝐭𝐮𝐫𝐧𝐮𝐬𝐨𝐰𝐲𝐦 – 𝐭𝐨 𝐫𝐨́𝐰𝐧𝐢𝐞𝐳̇ 𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐨𝐧𝐥𝐢𝐧𝐞 (𝐤𝐨𝐧𝐬𝐮𝐥𝐭𝐚𝐜𝐲𝐣𝐧𝐚) 𝐳 𝐑𝐨𝐝𝐳𝐢𝐜𝐞𝐦 i wspólne porządkowanie śladów po różnych terapiach karmienia, które zostawiły więcej znaków zapytania niż odpowiedzi.
Z pozoru to konsultacje żywieniowe, ale w rzeczywistości… to dużo więcej.

🪢Zaczyna się od emocji, diagnoz, nadziei, lęków, powikłań, słów lekarzy i milczenia dziecka. I to właśnie wszystko razem – ich wiedza, moja wiedza, kliniczne fakty i codzienność w domu – musimy podczas jednej rozmowy zrozumieć na nowo, poukładać od zera i nazwać słowami, które mają sens.

🍎🍏W mojej pracy:
🔸 Uczę się od rodziców, jak widzą swoje dziecko. Jak rozumieją to, co słyszą od neurologopedy, lekarza, terapeuty. Jak łączą fakty, które często są tylko strzępkami informacji.
🔸 Słucham, zanim zaproponuję – bo wiem, że zanim cokolwiek wytłumaczę, muszę zrozumieć punkt wyjścia.
🔸 Odpowiadam na to, co niewyjaśnione, nawet jeśli nikt wcześniej nie nazwał tego problemem.
🔸 I przede wszystkim systematyzuję: tłumaczę, jak to wszystko łączy się w całość – fizjologia, zachowanie, jedzenie, objawy, emocje, zalecenia.

Bo nic nie działa w żywieniu dziecka, jeśli rodzic nie rozumie:
☝️dlaczego coś robimy,
☝️po co to zmieniamy,
☝️i na co naprawdę patrzeć.

To właśnie wtedy dzieje się prawdziwa zmiana. Nie wtedy, gdy ktoś dostaje "plan na lodówkę", ale wtedy, gdy plan przestaje być obcy, a zaczyna być zrozumiałą drogą.

W pracy z dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPDz), temat żywienia bywa trudny i emocjonalnie obciążający. W obawie przed niedożywieniem często kierujemy się zasadą: "więcej kalorii = więcej masy = lepiej".
Ale czy na pewno? ...Warto się zastanowić i chwilę zatrzymać.⚙️

⚠️ Prawda jest taka: zapotrzebowanie kaloryczne dzieci z MPDz powinno być ustalane indywidualnie. Zbyt duża ilość kalorii może być… szkodliwa.

🔍 Co się może dziać, gdy dziecko "nie przybiera", mimo że je bardzo dużo?
Czasem dziecko otrzymuje np. 1500, 1700, a nawet więcej kcal dziennie – ale nie przybiera na wadze, nie rośnie, odmawia jedzenia, staje się niespokojne. W takich przypadkach trzeba zadać pytanie nie tylko "czy dostaje za mało?", ale też:

❓ 𝑪𝒛𝒚 𝒏𝒊𝒆 𝒅𝒐𝒔𝒕𝒂𝒋𝒆 𝒛𝒂 𝒅𝒖𝒛̇𝒐 𝒋𝒂𝒌 𝒏𝒂 𝒔𝒘𝒐𝒋𝒆 𝒎𝒐𝒛̇𝒍𝒊𝒘𝒐𝒔́𝒄𝒊 𝒕𝒓𝒂𝒘𝒊𝒆𝒏𝒊𝒂, 𝒘𝒄𝒉ł𝒂𝒏𝒊𝒂𝒏𝒊𝒂 𝒊 𝒎𝒆𝒕𝒂𝒃𝒐𝒍𝒊𝒛𝒐𝒘𝒂𝒏𝒊𝒂?

🧠 Dziecko z MPDz to dziecko z wrażliwym układem nerwowym i pokarmowym
Częste objawy ze strony przewodu pokarmowego u dzieci z MPDz (spowodowane m.in. wcześniactwem, niedotlenieniem, zaburzoną motoryką jelit) to:

🔹refluks i cofanie pokarmu
🔹ulewania i wymioty
🔹zaparcia lub naprzemiennie luźne stolce
🔹zalegania treści żołądkowej
🔹gazy, przelewania, wzdęcia
🔹odmowa jedzenia
🔹ślinotok, nadreaktywność jamy ustnej
🔹nadmierna spastyczność po posiłkach
🔹niespokojny sen, płaczliwość, napięcie po jedzeniu.

🧩 Te objawy często przypisuje się MPDz jako takim, ale mogą być… skutkiem przekarmienia lub nietolerancji objętości!
Kiedy organizm dziecka nie nadąża za ilością dostarczanej energii:
❎pojawia się fizyczny dyskomfort
❎motoryka jelit się spowalnia
❎trawienie staje się mniej skuteczne
❎dziecko odmawia jedzenia – co może być naturalną obroną organizmu, a nie "zachowaniem trudnościowym".

💡Jak zaplanować właściwie?
🔹Oszacuj indywidualne zapotrzebowanie kaloryczne – np. na podstawie masy, wzrostu, napięcia mięśniowego, poziomu aktywności i celu wzrastania.
🔹Obserwuj reakcję dziecka na ilość kalorii – nie tylko wagę, ale i zachowanie, trawienie, sen, komfort.
🔹Nie zakładaj, że więcej znaczy lepiej. Czasem mniej, ale skutecznie, to właściwa droga.
🔹Dostosuj tempo – np. zwiększaj podaż energii stopniowo (np. +100 kcal/tydzień), zamiast skoku z 1000 do 1700 kcal "z dnia na dzień".

🧭 Co warto przekazać innym specjalistom?
Jeśli jesteś terapeutą, dietetykiem, logopedą czy opiekunem:

🔎Zwróć uwagę, że zachowania przy jedzeniu mogą być informacją, a nie oporem.
👐Współpracuj interdyscyplinarnie (o ile są możliwości) – żywienie, terapia i neurologia powinny mówić jednym głosem.
👀Obserwuj, reaguj, wspieraj – i pytaj nie tylko "ile dziecko je?", ale też "jak się po tym czuje?".

❤️ Dla rodziców:
Twoje dziecko wie więcej, niż mówi. Jeśli coś w Tobie czuje, że "to nie tak", zaufaj sobie. Być może jego ciało daje Ci sygnał. A moim zadaniem jest go usłyszeć.

🍏🍎
📨

25/07/2025

🥄 Kończy się tydzień, kończą się turnusy w EatMed Dysfagia.pl.

💬 Dziękuję Rodzicom, którzy zechcieli podzielić się z Wami swoimi historiami i postępami, jakie zostały wypracowane podczas naszych zajęć.

🙏 Dziękuję za zaufanie, zaangażowanie i współpracę – to dzięki temu możemy wspólnie osiągać tak wiele!

👶 Jeśli jesteście zainteresowani wsparciem terapeutycznym swoich dzieci w rozwoju jedzenia drogą doustną – serdecznie zapraszam do kontaktu przez Messenger.

📩 Do zobaczenia i do usłyszenia!

25/07/2025

🥄 Kończy się tydzień, kończą się turnusy w EatMed Dysfagia.pl.

💬 Dziękuję Rodzicom, którzy zechcieli podzielić się z Wami swoimi historiami i postępami, jakie zostały wypracowane podczas naszych zajęć.

🙏 Dziękuję za zaufanie, zaangażowanie i współpracę – to dzięki temu możemy wspólnie osiągać tak wiele!

👶 Jeśli jesteście zainteresowani wsparciem terapeutycznym swoich dzieci w rozwoju jedzenia drogą doustną – serdecznie zapraszam do kontaktu przez Messenger.

📩 Do zobaczenia i do usłyszenia!

Turnus w Poradni Karmienia "Eat Med" powoli dobiega końca.

Czy jesteśmy zadowoleni?
Tak!

Udało się wypracować odruch gryzienia. Po gryzakach przyszła pora na.... kiełbasę. Dla bezpieczeństwa (by się synek nie zakrztusił) jest w specjalnim pojemniku z dziurkami.
Tym razem nie śląska, ani toruńska, ale gdańska. Kupiona niedaleko plaży w miejscowym sklepie mięsnym.
Lekko posuszana, z cielęciną. Miała nęcić smakiem oraz zapachem i... jej się to udało. Synek ją zagryzał i zjadał drobne kawałki.

Co dały nam turnusy?
Pomogły odwrażliwić, wygrać z wybiórczością, rozszerzyć dietę o nowe konsystencji i smaki, dobrać odpowiednie akcesoria i ćwiczenia, zdobyć wiedzę i wsparcie, wspomogły naukę samodzielności, pomogły wypracować odruch gryzienia.

Jesteśmy kolejny krok do przodu i będziemy walczyć dalej. Naszym celem jest gryzienie i żucie pokarmów.

Ogromne podziękowania dla naszych Darczyńców i wszystkich, którzy wspierają nas duchowo.

Damianek przepracował na turnusie 15 godzin zegarowych i jesteśmy z niego dumni.

Serdecznie podziękowania dla Pani dr Marty za zaangażowanie i wsparcie.