27/09/2025
🔵Twoje dziecko doświadcza trudnych sytuacji w szkole?
To ogromne wyzwanie – dla dziecka i dla Ciebie. Najważniejsze, by zareagować spokojnie i wspierająco.
🔹 Słuchaj i wierz – dziecko musi wiedzieć, że jego historia jest ważna i traktujesz ją poważnie.
👉 Możesz powiedzieć: „Dziękuję, że mi o tym mówisz. Wierzę Ci. To dla mnie ważne.”
🔹 Pomóż nazwać emocje – ucz je mówić o tym, co czuje.
👉 „Brzmi to tak, jakbyś był smutny/zły/zawstydzony. Czy tak się czułeś?”
👉 „Widzę, że jesteś zdenerwowany – to normalne, kiedy ktoś nas rani.”
🔹 Współpracuj ze szkołą – reaguj rzeczowo i spokojnie, szukając rozwiązania, a nie winnych.
👉 „Chciałabym, żebyśmy wspólnie znaleźli sposób, aby moje dziecko czuło się bezpiecznie.”
👉 „Proszę o obserwację sytuacji i informację zwrotną.”
🔹 Ćwicz reakcje – w domu możecie odegrać scenki: jak powiedzieć „stop”, jak odejść, jak poprosić dorosłego o pomoc.
👉 „Nie rób mi tego, nie podoba mi się to.”
👉 „Przestań, nie zgadzam się.”
👉 „Jeśli nie przestaniesz, powiem dorosłemu.”
❓A co, jeśli dziecko stawia granice, a druga osoba ich nie respektuje?
Powiedz mu jasno: „Twoje granice są ważne, nawet jeśli ktoś je ignoruje. To nie Twoja wina. Wtedy możesz odejść, zgłosić sytuację dorosłemu i zawsze przyjść po wsparcie do mnie.”
🔹 Jeśli dziecko boi się, że wyjdzie na „skarżypytę” – wytłumacz, że proszenie o pomoc to coś zupełnie innego niż skarżenie.
👉 Powiedz: „Skarżenie to wtedy, gdy chcemy komuś zaszkodzić. A proszenie o pomoc to dbanie o swoje bezpieczeństwo. Masz prawo mówić dorosłym, kiedy ktoś przekracza Twoje granice.”
👉 „Kiedy mówisz, że ktoś Ci dokucza, to nie jest skarżenie – to odwaga i troska o siebie.”
🦋 Dziecko uczy się wtedy trzech rzeczy:
1. że ma prawo bronić siebie,
2. że brak reakcji rówieśnika nie odbiera wartości jego granicom,
3. że proszenie o pomoc nie jest oznaką słabości.
💙Twoja postawa daje dziecku poczucie: „Nie muszę mierzyć się z tym sam. Mam dorosłych, którzy są po mojej stronie”.
