Arisa Jaz psychoterapeutka

15/06/2024

Dlaczego?

Dlatego, że kiedy zaczynasz być świadoma/y tego, czego aktualnie doświadczasz w teraźniejszości - czyli: co czujesz, o czym myślisz, jakie masz doznania, co robisz - sprowadzasz swoje bycie do tu i teraz; i tylko w tu i teraz możesz coś z tym zrobić - możesz wziąć odpowiedzialność za sytuację. Twoje spostrzeżenia i doświadczenia stają się żywe, kontaktujesz się z automatycznym do tej pory zachowaniem.

Świadomość oznacza, że teraz masz do wyboru i stary nawyk, do którego możesz się odwołać, i nowe sposoby zaspokojenia potrzeby. Wraz ze świadomością przychodzi możliwość wyboru i poczucie wpływu.

Wraz ze wzrostem świadomości powracają Twoje wyparte uczucia czy myśli - zaczynasz przyznawać się do nieświadomie wypartych części siebie, a Twoje przeżywanie teraźniejszości staje się pełniejsze.

Dlatego terapia pomaga odwrócić proces nieświadomego "zdradzania" aspektów "ja" niechcianych wcześniej przez ważne dla Ciebie osoby.

❤Gestalt

27/04/2024

17/12/2023

Pomimo panujących na Zachodzie mitów na temat niezależności człowieka, wszyscy w ciągu całego cyklu życia potrzebujemy siebie nawzajem zarówno w wymiarze emocjonalnym jak i praktycznym. Psychoterapia nie przemienia ludzi zależnych w niezależnych; raczej powoduje, że stają się oni zdolni do poradzenia sobie z własną naturalną zależnością w swoim najlepszym interesie. Konfrontuje ona ludzi przeciwzależnych z ich uprawnioną potrzebą innych osób. Główne różnice pomiędzy przywiązaniem w dzieciństwie a przywiązaniem w okresie dorosłości polegają na tym, że dzieci, w odróżnieniu od dorosłych, nie mogą wybierać osób, od których będą zależne, nie mogą zazwyczaj opuścić niekompetentnych opiekunów i mają niewystarczające możliwości wpływania na swoje obiekty w celu zmiany ich zachowania. W wielu przypadkach dorośli zgłaszający się na terapię mają poczucie, jakby byli dziećmi spętanymi w pułapkę destrukcyjnych relacji, i dochodzą do wniosku, że jest coś niebezpiecznego w ich potrzebie innych osób. Najlepiej jeśli w trakcie terapii odkryją, że problemem nie są ich podstawowe potrzeby, ale to, jak sobie z nimi radzą.

Nancy McWilliams, Opracowanie przypadku w psychoanalizie