30/09/2024
Cudowny weekend, pełen empatycznego obejmowania naszych wstydów ❤️🩹❤️🩹❤️🩹
GROZA.
Dawno nie używałam tego słowa. Groźnie brzmi.
Przysiadło się do nas podczas spotkania ze wstydem.
Wstyd. Kolejne „niechciane” dziecko.
„Wstyd to doświadczenie rozpadania się poczucia Ja w relacji z emocjonalnie rozregulowującym innym” (***)
Gdzie ta Groza?
Właśnie w tym rozpadzie.
Znamy wstyd w postaci intencjonalnego zawstydzania / ośmieszania / poniżania… okrutne i bolesne, jednak łatwiejsze do zauważenia, czy nawet nazwania.
A może i obrony? Bo widać KTO atakuje?
Choć nadal trudne, wstyd paraliżuje.
Jest też wstyd bardziej subtelny i lepiej się ukrywający… BUDZĄCA WSTYD INTERAKCJA, w której drogi dziecka i opiekuna rozjeżdżają się i nie spotykają na powrót. „Za każdym razem, gdy osoba, od której dziecko jest emocjonalnie zależne staje się niedostępna i przestaje je widzieć, traci ono poczucie spójności wewnętrznej.” (***)
A to już GROZA: piekło bycia NIEwidzianym, NIErozumianym, NIEodzwierciedlonym, NIEpodtrzymanym, NIEpomieszczonym…
(ROZ)PĘKNIĘTYM.
I palący wstyd!
Porażająca to dla mnie siła.
… CIERPIENIE wynikające z tego ROZDŹWIĘKU pomiędzy mną małą i zależną, a reakcją tego dużego, któremu chcę ufać i którego bliskości potrzebuję, by żyć… Ach…
Na szczęście istnieją też drogi do obejmowania i uzdrawiania tych zawstydzonych, wrażliwych miejsc. Nadzieja. Na możliwe LŻEJ.
⛅️🌧️☔️
Dziękuję za bardzo inspirujące spotkanie,
mam w myślach, uczuciach i ciele tyle materiału!
Wielkie ukłony dla:
🔹 niezwykle wnikliwej i obecnej Pani Profesor Katarzyny Schier,
🔸 cudownie czującej i integrującej Pani Marzeny Barszcz, Psychoterapia Przez Ciało
🔹 oraz wielobarwnej grupy specjalistów różnych nurtów pełnych gotowości i ochoty do wzajemnej wymiany (wraz z kimś kogo nie ma na zdjęciu:)).
Jestem U - rze - czo - na! 🥹
📌 Dialogi Ciała i Psychiki: Zawstydzony umysł, zawstydzone ciało - refleksje na temat relacyjnych doświadczeń traumatycznych i cielesności (szkolenie dla psychoterapeutów) - 28/29.09.2024 / Poznań
📌 (***) cytaty z książki „Terapia chronicznego wstydu” autorstwa Patricii DeYoung
📌 Nie (u)dało się krócej 😅