Synapsa Gabinet Psychologiczny Anna Lubas-Grzyb

29/08/2025

W SYNAPSA Gabinety Specjalistyczne przy ulicy Juliusza Słowackiego 15/1 w Rybniku można skorzystać z niezależnej pomocy lekarzy psychiatrów, którzy wspólnie z psychologami tworzą miejsce pełne zrozumienia, wsparcia i bezpieczeństwa.

https://psychiatramgrzyb.wixsite.com/rybnik
https://tomasz-grzyb.pl/
https://alubaspsycholog.wixsite.com/mojawitryna

😊

19/08/2025

Depresja - czuję, myślę, widzę „wszystko w ciemnych barwach”.
Depresja jest chorobą psychiczną, która aktualnie dotyka coraz więcej osób. Oprócz zaburzeń lękowych, jedno z najczęściej występujących nieprawidłowości psychicznych.
Coraz częściej osób podejmuje próby samobójcze z powodu kryzysu psychicznego, w tym w zwiazku z objawami depresji.
Jak najprościej wytłumaczyć objawy depresji?
Zwróć proszę uwagę na poniższe zdjęcia - co widzisz?
Osoba bez objawów depresji czuje zadowolenie, szczęście, może czasami obojętność, chęć działania. Myśli w kategoriach „uda się”, bądź „może się nie uda, no trudno”. Widzi perspektywę przyszłości, bądź - jeśli się nad nią nie zastanawia - widzi możliwości działania.
Osoba z objawami depresji czuje smutek, pustkę, beznadziejność, poczucie zrezygnowania. Myśli „było źle, jest źle, będzie źle”, „ja jestem beznadziejny, nie mam wsparcia, jestem ciężarem”. Ma problem, aby dostrzec pozytywną perspektywę przyszłości.

Pamiętaj, nie zawsze widać to co „widzi” osoba w depresji.
Jeśli zauważysz osobę w kryzysie psychicznym, nie bądź obojętny, reaguj!

18/08/2025

Z ogromną radością pragnę poinformować, iż do zespołu Synapsa Gabinet Psychologiczny Anna Lubas-Grzyb dołączył Pan psycholog, mgr Marcin Noras pracujący z nastolatkami i osobami dorosłymi.
Opisuje siebie w następujący sposób:
"Jestem psychologiem specjalizującym się w psychoprofilaktyce, szeroko pojętej promocji zdrowia psychicznego oraz psychologii klinicznej. Ukończyłem z wyróżnieniem studia na Akademii Humanitas w Gliwicach. W pracy naukowej i zawodowej koncentruję się na strategiach zapobiegania zaburzeniom psychicznym, łącząc podejście psychologiczne z elementami zdrowego stylu życia. Swoją pracę poddaję superwizji. Regularnie poszerzam swoją wiedzę, uczestnicząc w szkoleniach i konferencjach z zakresu psychoterapii, profilaktyki oraz psychologii zdrowia. Interesuję się również aktywnością fizyczną i jej wpływem na dobrostan psychiczny, higieną snu oraz zrozumieniem relacji między postrzeganiem świata a myślami, uczuciami i działaniem".

22/03/2025

Jak rozmawiać z pacjentem (nie tylko w gabinecie psychologicznym)?
Bycie pacjentem jest specyficzną sytuacją w jakiej znajduje się człowiek. Pacjent = potrzeba pomocy (w różnym zakresie), potrzeba wsparcia i zrozumienia.
Dlaczego nie tylko w gabinecie psychologicznym? Gdyż wielokrotnie pacjenci opisują swoje doświadczenia „bycia pacjentem” u lekarza, psychologa, czy fizjoterapeuty jako nieprzyjemne, przykre, a pacjent deklaruje „wolę cierpieć niż coś z tym zrobić”.
Czym to może skutkować?
Tym że pacjent trafia do specjalisty w momencie zaawansowanej choroby (zaburzenia), gdy objawy są „nie do wytrzymania”, nierzadko gdy możliwości pomocy są niewielkie.
Jak temu zapobiec?
Należy m.in.:
-uważne słuchać i reagować na potrzeby jakie zgłasza pacjent,
-odpowiadać na pytania pacjenta, ale również samodzielnie tłumaczyć co się będzie działo w trakcie wizyty (nie zawsze pacjent ma wiedzę o jakie aspekty zapytać),
-wychodzić z założenia, że jest to nierzadko sytuacja trudna dla pacjenta i należy okazać empatię,
-starać się nie przekładać wlasnego samopoczucia na kontakt z pacjentem (odbiorcą emocji specjalisty nie jest pacjent),
-pacjent ma prawo nie wiedzieć, pytać, wyrażać wątpliwości! Specjalista ma obowiązek wiedzieć (w zakresie własnej dziedziny), odpowiadać, wytłumaczyć.

W relacji terapeutycznej należy kierować się empatią, zasadami odpowiedniej komunikacji i posiadać odpowiednią wiedzę, aby pomóc w trudnej sytuacji, w jakiej znajduje się pacjent.
💐
Synapsa Gabinet Psychologiczny Anna Lubas-Grzyb

01/01/2025

Szanowni Państwo,
W tym 2025 roku chcielibyśmy życzyć Wam szczęśliwości, zdrowotności i wielu sukcesów. Pamiętajmy, że szczęście ma wiele wymiarów. Realizujcie swoje realne założenia i cele, cieszcie się z każdego osiągniętego etapu, który będzie dużym sukcesem. Życzymy Wam również wytrwałości, spokoju psychicznego i poranków, w których myśli będą wolne od lęków, obaw, pełne poczucia bezpieczeństwa, a na twarzy będzie pojawiał się uśmiech.
… a my postaramy się wspierać Was w walce o Wasze zdrowie psychiczne.
💐🥳☺️

Synapsa Gabinet Psychologiczny Anna Lubas-Grzyb

16/09/2024

Złość i wybuchowość w lęku.
Czy lęk oznacza wyłącznie natrętne myśli, obawy, ucieczkę albo unikanie?
Reagowanie złością, a nawet agresją w różnych sytuacjach życiowych może mieć wiele przyczyn, ale czy przyczyną takiego zachowania może być lęk?
Jak najbardziej.
Bardzo często - ze względu na to, że na pierwszy plan wysuwają sie zachowania niekontrolowane, impulsywne - człowiek może nie przypuszczać, że przyczyną takich reakcji jest właśnie lęk.
Zachowania te mogą być formą nieadekwatnego „poradzenia sobie” z powstałym napięciem, jednocześnie wywołując poczucie winy, żal i ponownie generując strach przed podobnymi reakcjami w przyszłości.
W wielu przypadkach człowiek kieruje swoją złość nie na źródło lęku, a na wszystko co go otacza.
Zatem pamiętajmy, lęk może generować różne zachowania człowieka. Od alienacji przez stany depresyjne po zachowania impulsywne.
Synapsa Gabinet Psychologiczny Anna Lubas-Grzyb

01/09/2024

Synapsa Gabinet Psychologiczny Anna Lubas-Grzyb ma już 3 lata ☺️ Dziękujemy 💐 i w dalszym ciągu, konsekwentnie pomagamy Wam w walce o Wasze zdrowie psychiczne 👍

16/08/2024

Z ogromną radością pragnę poinformować, iż do zespołu Synapsa Gabinet Psychologiczny Anna Lubas-Grzyb dołączyła empatyczna, wspierająca i zaangażowana w swoją pracę Pani mgr Wiktoria Dereń.
Pani psycholog przyjmuje osoby dorosłe oraz dzieci i młodzież od 13 roku życia :)
Opisuje siebie i swoją pracę w następujący sposób:
"Jestem absolwentką psychologii Uniwersytetu SWPS w Katowicach. Moje wykształcenie obejmuje szeroki zakres dziedzin psychologii, co pozwala mi na kompleksowe i indywidualne podejście do problemów i wyzwań, z jakimi mierzą się moi pacjenci. W trakcie studiów zdobyłam cenne doświadczenie praktyczne, co wzbogaciło moje umiejętności i pozwoliło lepiej zrozumieć potrzeby osób, z którymi pracuję. Odbyłam praktyki w różnych placówkach, takich jak: Centrum Zdrowia Psychicznego, Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy, Miejski Dom Pomocy Społecznej oraz Państwowy Szpital Dla Nerwowo i Psychicznie Chorych. Aktualnie kontynuuję swoją edukację na studiach podyplomowych z zakresu „Przygotowania pedagogicznego dla psychologów”. Ukończyłam również kurs Trenera Umiejętności Społecznych (TUS) na poziomie I i II (dla osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu) oraz szkolenie z Racjonalnej Terapii Zachowania „ABC emocji”. Obecnie jestem zaangażowana w projekt badawczy, w ramach którego wraz z zespołem opracowujemy kwestionariusz do badania zachowań samobójczych.
Stale poszerzam swoją wiedzę i umiejętności, regularnie uczestnicząc w kursach i szkoleniach. Dzięki temu mogę zaoferować moim pacjentom wsparcie oparte na najnowszych metodach i narzędziach terapeutycznych, które dostosowuję do ich indywidualnych potrzeb".

Empatia i komunikacja.
Miejsce dla osób w trudnej sytuacji życiowej i/lub z zaburzeniami psychicznymi

27/07/2024

Cel w terapii, a cel życiowy?
Czy każdy człowiek ma jakiś cel w życiu?
Czy cele są ważne i potrzebne człowiekowi?
Kiedy cel staje się uciążliwy?

Przychodząc do psychologa człowiek ma pewne oczekiwania: „chce poczuć się lepiej”, „chce zrozumieć co się dzieje”, „chce żeby natrętne myśli zniknęły”, „chce przestać się bać” i wiele innych.
Jak widać można mieć cele bardziej ogólne, bądź bardziej szczegółowe. Podobnie jest w życiu, jednak co się dzieje jeśli człowiek nie wie do czego dąży? Czy to w ogóle możliwe, aby żyć bez celu?

Bardzo często nie zastanawiamy się nad tym czy w życiu dążymy do jakiegoś celu. Każdego dnia realizujemy zadanie większe bądź mniejsze - pracujemy, przebywamy z rodziną, spędzamy czas sami ze sobą, odpoczywamy.
Problem stanowi sytuacja, w której człowiek nie potrafi wstać z łóżka ze względu na stany depresyjne, nie jest w stanie wykonać czynności ze względu na lęki. W takiej sytuacji celem jest wykonanie najmniejszej czynności, która sprawi, że człowiek może poczuć się lepiej.

Cel jest ważnym aspektem motywacyjnym, może wypływać na satysfakcję, poczucie spełnienia. Jeśli człowiek wie czego pragnie łatwiej odnajduje sposoby realizacji celu, jest bardziej kreatywny, zmobilizowany.

Zbyt wygórowany, nierealistyczny cel może być destrukcyjny, gdyż dążenie do czegoś, czego z założenia nie można (bądź prawie nie można) osiągnąć jest drogą, w której człowiek może odczuwać złość, przygnębienie, niższe poczucie własnej wartości.

Zatem chyba nie ma człowieka bez celu?

Synapsa Gabinet Psychologiczny Anna Lubas-Grzyb

24/03/2024

Czy na pewno ZAWSZE musisz odczuwać wyłącznie pozytywne emocje względem rodziców, dzieci, bliskich pomimo wszystko i nie możesz nic złego o nich powiedzieć, pomyśleć?
Nawet jeśli wyrządzili Ci ogromną krzywdę?
Nawet jeśli byli Twoimi oprawcami?
Nawet jeśli do teraz traktują Cię źle, obrażają, wykorzystują?
Zdarza się, że czujemy silne powinności np. względem rodziców, dzieci, bliskich. Emocje i zachowania nacechowane społecznym "musisz", bądź "nie możesz".
Jeśli musisz, a nie do końca chcesz to odczuwasz skrajnie przeciwstawne emocje, które mogą spowodować np. problemy emocjonalne, czy też lękowe (nerwicowe).
Podobnie jest w przypadku innych sytuacji społecznie uważanych za konieczne, "Rodzina wymaga ode mnie tego że...", "Mąż/żona chce abym..."
Jeśli postępujesz niezgodnie z własnymi emocjami, potrzebami, tylko celem realizacji czyjegoś "musisz", możesz odczuwać silnie negatywne emocje względem siebie, innych, otoczenia.
Pamiętaj, każdy człowiek może odczuwać wszystkie dostępne mu emocje.
Nie musi kogoś lubić, czy kochać tylko dlatego, że tak wypada.
Utrzymanie zdrowia psychicznego jest związane z poczuciem zgodności pomiędzy emocjami i potrzebami zarówno odczuwanymi jak i okazywanymi.

Empatia i komunikacja.
Miejsce dla osób w trudnej sytuacji życiowej i/lub z zaburzeniami psychicznymi

17/01/2024

Masz wpływ na drugiego człowieka....
Trochę o hejcie - post psychoedukacyjny.
Człowiek jako istota społeczna ciągle podlega jakimś ocenom, wpływom ze strony innych. Nie jest to nic odkrywczego, zatem skąd taki temat?
Po pierwsze mówienie o innych do innych, a nie do zainteresowanego, może być krzywdzące, może gromadzić i rozprzestrzeniać nieprawdziwe informacje, może wpływać na zdrowie psychiczne człowieka.
Po drugie można mówić rzeczy nieprawdziwe do samego zainteresowanego, jednocześnie nie chcąc go wysłuchać, wyśmiewając, obrażając, szerząc nieprawdę na jego temat.
Często mając poparcie innych, działając "w grupie" czujemy się silniejsi, bezkarni (np. zajmując wyższe stanowisko, będąc silniejszym fizycznie, itp.), a obrażanie, wyśmiewanie, mówienie nieprawdy przychodzi wtedy łatwiej "bo w grupie siła", "nic mi nie możesz zrobić", "i tak nie dowiesz się kim jestem".
Do czasu.
Jakiego?.. późniejszego, do czasu kiedy sam nie staniesz się ofiarą takich zachowań, do czasu kiedy dojrzejesz moralnie i zdasz sobie sprawę co robiłeś, do czasu kiedy twoje dziecko, przyjaciel, ktokolwiek ci bliski nie stanie się ofiarą takich czynów.
Zastawów się, jeśli byłeś świadkiem takich zachowań, jak wpływają na osobę obrażaną, wyśmiewaną, bądź wobec, której są szerzone nieprawdziwe informacje.
Reaguj!
Do hejtu dochodzi wśród - praktycznie - każdej grupy wiekowej. Wśród ludzi ze średnim wykształceniem, ale i wśród osób wysoko wykształconych, niekiedy znających mechanizmy psychologiczne.

Postaraj się mieć taki "wpływ" na drugiego człowieka, aby dostarczał on satysfakcji obopólnej, aby przynosił radość, poszerzał horyzonty, był inspirujący.

SYNAPSA Gabinet Psychologiczny Anna Lubas

07/01/2024

Czy warto czynić postanowienia (noworoczne)?
Czy pomyślałeś sobie kiedyś "Nowy Rok, trzeba coś zmienić, wziąć się za siebie", "Zacznę od Nowego Roku", "W Nowym Roku wszystko będzie inaczej"?
W Internecie można zobaczyć wiele groteskowych filmików, zdjęć dotyczących właśnie noworocznych postanowień, które nierzadko mają swój finisz w kolejnym miesiącu, pomimo długofalowych planów "zamiany na lepsze" (cokolwiek to oznacza?).
Z czego wynikają (noworoczne i nie tylko) postanowienia?
Dlaczego mimo hucznego początku mają raczej charakter słomianego zapędu?
Większość osób traktuje Nowy Rok jak kolejny rozdział, pewnego rodzaju mentalną linię - nowy początek. Podobnie jak "obejrzę jeszcze jeden film, posprzątam w pokoju, wyprowadzę psa i zaczynam się uczyć". Ustalamy sobie pewne punkty, daty, które mają stanowić granicę od której "ma nastąpić zmiana". Dlaczego zatem nie możemy powiedzieć "trochę bolą mnie plecy od ciągłego siedzenia, mam chwilę, może zrobię kilka ćwiczeń", a zamiast tego często mówimy "od nowego tygodnia, miesiąca będę ćwiczyć"? Odkładanie pewnych rzeczy do konkretnych momentów, które oddalają nierzadko czynności wymagające wysiłku, ale też wyznaczają cel, który sprawia, że gdy już ta "linia graniczna" nastąpi czujemy się sprawczy, silniejsi emocjonalnie (psychicznie).
Dlaczego zatem często (jak np. w przypadku siłowni) zapał ten gaśnie po miesiącu lub dwóch? Przecież zmiana miała być na lepsze, a nie na chwilę?
Często stawiamy sobie wygórowane wymagania względem siebie, nierzadko nierealne albo podyktowane opinią społeczną. Zamiast "czuje, że męczy mnie siedzenie, wstanę przejdę się, może raz w tygodniu, może dwa, zobaczymy. Jak tylko będę miał chwilę", zakładamy "od jutra, nowego miesiąca, Nowego Roku zaczynam ćwiczyć, co najmniej trzy lub cztery razy w tygodniu, bo wtedy są efekty". Nagle okazuje się, że nie jest to realne, choćby ze względu na obowiązki. Raz lub dwa razy w tygodniu byłoby możliwe, ale tego nie zakładamy, bo "co to raz w tygodniu?!" - powie kolega, bądź koleżanka ćwiczący od kilku lat. Więc widząc, że nie dajemy rady, bądź też że nie sprawia nam to takiej przyjemności jak na początku (bądź jak zakładaliśmy) - rezygnujemy całkowicie.
Ponadto zmiana nie przychodzi od razu, zależy też na jaką "zmianę" liczymy? Co takiego mają przynieść postanowienia, w tym te noworoczne?

Zatem pamiętaj, aby postanowienia były rozsądne, mierzone w skali "siły na zamiary" i zgodne z potrzebami i możliwościami emocjonalnymi i fizycznymi.

SYNAPSA Gabinet Psychologiczny Anna Lubas

Empatia i komunikacja.
Miejsce dla osób w trudnej sytuacji życiowej i/lub z zaburzeniami psychicznymi